ฟิคBTS-JinDerella (กุกจินก้าไม่บอกปล่อยให้งง)

'จินลงมากินข้าวได้แล้วลูกเดี๋ยวสายนะ'
'คร้าบแม่~~'
ผมเดินลงมาข้างล่างอย่างว่องไวเพราะตอนนี้เจ็ดโมงครึ่งแล้วเดี๋ยวรถจะติดแล้วไปทำงานสายเอาหน่ะครับผมขอตัวไปกินข้าวก่อนนะข้าวที่แม่ผมทำอร่อยมากกกกก
'อิ่มแล้วครับแม่เดี๋ยวผมขอไปทำงานก่อนนะครับ'
'โอเครจ่ะลูกเดินทางดีๆนะ'
'คร้าบบบบบ'
 
9:45
'แฮ่กๆขออนุญาตินะครับ'
'นายมาสายนะจิน //เดินมาหา'
'ผะ..ผมขอโทษรถมันติดหน่ะ'
'ฉันควรลงโทษนายดีไหมนะจิน //เชยคางจิน'
'อะไรอีกเล่า กะ..ก็บอกว่าขอโทษแล้วไง //เบินหน้าหนี'
'เห้อ ก็ได้ฉันจะไม่เอาเรื่องนายล้ะกันนะ แต่วันนี้ตอนเย็นช่วยไปที่บ้านฉันด้วยแล้วกันนะ'
'ไปทำไมครับ'
'ฉันบอกให้ไปก็ไปไง โอเค๊?'
'ครับ'
 
หลังเลิกงาน ณ บ้านจองกุก
 
'เข้ามาจิน'
"ยินดีต้อนรับค่ะคุณหนูต้องการอะไรไหมคะ"
''ไม่ล่ะผมจะขึ้นห้องนอนไม่ต้องไปกวนนะครับ"
"โอเครค่ะ"
'จินเราไปกันเถอะ'
'ครับ'
นี่บ้านของจองกุกหรอเนี่ยยยยโหกว้างมากกกกกกกกกกกกกเดินคนเดียวมีหลงดิ่ครับ5555ผมไม่รุ้ว่าเขาให้ผมมาทำอะไรแต่ก็ทำตามไปเถอะครับ
 
ณ ห้องนอนจองกุก
'ให้ผมมาทำไมครับหัวหน้า'
'เห้อออก็อยากให้มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยหน่ะอยู่คนเดียวมันไม่มีอะไรทำอ่ะ'
ให้มาเพราะเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ (-- ไร้สาระชะมัด
จิน : //เอาแว่นในกระเป๋ามาใส่
'จินนายใส่แว่นด้วยอ่อ'
'ใช่ครับไม่เคยเห็นผมใส่หรอครับที่ทำงานผมก็ใส่นะ'
'ใช่ไม่เห็นดูเชยชะมัด'
'แล้วมันจะทำไมล่ะครับ --*'
'ไปซื้อคอนแทคกันเถอะตอนนี้เลย'
'ตอนนี้เลยหรอครับ'
'ใช่ไปกันเถอะ'
เขาบิกเขาจะพาผมไปซื้อคอนแทคครับแต่ผมใส่ไม่เป็นอ่ะเดี๋ยวคงมีวิธีใส่ให้มั้งเนอะ
 
ในรถยนจองกุก
 
'จินข้างนอกหนาวนะเอาของฉันไปใส่ไปเร็วๆเข้าล่ะเดี๋ยวร้านปิด'
'แล้วคุณไม่หนาวหรอ'
'ไม่ต้องเป็นห่วงฉันน่าใส่ไปเหอะ'
'ครับ'
 
ณ ร้านคอนแทค
'จินสายตาสั้นหรือยาว'
'สั้นครับ'
'สั้นเท่าไหร่เท่ากันทั้งสองข้างรึเปล่า'
'สั้น160ครับเท่ากันครับ'
'ตามนี้นะครับคุณแม่ค้า'
'ได้จ่ะพ่อรูปหล่อคุณหนูตามมาได้เลยค่ะเอาแบบไหนดีคะมีหลายสีจ่ะ'
'เอ่อ......เอาแบบไหนดีนะจองกุกฉันเลือกไม่เป็นเลือกให้หน่อยซี้T0T'
'อ่อเครๆ เอาแบบใสครับคุณป้า'
'ได้จ่ะคุณหนูแล้วนี่เป็นแฟนกันหรอจ๊ะ'
'ไม่ใช่ครับคุณป้าาาาคนนี้เป็นหัวหน้างานที่บริษัทหน่ะครับ Q////Q'
'ใช่แล้วครับคุณป้า'
'อ้าวหรอเห็นดูแลกันดีนึกว่าเป็นแฟนกัน อิอิ โทษทีจ่ะ'
'มะ...ไม่เป็นไรครับ'
'นี่จ่ะคอนแทคใสใส่เป็นมั้ยลูก'
'ไม่เป็นครับ'
'อ่อเดี๋ยวป้าสอ----'
"เจ้าของร้านอยู่มั้ยค๊าาาาาาาาาาาาาาาา"
'อ๊ะลูกค้ามาคุณหัวหน้าใส่เป็นมั้ยลูก'
'ใส่เป็นครับ'
'งั้นช่วยใส่ให้พ่อหนุ่มหน่อยนะลูกเดี๋ยวป้ามา'
'ได้ครับหึหึ'
 
อะไรนะ-0-!!!!!!!!!จองกุกต้องมาใส่คอนแทคให้ผมเขาจะแกล้งอะไรผมมั้ยเนี่ย
 
'เห้จิน ดูนะก่อนแรก......(บลาๆ)'
'อ่ะทีนี้ลืมตาขึ้นนะจินอย่ากระพิบตานะ โอเค๊?'
'โอเครครับ'
ในขณะที่ผมลืมตาแล้วหน้าจองกุกก็เริ่มขยับมาใกล้หน้าผมมากทุกที0///////0ทำให้รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขาผมเลยเผลอหลับตา
'เห้ยยยยจินบอกว่าอย่าหลับตาไงเห็นมั้ยว่าเกือบตกแหน่ะ!!!!!'
ในขณะที่จองกุกตะโกนก็ทำให้ใครบางคนเอะใจแล้วหันมอง
"เห้ยยยจินนนนนโย่วววววววว"
"//หันไปมอง อ้าวยุนกิโย่ววววว"
"มาทำไรอ่ะนี่ก็ดึกแล้วนะ"
"อ่อมาซื้อคอนแทคหน่ะจองกุกเขาบอกให้มาซื้อ่ะ"
"อ่อ สวัสดีครับคุณจองกุก"
'สวัสดีครับยุนกิ'
"เออจินแล้วปิ่งย่างเมื่อวานกินหมดป้ะหมดหรออร่อยใช่ป้ะเห็นมั้ยกูบอกแล้ว......(บลาๆคุยยาว)"
'จินมาใส่คอสแทคส้ะ เดี๋ยว นี้ --*'
ดูสิก็พวกเขาสองคนเมินผมอ่ะฮึ่ยยยยยยยจินต้องเป็นเลขาของฉันนะเว้ยยยยย
'คร้าบบบบลืมเลยนะเนี่ย'
'เร็วเข้าจะได้กลับบ้าน'
แล้วการใส่ก็จบลงป้าครับบบจ่ายเงินค้าบบบบบ
ยุนกิ : จะตะโกนทำไมว้ะไม่ใช่ร้านก๋วยเตี๋ยวนะเฟร้ยยยยแล้วตอนใส่คอนแทคอ่ะทำไม่หน้าต้องชิดกันขนาดนั้นด้วยอ่ะไม่เข้าใจ --*
'จร้าทั้งหมด270บาทจ่ะ'
'นี่ครับ//ยื่นเงิน'
'ขอบคุณจ่ะพ่อรูปหล่อดูแลเลขาได้ดีจริงๆนะเนี่ยสมแล้วที่เป็นหัวหน้าเขาโฮะๆหนุ่มน้อยเอ่ยจงภูมิใจส้ะนะจ๊ะ'
"ครับป้า"
ยุนกิ : อะไรแววววววว้อยากใส่ให้จินมั่งอ่ะ
'นี่จินเดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้าน'
'ไม่ต้องครับในฐานะที่ผมเป็นเพื่อนรักของไอ้จินมันเดี๋ยวผมไปส่งเองครับ'
"เฮ้ อย่าทะเลาะกันสิเดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้"
''ไอ้จินเดี๋ยวกูไปส่งป่ะ //จูงมือออกมา''
"เดี๋ยวเส้ยุนกิ ขอบคุณนะครับหัวหน้าสำหรับคอนแทค"
"จินบ้านนายอยู่หลังเดิมใช่มั้ย"
"ใช่ๆหลังเดิมเลยยุนกิ"
เสร็จกู๋หล่ะหึหึ
 ณ มอไซยุนกิที่แม่งเครื่องโคร้ตใหญ่ชห.
 
'มาๆซ้อนท้ายๆแล้วกอดกูไว้แน่นๆเดี๋ยวพี่พาซิ่ง อิอิ'
'โง่ยยยย ทำไมต้องกอดด้วยอ่ะะะะแล้วก็อย่าขับเร็วสิมันอันตรายนะยุกิ'
'จินนนกูแค่พูดเล่นนมึงก็คิดมากเร็วๆขึ้นรถๆจะสี่ทุ่มแล้วเนี่ยกูเหนื่อยยยยอยากนอนนนนนนน'
'อ่อเครๆ //จับไหล่ยุนกิกระโดดขึ้นค่อม'
 
แม้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ซิ่งๆ5555และแล้วก็ถึงบ้านในเวลาไม่ถึง10นาทีทั้งๆที่มากับจองกุกใช้เวลาถึง20นาที
'โอ้ยยยยุนกิไหนบอกไม่เร็วไงฮึ่ยยยยยว่าจะไม่กอดเอวแล้วนะแต่เด๋ยวปลิวเลยกอดโทษทีนะ'
'โอ้ยมึงไม่เป็นไรแต่กูเหนื่อยอ่ะขอนอนค้างที่บ้านได้ป้ะ'
'ได้ก็ได้อยู่หรอกแต่บอกพ่อแม่แล้วหรอ'
'ไม่ต้องห่วงงงพ่อแม่ไมอยู่บ้านไปดิวงานที่ต่างประเทศอ่ะเรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงเดี๋ยวใช้ของมึงเอาเครป้ะคับไปนิดก่ไม่เป็นไร'
'อ่อเครๆเอารถไปจอดข้างบ้านนะแล้วก็ตามเข้ามาเดี๋ยวฉันบอกแม่ก่อน'
'เครรร'
ยุนกิ : อิอิ แผนฉันสำเร็จจจจน่ารักมากกจินเอ๋ยยยย
 
'สวัสดีครับคุณน้าผมขอพักที่นี่สักคืนนะครับ'
'ตามสบายเลยจ่ะ'
"แม่ครับเดี๋ยวผมพาเพื่อนขึ้นห้องนะ"
"โอเครลูกตามสบายเลยถ้าหิวก็มาเอารามยอลไปกินนะ"
"ค้าบคุณแม่"
 
ณ ห้องจิน
สีห้องอันหวานแหววแล้วการตกแต่งสีชมพูนั่นมันนอะไรกันช่างน่ารักเหมาะกับจินน้อยของฉันเหลือเกินนนนถึงจะเคยมาบ้านแล้วแต่ยังไม่เคยขึ้นห้องมาซักครั้งอ่าาาห์ฟิน
'นี่ยุนกิเสื้อผ้าอยู่ในตู้นะชั้นล่างคือชุดนอนโอเค๊อยากใส่ชุดไหนก็หยิบเลยเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวรีบมาเตรียมที่นอนให้'
'โอเครรรรรร'
 
เมื่อผมเปิดตู้เสื้อผ้าสีขาวล้วนของจินออกมาก็พบกับชุดทำงานและชุดไปรเวทโทนออกสีขาวส้ะส่วนใหญ่แต่พอมองมาชั้นล่างทันใดนั้นผมก็ได้พบถึงพลังงานสีชมพูสดใสลายเมโลดี้มุ้งมิ้ง--*จินน้อยของฉันมุ้งมิ้งหน้ารักจังจะรักนานๆเล้ยยยยยยยยยยย
แอ้ดดดด
'ยุนกิฉันอาบน้ำเสร็จแล้วนายอาบต่อได้เลย //ปาดผม'
'อะ....โอเคร0///0'
จินในผ้าขนหนูผืนเดียวช่าง...เซ้กซี่เหลือเกินนนอากกกกหยดน้ำที่ไหลลงมาตรงกลางอกสีขาวที่ยากจะแตะต้องนั่นมันช่างยั้วยวนเหลือเกินอยากจะเข้าไปกอดแล้วสัมผัสจังเลยแต่คงไม่ทันแล้วหล่ะสิ่งที่คิดดันเป็นจริงส้ะได้นี่สิ
'ยะ...ยุนกิทำอะไรหน่ะกะ...กอดฉันืำไมไปอาบน้ำเส้'
นี่คือกลิ่นจินงั้นหรอหอมชะมัดยากรู้สึกหน้าสัมผัสยิ่งดมยิ่งหน้าสัมผัสยิ่งขึ้น...
'เห้! นียุนกิไปอาบน้ำเส้! ฉันจะแต่งตัวเข้าใจมั้ยเนี่ย!!!!!'
'อะ...โทษทีๆเครๆเดี๋ยวไปอาบเดี๋ยวนี้ล่ะ'
ผมเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วก็พบว่ายุนน้อยของผมมันตื่นนี่สิแย่ล้ะ-*-เพราะนายแท้ๆเลยจิน! แต่ยังไงส้ะก็จัดการให้มันสงบก่อนล้ะกัน
ผ่านไป 30 นาที.......
แฮ่กๆเหนื่อยเชรี่ยๆปวดแขนเลยเxี้ยยยยยยรีบแต่งตัวดีกว่า จินจัดที่นอนไว้สองที่บนเตียงกับข้าล่างผมเห็นจินหลับบนเตียงสงสัยจะเตรียมข้างล่างไว้ให้ผมแต่ผมอยากนอนกับจินเพราะแนั้นผมจะนอนบนเตียง อิอิอิอิอิ พี่ไม่ลักหลับหนูหรอกจ่ะจินน้อยของพี่ อิอิอิอิอิ
จากนั้นผมนอนลงไปที่เตียงข้างๆจินจินคงหนาวน่าดูผมเลยเอาผ้าห่มมาห่มให้จินแล้วก็นอน....
6:30
ตอนนี้ผมตื่นแล้วเพราะมันร้อนมากมากมากถึงที่สุดแล้วผมก็พบกับสาเหตุที่ทำให้ผมร้อนนั่นก็คือผ้าห่มกับสัตว์ประหลาดหนึ่งตัวที่นอนกอดผมยุนกิทำไมถึงมานอนบนเตียงทำไมถึงไม่นอนข้างล่างกันนะก็น่าจะเห็นนี่สงสัยเหนื่อยมั้งแล้วทำไมต้องมานอนกอดผมด้วยเนี่ยตั้งแต่แม่คืนนี้แล้วนะอยู่ๆก็เข้ามากอดสงสัยคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้างก็เลยมากอดผมเฮ้อออช่างมันเถอะผมไปทำงานดีกว่า
 
TBC.
เย่~~กุกเอ้ยยยทำไมเอาแต่ใจจังล่ะแล้วกิทำไมถึงหื่นอย่างงี้เนี่ยยยไรท์ไม่เคยสอนนะ55555แต่ยังไงก็ฝากเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ >< จุ้ปๆ ส่วนคู่ก็ยังไม่แน่นอนเนอะ อิอิ คอยติดตามล้ะกันค่าาาา