*แค้นรักหัวใจนายเย็นชา* [Chanyeol x You]

ณ โรงพยาบาล

   ใครว่าเขาสะใจที่เห็นเธอเลือดไหลจนจะหมดตัว มันตรงกันข้ามเลยต่างหาก ตอนที่เห็นเธอหน้าซีด ใจเขาก็วูบลงไปแล้ว แต่อย่าคิดว่าที่ช่วยเธอเพราะเขาพิศวาสเธอหรอกนะ แค่กลัวเธอจะมาตายในบ้านก็เท่านั้นเอง

    ตอนนี้ร่างสูงกำลังรอคุณหมอมาบอกอาการของคนที่ถูกส่งตัวไปเมื่อครู่

"คุณหมอครับ อาการของผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นยังไงบ้างครับ " หลังจากที่รอมานาน เมื่อร่างสูงเห็นคุณหมอก็ถลาตัวเข้าไปถามทันที

" แผลของคนไข้เปิดกว้างแล้วก็เสียเลือดมาก หมอจึงจำเป็นต้องเย็บแผล แต่เธอปลอดภัยแล้วครับ ตอนนี้คนไข้ย้ายไปพักที่ห้องผู้ป่วยเรียบร้อยแล้ว"ว่าจบคุณหมอก็เดินผ่านไป

   ตอนนี้ชายหนุ่มยืนอยู่ข้างเตียงคนไข้ เขาจ้องมองไปยังใบหน้าเรียวที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ตรงหน้าที่ตอนนี้เริ่มมีสีขึ้นมาบ้าง ต่างจากตอนแรกที่มันซีดไปหมด

"คิดจะมาอยู่บ้านฉัน แบบสบายๆมันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ คุณน้องสาว ในเมื่อฉันไม่มีความสุขใครหน้าไหนก็ไม่สมควรมี " ชายหนุ่มบ่นพึมพำออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบใบหน้าหวานอย่างเบามือ แต่แล้วก็ต้องชักมือออก เพราะหญิงสาวตรงหน้าขยับตัวเบาๆ

"ขะ..ขอ..น้ำหน่อย " ยูไอตื่นขึ้นมาแล้วกระพริบตาถี่เพื่อให้ปรับสภาพการมองเห็น เธอรู้สึกคอแห้งผากจึงขอให้เขาช่วยหยิบน้ำให้

ชานยอลหันไปมองเหยือกน้ำที่ตั้งไว้ตรงข้างเตียง

"อยากได้ ไอ่นี้งั้นเหรอ " เขายกเหยือกน้ำขึ้นมาถือไว้ในมือ ยูไอพยักหน้าขึ้นลงแทนคำตอบ

ฟรึบบบ ซ่าา~

น้ำที่อยู่ในเหยือก ตอนนี้ได้ไปอยู่ตรงเตียงผู้ป่วยเป็นที่เรียบร้อย เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นบ้าอะไร ทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้ เธอป่วยอยู่เขาก็น่าจะรู้ดี

"ว้า แย่จังนะ น้ำหกหมดเลย เดี๋ยวเรียกพยาบาลเอามาให้ใหม่ก็แล้วกัน " ชายหนุ่มว่าก่อนจะเดินไปที่ประตู ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่พยาบาลเดินเข้ามาตรวจพอดี

"ว้ายย ตายแล้ว ทำไมเปียกไปทั้งตัวอย่างนั้นล่ะคะ คุณ " พยาบาลรีบเข้าไปดูคนไข้ที่ตอนนี้สภาพย่ำแย่เหลือทน

"เธอคงหิวน้ำน่ะครับ แล้วคงทำหกใส่ตัวเอง ผมเข้ามาก็เห็นสภาพเธอเป็นแบบนี้แล้ว ยังไงคุณพยาบาลก็ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาด้วยนะครับ " คนทำผิดเล่นละครตบตาพยาบาลที่เข้ามาใหม่ เขามันร้ายกาจสิ้นดี นี่ถ้าเขาเป็นดาราเธอจะส่งเขาให้รับรางวัลตุ๊กตาทองแห่งปีเลยทีเดียว หญิงสาวได้แต่คิดต่อว่าเขาในใจ

"คนไข้เพิ่งฟื้น ไม่น่าลุกมาทำเองเลยนะคะ น่าจะเรียกแฟนคุณให้มาช่วย ดีนะคะที่ฉันมาทัน ไม่งั้นคุณคงไข้ขึ้นแน่เลย " พยาบาลว่า ก่อนจะจัดการกับตัวเธอ อย่างรวดเร็ว แล้วเดินออกไปจากห้อง

แฟนเหรอ? เหอะ คนปากร้ายใจร้ายอย่างนายคนนี้น่ะจะเป็นแฟนเธอ ให้ตายเธอก็ไม่อยากจะเฉียดไปใกล้เขาเลยสักนิด

"มองอะไร นี่เพิ่งแค่เริ่มต้น อย่าเพิ่งตายไปก่อนล่ะ " หลังจากที่เขาไปส่งคุณพยาบาล หญิงสาวมองการกระทำของเขาตลอดเวลา จนเขาต้องหันกลับมามองตอบ

"คนอย่างคุณฉันไม่อยากมองหรอก เสียอารมณ์ เสียพื้นที่ในการมองอีกต่างหาก " หญิงสาวต่อว่าเขากลับ อย่าคิดว่าเธออ่อนแอ มันก็แค่ภายนอกเท่านั้นแหละ

"ทำเป็นปากดี ทีต่อหน้าพ่อฉันทำเป็นอ่อนแอ ไม่สู้คน เธอมันตอแหลสร้างภาพจริงๆ" คำพูดแต่ละคำที่พ่นออกมาจากปากเขา มันเหมือนใบมีด ที่กรีดลงมาตรงกลางใจคนฟัง ยังไงเขาก็มองว่าเธอเป็นคนผิดอยู่แล้ว ต่อให้ทำดีขนาดไหนเธอก็ผิดอยู่วันยังค่ำ

......

ณ คฤหาสน์ ตระกูลปาร์ค

รถสปอร์ตคันหรูสีดำคันหนึ่ง แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน คนรับใช้ภายในบ้านวิ่งออกมาต้อนรับคนสองคน ซึ่งหายตัวไปเกือบสองวัน

"คุณหนู กลับมาแล้วเหรอคะ แล้วคุณยูไอล่ะคะ กลับมาด้วยกันหรือเปล่า " ทันทีที่เขาก้าวขาลงจากรถ ป้าแม่บ้านก็วิ่งมาถามเขาอย่างรวดเร็ว

" คุณหนูอีกคนของป้านั่งอยู่ในรถนั่นแหละครับ " พูดจบ เขาก็ปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในบ้าน

"ชานยอล!! แกพาหนูยูเขาไปไหนมา ห้ะ!!" เสียงของคนเป็นพ่อแข็งกร้าวก่อนจะลุกขึ้นมากระชากคอเสื้อชายหนุ่ม เขาเป็นห่วงทั้งลูกชาย และลูกสาวของเพื่อน เขากลัวว่าชานยอลจะทำอะไรยูไอ เขารู้จักลูกชายเขาดี เขารู้ว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้นบ้าง

"อ่อ เป็นห่วงเมียเด็กสินะ เธอยังไม่ตายง่ายๆหรอก ถ้าผมยังไม่ให้ตาย " ชานยอลแกะมือที่เริ่มมีร่องรอยตามเวลาออกจากคอเสื้อเขา ก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องตัวเอง

"หนูยู เป็นอะไรมากไหม " เมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามา ที่เท้ามีผ้าพันแผลอยู่ เขาก็รีบถามด้วยความเป็นห่วงทันที

"ยูซุ่มซ่ามเองค่ะ ทำแก้วแตกแล้วยังเหยียบเศษแก้วอีก คุณชานยอลเลยพาไปหาหมอน่ะค่ะ " ยูไอหัวเราะกลบเกลื่อนเพื่อให้ผู้มีพระคุณต่อเธอสบายใจ

"ชานยอลมันไม่ได้ทำอะไรหนูใช่ไหมลูก "

"อะ..เอ่อ...เปล่าเลยค่ะ เขาเป็นคนช่วยยูต่างหาก " หญิงสาวยิ้มกว้างเป็นเชิงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเธอจริงๆ

   ชายสูงวัยชวนหญิงสาวไปนั่งพัก ก่อนจะชวนคุยเรื่องต่างๆ

"หนูยู ไหนๆตอนนี้หนูก็เรียนจบแล้ว ลุงจะให้หนูไปทำงานที่บริษัทลุงแทนเลขาคนเก่า หนูจะตกลงไหม"

"เอ่อ ....ขอบคุณนะคะคุณลุง ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ยูอยากใช้ความสามารถที่อยู่มี แสดงมันออกมาด้วยตัวเองน่ะค่ะ " หญิงสาวพูดด้วยความเกรงใจ เธอไม่อยากถูกกล่าวหาว่าเป็นเด็กเส้น อีกอย่างเธอก็จะได้โชว์ความสามารถที่เธอมีอีกด้วย

"เอางั้นก็ได้ แล้วแต่หนูยูเลย พร้อมเมื่อไหร่ก็ไปสมัครนะ ลุงเอาใจช่วย " ชายสูงวัยพูดพร้อมกับส่งยิ้มมาให้เธอ ก่อนจะเดินขึ้นห้องไป ถ้าชานยอลมีความเอาใจใส่ได้ครึ่งหนึ่งของหนูยูก็คงจะดี เขาก็ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อีกนานเท่าไหร่และอีกนานแค่ไหน ได้แต่หวังว่ามันคงจะไม่สายเกินไปหรอกนะ