เจ้าสาวบ้านไร่

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.14 น.

  45 ตอน
  342 วิจารณ์
  72.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2560 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30) 30 แค่อยากรู้แต่ไม่ได้อยากจะสนใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อคืนฟางไปไหนมาน่ะ/อ้าวมด กลับมาแล้วหรอ ความจริงไม่ต้องตามชั้นกับธามมาที่ปากช่อง

หรอกนะเพราะลำพังงานที่กรุงเทพก็ยุ่งจะตายอยู่แล้ว”เมื่อกลับเข้ามาในห้องพักฟางก็พบกับมดที่

กอดอกรอเธออยู่ ร่างบางชะงักกลัวมดจะรู้เรื่องเธอกับป๊อปปี้ก็รีบทำทีไล่มดกลับไปทำงาน

 

 

 

 

 

 

“ยุ่งแต่ก็มีคนช่วยแต่ทางนี้เห็นทีฟางจะไม่มีคนช่วย โดยเฉพาะเรื่องหัวใจ/นี่หมายความว่ายังไง

น่ะ”มดพูดรีบพูดต่อทำให้ฟางยิ่งลนเพราะกลัวมดจะรู้เรื่องตัวเองเข้า

 

 

 

 

 

 

“ชัดพอมั้ยฟาง ว่าทำไมชั้นถึงต้องมาที่นี่ เพราะชั้นรู้ไงว่าปากช่องคือบ้านของยัยโฟร์ นึกแล้วไม่มี

ผิด ดูสิ ยัยนั่นแอบนัดสามีเธอออกมากินข้าวแบบนี้/เถอะน่า บางทีธามอาจจะแค่เจรจาเรื่องลูก

เท่านั้นเอง”มดรีบควักมือถือที่แอบถ่ายรูปธามไทกับโฟร์ไปทานข้าวด้วยกันให้ฟางดูก่อนที่ฟางจะ

หันมามองแล้วตอบพลางยักไหล่อย่างไม่หยี่ระ

 

 

 

 

 

 

 

“เจรจาเรื่องลูก มันใช่หรอชั้นว่านี่มันคือการเจรจาจริงๆ ทำไมธามถึงห่วงใยมันขนาดนั้น นี่เธอลืมไป

แล้วรึไงว่ามันแอบแทงข้างหลังเธอนะฟาง/แต่ความผิดนั้นตราบาปของยัยนั่นมันก็เกิดจากที่พวกเรา

แนะนำให้ยัยนั่นรู้จักกับธามไม่ใช่รึไง”มดรีบพูดให้ฟางได้สติแต่ฟางกลับตอกกลับถึงอดีตที่เมื่อก่อน

เธอ โฟร์และมดเป็นเพื่อนสนิทกันจนกระทั่งธามไทกลับมาจากเมืองนอกและได้รู้จักโฟร์จากการ

แนะนำของฟางและมดและฟางเองก็สังเกตเห็นสายตาของว่าที่คู่หมั้นตัวเองที่สนใจโฟร์อย่างออก

หน้าออกตา

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เราแค่แนะนำให้ยัยนั่นรู้จักกับธามเป็นมารยาท ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะแอบไปกินกันถึงบริษัทพ่อ

เธอ/พอได้แล้วมด เลิกพูดถึงเรื่องอดีตเลวๆนี่สักที เรื่องของยัยนั่นปล่อยไว้ก่อนแต่ถ้าธามคิดตุกติก

กลับไปหาโฟร์ล่ะก็ชั้นนี่ล่ะจะเป็นคนจัดการหมอนั่นเอง”มดพูดถึงอดีตแล้วคิดแค้นใจแทนเพื่อนสาว

ก่อนที่ฟางจะรีบสั่งให้หยุดพูดก่อนที่จะปลีกตัวหนีการพูดคุยเข้าไปในห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ที่นี่ก็สบายดีเหมือนกันนะคะพี่แก้ว ทั้งสงบและก็รู้สึกผ่อนคลาย เนอยากจะอยู่ที่นี่ตลอดไปจัง/

ไม่ได้ค่ะไม่ได้ เนต้องกลับไปเรียนนะ นี่ได้ข่าวว่าจะเปิดเทอมแล้วนิ แล้วไหนจะพี่ชายของเน ถ้าเค้า

รู้ว่าเนอยู่กับพี่คงไม่พอใจ”ทางด้านแก้วและเนโกะเดินพูดคุยกันหลังจากไปช่วยเขื่อนที่แผนกผลิต

ของไร่พลางพูดคุยกัน

 

 

 

 

 

 

“ไม่พอใจก็ช่างสิคะ เนอยู่กับพี่แก้วเนมีความสุขมากกว่าอยู่กับพี่โทโมะเป็นไหนๆถ้าพี่ชายของเน

ไม่ทำร้ายพี่แก้วนะ เนอยากให้พี่แก้วเป็นพี่สะใภ้ของเนจริงๆนะคะ อยู่กับเนดูแลพี่ชายขี้เก็กของเน

แล้วก็มีหลานให้เนอุ้ม”เนพูดก่อนที่จะโผเข้ากอดอ้อนแก้วเป็นเด็กน้อยทำให้แก้วสะดุดกับคำพูด

ของเนโกะแล้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ะ ซึมอีกแล้วพี่สาวของเน เราไปกันเถอะค่ะจะได้ไปลองทำคุกกี้สูตรที่เราคิดคนกัน/อยู่นี่นิเอง มี

ผู้ชายมาหาน้องแก้วด้วยค่ะหล่อมากๆเลยด้วย ตอนนี้รออยู่ที่บ้าน แถมมากันตั้งหลายคน”เนโกะเห็น

แก้วซึมลงไปก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่กิ๊ปซี่จะวิ่งมาบอก2สาวแต่ไม่ทันที่กิ๊ปซี่จะพูดบเนโกะก็รีบ

ลากแก้ววิ่งหนีออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“จะพาพี่ไปไหนน่ะเน มีคนมาหาพี่พี่ต้องไปหาเค้าสิ/ไม่ได้ค่ะไม่ไป เนเห็นรถของนระสิงห์กรุ๊ปมาที่

นี่ เนว่าต้องเป็นคนของพวกพี่โทโมะมาตามเนจริงๆด้วย อ๊ะวัน ทูอยู่นี่พอดีช่วยหาที่ซ่อนให้พี่กับพี่

แก้วหน่ยสิ”แก้วแปลกใจพลางถามเนโกะระหว่างถูกลากมาก่อนเนโกะจะรีบบอกแล้วเห็นวันและทู

เล่นด้วยกันแล้วรีบขอร้องให้2แฝดช่วยกันพาพวกเธอไปซ่อนโดยที่วันและทูพา2สาวเดินไปหลบ

บริเวณหลังโรงครัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้ายพี่แก้วเป็นอะไรคะ/ปะเปล่าไม่มีอะไร พี่แค่หน้ามืดเฉยๆสงสัยเดินไปเดินมาไว”ระหว่างที่เนโกะ

ลุกนั่งเดินไปมาที่หลังครัวเพื่อดูต้นทางหันมาต้องตกใจเมื่อเจอแก้วหน้ามือคล้ายจะอ้วกออกมาเอา

มือเกาะกำแพงอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้วออกจะแข็งแรงทำไมถึงหน้ามืดได้คะเนว่าไปหาหมอกันมั้ย/ไม่ไปพี่ไม่เป็นไรทั้งนั้น พี่สบาย

ดี”เนโกะถามด้วยความเป็นห่วงก่อนที่แก้วจะรีบปฏิเสธแล้วทำทีเป็นปกติและกระโดดโลดเต้นแต่

แล้วร่างบางที่หน้ามืดอีกครั้งและเซจะล้มลงไปกับพื้นก็ได้มีมือหน้ามาคว้าเอาตัวแก้วไปกอดไม่ให้

ล้มลงไป

 

 

 

 

 

 

“ไม่สบายทำไมถึงไม่อยากไปหาหมอ/คะ คุณ ออกไปนะอย่ามาแตะต้องตัวชั้น”โทโมะพูดและมอง

แก้วด้วยความเป็นห่วงแต่ยังคงวางฟอร์มเย็นชาใส่แก้วจนแก้วตกใจและพยายามขัดขืนตัวเองออก

จากอ้อมกอดของโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมจะแตะต้องตัวไม่ได้ในเมื่อเธอเป็นคนผิดโทษฐานที่ลักพาตัวน้องสาวชั้นไป/ใครลักพาตัวชั้น

เปล่านะ น้องของคุณเค้าเกลียดไม่อยากอยู่ใกล้พี่ชายเลวๆอย่างคุณต่างหากล่ะ”โทโมะทำทีเป็น

พูดข่มขู่แก้วก่อนที่แก้วจะตอกกลับอย่างไม่กลัว

 

 

 

 

 

 

 

“เลวงั้นหรอดี ในเมื่ออยากให้ชั้นเลวชั้นก็จะเลวให้ดู คนอย่างชั้นไม่ยอมให้ใครมาเอาของชั้นไปฟรีๆ

หรอก จับตัวเด็กพวกนั้นเร็ว/อย่านะ อย่าทำวันกับทู”โทโมะยิ้มเยาะก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้เข้าไปจับ

ตัววันและทูทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่บุกมาถึงที่นี่แบบนี้ แต่คนอย่างคุณหนูนันท์นีระสิงห์เมื่อสงสัยแล้วต้องตา

มหาความจริงให้ถึงที่สุด เราต้องรู้ให้ได้ว่ายัยของขวัญอะไรนั่นเป็นใคร”ทางด้านฟางหลังจากที่หนี

มดออกมาได้ก็นั่งบ่นกับตัวเองในรถที่บุกเข้ามาในไร่ของป๊อปปี้อีกครั้งก่อนที่จะพูดเพื่อเรียกความ

มั่นใจกับตัวเองแล้วลงจากรถมา

 

 

 

 

 

 

“นี่แกยังกล้ามาที่นี่อีกหรอนังคุณฟาง คราวก่อนบุกมาอาละวาดที่นี่จนคนอื่นกลัวกันหมดคราวนี้ยังจะ

กล้ามาอีกหรอ อยากเจอดีรึไง”แต่เมื่อฟางเดินมาได้สักพักร่างบางต้องกรีดร้องออกมาเมื่อถูกกิ๊ปซี่

และคนงานหญิง2-3คนฉีดน้ำจากสายยางใส่เธอ

 

 

 

 

 

“ทำไม พวกคนใช้ชั้นต่ำอย่างพวกแกจะกล้าทำอะไรชั้น/ทำเป็นปากดี เข้ามาในถิ่นคนอื่นแบบนี้จับ

ตบสักฉาด2ฉาดมีมั้ยเอาเลือดไฮโซนิสัยเสียนี่ออกซักที/อย่านะ ลองเข้ามาสิ ชั้นมีปืนอยู่ในกระเป๋า

ชั้นจะยิงเรียงตัวแน่ถ้าพวกแกเข้ามา แล้วชั้นก็จะให้คนของชั้นอุ้มศพพวกแกไปฝัง อย่าคิดนะว่าชั้น

จะไม่กล้า”กิ๊ปซี่หมั่นไส้ฟางมากกว่าเดิมรีบสั่งคนงานใกล้ๆเดินไปทำร้ายฟางแต่ฟางทำทีควักของใน

กระเป๋าแล้วขู่ทำให้คนงานอีก2คนชะงักและเริ่มกลัวก่อนที่จะเดินหนีไปทันทีพร้อมกับกิ๊ปซี่ทำให้

ฟางเดินเข้าไปในบ้านได้สะดวก

 

 

 

 

 

 

“แล้วชั้นจะสืบหาความจริงที่ไหนดีล่ะนิ จริงสิ เป็นเมียหมอนั่นบางทีความลับอาจะอยู่ในห้องนอน ว่า

แต่ห้องนอนอยู่ไหนล่ะ”เมื่อเข้ามาในบ้านป๊อปปี้ ฟางก็พยายามหาห้องนอนของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่มาทำอะไรที่นี่น่ะยัยแม่มดใจร้าย”ทรีที่ตื่นจากนอนกลางวันเดินออกมากห้องนั่งเล่นเห็นฟางเข้าก็

พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นไม่ได้มาทำร้ายเธอหรอก จะไปนอนต่อมั้ยล่ะ เดี๋ยวชั้นอ่านนิทานให้ฟัง”ฟางตกใจก่อนจะ

รีบคว้าหนังสือนิทานแถวนั้นชูขึ้น

 

 

 

 

 

 

“นิทานหรอ ดีจังเลยเอาเรื่องเดิมที่เคยเล่าด้วยนะพี่ของขวัญ”ทรียิ้มออกมาด้วยความดีใจแล้วพูดชื่อ

อีกชื่อของฟางทำให้ฟางตกใจ

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญ แสดงว่านายรู้จักของขวัญแล้วทำไมถึงเรียกชั้นว่าของขวัญล่ะ นายพอบอกอะไรชั้น

หน่อยได้มั้ย”ฟางรีบนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าทรีแล้วจับที่ไหล่ทั้ง2ของข้างทรีและเขย่าเบาๆเชิงขอร้อง

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ใช่ธุระอะไรของคุณที่จะมาถามลูกผม/นะ นาย”แต่ก่อนที่ทรีจะพูดอะไรป๊อปปี้ที่กลับเข้ามา

ในบ้านพอดีรีบพูดขึ้นทำให้ฟางตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ออกไปจากบ้านผม ผมพูดอีกครั้งไม่อย่างนั้นผมจะเรียกตำรวจ/ไม่นะ ชั้นมาดีชั้นแค่ต้องการอยากรู้

เรื่องของของขวัญเท่านั้นเอง ถ้านายไม่อยากให้ชั้นมายุ่งวุ่นวายที่นี่นายก็บอกชั้นมาสิว่าของขวัญ

เป็นใคร”ป๊อปปี้ยืนยันคำเดิมแล้วพูดดุด้วยความเสียงกึ่งเย็นชาจนฟางปล่อยตัวทรีแล้วเดินเข้าไปคว้า

แขนของป๊อปปี้เพื่อซักถาม

 

 

 

 

 

 

 

”ก็บอกแล้วไงว่าคนอย่างคุณไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องของเมียผม รึอยากเป็นเมียผมอีกรอบรึไงถึงได้

อยากรู้เรื่องของผมแบบนี้/อ๊าย ตาบ้า พูดอะไรน่ะเกรงลูกนายบ้างสิ เค้าได้ยินนะ”ป๊อปปี้โพล่งออก

มาตรงๆทำให้ฟางหน้าแดงจัดแล้วรีบร้องโวยวายว่าใส่ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ก็พูดความจริงแล้วจะทำไม/แต่นายตกลงแล้วว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกไม่ใช่รึไงยะ”ป๊อปปี้พูดต่อ

ก่อนที่ฟางจะรีบว่าป๊อปปี้กลับไปอีกครั้ง.

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ก็คุณเองไม่ใช่รึไงที่ไม่ทำตามข้อตกลงของเรา แถมยังบุกเข้ามาข่มขู่ลูกชายผมให้เล่าเรื่องเมีย

ผมอีก มันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องทำตามข้อตกลง”ป๊อปปี้ว่ากลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ใครกันข่มขู่ ชั้นเปล่านะ ชั้นยังไม่ทำอะไรลูกนายเลยนะ นี่ช่วยมองกันในแง่ดีบ้างเถอะ/คนอย่าง

คุณจำเป็นต้องมองในแง่ดีด้วยหรอ ปากร้าย ใจร้าย เห็นแก่ตัว แถมยังคิดจะฆ่าลูกผมน้องผมไปทีนึง

แล้วไม่มีวันซะหรอก”ฟางหงุดหงิดไม่พอใจที่ป๊อปปี้ตั้งแง่ใส่เธอก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดย้ำถึงเรื่องราว

ร้ายกาจของเธอในอดีต

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาตัดสินเอาฝ่ายเดียว ชั้นไม่ทำแบบนั้นถ้าเกิดน้องนายไม่คิดจะเอาเด็กในท้องมาเรียกร้องทุก

อย่างจากนีระสิงห์ ผู้หญิงที่ให้ท่าว่าที่คู่หมั้นของเพื่อนสมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนั้น/แล้วผู้หญิงที่มี

สามีแล้วแต่กลับไปนอนกับผู้ชายคนอื่นล่ะควรจะโดนแบบไหน”ฟางไม่พอใจพลางคิดถึงอดีตที่มด

มาบอกเธอพร้อมกับที่ตรวจครรภ์ของโฟร์พบว่าโฟร์ท้องกับธามไท ก่อนที่เธอจะจัดการเอาเรื่องโฟร์

ทันทีทำให้ป๊อปปี้เดือดจัดสวนกลับออกไปเสียงดังทำให้แม่บ้านและกิ๊ปซี่ที่เข้ามาหาทรีต่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ฟางที่ทั้งโกรธและอายไม่รู้จะทำอย่างไรรีบง้างมือตบหน้าป๊อปปี้จนหันอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าทำร้ายกันแบบนรี้ก็ออกไปจากบ้านผมได้แล้วผมไม่ต้องรับคนใจร้ายอย่างคุณ/ไม่มีวัน ชั้นอยาก

รู้อะไรชั้นต้องได้รู้ บอกเรื่องของยัยของขวัญมาเดี๋ยวนี้นะ”ป๊อปปี้หันขวับมาพูดไล่ฟางด้วยความโกรธ

ก่อนที่ฟางจะโวยวายไม่ยอมจนชายหนุ่มต้องอุ้มฟางพาดบ่าตนเองเพื่อที่จะอุ้มฟางออกไปนอกไร่

ของเขา

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด ปล่อยนะตาบ้า ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ/ผมปล่อยคุณแน่ แต่ต้องเป็นของนอกไร่ของผม

เท่านั้น”ฟางดิ้นโวยวายพลางออกคำสั่งป๊อปปี้แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจก่อนที่จะสวนกลับไปทันควัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อป๊อป เกิดเรื่องใหญ่แล้ว มีคนมาจับตัวทูไป”แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะลากฟางออกไปข้างนอกนั้น วันที่

วิ่งหนีพวกของโทโมะมาหาป๊อปปี้รีบบอกชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันรถพี่โทโมะนี่/ลำพังก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่คนเดียวไม่พอจะขนพี่ชายมาที่นี่อีกหรอห้ะ”ป๊อปปี้ที่

ปล่อยฟางลงรีบไปหาลูกทำให้ฟางสังเกตรถยนต์ที่จอดตรงนั้นและรู้ทันทีว่าเป็นรถของนีระสิงห์

ทำให้ป๊อปปี้โมโหกว่าเดิมรีบไปที่เกิดเหตุก่อนที่ฟางจะรีบตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยทูเดี๋ยวนี้นะคุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ ชั้นจะแจ้งตำรวจ/แจ้งมาชั้นก็แจ้งกลับว่าเธอลักพาตัวน้อง

สาวชั้นมา”ทางด้านแก้วและโทโมะที่เถียงกันไปมาเสียงดังนั้นทำให้ทูที่ถูกลูกน้องโทโมะลีอคตัว

อยู่ก็ร้องไห้จ้าด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

 

 

“เนบอกแล้วไงว่าเนมาเองพี่แก้วไม่ได้ลักพาตัว/หยุดพูดได้แล้ว เราน่ะตัวดียังไงซะเราต้องกลับกับ

พี่ และพี่จะกักบริเวณเราและโดนยึดมือถือ”เนโกะพยายามช่วยแก้วแต่โทโมะหันไปว่าน้องสาวตัว

เองทำให้แก้วโกรธมากตรงไปผลักอกโทโมะอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

“ใจร้ายที่สุด จะทำร้ายน้องตัวเองไปเพื่ออะไร คุณมันพวกไม่มีหัวใจ ดีแต่สั่งดีแต่หลอกลวง คน

อย่างคุณไม่ควรเอความรักจริงๆ สุดท้ายไปคุณจะต้องเหลือตัวคนเดียวบนโลกนี้”แก้วโพล่งออกมา

อย่างเหลืออดแล้วมองโทโมะด้วยสายตาที่เจ็บปวด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ยังจะมาหามันที่นี่อีกหรอคะ ฟางบอกแล้วใช่มั้ยว่าผู้หญิงคนนี้มันไม่มีอะไรคู่ควรกับพี่ คนที่

เพียบพร้อมอย่างคุณแจมเค้าต่างหากล่ะที่เหมาะสมกับพี่/เธอนี่จะบงการคนอื่นไปทั้งหมดเลยรึไง

เรื่องของพี่ชายเธอเธอก็ยังจะมายุ่งน่ะ”ฟางที่มาเห็นแก้วว่าโทโมะแล้วน้ำตาไหลออกมาก็เข้ามา

โวยวายก่อนที่ป๊อปปี้ที่มาถึงพร้อมกับเธอจะหันไปว่าร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องของพี่นะฟาง พี่ขอล่ะ เรื่องนี้พี่ต้องจัดการเองและอีกอย่างแก้วก็เป็นผู้หญิงของพี่/ไม่ใช่

ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าชั้นไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ”โทโมะหันไปดุฟางก่อนที่จะพูดแสดงความเป็นเจ้าของแก้ว

ต่อหน้าป๊อปปี้ที่กำลังปประคองแก้วไว้ทำให้แก้วโมโหชายหนุ่มแผดเสียงร้องว่าใส่ชายหนุ่มอย่างอัด

อั้นก่อนที่จะวูบเป็นลมไป

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว เป็นอะไรไปน่ะแก้ว/อย่าแตะต้องนะพี่โทโมะ พี่อย่ายุ่งกับยัยนี่”โทโมะตกใจรีบเข้าไปหาแก้ว

ก่อนที่ฟางจะเข้ามาขวางแล้วว่า

 

 

 

 

 

"แก้ว อย่าเป็นอะไรนะแก้ว”ป๊อปปี้ที่เป็นห่วงเพื่อนรักรีบช้อนตัวแก้วขึ้นก่อนที่จะอุ้มไปแทนโทโมะ

พลางสั่งคนงานให้เตรียมรถออกพาแก้วไปที่โรงพยาบาลทันทีโดยมีโทโมะตามไปติดๆ ทำให้ฟาง

ฮึดฮัดไม่พอใจแต่ก็รีบตามทุกคนไปด้วยอยู่ดี

 

 

 

 

 

 

2พี่น้องคู่นี้บุกไร่เค้ายังจะก่อความวุ่นวายอีกจนแก้วเป็นลม งานนี้มีคนคิดถูเรื่องแก้วด้วยล่ะ

ขอบอก55555 ส่วนฟางป๊อปบางทีอาจจะมีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ฟางเสียศูนย์อ่อนลง แต่จะ

เป็นไรให้ทายๆกันดู รับรอง อึ้งงง ตอนนี้หนีไปจับโปเกมอนก่อนนะ55555

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา