The Memorial ความทรงจำที่เลือนลาง

9.6

เขียนโดย dream_tk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 15.05 น.

  6 ตอน
  19 วิจารณ์
  9,410 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

เสียงลมและพายุ พัดโหมกระหน่ำ คลื่นน้ำซัดแรงในทะเล ฟ้าที่ครึ้มมากจนน่ากลัว เมฆก้อนหนาก่อตัวรววมกันเพื่อที่จะเกิดฝน พายุครั้งนี้ดูรุนแรงกว่าทุกๆครั้งที่เคยเป็น แต่ ณ กลางทะเลในตอนนี้มีเรือลำหนึ่งลอยอยู่ ดูท่าแล้วน่าจะหาทางกลับไม่ได้

 

 

'น้องแก้วคะ จะทำยังไงดีตอนนี้พายุกำลังเข้ามาเราจะทำยังไงดีคะ'  เสียงพี่นกเรียกบอกอย่างกระวนกระวาย เพราะตอนนี้เรือพวกเราก็มาลอยที่กลางทะเลแถมน้ำหมดยังมาหมดอีก 

 

 

 

'เอ่อ พี่นกค่ะใจเย็นๆก่อนเดี่ยวแก้วจะโทรไปบอกให้พี่ป๊อปมารับเราออกไปจากที่นี่'  ฉันคิดได้ก่อนจะรีบกดโทรศัพท์ไปขอความช่วยเหลือ

 

 

ตู๊ดดดดดด

 

 

'ทำไมไม่รับสักทีล่ะ' ฉันกระวนกระวายเพราะตอนนี้ดูเหมือนลมและพายุจะแรงขึ้นกว่าเดิม

 

 

เปรี้ยงงงง

 

 

เสียงฟ้าร้องทำให้ฉันสดุ้งแล้วปล่อยโทรศัพท์ทิ้งทันที

 

 

 

'พี่นกแก้วติดต่อพี่ป๊อปไม่ได้ ทำยังไงดี'  ฉันรีบวิ่งออกมาบอกพี่นก เพราะตอนนี้ดูเหมือนเรือของเราจะโอนเอนและเซ ทำให้คนที่อยู่บนเรือวิตกกันใหญ่ เพราะไม่รู้ว่ามันจะคว่ำตอนไหน

 

 

 

โครมมม 

 

 

 

'น้องแก้ว ระวัง!'  

 

 

 

ตู้มมมมมมมม

 

 

 

หญิงสาวตกลงไปในน้ำพร้อมกับความตกใจของทุกคน แต่ในขณะนั้นพายุยิ่งแรงขึ้นๆ เลยทำให้ไม่มีใครกล้าโดดลงไปช่วย  และไม่นานเรือลำนี้ก็ถูกฟ้าผ่าและถูกพายุพัด จนแหลกไม่เหลือชิ้นดี ทำให้คนที่เหลือบนเรือตายกันทั้งหมด

 

 

 

 

 

'ทำไมแก้วไม่รับล่ะ จะเป็นอะไรรึป่าวเนี้ย'  ป๊อปที่เพิ่งดูข่าวประกาศจากอุตุนิยมวิทยาเสร็จว่าวันนี้จะมีพายุเข้าที่ฝั่งอ่าวไทย ก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้แก้วไปล่องเรือดำน้ำ  เลยรีบกดโทรศัพท์โทรหาแต่ไม่มีสัญญาณตอบรับเลยก็หงุดหงิด

 

 

 

'พี่ป๊อปโทรติดมั้ยคะ' ฟางที่ใจร้อนเป็นห่วงเพื่อนไม่แพ้ป๊อปก็รีบถามขึ้น

 

 

 

'ไม่ติดเลยฟาง ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นรึป่าว'  ชายหนุ่มหงุดหงิดพลางเดินไปเดินมาในห้องทำงาน

 

 

 

'ใจเย็นๆก่อนนะคะ แก้วต้องปลอดภัยเชื่อฟางนะ'  ฟางเดินมานั่งข้างชายหนุ่มพลางแตะไหล่ให้กำลังใจ ชายหนุ่มมองหน้าฟางก่อนจะยิ้มบางๆแล้วพยักหน้า

 

 

 

'ทำไมแก้วถึงดื้อแบบนี้นะ' ชายหนุ่มคิดแก้วคู่หมั้นตัวเองที่ดื้อไม่ยอมฟังเขา อยากออกไปดำน้ำโดยที่ไม่ฟังประกาศเตือนภัยก็บ่นขึ้น

 

 

 

'แก้วก็เป็นแบบนี้แหละ ฟางว่าถ้าพายุสงบลงแล้วเราค่อยไปออกตามหากันดีมั้ยค่ะ' หญิงสาวพูดขึ้นเพราะดูจากสภาพอากาศตอนนี้แล้วไม่น่าจะออกไปตามหากันได้ เพราะทั้งลมทั้งพายุ เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่านั้นดูจะรุนแรงเหลือเกิน หวังว่าแก้วจะปลอดภัยนะ

 

 


 

อัพแค่นี้ก่อนนะเดี่ยวตอนหน้าจะอัพให้เยอะกว่านี้

ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา