เจ้าสาวบ้านไร่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริงใช่มั้ยแก้ว ไม่จริงใช่มั้ย แก้วต้องไม่แท้งลูกของเรา/ออกไป ไม่ต้องมาจับตัวชั้น ชั้นบอกไป

แล้วไงว่าชั้นแท้งลูกไปแล้ว จะเอาอะไรกับชั้นอีก จะขังชั้นอีกงั้นหรอ เอาเลยสิเอาเลย”โทโมะที่

ช็อคกับสิ่งที่รับรู้รีบถามแก้วอีกครั้งก่อนที่แก้วจะลุกขึ้นแล้วผลักโทโมะล้มไปกองกับพื้นแล้วว่าชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นล่ะแก้ว ชั้นจะไม่ยอมให้แกถูกกักขังโหน่งเหนี่ยวอีกแล้ว บ้านเมืองมี

กฎหมายมีตำรวจอยู่ถ้าแกโดนลักพาตัวอีกชั้นจะพาแกไปแจ้งความเอาไว้ก่อน กันไอ้พวกที่คิดว่าตัว

เองอยู่หนือกฏหมายคิดว่ารวยล้นฟ้าแล้วจะทำอะไรก็ได้เอาเงินมาปิดปาก/ไม่ได้ ชั้นไม่ให้นายเอา

เมียชั้นไปไหนนะ”ป๊อปปี้รีบพูดพลางพยุงเพื่อนรักออกไป แต่โทโมะรีบเข้ามาขวางไว้

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

“กล้าเรียกมาได้นะคะว่าชั้นเป็นเมีย ทั้งๆที่คุณน่ะข่มขืนชั้น แล้วแบล้คเมลชั้นแบบนี้น่ะหรอ/อะไรนะ

คะ ไม่จริงใช่มั้ยพี่โทโมะ”แก้วผละออกจากป๊อปปี้แล้วตรงไปตบหน้าของโทโมะก่อนที่จะโพล่ง

ความจริงออกมาให้เนโกะรับรู้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นความจริงเนโกะ พี่ชายเราเค้าหลอกมาคบกับพี่เพื่ออยากได้ตลาดของพ่อแม่พี่ไปยายพื้นที่

ให้กับห้างแล้วพอพี่จะเอาเรื่องนี้ไปบอกตำรวจเค้าก็ข่มขืนแล้วก็แบล้คเมลพี่”แก้วพูดต่อทำให้เนโกะ

อึ้งไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะทำเรื่องแบบนี้ได้เริ่มร้องไห้ออกมา ก่อนที่ป๊อปปี้ที่พึ่งรับรู้กับเรื่องของ

เพื่อนรักตรงเข้าไปชกหน้าโทโมะจนคว่ำก่อนที่ฟางจะสั่งให้ รปภ ที่อยู่แถวนั้นมาล้อคตัวป๊อปปี้ไว้ไม่

ให้ทำร้ายโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เลิกทำตัวเป็นหมาบ้าสักที นี่ฟังความเอาข้างเดียวชัดๆพี่โทโมะไม่มีวันทำเรื่องแบบนี้เด็ดขาด ชั้น

ว่าเธอต่างหากล่ะที่ให้ท่าพี่โทโมะ อย่าคิดนะว่าชั้นไม่รู้ว่าเธอน่ะแอบชอบพี่เค้าตอนเรียน หึ พอ

ให้ท่าแล้วผู้ชายไม่เอานี่คงจะเอาเรื่องท้องมาขู่พี่ชั้นให้รับผิดชอบสิท่า พอแท้งก็แต่งเรื่องใหม่ให้ตัว

เองน่าสงสารกะจะเรียกค่าเสียหายล่ะสิ หึ มุกนี้น่ะชั้นเจอมาเยอะแล้ว แล้วไอ้ที่ท้องน่ะ ท้องกับพี่ชั้น

จริงรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่แน่อาจจะมั่ว สำส่อน/หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ”ฟางรีบเข้ามาว่าป๊อปปี้ก่อนที่จะมองไป

ทางแก้วอย่างดูถูกพร้อมกับด่าว่าแก้วอย่างเสียๆหายๆจากประสบการณ์ที่เธอเคยรับมือกับลูกไม้

ต่างๆของผู้หญิงของธามไททำให้ป๊อปปี้เดือดจัดกระชากข้อมือฟางมาบิดอย่างแรงแล้วบ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้หมาบ้า นี่จะอยู่เฉยทำไม มันทำร้ายชั้น เอามันไปส่งตำรวจเดี๋ยวนี้เลย

นะ”ฟางร้องโวยวายลั่นก่อนที่จะสั่งให้ รปภ จับตัวป๊อปปี้ให้ออกจากตัวเองแล้วหันขวับไปเอาเรื่องต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ จะเอาค่าเสียหายเท่าไหร่ล่ะให้เรื่องมันจบๆ/ไม่ต้อง ชั้นไม่ต้องการเงินจากคนไม่มีหัวใจ

อย่างพวกคุณ แค่นี้มันก็เป็นบทเรียนมามากพอแล้วสำหรับชั้น ชั้นไม่ใช่คนของคุณแล้วนะ ลา

ก่อน”ฟางพุดพลางควักสมุดเช้คเงินสดออกมาจากกระเป๋าแต่แก้วพูดขึ้นก่อนแล้วมองฟางอย่าง

สมเพชก่อนที่จะสบตากับโทโมะครั้งสุดท้ายแล้วรีบเดินตามป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เนไม่คิดเลยว่าพี่ชายของเนจะเลวได้แบบนี้ ฮือๆ/เดี๋ยวก่อนสิเน”เนโกะมองพี่ชายของเธอด้วย

ความผิดหวังแล้วรีบวิ่งออกไปทำให้โทโมะที่กำลังช้อคกับเรื่องลูกอยู่นั้นไม่ทันตั้งตัวและได้แต่ร้อง

เรียกให้น้องสาวของเขากลับมาหาเขา

 

 

 

 

 

 

“พี่ไม่ต้องเครียดนะคะ แท้งไปน่ะดีแล้ว ผู้หญิงพรรณนั้นน่ะอาจะนอนกับใครมาแล้วก็ได้แล้วบังเอิญ

ว่าท้องเลยคิดจะจับพี่ไง เผลอๆอาจจะนอนกับเพื่อนสนิทตัวเองก็ได้ ไม่งั้นคงไม่เดือดร้อนแทนกัน

หรอกนี่ก็คงจะเป็นพ่อเด็กด้วยล่ะสิท่า/หยุดเดี๋ยวนี้นะฟาง เลิกว่าแก้วกับคุณป๊อปเค้าได้แล้ว พวก

เค้าไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ฟางเข้าใจนะ”หลังจากที่กลับมาจากโรงพยาบาล ฟางที่ตามโทโมะมาที่

บ้านก็รีบพูดขึ้นแล้วเริ่มพูดให้ร้ายแก้วก่อนจะพาลถึงป๊อปปี้ทำให้โทโมะชะงักแล้วหันขวับไปสั่งให้

ญาติสาวเลิกว่าคนทั้งคู่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะ ตวาดใส่ฟางทำไมคะ หรือว่ามันไม่จริง ห่วงใยกันซะขนาดนั้นสงสัยคงจะแอบกิ๊กกันจน

ท้องแล้วก็ให้พี่รับผิดชอบน่ะสิ/ฟาง เลิกพูดถึงแก้วและคุณป๊อปเค้าในแง่ร้ายได้แล้ว แก้วไม่ได้แอบ

คบกับคุณป๊อปเค้าเป็นเพื่อนกันเท่านั้นแล้วแก้วมีพี่แค่คนเดียว และเรื่องทุกอย่างมันเกิดจากพี่เอง

เป็นคนทำร้ายแก้วเค้าก่อนเองด้วย”ฟางที่ไม่พอใจที่ถูกโทโมะตวาดใส่ก็โวยวายกลับบ้างก่อนที่โท

โมะที่ข่มอารมณ์ทุกอย่างเอาไว้แล้วพยายามพูดกลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องแคร์มันขนาดนั้นด้วยล่ะพี่โทโมะ มันออกไปจากชีวิตของพี่ได้แล้วก็ดีสิคะ พี่จะได้ควง

คุณแจมเค้าประกาศให้สื่อรับรู้ไปเลยว่าพี่น่ะคบกัน พวกผู้หญิงหน้าด้านพวกนี้จะได้ไม่มาเกาะแกะพี่

สักที โอ๊ยฟางล่ะเบื่อจริงกับปัญหาพวกผู้ชายแบบนี้ เอาเป็นว่าฟางขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะเพราะ

พรุ่งนี้ต้องรีบได้ที่ไซด์ก่อสร้างวิลล่าของฟางที่ปากช่อง เดี๋ยวถ้าไม่ไปคุมเองจะมีพวกขี้ขโมยแถวนั้น

แย่งที่ดินไป”ฟางรีบว่าอย่างไม่สนใจเรื่องใดๆก่อนที่จะขอตัวกลับออกจากบ้านโทโมะไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณทำยังไงของคุณน่ะคุณป๊อป ยัยฟางถึงได้อ่อนโยนลงตอนช่วงเวลาที่อยู่กับคุณ ไม่ใช่ร้ายกาจ

อย่างตอนนี้”โทโมะมองญาติสาวที่ออกไปแล้วพลางนั่งลงที่โซฟาด้วยความเพลียก่อนที่จะพูดขึ้น

แล้วอดเศร้าขึ้นมาไม่ได้กับเรื่องลูกของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องกลัวแล้วนะแก้ว ต่อไปนี้พวกนั้นก็จะไม่มาทำร้ายแก้วอีกแล้ว จริงสิ ถ้าไม่รู้จะไปทำงาน

ที่ไหนก็มาทำงานที่ไร่ด้วยกันสิ อย่างที่แกชอบมาช่วยชั้นประจำไง เอามั้ย”หลังจากที่ป๊อปปี้และ

แก้วออกมาจากโรงพักแล้วป๊อปปี้ก็ปลอบใจเพื่อนรักแล้วพยายามหาทางช่วยแก้วเรื่องงาน

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

แก้วเห็นความดีของป๊อปปี้ที่ช่วยเหลือเธอจนเกือบเข้าโรงพักแบบนั้นก็โผเข้ากอดชายหนุ่มแน่นแทน

คำขอบคุณ

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจมากนะป๊อป ที่แกช่วยชั้นทุกอย่างเลยขอบใจจริงๆ/เอาน่า เวลาชั้นมากรุงเทพทีไรแกก็ช่วย

ชั้นถ้าเพื่อนกันไม่ช่วยกันแล้วใครจะช่วยล่ะ อย่าคิดมากเลยนะ ตอนนี้แกไม่ต้องเจอพวกใจร้ายพวก

นั้นอีกแล้ว กลับไร่ชั้นกันเถอะ เจ้า3แฝดกับโฟร์ต้องดีใจแน่ๆถ้ารู้ว่าแกจะมาอยู่ด้วย”แก้วซึ้งในน้ำใจ

ของป๊อปปี้ขอบคุณก่อนที่ป๊อปปี้จะตอบกลับพลางกอดปลอบเธอก่อนะชวนแก้วขึ้นรถโดยไม่รู้เลยว่า

มีใครคนหนึ่งแอบขึ้นพวกเขาไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืม ฟะ โฟร์จะทำอะไรน่ะ/ฟื้นก็ดีแล้ว จะได้ออกไปจากบ้านชั้นสักที”ทางด้านธามไทที่ตื่นมาใน

เช้าวันใหม่ต้องตกใจเมื่อเห็นโฟร์และลูกๆถืออาวุธตั้งการ์ดมาทางเขาที่นอนที่โซฟาอยู่ในห้อง

รับแขก

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชั้นเจ็บอยู่นะ แถมเธอก็ทำร้ายชั้นแบบนี้จะให้ไปได้ไง”ธามไทรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ออกไปเลยนะหัวขโมย/คนโรคจิตชอบปีนขึ้นบ้านคนอื่น/ไปเลยนะโจรขโมยชุดชั้นใน”วัน ทูและทรี

รีบพูดขึ้นแล้วปกป้องแม่ตัวเองากธามไททันที

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ ชั้นไม่ใช่โจร ไม่ใช่คนโรคจิตแล้วก็ไม่ได้มาขโมยชุดชั้นในแม่พวกเธอด้วย นี่โฟร์ สอนลูก

ยังไงเนี่ย ชั้นจะไปขโมยชุดชั้นในเธอทำไมในเมื่อชั้นก็เห็นมาหมดแล้ว/หุบปากเลยนะ ปากดีแบบนี้

แสดงว่าหายดีแล้ว ออกไปจากบ้านชั้นเลย เด็กๆจัดการ”ธามไทรีบอธิบายแล้วพูดกับโฟร์ทำให้ร่าง

บางหน้าแดงจัดก่อนที่จะสั่งลูกๆของตนเองไล่ธามไทออกจากบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชั้นไม่ได้มาทำอะไรเธอนะโฟร์ ฟังชั้นก่อนสิ/ไม่ฟัง ไม่มีเหตุผลอะไรที่ชั้นะต้องฟังคนเลวๆอย่าง

นาย”ธามไทพยายามที่จะพูดแต่โฟร์กลับไม่ฟังรีบไล่ธามไทออกจากบ้านตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ฟังใช่มั้ย ได้/ปลอยทรีน้าโจรขโมยชุดชั้นในแม่โฟร์”ธามไทเห็นทุกคนที่เอาแต่ไล่ตัวเองไม่ฟัง

อะไรเลยก็ตัดสินใจอุ้มทรีที่อยู่ใกล้สุดขึ้นมาเป็นตัวประกันไม่ให้ทุกคนทำอะไรตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยลูกชั้นเดี๋ยวนี้นะธาม/ไม่ จนกว่าโฟร์จะบอกว่าพ่อของลูกโฟร์คือใคร ธามใช่มั้ย”โฟร์ตกใจรีบ

พูดขอร้องแต่ธามไทเริ่มต่อรองร่างบางกลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย นี่มันอะไรกันน่ะ ใจเย็นๆนะคะทุกคน/บอกมาสิโฟร์ว่าพ่อของ3แฝดนี่เป็นใคร”ทางด้านเฟย์

และเขื่อนที่มาที่บ้านต่างตกใจร้องก่อนที่ธามไทจะย้ำถามโฟร์อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เด็กพวกนี้เป็นลูกของพี่ป๊อปน่ะสิ/ไม่เชื่อ ธามถามมาแล้วคนงานที่นี่บอกโฟร์กับป๊อปปี้เป็นพี่น้อง

ตั้งแต่เด็กแล้วไม่มีทาง”โฟร์อึกอักแล้วตอบชายหนุ่มแต่ธามไทไม่เชื่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เด็กๆเป็นลูกของเขื่อนชัดพอรึยัง/ห้ะ อะไรนะ นี่พี่แอบมีลูกงั้นหรอ คนหลอกลวง คนผีทะเล บ้า

ที่สุด”โฟร์รำคาญธามไทรีบพูดปัดๆไปทำให้เฟย์ที่ตกใจหันขวับไปเอาเรื่องเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่ก็เชื่อคนง่ายเหลือเกิน ตอนที่โฟร์ท้องพี่ตามจีบเราอยู่จะเอาเวลาที่ไหนไปทำโฟร์ท้อง

ล่ะ”เขื่อนร้องพลางพูดให้เฟย์ได้คิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ย ว่าเธอโกหกไม่เนียนอีกแล้วนะโฟร์ บอกมา ว่าเด็กๆเป็นลูกของใคร/ไม่ใช่ลูกของนายก็

แล้วกัน”ธามไทยิ้มเยาะก่อนที่ป๊อปปี้ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจะเดินเข้ามาว่าตามมาด้วยแก้วที่เดิน

ตามมาติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ยินชัดแล้วนี่ว่านายไม่มีวันได้เป็นพ่อของลูกยัยโฟร์ เด็กๆถูกชั้นรับเลี้ยงเป็นลูกแล้วจะไม่มีไอ้

สารเลวหน้าไหนมาแย่งไปเด็ดขาด แล้วก็เอาลูกชั้นคืนมาได้แล้ว ก่อนที่ชั้นจะเรียกคนงานมา

กระทืบ”ป๊อปปี้พูดขู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ลองดูสิ ว่านายจะกล้ามั้ยไอ้แมวขโมย”ธามไทยิ้มเยาะแล้วตอบตอนนั้นเองป๊อปปี้สั่งให้แก้วรีบดึง

ลูกมากอกธามไทก่อนที่ทรีจะร้องไห้จ้าเสียงดังในความชุลมุนครั้งนี้จนแก้วเซล้มลงไปเพราะแรงธาม

ไทมีเยอะกว่า

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

จังหวะนั้นเอง ป๊อปปี้ที่เข้าใจว่าทรีหลุดจากอ้อมกอดธามไทแล้วง้างหมัดชกหน้าธามไทจนทำให้หัว

ธามไทกระแทกกับปากของทรีจนทรีร้องไห้จ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว เห็นมั้ยว่าลูกโฟร์ร้องไห้ไม่หยุดแล้ว”โฟร์ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นปากของทรีแตกก็แผด

เสียงสั่งให้ทุกคนหยุด

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

เสียงปืนถูกยิงขึ้นฟ้าทำให้ทั้งหมดหันไปเจอฟางที่ยืนจังก้าโดยมีแพนอยู่ข้างๆองมาอย่างเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องบ้าอะไร หาผู้หญิงแพศยามาจับพี่ชายชั้นไม่พอยังจะมาจับตัวสามีชั้นไปอีกนะ หน้าด้าน

ที่สุด/นี่คุณ หัดแหกตาดูบ้างเถอะว่าอะไรเป็นอะไรไม่ใช่มาดีแต่เข้าข้างพวกตัวเองในด้านผิดๆแบบนี้

รู้ไว้ซะว่าสามีคุณน่ะบุกเข้ามาในบ้านของพ้น แล้วยังจะมาก่อความวุ่นวายแล้วะพาลูกชายผมไปด้วย

แบบนี้คนที่ผิดน่ะคือคุณ ผมแจ้งความจับคุณตอนนี้ก็ยังได้”ฟางตรงดิ่งเข้ามาว่าใส่ทุกคนก่อนที่

ป๊อปปี้จะสวนกลับไปอย่างไม่กลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะแจ้งความงั้นหรอ อย่านะ จะเอาเงินเท่าไหร่ก็ว่ามา/ไม่ต้อง บอกแล้วไงว่าไม่ต้องการเงินๆ ฟังไม่

รู้เรื่องรึไงห้ะ ทำนิสัยแย่ๆกับคนอื่นมามากจนแก้ไม่หายแล้วสินะ แต่บอกไว้เลยว่าที่นี่คือไร่จิระคุณ มี

ความยุติธรรมแล้วก็ไม่ยอมรับสินบนจากพวกขี้โกงชอบเอาผิดแบบนี้หรอก อยากเอาเงินฟาดหัวก็

เอาไปช่วยประกันสามีคุณแล้วกัน”ฟางไม่พอใจรีบควักเงินมาปึกหนึ่งก่อนที่ป๊อปปี้จะปัดมันทิ้งอย่าง

ไม่ไยดีแล้วรีบว่าร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ ถ้าเป็นข่าวขึ้นมาชั้นเสียหายนะ แล้วถ้าชื่อเสียงของชั้นกับธามไทเสียขึ้นมาพวกเธอรับผิด

ชอบลำพังอีกแค่ที่ดินพวกนี้มันก็ไม่พอที่จะชดใช้เหมือนกัน อ๋อ นี่สินะพวกเด็กเหลือที่เธอเกือบเอา

พวกมันทำแท้ง ทำไม เก็บพวกมันไว้แบบนี้กะจะมาเรียกร้องค่าเลี้ยงล่ะสิท่า/ไปเลยนะยัย

แม่มด”ฟางโวยวายก่อนที่จะปรายตามองไปที่3แฝดที่วัน ทูกำลังปลอบทรีให้หยุดร้องแล้วจะเดิน

เข้ามาใกล้ก่อนที่วันลุกขึ้นแล้วผลักฟางออกไปอย่างแรงจนฟางเซ

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ไอ้เด็กนรก พ่อแม่ไม่สั่งสอน/หยุดก้าวร้าวกับลูกผมเดี๋ยวนี้นะ อย่ามากล่าวหาลูกคนอื่นต่อ

หน้าพ่อแม่แบบนี้สิ นี่น่ะหรอพวกไฮโซ พวกเรียนมาสูงแต่ทำตัวไล่ดูถูกคนอื่นแบบนี้น่ะ ม้าในคอก

ของผมน่ะยังดูสูงส่งกว่าคุณ คุณมันก็แค่ผู้หญิงที่ดีแต่เปลือก”ฟางกรีดร้องไม่พอใจจะเข้าไปทำร้าย

วันกลับแต่ป๊อปปี้ไม่ยอมรีบเข้าไปผลักฟางจนล้มเพื่อปกป้องวันก่อนที่จะชี้หน้าแล้วว่าฟางด้วยความ

เดือดจัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดดด/พอได้แล้วฟาง เรากลับกันเถอะ คราวนี้เราผิดจริงๆอย่ามีเรื่องอีกเลยนะ”ฟางกรีดร้อง

ออกมาสุดเสียงก่อนที่ธามไทจะรีบดึงตัวฟางออกไปจากไร่โดยที่มีแพนช่วยดึงฟางออกไปเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่านี่คือคนเดียวกับยัยเอ๋อที่มาอยู่ในไร่กับเราเมื่อหลายเดือนก่อน"เฟย์อึ้งกับ

นิสัยของฟางแล้วพูดทำให้ป๊อปปี้มองตามฟางไปด้วยความเจ็บปวดในใจลึกๆแล้วกำมือแน่นก่อนที่

จะหันหลังกลับเดินเข้าบ้านไปโดยไม่มองฟางอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

ที่ร้ายรัวๆแบบคอมโบเซ้ทเพราะเธอคือ ฟาง ไม่ใช่ของขวัญนะจ้ะ5555

 

เดี๋ยวต่อไปก็เบาลงละล่ะ มั้งงงงง

 

มาอัพแล๊ววววววววววววววว*เสียงสูง*