อลวนป่วนก๊วน อีคิวพลัส&พูนิก้า

KARIN TAKE
หิ หิ หิ หิ หิ หิ หึ หึ หึ หึ หึ หึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า (พอได้เเล้วไอ้การินคนอ่านฉันหนีหมดเเล้ว//คาริ)
เอาละมาเข้าเรื่องกันผมชื่อนาย การิน จินตเมธร เป็นนักเรียนนิศาพาณิชย์ ปี3 ฝ่าย อาชีวะศึกษา
เเละผมก็เป็นลูก ผอ. เเต่ความสัมพันธุ์อาจไม่ค่อยเหมือนพ่อ ลูกเท่าไรผมเป็นพวกคลั่งอาถรรย์จึง
ไม่ค่อยมีใครคบเเค่เมื่อก่อนอ่ะนะ ตั้งเเต่ผมได้เจอกับยัยนั่น.....ยัยเเม่มดแห่งไอริณวิทยา เธอมีชื่อ
ว่านางสาว ลัลทริมา วิกรานต์วรสริต เด็กสาวผู้มีญาณอาถรรย์ผมอิจฉาเธอมากที่เธอมีสิ่งที่ผม
ต้องการเเต่เธอกลับไม่ต้องการมันเธอไม่เคยยอมรับมันเลย เเต่เม่อปีที่เเล้วเจ้า รุทธ ศิวะกรรุ่นน้อง
ระหัสของผมดันได้ญาณของยัยโง่นั่นไปครึ่งหนึ่งเจ็บใจชมัดผมกับมันไม่ค่อยถูกกันเท่าไร
(เพราะเค้าสูงกว่านายใช่ไหมละจ๊ะการิน//คาริ ป้าบ!? โดนการินถีบ)ว่าเเต่นี่กี่โมงเเล้วว่ะเนี่ย?
ผมเงื่อมมือไปหยิบนาฬิกาบนหัวเตียงพอดูเวลาขึ้นมาผมก็ไม่ทุกข์ร้อนมากเพราะตอนนี้มันเเค่
7:45นาทีเวลาเข้าเเถวพอดีผมยันตัวลุกขึ้นจากเตียงพร้อมหยิบผ้าเช็ดตัวเดนเข้าห้องน้ำไปอย่างไม่
เสียดายเวลา
"ไอ้การิน!!!รีบอาบน้ำเดี๋ยวเน้แกต้องไปโรงเรียนไม่ใช่หรอ!?"เสียงของพ่อบังเกิดกร้าวของผม
ผอ.นรินทร์ จิตรเมธรเจ้าของนิศาพาณิชย์บ่นอยู่หน้าห้องนอนของผมแหงละวันนี้สอบนิสอบวัน
สุดท้ายด้วยเเต่....คนอย่างผมหรอจะอ่านหนังสือไม่อ่าน ไม่เรียน ยังไงผมก็ฉลาดที่สุดในประเทศ
อยู่เเล้วยังไงคะเเนนก็คงเต็มเหมือนเดิมเเหง (เอ็งหน้าอิจฉาเกินไปเเล้วไอ้การิน//คาริ)
แอ๊ด
เสียงประตูไม่สักของห้องผมถูกเปิดออกพร้อมคนคนหนึ่งที่ผมคาดไม่ถึงคนคนนั้นคือ.....
"การิน!!! ผอ.ให้ฉันขึ้นมาต....."จู่ๆยัยนี่เป็นบ้าอะไรทำไมไม่พูดให้จบละแค่ไม่ได้ใส่เสื้อเเค่นั้นเอง
"o/////o ก....กริ๊ดดดดดดดดดอีตาบ้าลามก"ยัยโง่จะกริ๊ดทำไมเนี่ย
"กริ๊ดทำไมเนี่ยยัยโง่เธอพรวดพลาดเข้ามาเองไม่ใช่หรือไงห๊ะ"ผมตะหวาดยัยนี่นิจริงๆเลย
END KARIN TAKE
LAN TAKE
จู่ๆก็มีเรื่องเเปลกๆเกิดขึ้นที่โรงเรียนรองผอ.จึงสังให้หยุดเรียน1เดือนจนกว่าเรื่องจะคลีคลายฉันกับ
เพื่อนๆอีก2คน คือ เอมิกา วิทยาณุสรณ์ศิลป์ หรือ เอม เเละ มัณฑิณี วิศิษฐ์นิติกรณ์ หรือ นี พร้อม
รุ่นน้องระหัสของพวกเราอีก3คนคือ รุทธ น้องระหัสของการิน เมธาธร น้องระหัสของนี เเละ
อัญชัญ น้องระหัสของ เอม 
มาที่บ้านของการินเพื่อเเจ้งเรื่องนี้ให้ ผอ. รู้เเล้ว ผอ.ก็บอกให้ฉันขึ้นมาตามอีตาบ้านี่เเต่สิ่งที่ฉัน
เห็นคืออีตาบ้านี่เปลือยท่อนบนเช็ดผมอยู่ในห้องของตัวเอง หยดน้ำตามตัวเพราะเช็ดตัวเเบบลวก
กริ๊ดดดมีซิเเพคด้วยเเลดูน่าซุกยิ่งนัก เอ้ย ไม่ใช่ๆ
"รีบใส่เสื้อเลยน้าาา"ฉันตะโกนลั่นเดินถอยหลังไปชนกับขวดอะไรสักอย่าง
โครม ซ่า
เสียงน้ำในขวด ไม่สิ ในโหลนั้นตกสางมาใส่หัวของฉันน้ำในโหลหกกระจายการินที่เห็นดังนั้นจึงรีบ
ใส่เสื้อเเล้วเดินมาดูฉัน
"ยัยโง่เอ้ยระวังหน่อยสิ"การินเดินมาหาฉันพร้อมน้ำผ้ามาเช็ดหัวฉัน
"ข...ขอบใจนะ"ฉันเอ่ยพร้อมยิ้มให้การิน
"อืมรีบๆไปอาบน้ำซะเปื้อนหมดเเล้ว"การินพูกพร้อมโยนผ้าเช็ดตัวมาให้ฉัน
เวลาต่อมา
ฉันออกมาจากห้องน้ำพร้อมนุ่งกระโจมอกออกมา
"การินมีเสื้อม่ะ"ฉันถามการินเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเค้าเเล้วหยิมเสื้อคอกลมสีดำมีเสื้อข้างในเเขน
ยาวสีขาว กับกางเกงขายาวสีขาว(ใครมโนจิตภาพไม่ออกไปดูตอนที่การินไปเจอลัลที่ม้าหมุน
คดีที่3 ตอน เกมส์ลองของสวนสนุกต้องสาป บทเเรกนะคะ //คาริ)
ก่อนที่ฉันจะรับชุดนั้นมาก็มีเสียงวิ่งขึ้นมาชั้น2ของบ้าน
ปั้ง
เสียงประตูห้องการินถูกกระเเทกออกโดยเอม เเละ รุทธ
"การิ๊นนนนนนนน"เอมเสียงสูงปริ๊ดเพราะสภาพฉันตอนนี้หน่ะสิ
"เฮ้ย ไอ้เตี้ย แกทำอะไรยัยนี่"รุทธถามขึ้น
"ใจเย็นๆนะทั้ง2คนเดี๋ยวแกใส่เสื้อก่อนเเล้วจะเล่าให้ฟังนะ"ฉันยายามปราม
พอใส่เสื้อเสร็จ
"เอาละลัลเล่ามาว่าไอ้บ้านี่มันทำอะไรเธอ"เอมนั่งบนโซฟาอย่าหงุดหงิด นีทำหน้าหน่ายๆอยู่ข้างๆ
รุ่นน้องทั้ง2 ยื่นเฉยๆ รุทธนั่งอยู่เก้าอี้หน้าโตะคอมของการินส่วนเจ้าตัวหน่ะนั่นอยู่บนเตียงฉันเริ่ม
เล่าเรื่อยๆจนจบ
"อ๋ออย่างงี้นี่เองฉันคดว่าไอ้บ้านี่ทำอะไรเธอซะอีก"เอมพูดอย่าคาดโทษการิน
"อย่ายัยโง่ไม่มีค่าพอให้ฉันทำอะไรหรอก"การินเอ่ย
ฉึก!!! แทงใจดำ
"แกไอ้การิน"เอมพูดพร้อมลุกขึ้นมา
"เอาไฟว์หรือไง"การินเอ่ยเเล้วเดินมากจนถึงกลางห้องจู่ๆก็มีเเสงประหลาดส่องมาเเล้วพวกเราก้
หายไปจากห้องนั้นพวดเราทุกคนรู้ดีว่าเเสงนั้นคืออะไรเพราะไอ้วงเวทย์บ้าๆที่อยู่กลางห้องการินมัน
ทำงานขึ้นมาหน่ะสิไปเหยียบพลาดโดนอะไรเเหงๆเลยการิน!!!!!
END LAN TAKE
อะเเหม่พบกับซีรี่ใหม่ของคาริกันนะคะขอโทษที่หายไปนานน่อคาริจัดการเรื่องเข้าเรียนต่อม.1อยู่
 
สามารถพูดคุยกับคาริได้โดยผ่านเพจ อินาโมริ คาริ นะจ๊ะ