กลหัวใจยัยสาวใช้หน้าหวาน

      ตกเย็นวันนั้นพลอยโดนหลอกใช้ให้ไปทำความสะอาดห้องของต่อ โดยที่ต่อก็เทน้ำลงพื้ามั่ง ทำผ้าปูที่นอนเปื้อนมั่ง ไหนจะแกล้งทำปลอกหมอนดำอีก ทำหนังสือกระจัดกระจายอีก นี่เขาจะแกล้งเธอไปถึงไหนเนี่ย
     "เดี๋ยวทำห้องผมเสร็จแล้ว ไปทำในห้องน้ำต่อด้วยนะ" เขาสั่งเธอ นี่เขาไม่คิดจะสงสารเธอมั่งเลยหรอ ดูหน้าเธอตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคนขาดสารอาหารเลยซักนิด
     "คุณต่อ ให้พลอยพักมั่งเถอะ พลอยเหนื่อยแล้วนะ" เธอบอกเขา แต่เขาก็ยักไหล่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไร ใจคอไม่สงสารเธอมั่งหรอ
     "ก็ชั้นจะให้เธอทำ หรือเธอมีปัญหา ถ้ามีปัญหาก็ออกจากบ้านนี้ไป" เขาทำเป็นขึ้นเสียงใส่เธอ ในใจเธอไม่อยากจะทำหรอก แต่ถ้าไม่ทำก็คงไม่มีเงินใช้
     "ไม่มีค่ะ" เธอพูดออกไปทั้งที่ในใจเหนื่อยจนอยากพัก คงสมใจต่อแล้วล่ะมั้งที่แกล้งเธอแบบนี้ เฮอะ!!จำเอาไว้ อย่ามาลองดีกับชั้น พลอย!!
.
.
     เวลาผ่านไป2ชั่วโมง
     "ทำเสร็จแล้วค่ะคุณต่อ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พลอยขอกลับห้องนะคะ" เธอพูดกับเขาและกำลังจะเดินออกจากห้องไป แต่เขาก็รั้งต้นแขนเธอเอาไว้
     "พรุ่งนี้ทำข้าวเช้าให้พร้อมล่ะ อย่าให้ชั้นต้องรอนาน" เขาสั่งเธอ แล้วก็ปล่อยแขนเธอออก ตามจริงน่ะแม่บ้านที่นี่ต้องเป็นคนทำ แต่ไม่รู้ทำไทเขาถึงชอบสั่งให้พลอยทำ
     " ชิ!! สั่งได้สั่งไป โดนเอาคืนมั่งแล้วจะรู้สึก" พลอยพูดหลังจากที่ปิดประตูห้องของต่อแล้ว นี่เธอยังจะมีแผนเอาคืนเขาอีกหรอเนี่ย
.
.
      ที่ห้องของพลอย
      "จ้าแพท ไม่เป็นอะไรหรอก ชั้นก็แค่โดนใช้นิดหน่อยน่ะ จ้าๆไม่เป็นไรหรอก" เธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิทของเธอ เพื่อนเธอก็รู้ไวเหมือนกันนะ ว่าเธอต้องโดนแกล้ง
       "พรุ่งนี้เจอดีแน่คุณต่อ" เธอพูดออกมาพลางทำหน้ามีแผนร้ายในใจ นี่เธอจะเอาจริงๆใช่มั้ย เธอยอมเขามามากพอแล้ว ถึงเวลาเอาคืนแล้วสินะ
.
.
      ตอนเช้า
      "นี่ค่ะคุณต่อ ข้าวต้มกุ้ง" เธอวางถ้วยข้าวต้มไว้ตรงหน้าเขา และเขาก็ทำหน้าเหมือนนึกอะไรอยู่ซักอย่าง มีแผนอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย
       "แล้วเธอไม่กินรึไง" เขาถามเธอ แต่เขาทำหน้าเหมือนเว้าวอนอะไรอยู่ซักอย่าง
       "ไม่ล่ะคะ ชั้นกินมาแล้ว" เธอตอบเขา แล้วเตรียมจะเดินเข้าครัวไปเก็บของ
       "จะไปไหนล่ะ นั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิ ชั้นเหงา" ห้ะ!! นี่เธอหูฝาดรึเปล่า เขาบอกว่าเหงา เป็นไปไม่ได้หรอกน่า ปกติเขาก็นั่งกินครเดียวทุกวันนี่
        "ยืนเซ่ออะไรอยู่เล่า นั่งสิ" เขาสั่ง แต่เธอก็ทำหน้าไม่เข้าใจอยู่ดี นี่จะมาไม้ไหนเนี่ย
        "ป้อนชั้นด้วยสิ" นั่นไงล่ะ แต่เธอจะไม่ทำก็ไม่ได้ เลยต้องตัดสินใจนั่งลงไป แล้วตักข้าวต้มขึ้นมา จัดการเป่าและป้อนเข้าปากเขา ร้ายจริงๆเลยนะ
        แล้วมื้อเช้าที่แสนลำบากก็ผ่านไปด้วยดี ถึงแม้จะมีตีกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ใครคนใดคนนึงต้องเจ็บตัว แต่มันเจ็บใจมากกว่าน่ะสิ
 
 
 
เอ้าๆๆๆๆพระเอกชั้น แกล้งได้ทุกวี่ทุกวันทุกเวลาเลยนะ
อัพแล้วน้าค้าา เดี๋ยวตอนเย็นมาอัพต่ออีกตอนนึง