เจ้าสาวบ้านไร่

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวหลังจากประชุมกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทกับพ่อแล้วตอนบ่ายธามไทจะมารับเราไปแถว
สมุทรปราการไปดูที่ที่เค้าขายให้กับเรา แถวใกล้ๆตลาดน้ำ”เสียงสั่งการของนายไพศาล นีระสิงห์
ประมุขใหญ่ของนีระสิงห์กรุ๊ปสั่ง ฟาง ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาและได้ชื่อว่าทายาทคนเดียวของ
นีระสิงห์กรุ๊ปถึงหน้าที่ที่ต้องทำ
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ แต่ฟางจะเอามดไปด้วย/ไม่ได้ พาเพื่อนไปไหนมาไหนตลอดนี่น่ะหรอคนที่จะปกครองกิจการ
ทั้งหมดของนีระสิงห์”ฟางที่นั่งตรวจเอกสารตอบบิดาก่อนที่จะถูกสวนกลับออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ฟางพามดไปไหนมาไหนกับธามไทมานานแล้วจนเป็นเรื่องปกติ พ่อจะห้ามทำไมคะ”ฟางถอน
หายใจแล้วบอกบิดา
 
 
 
 
 
“แต่เรากำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับธามไทแล้วนะ ไปไหนมาไหนกัน2คนบ้างสิจะได้มีเวลาให้กัน
ไม่ใช่ว่าพาคนอื่นไปด้วยแบบนี้”พ่อของฟางตอบกลับ
 
 
 
 
 
 
“มีเวลา หึ คงจะเจียดเวลาออกมาจากธุระส่วนตัวของตัวเองได้อยู่หรอก”ฟางเบะปากเมื่อพูดถึงว่าที่
เจ้าบ่าวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเป็นธรรมดาที่ผู้ชายจะไปหาเศษหาเลยบ้าง แต่ถึงยังไงธามไทเค้าก็ให้เกียรติเรา จะไปคิดเล็ก
คิดน้อยกับพวกผู้หญิงข้างทางพวกนั้นทำไม ถ้ามันตามติดก็เอาเงินฟาดหัวให้มันก็ไปแล้ว”พ่อของ
ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ใช้เงินฟาดหัวหรือไม่ก็บีบบังคับทุกทางให้เลิก ไม่เว้นแม้แต่ยัยนั่น”ฟางพูดนิ่งๆแล้วคิดถึงเรื่องใน
อดีตของตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“แต่แม่นั่นก็หายสาบสูญไปเลยนิ ไม่มาเรียกร้องอะไรอีก เหอะ เพื่อนแบบนั้นที่แอบแทงข้างหลังเรา
น่ะจะคบต่อไปก็จะแว้งกัดเราเปล่าๆ อ้อ เรียกโทโมะมาหาพ่อช่วงบ่ายด้วยนะจะได้คุยเรื่องงานเปิด
ตัวห้างใหม่มะรืนนี้”พ่อของฟางพูดย้ำให้ฟางจำก่อนที่จะสั่งให้ลูกสาวตามญาติคนสนิท ฟางเดินออก
มาจากห้องประชุมหลังจากที่ประชุมเสร็จในเวลาใกล้เที่ยงก็พบว่าธามไทยังไม่มาจึงพยายามกด
โทรศัพท์โทรหา
 
 
 
 
 
 
“คุณหนูนันท์แห่งนีระสิงห์กรุ้ปทำไมหัวเสียแบบนั้นล่ะจ้ะ”เสียงใสๆของสาวร่างบางคนหนึ่งทักทาย
ฟางที่ยืนหัวเสียเมื่อปลายสายไม่รับสาย
 
 
 
 
 
“ก็ธามน่ะสิมด เอาอีกแล้วไม่รับสาย นี่คงจะเพลินอยู่กับพวกผู้หญิงอยู่ล่ะสิท่า ไม่รู้จักเวลา”ฟาง
บ่นถึงว่าที่เจ้าบ่าวที่มักมาไม่เคยตรงนัดเลยสักครั้ง
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาไม่ทำหน้าหงิกสิเพื่อนเลิฟ เอาอย่างงี้ ถ้าธามไม่มาสักที เราก็บุกไปหาธามเลยไงจัดการให้
เข็ดไอ้ผู้ชายกะล่อนแบบนี้”มดไม่รอช้ารีบดึงฟางขึ้นรถตรงดิ่งไปที่ห้องชุดสุดหรูของธามไททันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ม ธามคะ อย่าซนสินะ เยลลี่จะต้องไปเดินแบบต่อนะ”ร่างบางของนางแบบสาวที่กำลังแต่งตัวร้อง
ขึ้นเมื่อถูกร่างสูงของชายหนุ่มเดินมากอดด้านหลังแล้วรูดซิปชุดเดรสที่พึ่งใส่ไปลงมา
 
 
 
 
 
 
“จะเดินทำไม อยู่กับผมไม่สนุกหรอเยลลี่ผมน่ะสามารถอยู่ต่อกับคุณได้ทั้งวันทั้งคืนเลยนะ”ธามไท
พูดแล้วหันเอานางแบบสาวมาประจันหน้าก่อนที่จะซุกไซร้ตามซอกคอเพื่อปลุกเร้าอารมณ์หญิงสาว
 
 
 
 
 
 
“บ่ายโมงต้องไปดูที่กับชั้นไม่ใช่หรอธาม ไปใส่เสื้อผ้าดีๆแล้วไปกับชั้นซะ/ว้าย เข้ามาได้ไงเนี่ย”แต่
ก่อนที่จะเกิดเพลงรักขึ้นอีกครั้ง ฟางและมดเดินมากอดอกตรงประตูห้องนอนของธามไทแล้วพูดขึ้น
ทำให้นางแบบสาวตกใจกับแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามาในนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว่าไงจ้ะที่รัก ประชุมเสร็จแล้วหรอ นี่มันเช้าอยู่เลยนะ จะรีบไปดูที่ทำไม ยังไงซะมันก็เป็นของเราจะ
ดูเมื่อไหร่ก็ได้ เรามาหาเวลาสนุกๆกันเพื่อซ้อมงานแต่งงานของเรากันเถอะ”ธามไทผละออกจาก
เยลลี่ก่อนที่จะเดินไปโอบเอวของฟางแล้วก้มลงหมายจะหอมแก้ม แต่ฟางผละออกแล้วเดินหนีชาย
หนุ่มไป
 
 
 
 
 
“ไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ รู้นะว่าถ้าไม่ทำตามจะเกิดอะไรขึ้น”ฟางหันขวับมาสั่งธามไททำให้ชายหนุ่มกลืน
น้ำลายเอื๊อกก่อนที่จะยอมเดินเข้าไปแต่งตัวดีๆ
 
 
 
 
“ส่วนเธอ อ่ะค่าเสียเวลาหวังว่าคงพอนะ”ฟางปรายหางตามองเยลลี่หัวจรดเท้าก่อนที่ควักเงินก้อนยัดใส่มือเยลลี่
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกเป็นใครกล้าดียังไงเอาเงินมาฟาดหัวชั้น”เยลลี่โยนเงินลงพื้นด้วยความโมโหห่อนที่จะตรง
เข้าไปเอาเรื่องฟาง มดรีบเอาตัวเข้ามาขวางแล้วผลักเยลลี่ล้มลงกับพื้น
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางยิ้มมุมปากนิดนึงก่อนที่จะเดินมานิ่งๆแล้วจิกผลเยลลี่ขึ้นมาแล้วตบหน้าหัน
 
 
 
 
 
 
 
“กล้ามากนะที่คิดจะเข้ามาทำร้ายชั้น เธอคิดหรอว่าถ้าเข้ามาตบชั้นแล้วธามเค้ายังจะสนใจคนอย่าง
เธอหรอก ก็อีแค่ของเล่นฆ่าเวลาเท่านั้น ได้เงินเอาไปเท่านี้ก็ดีถมเถแล้ว ถ้าขืนยังเซ้าซี้พูดจาไม่รู้
เรื่องอีกล่ะก็ ชื่อเธออาจจะหายไปจากวงการนางแบบที่กำลังดังก็ได้ หึ นี่ถามจริงว่าเป็นนางแบบ
สังกัดไหนถึงไม่รู้จักชั้น รู้เอาไว้เลยนะว่าธามเค้าไม่ได้กิ๊กแค่เธอที่เป็นนางแบบคนเดียว อย่างต่ำที่
ควงก็2อาทิตย์ ก่อนที่จะเปลี่ยนใหม่หรือถ้าเบื่อหรือรู้ว่ามีผู้หญิงอย่างพวกเธอมาทำร้ายชั้นล่ะก็ ธาม
เค้าก็เบื่อไวได้เหมือนกัน”ฟางจิกผมเยลลี่แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
 
 
 
 
 
 
 
“นะ นี่เธอเป็นใครกัน”เยลลี่ที่ฟังเรื่องทุกอย่างทั้งตกใจและกลัวคนตรงหน้ามาก ผู้หญิงอะไร
ภายนอกเหมือนบอบบางน่าทะนุถนอม แต่จริงๆแล้วกลับน่ากลัว
 
 
 
 
 
”กลับไปถามผู้จัดการไม่ก็เพื่อนนางแบบสิ ว่ารู้จักรึเปล่า คุณหนุนันท์ แห่งนีระสิงห์กรุ๊ป ว่าที่ภรรยา
ของธามไท ไฮโซสุดฮอตแห่งยุค”มดยิ้มเยาะก่อนที่จะตอบแทนฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ เงินตรงนั้นเอาไม่อาก็แล้วแต่นะชั้นไม่อยากเสียเวลากับเรื่องไร้สาระนี่มากนักหรอก มด ถ้า
ธามเสร็จแล้วบอกว่าให้รีบลงมาหาชั้นที่รถนะ”ฟางมองเยลลี่ด้วยสายตาเหยียดหยามก่อนที่จะเดิน
เชิดออกไปจากห้องของธามไทเมื่อจัดการเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย คุณหนูแก้วไม่ต้องยกก็ได้ค่ะ มาเก็บค่าเช่าแผงอย่างเดียวก็พอไม่ต้องช่วยป้า”ป้าขายผักใน
ตลาดคนหนึ่งตกใจเมื่อเห็นร่างบางของแก้วที่เหน็บสมุดรายชื่อที่เอวแล้วช่วยยกตะกร้าใส่ผักทั้ง2มือ
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า เราชาวตลาดเดียวกันช่วยเหลือกันสิคะมาค่ะแก้วช่วย”แก้วยิ้มก่อนที่จะช่วย
ป้าถือของ
 
 
 
 
 
 
“แม่คุณเป็นนางฟ้าเดินดินจริงๆ ครอบครัวคุณหนูเปิดตลาดเพื่อให้เรามาค้าขายแถมคิดค่าเช่าแผงใน
ราคาไม่แพงอีก แค่นี้พวกเราก็ตอบแทนคุณครอบครัวคุณหนูไม่หมดแล้ว”ป้าขายผักตอบ
 
 
 
 
 
 
“ก็อยู่ขายของในตลาดนี้ไปนานๆก็พอแล้วค่ะป้า”แก้วยิ้มและตอบป้าก่อนที่จะหันไปตามเสียง
โหวกเหวกของพวกคนงานชายกลุ่มหนึ่งหน้าตลาดที่เดินเข้ามาแล้วชนเข้ากับเด็กเข็นรถขนของใน
ตลาดแล้วรุมหาเรื่องอยู่
 
 
 
 
 
 
“ฝั่งตัวเองไม่มีให้เดินรึไงถึงได้ข้ามมาหาเรื่องแถวนี้”แก้วเดินตรงเข้าไปเอาเรื่องพวกคนงานชาย
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็นี่มันตลาดของชุมชนไม่ใช่รึไง ใครจะเดินก็เดินได้แต่ไอ้เด็กนี่มันชนพวกชั้น มันต้องรับผิด
ชอบ”คนงานคนหนึ่งพูด
 
 
 
 
 
 
“พวกนายมีกันตั้งหลายคนมารุมน้องเค้าคนเดียวแบบนี้ไม่ได้นะ”แก้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ทำไมล่ะน้องสาว อย่ามีเรื่องกับดีกว่าพี่ไม่อยากหาว่าทำร้ายผู้หญิง”คนงานคนที่2พูดแล้วหันไปตบ
หัวเด็กขนของคนนั้นทันที
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
แก้วโมโหที่คนในตลาดตัวเองถูกทำร้ายก็พุ่งเข้าไปชกคนงานคนที่ทำล้มลงไปกองกับพื้น
 
 
 
 
 
 
"อ้าว อยากมีเรื่องงั้นหรอได้"คนงานคนที่3พูดก่อนที่จะง้างตบหน้าแก้ว หมับ แต่แล้วมือของคนงาน
คนที่3ก็ถูกคว้าเอาไว้ได้ทันก่อนที่จะทำร้ายแก้ว
 
 
 
 
 
 
“คุณโทโมะ”คนงานทั้ง3ตกใจเมื่อเห็นโทโมะเจ้าของห้างหรูฝั่งตรงข้ามและได้ชื่อเป็นเจ้านายตัวเอง
 
 
 
 
 
“ทำไมไม่เตรียมความเรียบร้อยของห้างมะรืนนี้จะมีงานเปิดอยู่แล้ว มาหาเรื่องทำร้ายผู้หญิงแบบนี้
ทำไม”โทโมะพูดนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
“พวกเราแค่เปลี่ยนเวรกับพวกในนั้นครับเลยข้ามมาตลาดว่าจะหาอะไรกิน”คนงานคนแรกพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“เราให้เวลาพักเท่ากัน มีเวลาทำงานมีเวลาพักเป็นเวลา แต่แอบอู้กินแรงคนอื่นแบบนี้งั้นหรอ ถ้า
อยากจะพักมากก็พักยาวๆไปเลยแล้วกันชั้นไล่พวกแก3คนออก”โทโมะพูดเสียงเฉียบก่อนที่จะเดิน
กลับไปพร้อมกับเลขาคนสนิท
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่จะไม่ใจร้ายกับลูกน้องตัวเองไปหน่อยหรอคะ”แก้วมองตามโทโมะไปแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใจร้ายอะไรกัน นี่มันเรื่องส่วนตัวขององค์กรของผมเอาคนที่ไม่มีประโยชน์ออกก็ถูกแล้วนิ ไม่ใช่
ญาติอะไรเราจำเป็นต้องสนด้วยหรอ”โทโมะพูดนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่เป็นคนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”แก้วอึ้งก่อนที่จะพูดต่อ
 
 
 
 
 
 
“ผมก็เป็นของผมแบบนี้เรื่องงานต้องดีที่สุด ไม่มีเวลามานั่งนึกถึงเรื่องไร้สาระพวกนี้หรอก อ้อ ผม
เป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องดังนั้น ไม่จำเป็นไม่ต้องเรียกผมว่าพี่”โทโมะตอบแก้วก่อนที่จะพูดเสียง
เฉียบแล้วเดินกลับไป
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่กลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะพี่โทโมะ”แก้วอึ้งเมื่อสัมผัสถึงความเย็นชาอดีตรุ่นพี่ของ
ตัวเองแล้วอดที่จะใจหายไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“แฮ่/กรี๊ด ไอ้บ้าป๊อป”แก้วที่ยืนมองโทโมะเดินขึ้นรถยนต์ส่วนตัวไปจนลับตาไม่เฉลียวใจเลยว่ามีใคร
คนหนึ่งย่องเข้ามาด้านหลังแล้วหลอกให้เธอตกใจเมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็นเพื่อนชายคนสนิทของ
เธอนั่นเอง
 
 
 
 
 
 
 
“5555อะไรกันแก้ว มัวแต่ใจลอยถึงใคร ชั้นหลอกแค่นี้ล่ะร้องเสียงดัง อายคนในตลาดหมด”ป๊อปปี้
ยิ้มพร้อมกับแซวเพื่อนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยไอ้บ้าป๊อป แล้วนี่ออกมาจากป่าจากเขาได้แล้วรึไงคะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อ่าห้ะ ว่าจะมาทำธุระเรื่องให้คนมาตรวจไร่ แล้วเลยซื้อของเล่นให้เจ้า3แฝดด้วย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
เมื่อคิดถึงลูกชายของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ วัน ทู ทรี เจ้า3แฝดของน้าแก้วดีเลยงั้นเดี๋ยวชั้นไปซื้อของเล่นให้หลานด้วยแล้วกัน เอาเป็น
ตอนเย็นได้มั้ยป๊อป มาช่วยชั้นเก็บค่าเช่าแผงก่อน แล้วเดี๋ยวจะพาไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าประจำ”แก้ว
พูดแล้วยิ้มให้เพื่อนชายคนสนิท
 
 
 
 
 
“ได้สิ เรื่องแค่นี้เองแต่เลี้ยงด้วยนะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะเดินตามแก้วเข้าไปช่วยเก็บค่าเช่าแผงและ
ทักทายคนในตลาดอย่างคุ้นเคย เพราะเขากับแก้วเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนเลยรู้ใจกันและไปมา
หาสู่กันเสมอ จนใครต่อใครต่างบอกว่าเธอกับเขาเป็นแฟนกันตลอด.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
”เย็นนี้เราไปดินเนอร์กันนะฟาง เราไม่ได้ไปไหนด้วยกันนานแล้ว”ธามไทพูดเมื่อฟางคุยงานเรื่อง
ที่ดินเสร็จ
 
 
 
 
 
“พึ่งมีเวลาออกมาจากสาวๆได้หรอ นึกว่าจะหาเวลาไม่ได้จนต้องให้ชั้นตามเช็ดตลอดซะอีก”ฟางหัน
ไปว่าธามไท
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาหาเรื่องกันน่าฟาง ถ้าคุณไม่ยอมไปไหนกับผม มีหวังคุณพ่อคุณคงไม่ชอบใจแน่ที่ลูกสาว
คนเดียวไม่ทำตามคำสั่งประมุขใหญ่แห่งนีระสิงห์ กะอีแค่การเอาใจว่าที่สามียังทำไม่ได้”ธามไท
กระชากร่างบางของฟางมาว่าทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ได้ ร้านเดิมพอใจรึยัง”ฟางถอนหายใจและยอมชายหนุ่มก่อนที่จะเดินไปรอที่รถพร้อมมดที่รีบวิ่ง
ไปตามเพื่อนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ทำตัวยากไว้เถอะ แต่งงานเมื่อไหร่ล่ะชั้นจะเด็ดปักนางพญาของเธอออกแน่ คุณหนูนันท์แห่งนี
ระสิงห์”ธามไทมองตามฟางอย่างเสียอารมณ์แล้วว่าก่อนที่จะเดินตามร่างบางไปที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้3แฝดก็จะ5ขวบแล้ว แล้วนี่โฟร์ไม่คิดจะกลับมารึไง”แก้วพูดเมื่อเดินมาซื้อของกับป๊อปปี้ที่
ห้างในตอนเย็น
 
 
 
 
 
 
 
“รายนั้นไปต่างเมืองน่ะ เห็นว่าไปเป็นอาสาอะไรสักอย่างนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อนึกถึงโฟร์
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ โฟร์น่ะทั้งหัวดีเรียนเก่งเสียดายไม่น่า/แก้ว อย่าพูดถึงมันเลย ซื้อของกันเถอะ”แก้วถอน
หายใจแล้วพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดตัดบทแล้วเดินเข้าไปดูของที่ร้านตรงหน้าแทน
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ ฟางลิปสีนี้สวยนะ คอเล้กชั่นใหม่ด้วยแถมยังเป็นลิมิเตทอิดิชั่นนะ เราซื้อเถอะ”แก้วที่แวบเข้า
มาดูเครื่องสำอางที่ร้านข้างๆหันไปมองมดและฟางที่กำลังเลือดซื้อเครื่องสำอางอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“เอาสิ ซื้อเสร็จแล้วเดี๋ยวชั้นจะแยกกับเธอเลยนะมดเพราะธามนัดไว้ที่ร้านอาหารชั้นบน”ฟางพูด
พลางเดินไปคิดเงิน
 
 
 
 
 
“เห้อ ชั้นล่ะสงสารเธอจริงๆต้องมาเป็นหุ่นกระบอกไม่มีหัวใจแบบนี้ นี่ชั้นเพื่อนเธอนะ อยู่กับชั้นยิ้ม
บ้างก็ได้”มดมองเพื่อนสาวด้วยความสงสารก่อนที่จะดึงแก้มเนียนทั้ง2ข้างของฟางให้ยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
“พอแล้วน่ามด เล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้”ฟางส่ายหน้ากับความขี้เล่นของมดแล้วคิดเงินก่อนที่จะหัน
หลังไปชนกับแก้วทำให้แก้วชนขวดโลชั่นบนชั้นวางหล่น
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่คิดจะขอโทษสักคำเลยรึไง”แก้วตะโกนว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ จะเอาเงินสินะ อ่ะ เอาไปสิ”ฟางมองแก้วที่โวยวายก็ควักแบงค์พัน3-4ใบปาใส่แล้วเดินออกไป
จากร้านพร้อมมดทันที
 
 
 
 
 
 
 
“มันจะมาไปแล้วนะนี่/แก้วเกิดอะไรขึ้น”แก้วโวยวายไม่พอใจก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาถามเพื่อน
สาว
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เมื่อกี้มีคนมาชนชั้นแล้วไม่ขอโทษน่ะสิ แต่เอาเงินฟาดหัวกันผู้หญิงอะไรหน้าตาดีแต่มารยาทแย่
ที่สุด”แก้วหันไปบอกป๊อปปี้แล้วชี้ไปที่ด้านหลังของฟางและมดที่เดินออกไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ช่างมันเถอะก็แค่พวกชอบดูถูกคนไปซื้อของให้3แฝดดีกว่าป่ะ”ป๊อปปี้มองตามก่อนจะชวนแก้วออก
มาจากร้าน
 
 
 
 
 
 
เรื่องใหม่จ้า เรื่องใหม่  พระเอกเย็นชามีเยอะแล้ว เปลี่ยนนางเอกเย็นชาบ้างเนาะ
 
 
 
 
ไม่ค่อยได้มาอัพทุกวันเหมือนเดิมแล้ว ไม่รุ้ยังมีคนอ่านอยู่รึเปล่าอ่ะ