Beakhyun x you My prince คุณหนูวัยใสกับเจ้าชายหัวใจสุดหล่อ

-

เขียนโดย Nayeonlovelove

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.58 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,626 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 14.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) โรงเรียนวุ่น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เธอเป็นอะไรบอกฉันมา"แบคฮยอนกอดกลับโมโม่ทันที
"ฉันไท่รู้ว่าควรทำยังไง ทั้งๆที่เลิกกับพี่ชานยอลแล้วแต่ทำไม...ทำไมรู้สึกว่ายังหึงหวงพี่ชานยอลอยู่ แม้ว่าจะพยายามตัดใจมากแค่ไหน มันก็ยิ่งเจ็บ ฮือๆ"คำพูดของโมโม่ทำให้แบคฮยอนถึงกลับแปลกใจและหึงหวงในเวลาเดียวกัน
"เธอยังรักไอผู้ชายคนนั้นอยู่เหรอ"แบคฮยอนกอดโมโม่แน่น
"ฉันไม่รู้ ฮือ ไม่รู้จริงๆ"โมโม่กอดแบคฮยอนด้วยความเจ็บปวด
"ไม่ต้องร้องไห้นะ ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ"แบคฮยอนเช็ดน้ำตาที่ติดอยู่บนแก้มใส
"ฮึก ฮือๆ"โมโม่ร้องไห้จนหลับไป
เช้าวันต่อมา
mama~mama
"อืม เช้าแล้วเหรอนี้"โมโม่ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับอาการงัวเงีย
"ตื่นแล้วเหรอ"แบคฮยอนโผล่มาต่อหน้า
"ว้าย นี่เจ้าชายทำฉันตกใจนะ"โมโม่เบะปาก"
"ขอโทษก็นึกว่าเจ้าหญิงจะชินแล้วก็เลยลืมตัวน่ะ"แบคฮยอนเกาหัวตัวเองอย่างไม่รู้ประสีประสา
"แหม เจ้าชาย...แล้วนี่มีอะไรหรือเปล่า"โมโม่พีบผ้าห่ม
"แค่จะมาบอกว่ารีบอาบน้ำ คือ ฉันทำอาหารไว้ให้แล้วอ่ะ"แบคฮยอนทำท่าเขินอาย
"โอ๊ะ เจ้าชายทำอาหารเป็นด้วยเหรอเนี่ย"โมโม่ไปหยิบผ้าเช็ดตัวบนโซฟา(ทำไมsheวางไม่เป็นที่อย่างนี้เนี่ย"-_-)
"ก็ตอนเด็กๆฉันไม่มีอะไรทำฉันก็จะไปดูท่านแม่หัดทำอาหารนั่นแหละ"แบคฮยอนเล่าความ
"แปลกดีเนาะ"โมโม่เบ้ปาก
"แปลกอะไร?"แบคฮยอนขมวดคิ้วแน่น
"มันก็มีแปลกอยู่สามเรื่องอ่ะ เรื่องแรกเจ้าชายเป็นวิญญาณแต่ทำไมกลับจับสิ่งของได้
เรื่องที่สองเป็นเด็กผู้ชายแต่ดันทำอาหารเป็นซะงั้น
เรื่องสุดท้าย..."โมโม่เว้นช่วงพูด
"เรื่องอะไรบอกมาให้หมดสิ"
"ก็เจ้าชายหล่อขนาดนี้ทำไมยังไม่มีคนรักอีกหละ"โมโม่กระซิบมาที่ข้างหูแบคฮยอนอย่างแผ่วเบา พูดเสร็จก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที
"เดี๋ยว..."
"เจ้าชายคะ ถ้าฉันปิดประตูห้องน้ำแล้วเจ้าชายออกไปเลยนะ"
"เดี๋ยว..."
ปัง
"เด็กคนนี้ไวจริงๆเลย"แบคฮยอนเดินออกจากห้องไป
7.30น. ณ โรงเรียนซางจอง
"โรงเรียนเธอสวยดีนี่"แบคฮยอนมองไปที่โรงเรียน
"งั้นฉันจะพาไปห้องเรียนนะ"โมโม่พูดพร้อมกับเดินตรงไปที่ห้องเรียน
ครืด
"โมโม่ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า เป็นไข้ใช่ไหม แล้วหายดีหรือยัง"'อูฮยอน'เพื่อนผู้ชายที่โมโม่สนิทที่สุดเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง
"ก็เป็นไข้นิดหน่อยน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ"โมโม่เดินไปวางกระเป๋าที่โต๊ะของเธอ
"แน่ใจนะ ว่าหายดีแล้ว ถ้าเรียนๆไปแล้วเป็นลมขึ้นมามันจะวุ่นนะ"อูฮยอนหยิบนมกล้วยใต้โต๊ะส่งให้โมโม่"อ่ะ นมกล้วยประจำวัน"
"ดีมาก ไม่เคยลืมเลยนะเนี่ย ขอบใจนะ"โมโม่หยิบขวดนมกล้วยมาไว้ในมือ
"อูฮยอนขา ทำไมไม่เอามาให้ยอนนาบ้างอ่ะ ยอนนาก็อยากกินนะคะ"'ยอนนา'(อดีต)เพื่อนสนิทของโมโม่เดินมาควงแขนอูฮยอน
"ฉันไม่จำเป็นต้องเอาให้เธอ"อูฮยอนสะบัดแขนออกจากยอนนาทันที
"ทียัยโมโม่ยังเอามาให้ได้เลย ทำไมฉันจะเอาให้ไม่ได้ นี่อูฮยอนลำเอียงรึเปล่าคะ"ยอนนาเบ้ปาก
"นี่อูฮยอนเราไปกันเถอะขี้เกียจเสียน้ำลายกับอะไรที่ไม่มีประโยชน์"โมโม่เดินไปควงแขนอูฮยอน
"นี่เธอว่าฉันไร้ค่าหรอ"ยอนนาเบิกตากว้าง
"ไปกันเถอะโมโม่"อูฮยอนดึงแขนโมโม่แล้วเดินออกไปจากห้องทันที
"กรี๊ด อีโมโม่ฉันเกลียดแก กรี๊ด"ยอนนาหวีดร้องพร้อมกับทุบโต๊ะนักเรียน
"โอ๊ย นี่ยอนนา จะมีสักวันไหมที่เธอจะไม่ส่งเสียงปวดหูอย่างนี้เนี่ย"'แอล,มยองซู'เดินเข้ามาปิดปากยอนนา
"อุ๊บ อี้อายอ่อยอั๊นเอี๋ยวอี๊อ๊ะ(นี่นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ)"ยอนนาพยายามตะโกนออกมาแต่ไร้ประโยชน์
กรึบ
"โอ๊ย ยัยยอนนา กัดฉันทำไมเนี่ย เป็นหมาหรือไง"ยอนนากัดมือแอลทำให้แอลต้องละมือออกมาจากปากยอนนา
"ก็นายมาปิดปากฉันก่อนนี่ แบร่"ยอนนาแลบลิ้นใส่แอลแล้วเดินออกจากห้องไป
"ยัยยอนนาบ้าเอ๊ย"แอลสบถคำหยาบออกมา

"ขอโทษนะ ที่ใช้นายเป็นเครื่องมือเพื่อหนีจากยอนนาอ่ะ"โมโม่หยิบขวดนมกล้วยขึ้นมาดื่ม
"ไม่เป็นไรฉันเต็มใจ"อูฮยอนยิ้มให้โมโม่ยิ้มตอบกลับ
วิ้ง
"ทำไมเธอต้องดื่มนมกล้วยของเจ้านี้ด้วย"แบคฮยอนเอ่ยถามโมโม่ด้วยความหึง
"ของฟรีก็ต้องกินสิ"โมโม่ตอบกลับแบคฮยอนทันที
"เธอพูดกับใครน่ะ"อูฮยอนหันหน้ามาทางโมโม่เพื่อหาคนที่โมโม่
"อ๊ะ เปล่า คือนมวันนี้มันอร่อยมากเลยนะ"โมโม่เปลี่ยนประเด็น
ตือดึง~
"แล้วนี่ใครไลน์มาตอนนี้เนี่ย"อูฮยอนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู
"เดี๋ยวนี้มีแฟนแล้วเหรอเนี่ย แฟนชื่อไรบอกหน่อยสิ"โมโม่ชโงกหน้าไปดูโทรศัพท์ของอูฮยอน
"ไม่ต้องรู้หรอก"อูฮยอนปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันที
"นี่ไม่บอกหน่อยเหรอ"โมโม่กอดอกด้วยท่าทีงอน
"ให้ดูก็ได้ แต่ให้ดูแค่รูปนะ"อูฮยอนเปิดรูปหญิงสาว หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ให้โมโม่ดู
"ก็ได้...แต่ขอดูแชทด้วยนะ"โมโม่ดึงโทรศัพท์ของอูฮยอนขึ้นมาดู

แชทที่อูฮยอนคุยกับแฟนสาว(ที่ชื่อว่าดาด้า)
วันที่1
ดาด้า:สวัสดีค่ะพี่อูฮยอน
อูฮยอน:เธอไปเอาไอดีฉันมาจากไหนเนี่ย
ดาด้า:ได้มาจากเพื่อนพี่น่ะค่ะ
อูฮยอน:ใครบอก
ดาด้า:พี่ยอนนาน่ะค่ะ แต่ว่าอย่าไปว่าพี่เค้าเลยนะคะ คือว่าฉันไปตื๊อพี่ยอนนาเค้าเองน่ะค่ะ อย่าไปว่าพี่เค้าเลยนะคะ
อูฮยอน:ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เธอชื่อดาด้าใช่ไหม
ดาด้า:ใช่ค่ะ
อูฮยอน:เธอสวยดีนะ
ดาด้า:ขอบคุณค่ะ
อูฮยอน:ค่อยคุยกันใหม่นะตอนนี้ฉันยุ่งๆอยู่
ดาด้า:ค่ะ บายค่ะ
วันที่2
ดาด้า:พี่อูฮยอนคะ ทานข้าวรึยังคะ
อูฮยอน:ยังครับ TOT
ดาด้า:คือ ดาด้าเห็นว่าพี่อูฮยอนชอบซื้อตงปั๊กกี กินบ่อยๆ แล้วร้านที่ขายตงปั๊กกีก็ปิดไปแล้ว ดาด้าก็เลยทำมาให้น่ะค่ะ
อูฮยอน:โอ๊ะดีจัง อยากกินอยู่พอดีเลย ^_^
ดาด้า:งั้นเจอกันที่โรงอาหารนะคะ
อูฮยอน:อืม
วันที่3
อูฮยอน:ดาด้า
ดาด้า:โอ๊ะ มีอะไรหรือคะ
อูฮยอน:พี่ลองมาคิดดูแล้ว พี่คิดว่าไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนเลยที่ดูแลพี่ดีแบบนี้ พี่ไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้หลุดมือไป
ดาด้า:>\\\<
อูฮยอน:เป็นแฟนกับพี่นะ
ดาด้า:ตกลงค่ะ
อูฮยอน:งั้นเสาร์นี้ว่างไหม
ดาด้า:ว่างค่ะ\(^๐^)/
อูฮยอน:งั้นเราไปเดทกันนะ

"เอ๊ะ นี่ใช่ดารดารึเปล่า ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากเมืองไทยอ่ะ"โมโม่ชี้ไปที่รูปภาพโปรไฟล์ของดาด้า
"อืม"อูฮยอนหลบหน้าโมโม่ โมโม่หน้าซีดเผือด"เป็นไรอ่ะ"

"ไม่รักดี!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา