รุ่นน้องแสบใส ป่วนใจนายรุ่นพี่เย็นชา

2.0

เขียนโดย satanz

วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.56 น.

  4 chapter
  0 วิจารณ์
  6,970 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 เมษายน พ.ศ. 2559 17.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) จับสลากพี่รหัส

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     13:30น.
     "ประกาศ ขอให้นักเรียนชั้นม.4ทุกคน มารวมตัวกันที่หอประชุมใหญ่ในเวลานี้ด้วยค่ะ ประกาศอีกครั้ง ขอให้นักเรียนชั้นม.4ทุกคนมารวมตัวกันในหอประชุมใหญ่ในเวลานี้ด้วยค่ะ"
สิ้นเสียงประกาศชั้นก็ไม่รอช้า รีบเก็บขอใส่กระเป๋าแล้วรีบเดินออกมาจากห้องทันที เพราะคาบโฮมรูมอาจารย์ได้บอกแล้วว่าวันนี้จะมีจับสลากพี่รหัสในช่วงบ่าย นั่นก็เป็นเรื่องดี เพราะเวลาเจออาจารย์ขี้บ่น จะได้มาบ่นให้เขาฟังต่อ5555 
"แต๊งงง..รอชั้นด้วย คนไรวะตัวจิ๋วขาสั้น แต่เดินไวอย่างกะต่อกระดูกมา10เมตร" อ้าวว!!นั่นปากหรอเติร์ด ชั้นตัดสินใจเขย่งตัวแล้วจับหูเติร์ดลงมาบิด หน้ามันตอนนี้ทรมานมาก
"ถึงชั้นจะตัวจิ๋ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าชั้นจะทำไรนายไม่ได้!!" ชั้นกดแรงบิดลงไปอีก ให้เติร์ดทรมานเล่น เหอะ!!สมน้ำหน้า ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร
"แต๊งๆๆพอได้แล้วสงสารเติร์ด" จ๋าแฟนของเติร์ดควบเพื่อนสนิทของชั้นเดินมาห้ามทันที ชิ!!ถ้าจ๋าไม่มาห้าม หูนายฉีกแน่(คิดในใจ) แล้วชั้นก็ปล่อยมือจากหูเติร์ด แล้วชั้นก็เดินลงจากอาคารโดยมี2คนเดิมตามลงมาด้วย
     ตอนนี้พวกเรา3คนเดินลงมาถึงหน้าอาคารแล้ว ในขณะที่พวกเรากำลังคุยกันอย่างเพลินๆสนุกสนาน ในขณะนั้นเองก็มีใครซักคนเดินชนชั้น จนล้มลงไปกองกับพื้น
"ตุบบบ"โอยย เจ็บเป็นบ้าเลย ใครกันเนี่ย เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ต้องสั่งสอนให้รู้ซักหน่อยแล้วว่าใครเป็นใคร หื้มมม!!
"นี่นาย!!ทีหลังเดินน่ะ หัดมองทางด้วยสิว่ามีคนเดินอยู่รึเปล่า ไม่ใช่เอาแต่เดินๆๆๆ" ชั้นรีบโวยวายใส่ทันที แต่เหมือนนายนั่นจะไม่ฟัง ชั้นเริ่มหมดความอดทนเลยกระชากคอเสื้อนายนั่นเข้ามา แล้วนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ชั้นเห็นดาวที่คอเสื้อ เหอะ!!นี่หรอรุ่นพี่
"นี่อยู่ม.5หรอ ทำตัวไม่สมกับเป็นรุ่นพี่เลยนะ เดินชนรุ่นน้องแล้วไม่ขอโทษเนี่ย ระวังเถอะรุ่นน้องจะไม่นับถือ" ชั้นพูดเสร็จก็ผลักนายนั่นออก แล้วชั้นก็หันไปหาเติร์ดกับจ๋าที่ตอนนี้ทำหน้าหวั่นๆ เหมือนมีอะไรซักอย่าง
"เอิ่มม..แต๊ง ชั้นว่าเรารีบไปเถอะ" จ๋ารีบพูดขึ้นมาทันที หื้มม!!ถ้าเพื่อนชั้นไม่ห้ามไว้ นายเละแน่!! แล้วพวกเราก็รีบเดินออกมาโดยที่ไม่สนใจนายนั่น หึ!!หน้าตาดีซะเปล่า ดูทำตัว
.
.
     13:40น.
     ณ หอประชุมใหญ่
     "เอาล่ะ หลายคนคงรู้แล้วนะ ว่าที่เรียกรวมตัวมาจะมาทำอะไร เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาไปมากกว่านี้ งั้นอาจารย์ขอมห้นักเรียนเข้าแถวเพื่อจับสลากพี่รหัสได้เลย" อาจารย์พูดสรุปโดยรวม เพราะไม่อยากให้นักเรียนเสียเวลา ดีนะที่ชั้นอยู่ห้องแรก ไม่งั้นรอจนรากงอกแน่ แล้วตอนนี้ชั้นจับสลากแล้วเปิดสลากดู แล้วชื่อรุ่นพี่ที่ชั้นได้คือ
'16894 : จารุพงศ์ กล้วยไม้งาม'  เมื่อเปิดดูเสร็จทำไมชั้นเหมือนมีลางอะไรซักอย่างล่ะ ปล่อยมันเถอะ ใครจะสน เดินหารหัสรุ่นพี่ตามเก้าอี้ก่อนดีกว่า ตอนนี้รุ่นพี่ยังไม่มาหรอก เพราะอาจารย์บอกไว้ว่าต้องรอให้รุ่นน้องทุกคนหารหัสรุ่นพี่แล้วอยู่กับพี่ให้หมดทุกคน แล้วรุ่นพี่จะตามมาอยู่ประจำรหัสที่หลัง แล้วตอนนี่อาจารย์ก็ให้รุ่นพี่เข้ามาแล้ว อยากรู้จังว่าพี่รหัสของชั้นเป็นใคร
"เอาล่ะ เมื่อรุ่นพี่มาพร้อมแล้ว จอให้รุ่นพี่ทุกคนกลับหลังหันไปหาน้องรหัสตัวเองได้" สิ้นเสียงอาจารย์ รึ่นพี่ก็หันหลังมา แต่ชั้นก็ต้องตกใจ
"เห้ยย!!นี่มัน นายที่เดินชนชั้นหน้าอาคารเมื่อกี้นี่" กงกรรมกงเกวียนอะไรของชั้นต้องมาเจอนายนี่เนี่ย โอยย..กรรมๆๆๆๆ แต่ดูเหมือนนายนั่นจะไม่ตกใจอะไรเลย นิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
     14:30น.
     ตอนนี้เวลาเลิกเรียนแล้ว ชั้นรีบวิ่งกลับบ้านไม่สนใจ ไม่รอใครหน้าไหนทั้งนั้น ใครจะอยู่ให้เจอนายนั่นล่ะ ใครจะรอก็รอเถอะ แต่ชั้นไม่รอ ไม่รู้เวรกรรมอะไรที่ทำให้ชั้นต้องเจอนายนั่น แล้วดันมาเป็นพี่รหัสของช้านนน ม่ายยยยย!!
 
 
 
 
 
 
เป็นไงกันมั่งเอ่ยยย สนุกกันมั่งมั้ย ขอคอมเม้นหน่อยนะคะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ (ถึงไม่มีเราก็จะหน้าด้านแต่งต่อไป แคร์ทำไม ความสุขของเรา55555)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา