อลวนป่วนก๊วน อีคิวพลัส&พูนิก้า

1. KARI TAKE
2. หุหุ ในตอนหลักคาริหมดมุขเเล้วตอนนี้ขอเอา Specil ลงคั้นเพื่อไม่ให้ทุกท่านเบื่อก่อนน่อ

ณ.โบสถ์BlaCX

ในขณะที่แม่ชีสาวฝึกหัด กำลังเตรียมตัวเพื่อเตรียมพร้อมกับงานวันนี้ขณะที่เดินออกมาจากห้องพักกากบาดก็พุดขึ้นบนใบหน้าทันทีเมื่อคนที่ควรจะตื่นยังไม่ตื่นนอน เเม่ชีสาวเดินจำอ้าวไปหาคนตื่นสายที่ห้องพักด้วยสีหน้าไม่พอใจ 

ภายในห้องมีชายหนุ่มหน้าหวาน (?) กำลังนอนหลับอย่างเป็นสุขโดยไม่รู้เวลาเลยเเม้เเต่น้อย ทั้งคู่เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันเเต่คนที่เป็นรุ่นพี่เหมือนจะเหลวเเหลกเหลือเกิน

"บราเธอร์ ตื่นเดี๋ยวนี้นะฮิ!!!! มันใกล้จะได้เวลาทำงานเเล้ว"เสียงหวานเอ่ยเพื่อปลุกคนภายในห้อง

บราเธอร์ ชายหนุ่มผมสีเงิน หน้าตากวนโอ๊ย บาทหลวงจอมอู้ประจำโบสถ์ หรือในอีกนาม... บราเธอร์ อิน เเบ๊ลกซ์

"อื่อ~ใครมาโวยวายเเต่เช้าเนี่ยขอรับ?"น้ำเสียงของคนพึ่งตื่นงัวเงียมาก ชายหนุ่มลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจถ้าโบสถ์นี้ไม่ได้มีกันเเค่สองคนนะ!! ใช่ตอนนี้ทั้งสองอยู่ในโลกปีศาจที่นี้มีเพียงเค้ากับเธอสองคน

"บราเธอร์รีบตื่นมาทำงานเดี๋ยวนี้นะฮิ"คนข้างนอกยังไม่หมดความพยายามลากคนจอมขี้เกียจออกจากห้อง

"ขอรับ ขอรับ ซิสเตอร์นี่เรื่องมากจังขอรับ"บราเธอร์บ่นอุอิ ให้สาวน้อยนัยย์ตาสีฟ้า ผมบลอนด์ ด้านนอกนาม ซิสเตอร์ หรืออีกในนาม ซิสเตอร์อินเเบล็กซ์

"บ่นอะไรหน่ะบราเธอร์!!!"เมื่อได้ยินเสียงบ่นอุอิมาจากภายในห้องเธอจึงตะโกนถามไป

"ปล่าวขอรับ"ชายหนุ่มตอบ

เมื่อเช้าที่เเสนวุ่นวายผ่านไปซิสเตอร์ก็เริ่มทำงานของตนบ้าง...

นั่นคือการทำคามสะอาดโบสถ์ให้สะอาดอยู่เสมอ ส่วนบราเธอร์ตนนี้กำลังนั่งอ่านการ์ตูน y ที่ยืมซิสเตอร์มาเพื่อรอคนมาสารภาพบาป

ห้องของบราเธอร์

หญิงสาวกำลังวุ่นกับการจัการห้องของชายจอมขี้เกียจที่ในห้องมีเเต่หนังสือ(y)เกลื่อนพื้น ผ้าปูที่นอนก็ไม่ยอมพับ โต๊กที่รกมาจากของหลายๆอย่าง 

"เฮ้อ...อิตาบราเธอร์นี่หัดเก็บของหน่อยก็ดีนะฮิ ทำไมซกมกเเบบนี้เหมือคนเขียนจริงๆ..."หญิงสาวเอ่ยบ่นขณะที่เก็บโต๊ะของชายหนุ่มอยู่ (เฮ้ยๆรู้ได้ไงว่าห้องฉันรกยะ ฉันเเค่ไม่มีที่วางหนังสือเท่านั้นเเหละยะ//เหล่มองกอง ลาฟลอร่า BlaCX การิน นิยายของพูนิก้า ฯลฯ ที่หาที่วางไม่ได้;คาริ)

ในขณะที่เธอกำลังเก็บของจัดโต๊ะอยู่นั้นหญิงสาวก็เหลือบไปเห็นสมุดเล่มหนึ่ง หน้่ปกดูน่าสนใจเธอจึงหยิบมาเปิดอ่าน

'ไดอารี่?'เด็กสาวคิดในใจก่อนจะเปิดอ่านอย่างถือวิสาสะ

xx/yy/ii

วันนี้มีเเม่ชีมาใหม่ละ...เป็นเด็กสาวที่น่าสนใจมากเลยขอรับเเถมชอบใช้กำลังด้วย

.

.

.

xs/yu/ii

วันนี้วันอะไรเนี่ยขอรับทำไมกระผมต้องมาติดยู่กับซิสเตอร์บ้าพลังนี่ที่โลกปีศาจด้วย

.

.

.

ee/yt/ii

อ้าาาา วันนี้ซิสเตอร์ทำอาหารให้ลองทานด้วยถึงหน้าตาจะห่วยเเต่ก็พอทานได้ขอรับ

.

.

.

ei/yz/ii

วันสิ้นปีเเล้วสินะขอรับวันนี้ซิสเตอร์ดูเม่อๆนะขอรับเป็นห่วงจัง

.

.

.

ww/yq/io

วันปีใหม่ ไปหาเรื่องกวนซิสเตอร์เธอต่อยกลับมาด้วยละ ดีจังกลับมาร่าเริงเเล้วนะขอรับ

.

.

.

we/yp/io

โบสถ์พังอีกแล้ว เพราะเจ้าทานตะวันนั้นเเท้ๆ กลับมาต้องมาสารภาพบาปเลยเนี่ยขอรับ ปิดไไว้ให้มิดสินะขอรับเรื่องที่ซิสเตอร์เเพ้เจ้าทานตะวันนั่น

.

.

.

มีหลายเรื่องที่เค้าเขียนถึงเธอซะส่วนใหญ่

'ภายใต้ความกวนนั้นคือความห่วงใยสินะ' เด็กสาวคิดก่นจะปิดมันกลับเพื่อจะเก็บของต่อ

ด้านบราเธอร์

'เอ เหมือนลืมบางอย่างที่สำคัญไปเเฮะ อืม ....'บาทหลวงหนุ่มนั่งนึกสิ่งที่ลืมเเละในที่สุดเค้าก็นึกออก

'แย่ละลืมเก็บไดอารี่เเล้วนี่ซิสเตอร์จะเห็นไหมเนี่ย?ทำไมกระผมสะเพร่าเช่นนี้'นึกได้เช่นนั้นบราเธอร์ก็รีบวิ่งไปที่ห้องของตน เห็นซิสเตอร์กำลังทำความสะอาดห้องงอย่างหน้าตาเฉย

"เอ่อ..ซิสเตอร์ขอรับ"บาทหลวงหนุ่มเอ่ยออกไปเบาๆเพื่อจะถามบางอย่าง

"หือ? มีอะไรหรอฮิ"หญิงสาวถาม

"คือ...ตอนทำความสะอาดห้องยังไม่เห็นอะไรนะขอรับ"บาทหลวงหนุ่มเอ่ยถาม หญิงสาวเข้าใจดีว่าเค้าหมายถึงอะไรเเต่เลือกที่จะโกหกไป

"ไม่นี่ฮิ"

"อาาางั้นกระผมไม่กวนเเระขอรับ"บาทลวงหนุ่เอ่ยก่อนจะเดินจากไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าีรอยยิ้มน้อยๆยอ้มให้เค้าอยู่....

END KARI TAKE