เกมแค้น...เดิมพันรัก

9.8

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 09.45 น.

  67 ตอน
  135 วิจารณ์
  75.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2559 00.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

67) ชนะหัวใจเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
                  งานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่ทะเล ฟางสวมชุดชุดแต่งงานสีขาวลายลูกไม้ บนหัวมีมงกุฎดอกไม้ส่วนป๊อบปี้ก็แต่งตัวธรรมดา เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีขาว ภายในงานเป็นบรรยากาศเงียบๆ สงบๆ มีแต่คนในครอบครัว ป๊อบปี้สวมแหวนให้ฟาง ฟางก็สวมแหวนให้ป๊อบปี้ ทั้งคู่ก็บอกรักและมอบรอยจูบแสนหวานให้แก่กันและกัน
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: สงสัยงานหน้าคงเป็นเราแล้วล่ะ
 
 
 
 
เฟย์: หมอจะแต่งงานอย่าลืมเชิญเฟย์นะ
 
 
 
 
เขื่อน: จะลืมได้ไงล่ะ คุณนะคนสำคัญเลยนะ
 
 
 
 
 
เฟย์: สำคัญไงอ่ะ
 
 
 
 
 
เขื่อน: ก็ถ้างานแต่งงาน ไม่มีเจ้าสาวแล้วผมจะแต่งงานกับใครล่ะ
 
 
 
 
 
เฟย์: แหวะ ><
 
 
 
 
 
ปาล์ม: เฟิร์น ถ้าชาติหน้ามีจริง ผมขอให้คุณเป็นเจ้าสาวของผมนะ (มองบนท้องฟ้าแล้วพูด)
 
 
 
 
 
 
 
เนย: พี่ป๊อบ ฟาง ขอให้มีความสุขมากๆนะ
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เนย พี่ขอบคุณเรามากนะ ที่เข้าใจแล้วยอมรับมัน
 
 
 
 
เนย: ค่ะ ดูแลพี่สาวเนยให้ดีนะค่ะ พี่ชาย
 
 
 
 
ฟาง: เธอว่า...ว่าอะไรนะ พี่สาว?
 
 
 
 
เนย: อื้อ ก็เธอเป็นพี่เอ้ย ก็พี่ฟางเป็นพี่สาวของเนยนิ
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นขอโทษเธอนะเนย ขอโทษทุกอย่าง
 
 
 
 
เนย: ไม่เอาสิ งานแต่งงานตัวเองทั้งที จะมาดราม่าทำไม ลืมๆมันไปเถอะ
 
 
 
 
ฟาง: อืม งั้นพี่สาวคนนี้ขอกอดน้องสาวหน่อยได้มั้ย
 
 
 
 
เนย: ได้สิค่ะ พี่สาว
 
 
 
 
 
ประภัสสร: ชั้นขอโทษนะ ที่เคยทำไม่ดีกับเธอ เคยทำผิดกับเธอตั้งหลายอย่าง
 
 
 
 
แม่ฟาง: อืม ชั้นลืมมันไปหมดแล้ว
 
 
 
 
ประภัสสร: เธออโหสิ ให้อภัยชั้นได้มั้ย
 
 
 
 
แม่ฟาง: ได้สิ ในเมื่อเธอคิดได้ ชั้นก็พร้อมจะให้อภัย ยกโทษอโหสิให้เธอ เพราะโกรธเกลียดไป ก็ไม่เป็นผลดีอะไรเลย เรื่องมันแล้ว ก็ให้แล้วไปเถอะนะ
 
 
 
 
ประภัสสร: ขอบคุณมากนะ
 
 
 
พ่อฟาง: ผมเองก็ขอโทษคุณนะ
 
 
 
 
แม่ฟาง: ค่ะ ชั้นยกโทษให้คุณ กับประภัสสร (:
 
 
 
พ่อฟาง: (:
 
 
 
ช่วงเย็นๆ ป๊อบปี้พาฟางนั่งเรือไปที่เกาะ ที่เค้าเคยไปกับฟาง แต่ครั้งนี้กับครั้งนั้นไม่เหมือนกัน ครั้งนี้จะเป็นเรื่องดีๆที่น่าจดจำ และจะเป็นสิ่งที่น่าจดจำตลอดไป
 
 
 
 
ฟาง: เรามาทำอะไรที่นี่เหรอ
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็....ปิดตาก่อนผมจะพาไปที่ที่นึง
 
 
 
 
ฟาง: ที่ไหน ?
 
 
 
 
ป๊อบ: เอาเถอะน่า
 
 
 
 
ฟาง: จะทำร้ายชั้นอีกรึไง
 
 
 
 
ป๊อบ: ใครจะทำลงล่ะ ปิดตาก่อนเร็ว
 
 
 
 
ฟาง: อื้อๆ ปิดก็ปิด
 
 
 
 
ป๊อบปี้พาฟางที่ปิดตาเดินมาเรื่อยๆ เป็นบริเวณที่เห็นพระอาทิตย์ตกดินสวยที่สุด พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว บริเวณริมทะเลเวลามีพระอาทิตย์ตกดิน เป็นอะไรที่สวยที่สุด ป๊อบปี้ค่อยๆให้ฟางลืมตาขึ้น ฟางก็ค่อยๆลืมตาฟางเห็นแล้วก็หยุดนิ่งไปตะลึงในความสวยของพระอาทิตย์  ป๊อบปี้สวมกอดฟางจากด้านหลัง
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมดีใจนะ ที่มีวันนี้กับคุณ 
 
 
 
ฟาง: ชั้นก็ดีใจ ที่มีวันนี้กับคุณ ขอบคุณนะค่ะที่รักคนแบบชั้น รักชั้นทั้งๆที่ชั้น ทำไม่ดีกับคุณ กับครอบครัวคุณตั้งเยอะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง คุณจำได้มั้ย ว่าเราเคยพูดว่าจะเล่นเกมกัน 
 
 
 
ฟาง: อืม จำได้ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ตอนนี้เกมมันจบแล้วนะ...แล้วคนที่ชนะก็คือคุณ ผมแพ้ 
 
 
 
ฟาง: ใครบอกล่ะ คุณตังหากที่ชนะ 
 
 
 
ป๊อบ: ผมเหรอ? 
 
 
 
ฟาง: คุณเอาชนะ หัวใจของชั้นได้ไง (: 
 
 
 
 
ป๊อบ: :) งั้น เรามาเล่นเกมกันอีกเอาม่ะ
 
 
 
 
ฟาง: หึ? เกม เกมไรอีกอ่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็เกมนี้เดิมพันว่า เราจะมีลูกกันกี่คนดีไง >< 
 
 
 
 
 
ฟาง: อื้อ ไม่เอาอ่ะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: งั้น มีไปหลายๆคน มีไปเรื่อยๆเลย มีเป้นทีมนักฟุตบอลเลย 
 
 
 
ฟาง: อย่าเวอร์ๆ มาคลอดเองเลยม่ะ 
 
 
 
 
 
 
              จากเกมแค้น นำพามาสู่เกมรัก.......ของเค้าและเธอตลอดไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      จบบริบูรณ์ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา