ฟิคBTS-JinDerella (กุกจินก้าไม่บอกปล่อยให้งง)

'จินลงมากินข้าวได้แล้วลูกเดี๋ยวสายนะ'

'คร้าบแม่~~'

ผมเดินลงมาข้างล่างอย่างว่องไวเพราะตอนนี้เจ็ดโมงครึ่งแล้วเดี๋ยวรถจะติดแล้วไปทำงานสายเอาหน่ะครับผมขอตัวไปกินข้าวก่อนนะข้าวที่แม่ผมทำอร่อยมากกกกก

'อิ่มแล้วครับแม่เดี๋ยวผมขอไปทำงานก่อนนะครับ'

'โอเครจ่ะลูกเดินทางดีๆนะ'

'คร้าบบบบบ'

 

9:45

'แฮ่กๆขออนุญาตินะครับ'

'นายมาสายนะจิน //เดินมาหา'

'ผะ..ผมขอโทษรถมันติดหน่ะ'

'ฉันควรลงโทษนายดีไหมนะจิน //เชยคางจิน'

'อะไรอีกเล่า กะ..ก็บอกว่าขอโทษแล้วไง //เบินหน้าหนี'

'เห้อ ก็ได้ฉันจะไม่เอาเรื่องนายล้ะกันนะ แต่วันนี้ตอนเย็นช่วยไปที่บ้านฉันด้วยแล้วกันนะ'

'ไปทำไมครับ'

'ฉันบอกให้ไปก็ไปไง โอเค๊?'

'ครับ'

 

หลังเลิกงาน ณ บ้านจองกุก

 

'เข้ามาจิน'

"ยินดีต้อนรับค่ะคุณหนูต้องการอะไรไหมคะ"

''ไม่ล่ะผมจะขึ้นห้องนอนไม่ต้องไปกวนนะครับ"

"โอเครค่ะ"

'จินเราไปกันเถอะ'

'ครับ'

นี่บ้านของจองกุกหรอเนี่ยยยยโหกว้างมากกกกกกกกกกกกกเดินคนเดียวมีหลงดิ่ครับ5555ผมไม่รุ้ว่าเขาให้ผมมาทำอะไรแต่ก็ทำตามไปเถอะครับ

 

ณ ห้องนอนจองกุก

'ให้ผมมาทำไมครับหัวหน้า'

'เห้อออก็อยากให้มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยหน่ะอยู่คนเดียวมันไม่มีอะไรทำอ่ะ'

ให้มาเพราะเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ (-- ไร้สาระชะมัด

จิน : //เอาแว่นในกระเป๋ามาใส่

'จินนายใส่แว่นด้วยอ่อ'

'ใช่ครับไม่เคยเห็นผมใส่หรอครับที่ทำงานผมก็ใส่นะ'

'ใช่ไม่เห็นดูเชยชะมัด'

'แล้วมันจะทำไมล่ะครับ --*'

'ไปซื้อคอนแทคกันเถอะตอนนี้เลย'

'ตอนนี้เลยหรอครับ'

'ใช่ไปกันเถอะ'

เขาบิกเขาจะพาผมไปซื้อคอนแทคครับแต่ผมใส่ไม่เป็นอ่ะเดี๋ยวคงมีวิธีใส่ให้มั้งเนอะ

 

ในรถยนจองกุก

 

'จินข้างนอกหนาวนะเอาของฉันไปใส่ไปเร็วๆเข้าล่ะเดี๋ยวร้านปิด'

'แล้วคุณไม่หนาวหรอ'

'ไม่ต้องเป็นห่วงฉันน่าใส่ไปเหอะ'

'ครับ'

 

ณ ร้านคอนแทค

'จินสายตาสั้นหรือยาว'

'สั้นครับ'

'สั้นเท่าไหร่เท่ากันทั้งสองข้างรึเปล่า'

'สั้น160ครับเท่ากันครับ'

'ตามนี้นะครับคุณแม่ค้า'

'ได้จ่ะพ่อรูปหล่อคุณหนูตามมาได้เลยค่ะเอาแบบไหนดีคะมีหลายสีจ่ะ'

'เอ่อ......เอาแบบไหนดีนะจองกุกฉันเลือกไม่เป็นเลือกให้หน่อยซี้T0T'

'อ่อเครๆ เอาแบบใสครับคุณป้า'

'ได้จ่ะคุณหนูแล้วนี่เป็นแฟนกันหรอจ๊ะ'

'ไม่ใช่ครับคุณป้าาาาคนนี้เป็นหัวหน้างานที่บริษัทหน่ะครับ Q////Q'

'ใช่แล้วครับคุณป้า'

'อ้าวหรอเห็นดูแลกันดีนึกว่าเป็นแฟนกัน อิอิ โทษทีจ่ะ'

'มะ...ไม่เป็นไรครับ'

'นี่จ่ะคอนแทคใสใส่เป็นมั้ยลูก'

'ไม่เป็นครับ'

'อ่อเดี๋ยวป้าสอ----'

"เจ้าของร้านอยู่มั้ยค๊าาาาาาาาาาาาาาาา"

'อ๊ะลูกค้ามาคุณหัวหน้าใส่เป็นมั้ยลูก'

'ใส่เป็นครับ'

'งั้นช่วยใส่ให้พ่อหนุ่มหน่อยนะลูกเดี๋ยวป้ามา'

'ได้ครับหึหึ'

 

อะไรนะ-0-!!!!!!!!!จองกุกต้องมาใส่คอนแทคให้ผมเขาจะแกล้งอะไรผมมั้ยเนี่ย

 

'เห้จิน ดูนะก่อนแรก......(บลาๆ)'

'อ่ะทีนี้ลืมตาขึ้นนะจินอย่ากระพิบตานะ โอเค๊?'

'โอเครครับ'

ในขณะที่ผมลืมตาแล้วหน้าจองกุกก็เริ่มขยับมาใกล้หน้าผมมากทุกที0///////0ทำให้รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขาผมเลยเผลอหลับตา

'เห้ยยยยจินบอกว่าอย่าหลับตาไงเห็นมั้ยว่าเกือบตกแหน่ะ!!!!!'

ในขณะที่จองกุกตะโกนก็ทำให้ใครบางคนเอะใจแล้วหันมอง

"เห้ยยยจินนนนนโย่วววววววว"

"//หันไปมอง อ้าวยุนกิโย่ววววว"

"มาทำไรอ่ะนี่ก็ดึกแล้วนะ"

"อ่อมาซื้อคอนแทคหน่ะจองกุกเขาบอกให้มาซื้อ่ะ"

"อ่อ สวัสดีครับคุณจองกุก"

'สวัสดีครับยุนกิ'

"เออจินแล้วปิ่งย่างเมื่อวานกินหมดป้ะหมดหรออร่อยใช่ป้ะเห็นมั้ยกูบอกแล้ว......(บลาๆคุยยาว)"

'จินมาใส่คอสแทคส้ะ เดี๋ยว นี้ --*'

ดูสิก็พวกเขาสองคนเมินผมอ่ะฮึ่ยยยยยยยจินต้องเป็นเลขาของฉันนะเว้ยยยยย

'คร้าบบบบลืมเลยนะเนี่ย'

'เร็วเข้าจะได้กลับบ้าน'

แล้วการใส่ก็จบลงป้าครับบบจ่ายเงินค้าบบบบบ

ยุนกิ : จะตะโกนทำไมว้ะไม่ใช่ร้านก๋วยเตี๋ยวนะเฟร้ยยยยแล้วตอนใส่คอนแทคอ่ะทำไม่หน้าต้องชิดกันขนาดนั้นด้วยอ่ะไม่เข้าใจ --*

'จร้าทั้งหมด270บาทจ่ะ'

'นี่ครับ//ยื่นเงิน'

'ขอบคุณจ่ะพ่อรูปหล่อดูแลเลขาได้ดีจริงๆนะเนี่ยสมแล้วที่เป็นหัวหน้าเขาโฮะๆหนุ่มน้อยเอ่ยจงภูมิใจส้ะนะจ๊ะ'

"ครับป้า"

ยุนกิ : อะไรแววววววว้อยากใส่ให้จินมั่งอ่ะ

'นี่จินเดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้าน'

'ไม่ต้องครับในฐานะที่ผมเป็นเพื่อนรักของไอ้จินมันเดี๋ยวผมไปส่งเองครับ'

"เฮ้ อย่าทะเลาะกันสิเดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้"

''ไอ้จินเดี๋ยวกูไปส่งป่ะ //จูงมือออกมา''

"เดี๋ยวเส้ยุนกิ ขอบคุณนะครับหัวหน้าสำหรับคอนแทค"

"จินบ้านนายอยู่หลังเดิมใช่มั้ย"

"ใช่ๆหลังเดิมเลยยุนกิ"

เสร็จกู๋หล่ะหึหึ

 ณ มอไซยุนกิที่แม่งเครื่องโคร้ตใหญ่ชห.

 

'มาๆซ้อนท้ายๆแล้วกอดกูไว้แน่นๆเดี๋ยวพี่พาซิ่ง อิอิ'

'โง่ยยยย ทำไมต้องกอดด้วยอ่ะะะะแล้วก็อย่าขับเร็วสิมันอันตรายนะยุกิ'

'จินนนกูแค่พูดเล่นนมึงก็คิดมากเร็วๆขึ้นรถๆจะสี่ทุ่มแล้วเนี่ยกูเหนื่อยยยยอยากนอนนนนนนน'

'อ่อเครๆ //จับไหล่ยุนกิกระโดดขึ้นค่อม'

 

แม้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ซิ่งๆ5555และแล้วก็ถึงบ้านในเวลาไม่ถึง10นาทีทั้งๆที่มากับจองกุกใช้เวลาถึง20นาที

'โอ้ยยยยุนกิไหนบอกไม่เร็วไงฮึ่ยยยยยว่าจะไม่กอดเอวแล้วนะแต่เด๋ยวปลิวเลยกอดโทษทีนะ'

'โอ้ยมึงไม่เป็นไรแต่กูเหนื่อยอ่ะขอนอนค้างที่บ้านได้ป้ะ'

'ได้ก็ได้อยู่หรอกแต่บอกพ่อแม่แล้วหรอ'

'ไม่ต้องห่วงงงพ่อแม่ไมอยู่บ้านไปดิวงานที่ต่างประเทศอ่ะเรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงเดี๋ยวใช้ของมึงเอาเครป้ะคับไปนิดก่ไม่เป็นไร'

'อ่อเครๆเอารถไปจอดข้างบ้านนะแล้วก็ตามเข้ามาเดี๋ยวฉันบอกแม่ก่อน'

'เครรร'

ยุนกิ : อิอิ แผนฉันสำเร็จจจจน่ารักมากกจินเอ๋ยยยย

 

'สวัสดีครับคุณน้าผมขอพักที่นี่สักคืนนะครับ'

'ตามสบายเลยจ่ะ'

"แม่ครับเดี๋ยวผมพาเพื่อนขึ้นห้องนะ"

"โอเครลูกตามสบายเลยถ้าหิวก็มาเอารามยอลไปกินนะ"

"ค้าบคุณแม่"

 

ณ ห้องจิน

สีห้องอันหวานแหววแล้วการตกแต่งสีชมพูนั่นมันนอะไรกันช่างน่ารักเหมาะกับจินน้อยของฉันเหลือเกินนนนถึงจะเคยมาบ้านแล้วแต่ยังไม่เคยขึ้นห้องมาซักครั้งอ่าาาห์ฟิน

'นี่ยุนกิเสื้อผ้าอยู่ในตู้นะชั้นล่างคือชุดนอนโอเค๊อยากใส่ชุดไหนก็หยิบเลยเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวรีบมาเตรียมที่นอนให้'

'โอเครรรรรร'

 

เมื่อผมเปิดตู้เสื้อผ้าสีขาวล้วนของจินออกมาก็พบกับชุดทำงานและชุดไปรเวทโทนออกสีขาวส้ะส่วนใหญ่แต่พอมองมาชั้นล่างทันใดนั้นผมก็ได้พบถึงพลังงานสีชมพูสดใสลายเมโลดี้มุ้งมิ้ง--*จินน้อยของฉันมุ้งมิ้งหน้ารักจังจะรักนานๆเล้ยยยยยยยยยยย

แอ้ดดดด

'ยุนกิฉันอาบน้ำเสร็จแล้วนายอาบต่อได้เลย //ปาดผม'

'อะ....โอเคร0///0'

จินในผ้าขนหนูผืนเดียวช่าง...เซ้กซี่เหลือเกินนนอากกกกหยดน้ำที่ไหลลงมาตรงกลางอกสีขาวที่ยากจะแตะต้องนั่นมันช่างยั้วยวนเหลือเกินอยากจะเข้าไปกอดแล้วสัมผัสจังเลยแต่คงไม่ทันแล้วหล่ะสิ่งที่คิดดันเป็นจริงส้ะได้นี่สิ

'ยะ...ยุนกิทำอะไรหน่ะกะ...กอดฉันืำไมไปอาบน้ำเส้'

นี่คือกลิ่นจินงั้นหรอหอมชะมัดยากรู้สึกหน้าสัมผัสยิ่งดมยิ่งหน้าสัมผัสยิ่งขึ้น...

'เห้! นียุนกิไปอาบน้ำเส้! ฉันจะแต่งตัวเข้าใจมั้ยเนี่ย!!!!!'

'อะ...โทษทีๆเครๆเดี๋ยวไปอาบเดี๋ยวนี้ล่ะ'

ผมเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วก็พบว่ายุนน้อยของผมมันตื่นนี่สิแย่ล้ะ-*-เพราะนายแท้ๆเลยจิน! แต่ยังไงส้ะก็จัดการให้มันสงบก่อนล้ะกัน

ผ่านไป 30 นาที.......

แฮ่กๆเหนื่อยเชรี่ยๆปวดแขนเลยเxี้ยยยยยยรีบแต่งตัวดีกว่า จินจัดที่นอนไว้สองที่บนเตียงกับข้าล่างผมเห็นจินหลับบนเตียงสงสัยจะเตรียมข้างล่างไว้ให้ผมแต่ผมอยากนอนกับจินเพราะแนั้นผมจะนอนบนเตียง อิอิอิอิอิ พี่ไม่ลักหลับหนูหรอกจ่ะจินน้อยของพี่ อิอิอิอิอิ

จากนั้นผมนอนลงไปที่เตียงข้างๆจินจินคงหนาวน่าดูผมเลยเอาผ้าห่มมาห่มให้จินแล้วก็นอน....

6:30

ตอนนี้ผมตื่นแล้วเพราะมันร้อนมากมากมากถึงที่สุดแล้วผมก็พบกับสาเหตุที่ทำให้ผมร้อนนั่นก็คือผ้าห่มกับสัตว์ประหลาดหนึ่งตัวที่นอนกอดผมยุนกิทำไมถึงมานอนบนเตียงทำไมถึงไม่นอนข้างล่างกันนะก็น่าจะเห็นนี่สงสัยเหนื่อยมั้งแล้วทำไมต้องมานอนกอดผมด้วยเนี่ยตั้งแต่แม่คืนนี้แล้วนะอยู่ๆก็เข้ามากอดสงสัยคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้างก็เลยมากอดผมเฮ้อออช่างมันเถอะผมไปทำงานดีกว่า

 

TBC.

เย่~~กุกเอ้ยยยทำไมเอาแต่ใจจังล่ะแล้วกิทำไมถึงหื่นอย่างงี้เนี่ยยยไรท์ไม่เคยสอนนะ55555แต่ยังไงก็ฝากเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ >< จุ้ปๆ ส่วนคู่ก็ยังไม่แน่นอนเนอะ อิอิ คอยติดตามล้ะกันค่าาาา