เกมแค้น...เดิมพันรัก

 
 
 
       ช่วงค่ำป๊อบปี้ ก็นึกถึงรูปที่เห็น เค้ารู้สึกว่า ผู้หญิงในรูป คล้ายๆกับใครสักคน เค้าพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออก แต่จากที่ดูๆไปแล้ว หน้าของผู้หญิงในรูปก็มีความคล้ายกับฟางเหมือนกัน 
 
 
 
 
 
 
ปาล์ม: ฟางตั้งแต่ที่ผม ไปรับไปส่งคุณอ่ะ ผมไม่เคยไปที่บ้านคุณเลยอ่ะ ให้ผมเดินไปบ้านหลังเล็กได้มั้ย ผมอยากเดินไปส่งนะ 
 
 
 
 
ฟาง: อย่าเลยค่ะ ฉันไม่สะดวกจริงๆ คุณเข้าใจฉันใช่มั้ย 
 
 
 
 
ปาล์ม: อือ ก็ได้
 
 
 
ฟาง: เรารีบไปกันเถอะค่ะ ฉันมีอะไรจะบอกคุณด้วย 
 
 
 
 
 
ปาล์ม: อะไรเหรอ 
 
 
             ฟางไม่ตอบแต่เดินไปที่รถ เมื่อรถออกไปป๊อบปี้ที่จอดรถรอหน้าบ้านก็ขับตามไปทันที โดยไม่ให้ปาล์มหรือฟางรู้ตัว จนถึงห้าง ป๊อบปี้ก็ตามดูไปเรื่อยๆ จนหนังจบทั้งคู่ก็ออกมา 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณปาล์ม ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ 
 
 
 
ปาล์ม: อะไรเหรอ 
 
 
 
ฟาง: เราสองคน มาคบกันเป็นแฟน ฉันยอมให้คุณมาเป็นแฟนฉันแล้วนะ 
 
 
 
ปาล์ม: ฟะ ฟาง คุณพูดจริงๆเหรอ 
 
 
 
 
ฟาง: อืม จริง 
 
 
 
ปาล์ม: ถ้างั้นตอนนี้ เราสองคนเป็นแฟน กันแล้วใช่มั้ย 
 
 
 
ฟาง: อืม 
 
 
 
ปาล์ม: ฟางขอบคุณนะ ผมดีใจที่สุดเลยอ่ะ (ดึงฟางมากอด กลางโรงหนัง) 
 
 
 
 
ฟาง: ปล่อยได้แล้ว คนมองกันใหญ่แล้ว 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คิดจะทำอะไรของเค้าอีกนะ ! 
 
 
 
 
ปาล์ม: เราไปหาอะไรทานกันดีกว่า 
 
 
 
 
ฟาง: ก็ดีค่ะ (ทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไป) 
 
 
 
 
 
             หลังจากที่ทั้งคู่ อยู่ด้วยกันจนเย็นปาล์มก็ไปส่งฟาง ที่บ้าน จากนั้นฟางก็เดินไปที่บ้าน และป๊อบปี้ แอบจอดรถไว้ด้านนอก แล้วแอบเข้าไปทางประตูเล็ก แล้วตามฟางไป แล้วก็ได้ยินฟางคุยโทรศัพท์
 
 
 
 
 
ฟาง: วิน 
 
 
วิน: ฟาง เป็นไงบ้าง วินติดต่อฟางไม่ได้เลย ตั้งแต่เกิดเรื่องคืนนั้น 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่เป็นอะไรหรอกวิน วิน วินยังจำเรื่องผู้ชายคนนั้นได้รึเปล่า ที่ทำให้เฟิร์นต้องเป็นแบบนั้น 
 
 
 
 
ป๊อบ: เฟิร์น ? (แอบฟังอยู่ก็อุทานเบา) 
 
 
 
วิน: จำได้ วินเห็นแล้วที่งาน ฟาง ฟางคิดจะทำอะไร 
 
 
 
ฟาง: วิน ตอนนี้ฟางคบกับมันแล้วนะ 
 
 
 
วิน: ฟาง ทำไมต้องยอมขนาดนั้น ฟางไม่จำเป็นต้องลงทุนไปคบกับพวกเค้าเลย 
 
 
 
 
ฟาง: วิธีนี้ดีที่สุดแล้ว วิน ฟางต้องเข้าไปใกล้ชิดครอบครัวมัน  ตัวของมัน ฟางจะทำลายให้หมด ให้สาสมกับสิ่งที่มันทำไว้กับเฟิร์น วิน ฟางอยากขอร้องวินอย่างนึง อย่าบอกเรื่องนี้กับเฟย์ ฟางไม่อยากให้เฟย์คิดมาก ไม่อยากให้เฟย์รับรู้เรื่องการแก้แค้นครั้งนี้ 
 
 
 
วิน: ฟางมันจะไม่ถลำลึกไปเหรอ ถ้าเกิดเข้ารักฟางล่ะ 
 
 
 
ฟาง: ก็ดีซิ ถ้ามันรักฟาง มันก็ยิ่งดี ยิ่งรักมากเท่าไหร่ ก็จะเจ็บมากเท่านั้น 
 
 
 
วิน: ฟาง แต่วินเป็นห่วงนะ 
 
 
 
ฟาง: วินไม่ต้องเป็นห่วงฟางหรอกนะ ฟางไม่มีทางรักมันแน่ สิ่งเดียวที่ฟางจะทำให้มัน คือให้มันเจ็บ เจ็บปวดจากการที่มันรักใครสักคนมากๆ แล้วสุดท้ายเค้าก็ทิ้งมัน 
 
 
 
 
วิน: ถ้าฟางคิดจะทำอะไร ฟางต้องบอกวินนะ ถ้าเกิดอะไรก็ต้องบอกให้วินรู้ 
 
 
 
 
ฟาง: อืม งั้นแค่นี้ก่อนนะ
 
 
 
 
         จากนั้นฟางก็เดินขึ้นไปข้างบน แล้วไปหยุดตรงรูปของเฟิร์น ส่วนป๊อบปี้ก็ค่อยๆแอบตามไป สิ่งที่ป๊อบปี้ได้ยินฟาง คุยในโทรศัพท์ มันคือเรื่องอะไรกันแน่ เค้าแค้นอะไรปาล์ม ทำไมต้องเข้ามาในชีวิตของน้องเค้าเพื่อจะทำแบบนี้ วันนีเเค้าต้องคุยกับฟางให้รู้เรื่อง 
 
 
 
 
ฟาง: เฟิร์น พี่กำลังจะทำให้มันเจ็บ เหมือนที่เฟิร์นเคยเจ็บแล้วนะ พี่จะทำให้ทุกข์ ทรมาน จากความรัก เหมือนที่เฟิร์นเคยได้รับจากมัน พี่สัญญา พี่จะแก้แค้นแทนเฟิร์นกับลูกเอง 
 
 
 
 
          ป๊อบปี้ที่เดินเข้ามาเรื่อยๆหยุดอยู่ข้างหลังก็อึ้งกับสิ่งที่เห็น รูปผู้หญิงตรงหน้าเค้า คือผู้หญิงคนเดียวกันที่ถ่ายรูปกับน้องชายเค้า ที่เค้าเห็นเมื่อคืน ฟางรู้สึกแปลกๆเหมือนมีคนอยู่ข้างหลังก็หันไปแล้วก็ต้องตกใจที่เห็นป๊อบปี้ 
 
 
 
ฟาง: คุณเข้ามาได้ยังไง ! 
 
 
 
 
ป๊อบ: อธิบายสิ่งที่คุณพูดออกมา ให้หมดเดี๋ยวนี้ !!!!! (ป๊อบปี้ขึ้นเสียงใส่ฟาง) 
 
 
 
 
ฟาง: ฉันไม่มีอะไรจะอธิบาย (รีบเดินไปที่ห้อง แต่ป๊อบปี้ก็ตามมาติดๆ) 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมบอกให้อธิบายมา คุณจงใจจะทำลายชีวิตน้องผม แล้วเรื่องแก้แค้น คืออะไร บอกผมมา !!
 
 
 
ฟาง: ฉันไม่บอก!! ปล่อย!!
 
 
 
ป๊อบ: คุณจะแก้แค้นน้องผม คุณไม่ได้รักน้องผมเลยใช่มั้ย ทุกสิ่งทุกอย่างคุณทำเพื่อแค้น แก้แค้นแทนน้องของคุณ ! 
 
 
 
 
ฟาง: ใช่ รู้แล้วก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไม่ต้องปิดบังอะไรอีก !! จำไว้นะฉันจะทำลายชีวิตน้องคุณให้ย่อยยับ พังพินาศ ผิดหวังจากความรัก ทุกข์ทรมาน ให้เจ็บปวดที่สุด (ฟางตหวาดใส่หน้าป๊อบปี้) 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คุณฟังไว้นะ ผมจะไม่มีวันยอมให้คุณมาทำลายชีวิตน้องผมแน่ ในเมื่อคุณคิดจะแก้แค้นน้องผม ผมก็จะไม่ยอม ในเมื่อคุณก็ทำทุกอย่างเพื่อน้องคุณในฐานะพี่สาว ผมในฐานะพี่ชาย ก็จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้าย มาทำลายน้องผมแน่ !!! 
 
 
 
 
ฟาง: หึ งั้นก็คอยดูแล้วกัน ฉันจะทำให้น้องคุณ หลงฉัน รักฉัน ไม่ว่าคุณจะพูดยังไง น้องของคุณก็เชื่อใจฉันอยู่แล้ว !!!  ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว ก่อนที่ฉันจะเรียกตำรวจ ออกไป !!! 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าคุณยังไม่หยุดเกมนี้ ผมก็จะไม่หยุดปกป้องครอบครัวของผมเหมือนกัน!!!