คนสุดท้าย
9.0
เขียนโดย wipawiwi
วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 22.08 น.
5 ตอน
16 วิจารณ์
7,939 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2559 01.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกะ...........-
โทโมะ:มีไร
(ฉันต้องการเจอเฟย์ แกช่วยพามาหาฉันที่คอนโดหน่อย)
โทโมะ:แกคิดว่าฉันว่างมากสินะ
(ถ้าฉันออกไปได้ฉันไปเองแล้ว)
โทโมะ:ฉันไม่ใช่ผู้จัดการแกนะ แกจะมาสั่งฉัน
(ใช่ แต่แกเป็นเพื่อนฉัน)
โทโมะ:แล้วผู้หญิงที่ชื่อเฟย์นี่อยู่ไหน
(กองถ่าย ที่xxxx)
โทโมะ:เออ
(ขอบใจเพื่อนรัก)
.
.
.
.
ผู้กำกับ:วิ่งสิวิ่ง!!! เร็วเข้าสิ
ผู้กำกับสั่งด้วยความโมโห ตัวประกอบต่างพากันวิ่งตามที่ผู้กำกับสั่ง
ผู้กำกับ:คัต พักได้!!!
.
.
.
เอี๊ยด
เสียงเบรกดังขึ้นเมื่อรถหรูหยุดด้วยความเร็ว
โทโมะเดินลงมาจากรถแล้วมองไปรอบๆ
โทโมะ:แล้วเฟย์นี่คนไหนเนี่ย ไม่เคยดูละครด้วยสิ
ตุบ
โทโมะโดนผู้ชายคนนึงเดินชนจนเกือบจะล้ม
ทีมงาน:ยืนขว้างทางทำไม เป็นแฟนคลับก็ไปยืนรอข้างนอกสิ
โทโมะ:แฟนคลับ?
ทีมงาน:เสียเวลาจริงๆ
ทีมงานคนนั้นเดินบ่นไปไม่สนใจโทโมะ
โทโมะ:ฉันเนี่ยนะแฟนคลับ เหอะ ใส่เสื้อแพงขนาดนี้ดูไม่ออกหรอ
โทโมะปัดเสื้อ แล้วมองไปรอบๆแล้วสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งจึงรีบเดินเข้าไปหา
โทโมะ:เธอ
....:.....
โทโมะ:รู้จักเขื่อนมั้ย
....:เขื่อน
โทโมะ:เขื่อน ภัทรดนัย
....:รู้จัก
โทโมะ:เขื่อนต้องการพบเธอ
...:แะ
โทโมะ:ไม่ต้องพูดรีบไปเถอะ
โทโมะรีบดึงแขนผู้หญิงที่ก็ไม่รู้ว่าใคร
คอนโด
หน้าลิฟ
โทโมะยืนมองลิฟอย่างใจสั่น
โทโมะ:คนเยอะแยะเราขึ้นบันไดเถอะ
...:ชั้นอะไร
โทโมะ: 8
...:คุณจะบ้าหรอ
โทโมะ:ไม่ได้บ้าพูดจริงๆ
....:ไม่เคยขึ้นลิฟหรอ เป็นคนขับรถคุณเขื่อนก็น่าจะเคยช่วยถือของขึ้นไปให้คุณเขื่อนสิ
โทโมะ:คนขับรถหรอ ฉันไม่ใช่นขับรถนะเธอดูสิเสื้อที่ฉันใส่นี่มันแพงขนาดไหน
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ฟังที่โทโมะพูดเดินขึ้นลิฟไปโดยไม่รอโทโมะ โทโมะเมื่อรู้ตัวจึงรีบขึ้นบันไดตามไป
โทโมะ:เฮ้อ อยู่บ้าอะไรสูงขนาดนี้
...:นี่คุณขึ้นบันไดมาจริงๆหรอ
โทโมะ:ไม่ต้องถามรีบเข้าห้องเถอะ
โทโมะเปิดประตูห้องให้แล้วเดินนำเข้าไป
โทโมะ:สงสัยยังไม่มา
....:......
โทโมะ:เธอกับเขื่อนกี่ครั้งแล้วล่ะ
....:หมายถึงเจอกันหรอ
โทโมะ:จะว่างั้นก็ได้
....:ฉันก็เจอเขาหลายครั้งแล้วแหละ
โทโมะ:ทำงานแบบนี้ได้เงินดีมั้ย
...:แล้วแต่ บางครั้งก็น้อยแต่ถ้าที่ไหนมันอันตรายหน่อยก็ราคาดีเลยแหละ
โทโมะ:เช่น
....:ดาดฟ้า
โทโมะ:ดาดฟ้าเลยหรอ ไม่อายหรือไง
....:ทำไมต้องอายด้วยล่ะ
โทโมะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
โทโมะ:อยู่ไหน ฉันพาคนที่ชื่อเฟย์มารอที่ห้องแล้วนะ
ผู้หญิงที่โทโมะพามาแย่งโทรศัพท์โทโมะมาแล้วกดตัดสายทิ้ง
โทโมะ:นี่ทำอะไรของเธอ
....:ฉันชื่ออะไร
โทโมะ:ถามทำไม
...:ฉันชื่ออะไร
โทโมะ:เฟย์ไง
....:เหอะ คุณคงพามาผิดคนแล้วแหละฉันชื่อแก้ว
โทโมะ:อะไรนะก็เธอบอกว่ารู้จักเขื่อน
แก้ว:แล้วมีใครไม่รู้จักคุณเขื่อนบ้าง เค้าก็รู้จักกันทั้งประเทศแหละ
โทโมะ:มีไร
(ฉันต้องการเจอเฟย์ แกช่วยพามาหาฉันที่คอนโดหน่อย)
โทโมะ:แกคิดว่าฉันว่างมากสินะ
(ถ้าฉันออกไปได้ฉันไปเองแล้ว)
โทโมะ:ฉันไม่ใช่ผู้จัดการแกนะ แกจะมาสั่งฉัน
(ใช่ แต่แกเป็นเพื่อนฉัน)
โทโมะ:แล้วผู้หญิงที่ชื่อเฟย์นี่อยู่ไหน
(กองถ่าย ที่xxxx)
โทโมะ:เออ
(ขอบใจเพื่อนรัก)
.
.
.
.
ผู้กำกับ:วิ่งสิวิ่ง!!! เร็วเข้าสิ
ผู้กำกับสั่งด้วยความโมโห ตัวประกอบต่างพากันวิ่งตามที่ผู้กำกับสั่ง
ผู้กำกับ:คัต พักได้!!!
.
.
.
เอี๊ยด
เสียงเบรกดังขึ้นเมื่อรถหรูหยุดด้วยความเร็ว
โทโมะเดินลงมาจากรถแล้วมองไปรอบๆ
โทโมะ:แล้วเฟย์นี่คนไหนเนี่ย ไม่เคยดูละครด้วยสิ
ตุบ
โทโมะโดนผู้ชายคนนึงเดินชนจนเกือบจะล้ม
ทีมงาน:ยืนขว้างทางทำไม เป็นแฟนคลับก็ไปยืนรอข้างนอกสิ
โทโมะ:แฟนคลับ?
ทีมงาน:เสียเวลาจริงๆ
ทีมงานคนนั้นเดินบ่นไปไม่สนใจโทโมะ
โทโมะ:ฉันเนี่ยนะแฟนคลับ เหอะ ใส่เสื้อแพงขนาดนี้ดูไม่ออกหรอ
โทโมะปัดเสื้อ แล้วมองไปรอบๆแล้วสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งจึงรีบเดินเข้าไปหา
โทโมะ:เธอ
....:.....
โทโมะ:รู้จักเขื่อนมั้ย
....:เขื่อน
โทโมะ:เขื่อน ภัทรดนัย
....:รู้จัก
โทโมะ:เขื่อนต้องการพบเธอ
...:แะ
โทโมะ:ไม่ต้องพูดรีบไปเถอะ
โทโมะรีบดึงแขนผู้หญิงที่ก็ไม่รู้ว่าใคร
คอนโด
หน้าลิฟ
โทโมะยืนมองลิฟอย่างใจสั่น
โทโมะ:คนเยอะแยะเราขึ้นบันไดเถอะ
...:ชั้นอะไร
โทโมะ: 8
...:คุณจะบ้าหรอ
โทโมะ:ไม่ได้บ้าพูดจริงๆ
....:ไม่เคยขึ้นลิฟหรอ เป็นคนขับรถคุณเขื่อนก็น่าจะเคยช่วยถือของขึ้นไปให้คุณเขื่อนสิ
โทโมะ:คนขับรถหรอ ฉันไม่ใช่นขับรถนะเธอดูสิเสื้อที่ฉันใส่นี่มันแพงขนาดไหน
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ฟังที่โทโมะพูดเดินขึ้นลิฟไปโดยไม่รอโทโมะ โทโมะเมื่อรู้ตัวจึงรีบขึ้นบันไดตามไป
โทโมะ:เฮ้อ อยู่บ้าอะไรสูงขนาดนี้
...:นี่คุณขึ้นบันไดมาจริงๆหรอ
โทโมะ:ไม่ต้องถามรีบเข้าห้องเถอะ
โทโมะเปิดประตูห้องให้แล้วเดินนำเข้าไป
โทโมะ:สงสัยยังไม่มา
....:......
โทโมะ:เธอกับเขื่อนกี่ครั้งแล้วล่ะ
....:หมายถึงเจอกันหรอ
โทโมะ:จะว่างั้นก็ได้
....:ฉันก็เจอเขาหลายครั้งแล้วแหละ
โทโมะ:ทำงานแบบนี้ได้เงินดีมั้ย
...:แล้วแต่ บางครั้งก็น้อยแต่ถ้าที่ไหนมันอันตรายหน่อยก็ราคาดีเลยแหละ
โทโมะ:เช่น
....:ดาดฟ้า
โทโมะ:ดาดฟ้าเลยหรอ ไม่อายหรือไง
....:ทำไมต้องอายด้วยล่ะ
โทโมะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
โทโมะ:อยู่ไหน ฉันพาคนที่ชื่อเฟย์มารอที่ห้องแล้วนะ
ผู้หญิงที่โทโมะพามาแย่งโทรศัพท์โทโมะมาแล้วกดตัดสายทิ้ง
โทโมะ:นี่ทำอะไรของเธอ
....:ฉันชื่ออะไร
โทโมะ:ถามทำไม
...:ฉันชื่ออะไร
โทโมะ:เฟย์ไง
....:เหอะ คุณคงพามาผิดคนแล้วแหละฉันชื่อแก้ว
โทโมะ:อะไรนะก็เธอบอกว่ารู้จักเขื่อน
แก้ว:แล้วมีใครไม่รู้จักคุณเขื่อนบ้าง เค้าก็รู้จักกันทั้งประเทศแหละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ