*แค้นรักหัวใจนายเย็นชา* [Chanyeol x You]

     วันนี้หญิงสาวมาทำงานแต่เช้า โดยขอร้องให้แจ๊คสันมาส่งเธอ เพราะไม่อยากเห็นหน้าใครบางคนที่ทำให้เธอเจ็บทั้งร่างกายและจิตใจ ไอ่รอยแดงน่าเกลียดที่เขาทำไว้เมื่อคืน เธอถูตอนอาบน้ำเท่าไหร่ก็ไม่ออกสักที จนต้องใช้เมคอัพเข้าช่วยรอยถึงได้หายไป

ก๊อกๆๆ

   เมื่อเคาะประตูเสร็จ ยูไอจึงเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับถ้วยกาแฟที่เขาสั่งแล้ววางลงบนโต๊ะทำงานของเขา ก่อนจะหมุนตัวเพื่อออกจากห้อง แต่แล้วก็ต้องชะงัก

"ทำไมเธอ ไม่รอมาทำงานพร้อมฉัน" เชาพูดพร้อมกับลุกจากเก้าอี้แล้วตรงมาที่หญิงสาวยืนหันหลังให้เขา

เมื่อเห็นท่าว่าหญิงสาวไม่ตอบเขาจึงเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง

"ฉันถามว่า ทำไมเธอไม่รอมาทำงานพร้อมฉัน"

  ไม่มีเสียงตอบกลับจากหญิงสาวมันยิ่งทำให้เขาโมโหมากขึ้น นี่คิดจะให้เขาคุยคนเดียวใช่ไหม   'เขาไม่ใช่คนบ้านะ'

"นี่คุณ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยสิ " เมื่อเธอไม่ตอบ จู่ๆเขาก็เข้ามากอดเธอจากด้านหลัง ยิ่งเธอดิ้นขัดขืนเขาก็ยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก เธอจะหายใจไม่ออกแล้วเนี่ย

"คุณชานยอล ถ้าเกิดคนอื่นมาเห็นเข้ามันจะดูไม่ดีนะคะ " เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้ก็ต้องใช้ไม้อ่อนเข้าช่วย ด้วยคำพูดแทนการใช้แรงเพราะยังไงเธอก็เสียเปรียบเขาอยู่ดี

"ไม่มีใครเข้ามาหรอก ถ้าฉันไม่อนุญาติ" เขาว่าก่อนจะซุกหน้าลงบนซอกคอขาวของยูไอ หญิงสาวทั้งเบี่ยงทั้งดิ้นหลบใบหน้านั้นเป็นพัลวัน มือที่ซุกซนของชานยอลถกกระโปรงของหญิงสาวขึ้นมา ก่อนจะลูบไล้ตรงที่สงวนของเธอ....

 "โอ๊ย!!"

พลั่ก

     จู่ๆร่างสูงของชานยอลลงไปนอนกองอยู่ที่พื้น เพราะสาวเจ้าเล่นหยิกมือก่อนหันมาตีเข่าใส่น้องชายของเขาอย่างจัง เมื่อได้โอกาส หญิงสาวก็วิ่งไปที่ประตูทันทีพร้อมกับจัดกระโปรงให้เรียบร้อย พร้อมกับเอ่ยเป็นการทิ้งท้ายว่า

"บ่ายนี้คุณมีนัดประชุมกับคุณเคลวิน อู๋ นะคะ "

หญิงสาวเดินจากไปด้วยใบหน้าที่สะใจและรอยยิ้มที่ร้ายกาจ

"ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันจะทำให้เธอลุกไม่ขึ้นเลยคอยดู " ร่างสูงได้แต่คาดโทษเธอเอาไว้ เขานอนขดไปมาที่พื้น พร้อมกับเอามือกุมตรงนั้นไว้เพื่อระบายความเจ็บ

.................

     หลังจากเหตุการณ์เมื่อเช้า ที่เธอพลั้งมือทำร้ายเขาไป บ่ายนี้เธอก็ต้องมาเจอกับเขาอีก นี่เธอหนีเขาไม่พ้นจริงๆใช่ไหม ให้ตายเถอะ ยูไอคนนี้อยากจะบ้า

" จะไปกันได้หรือยังคะ " ยูไอเห็นชานยอลมองเธออยู่นานแล้ว ไม่ยอมขับรถออกไปสักที ไม่รู้จะมองอะไรนักหนา คนบ้า!

   ชานยอลยิ้มกริ่มเมื่อเห็นหญิงสาวทำท่าไม่พอใจ ก่อนจะขับรถออกไปตามที่นัด แค่นี้ก็มองไม่ได้ คืนนี้เขาจะนอนมองเธอทั้งคืนเลย คอยดู

เมื่อถึงที่หมายทั้งเขาและเธอไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปที่ร้านอาหารสุดหรูทันที ก่อนจะเลือกโต๊ะอาหารที่มีมุมเงียบสงบ

" สวัสดีครับ คุณชานยอล "

"สวัสดีครับคุณเคลวิน " ชายหนุ่มลุกยืนขึ้นก่อนจะจับมือทักทายกันตามธรรมเนียมฝรั่ง เคลวิน อู๋ หนุ่มลูกครึ่งแคนนาดา จีน ใครๆก็รู้จักเขาในนามคริส นักธุรกิจหนุ่มจิวเวอรี่ไฟแรง ที่หล่อ และรวย สูสีพอๆกับชานยอล

"นี่ คุณยูไอ เลขา(ส่วนตัว)ของผม " คำว่าส่วนตัวนั้นชานยอลเติมมันเอาเองในใจก่อนจะหันไปมองยูไอด้วยสายตากรุ้มกริ่ม

"สวัสดีครับเรียกผมสั้นๆว่า คริส ก็ได้ครับ " ชายเจ้าของชื่อว่าก่อนจะยื่นมือมาทักทาย แต่ยูไอกลับไหว้ตามธรรมเนียมของไทย ทำให้เขาเสียหน้านิดๆ ก่อนจะยกมือรับไหว้เธอกลับ ชานยอลที่เห็นว่าหญิงสาวไม่ได้จับมือกับผู้ร่วมธุรกิจตรงหน้าก็แอบยิ้มออกมา

"เชิญนั่งก่อนครับคุณคริส " ชานยอลว่าก่อนจะผายมือให้เขานั่งเป็นมารยาท

   ทันทีที่คริสเห็นใบหน้าหวานของผู้หญิงคนนี้แวบแรก เขาก็คิดว่าเธอคือคนที่ใช่สำหรับเขา ถึงแม้เขาจะเสือผู้หญิงขนาดไหน แต่เขาก็อยากหาคู่ชีวิตที่จะมาอยู่ร่วมกันกับเขาด้วยหัวใจ ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก ผู้หญิงที่ผ่านๆมาหวังเงินทองจากเขา อีกทั้งยังสวยไม่ถึงครึ่งของผู้หญิงตรงหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ นี่แหละ รักแรกพบของเขาล่ะ

"เอ่อ คุณคริสครับ คุณคริส " เสียงของชานยอลทำให้สติของคริสหลุดจากภวังค์ ชานยอลมองคริสสลับกับยูไอไปมา

'เหอะ จ้องกันเข้าไป ท้องแล้วมั้งน่ะ ' เขาว่าเธอในใจ

   หญิงสาวหันไปเห็นสายตาของชานยอลที่มองเธอ
อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ จึงยักไหล่ถามเป็นเชิงว่า 'มีอะไรเหรอ?'

"ครับ คุณชานยอล " เขามองหญิงสาวข้างๆชานยอลอีกครั้ง พร้อมกับยิ้มละลายใจให้เธอ ยูไอได้แต่ยิ้มแห้งส่งไปให้คริสคืน เธอก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันที่เขาเอาแต่จ้องมองเธอแบบนี้

หลังจากที่เจรจากันเรื่องการสร้างรีสอร์ทบนเกาะ คริสจึงส่งเอกสารให้เขาเซนต์ ซึ่งคริสก็ได้อ่านเอกสารนั้นอีกรอบเพื่อเป็นการแน่ใจว่าเขาจะไม่ถูกเบี้ยวอย่างแน่นอน เมื่อแน่ใจเขาก็หยิบปากกาออกจากกระเป๋าเสื้อก่อนจะจรดปลายด้ามลงเป็นเส้นวกวนไปมา

"ขอบคุณนะครับที่ไว้ใจบริษัทของผมนะครับ หวังว่าเราจะเจอกันเร็วๆนี้นะครับ" ชานยอลกล่าวด้วยความยินดี ก่อนจะโค้งเป็นคำขอบคุณ

ยูไอที่อยู่ข้างชานยอลก็โค้งตามก่อนจะส่งยิ้มพิมพ์ใจให้

"ครับ งั้นผมกลับก่อนนะครับ คุณชานยอล คุณยูไอ ผมหวังว่าพวกคุณจะทำมันออกมาได้ดีแน่ๆ " คริสกล่าวก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว นักธุรกิจนี่เขาทำอะไรกันรวดเร็วจังเลยแหะ เธอล่ะสับสนจริงๆ

"มองกันขนาดนี้ ไม่ไปอยู่กับมันเลยล่ะ " ชานยอลว่า เขามองทั้งคู่มานานแล้ว จ้องกันอยู่ได้ เขาก็หวงเป็นนะ

"ฉันไปแน่ ไม่อยากจะอยู่กับคนใจร้ายแบบคุณหรอก "ว่าจบเธอก็เดินลิ่วออกจากร้านทันที ขณะที่เดินออก ร่างบางของยูไอก็เดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง

"เดินยังไงของเธอเนี่ย ไม่ดูตาม้าตาเรือเลยหรือไง "หญิงสาวคนนั้นหันมาแวดใส่เธอ ก่อนจะมองเธออย่างเหยียดหยาม

"ขอโทษค่ะ " ยูไอรีบขอโทษขอโพยผู้หญิงคนนั้นทันที ชานยอลที่ตามหญิงสาวมา เห็นท่าไม่ดีจึงเข้ามาช่วย

"ขอโทษแทนผู้หญิงคนนี้ด้วยนะครับ เธอคงไม่ได้ตั้งใจชนคุณ " ชายอลเอ่ยขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ลี่ไม่ถือ ลี่เองก็เดินไม่ดูเอง” เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นว่าเขาเป็นใครก็ตอบกลับมาซะเสียงออดเสียงหวานต่างจากที่ยูไอชนเธออย่างสิ้นเชิง เหอะ ที่แท้ก็บ้าผู้ชาย

"ผมขอตัวก่อนนะครับ " พูดจบชานยอลก็โอบไหล่ยูไอก่อนจะเดินไปที่โรงจอดรถทันที ระหว่างทางหญิงสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากมือที่เหมือนกาวตราช้างของเขา

"นี่คุณ ถึงรถแล้ว ปล่อยฉันได้ยัง " ยูไอว่า ชานยอลเลยปล่อยมือจากไหล่เธอ หญิงสาวจึงรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับอย่างเร็ว ตัวเขาเองจึงเดินอ้อมมาฝั่งคนขับก่อนจะขับรถออกไปจากตรงนั้น

*****************
มาแล้วจ้าาา ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ ขอบคุณค่ะ 1 เม้น =1 กำลังใจของไรท์เตอร์ เม้นกันเยอะๆหน่อยนะคะ