รักต้องห้าม[นายเย็นชาของฉัน]
-
เขียนโดย ขนมหวานสีรุ้ง
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.37 น.
4 ตอน
5 วิจารณ์
7,367 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านนีระสิงห์
ร่างบางกำลังวุ่นกับการทำขนมอยู่ในครัวหลายร้อยชิ้น เธอเปิดร้านเบเกอร์รี่เล็กๆอยู่ไม่ไกลจากบ้านเพราะเป็นความฝันของเธอกับแฟนหนุ่ม เธอชื่อ'ฟาง' จริงๆแล้วเธอทำขนมไม่ค่อยเป็นนักแต่แฟนหนุ่มของเธออย่าง'ป๊อปปี้'ชื่นชอบขนมเอามากๆ เธอจึงเริ่มไปเรียนทำขนมจากวันนั้นวันที่เธอกับแฟนหนุ่มไปเที่ยวทะเลด้วยกันและประสบอุบัติเหตุ แต่น่าแปลกที่เธอไม่เป็นอะไรแต่ป๊อปปี้อาการสาหัดแต่ล่าสุดเขาพ้นขีดอันตรายแล้วแต่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย...
แหมะ!
น้ำตาจากสาวผู้คิดถึงแฟนหนุ่มจากการคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น
"พี่ฟางอบเค้กเสร็จรึยังคะ เฟย์หิวแล้ว"เฟย์เดินมาเรียกพี่สาวในครัวด้วยความหิว ทำให้ฟางรีบปาดน้ำตาลวกๆ
''แปปนึงนะเฟย์ ออกไปรอพี่ที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ" เมื่อเฟย์ได้ยินเสียงพี่สาวของเธอสั่นเครือก็รีบวิ่งเข้าหา
"พี่ฟางร้องไห้อีกแล้ว คิดถึงพี่ป๊อบใช่มั้ย พี่ป๊อปปลอดภัยแล้ว"เฟย์พยายามปลอบฟาง
"เรื่องนั้นน่ะพี่รู้แต่พี่คิดถึงถ้าปลอดภัยทำไมไม่มาหาพี่ล่ะ ทำไมถึงหายไปนี่มัน1ปีแล้วนะ"
"พี่ป๊อปอาจจะมีเหตุผลบางอย่างนะคะยังไงพี่ป๊อปก็รักพี่ฟางค่ะสักวันพี่ป๊อปจะกลับมา :)"เฟย์กอดพี่สาว
"จ้ะ พี่จะพยายามไม่ร้องไห้จะรอป๊อปปี้อยู่ตรงนี้พี่เชื่อว่าป๊อปจะกลับมา :)"ฟางยิ้มให้น้องสาว
"ค่ะ แต่ตอนนี้เฟย์ชื่อว่าถ้าพี่ฟางยังไม่เอาเค้กออกจากเตาอบมันจะไหม้นะคะ เดี๋ยวเฟย์ไปโทรหาพี่แก้วก่อนนะจะได้มากินด้วยกัน"เฟย์รีบวิ่งออกไปโทรหาแก้วเพื่อนสนิทของฟาง
30นาทีต่อมา
สามสาวนั่งพร้อมหน้ากันที่ห้องนั่งเล่นเม้ามอยกันตามประสาผู้หญิง
"เสียงดังอะไรกันวะ"โทโมะพี่สาวของเฟย์และฟางเดินมาดูในห้องนั่งเล่น
"อ้าว เฮียกลับมาแล้วหรอทุกทีก็ปาร์ตี้กลับมาดึกนี่"ฟางแปลกใจเมื่อพี่ชายสุดเพลย์บอยของเธอกลับมาเร็วทุกทีต้องไปปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงและสาวๆ พ่อแม่ของสามพี่น้องก็ไปทำงานต่างประเทศนานๆจะได้กลับมา ไม่งั้นโทโมะไม่ได้ทำตัวไร้สาระแบบนี้แน่ๆ
"เออว่าจะกลับมานอนสักหน่อย แต่พอเห็นหน้าใครบางคนฉันว่าจะไปหาสาวๆต่อดีกว่า"โทโมะเหล่มองแก้ว เขาสองคนไม่ค่อยถูกกันเพราะเขาเกลียดผู้หญิงที่ไม่มีความเป็นผู้หญิงอย่างแก้ว-..-
"จะไปที่ไหนก็ไปเหอะอากาศบ้านนี้จะได้หายใจหายคอสะดวกหน่อย"แก้วตอบกลับทันควัน
"ชิ ยัยทอมฉันเบื่อหน้าเธอจริงๆ"โทโมะเบะปาก
"เฮียมากินเค้กด้วยกันดิอร่อยนะ"เฟย์กวักมือเรียกพี่ชาย
"ไม่ล่ะ เออยัยฟาง ไอ้ป๊อปมันกลับมาแล้วหรอ"คำถามนั้นทำให้ฟางชะงัก
"ห้ะ! เฮียเห็นป๊อปหรอ เฮียเห็นที่ไหนอะ แล้วป๊อปเป็นไงบ้าง เฮียได้เข้าไปทักมั้ย"ฟางวิ่งมาเขย่าโทโมะอย่างดีใจ
"เฮ้ยๆ ใจเย็นๆฉันแค่เห็นผ่านๆโว้ยไม่รู้ตาฝาดป่าวตอนนั้นเมาด้วย อยู่ในผับอะ แต่เห็นมีผู้หญิงยืนอยู่ข้างๆมันนะ"
"ผู้หญิงอะไรกันเฮีย ป๊อปคบกับฟางอยู่นะ เฮียพาฉันไปผับหน่อยสินะๆๆๆ"ฟางเขย่าแขนพี่ชายอย่างอ้อนวอน
"ถ้าแกอยากไปก็วันหลังละกันวันนี้ไม่ได้เว้ยนัดสาวไว้เยอะ"
"โห่ เฮียอะ ก็ได้แต่เฮียต้องพาไปจริงๆนะ"
"เฟย์ไปด้วยนะพี่ฟาง"เธอดีใจไปกับพี่สาว"
"ฉันไปด้วย จะได้ไปลากหัวมันมาที่มันหายหัวไปนานขนาดนี้"แก้วพูดอย่างหมั่นไส้
"เธอนี่เสือกจริงๆ"โทโมะส่ายหัว
''ทำไมว่าก็ฉันรักเพื่อนนี่หว่า"แก้วค้อน
ฟางได้แต่ยืนยิ้มดีใจที่จะได้เจอแฟนหนุ่ม...เจอกันนะป๊อป!!!
ร่างบางกำลังวุ่นกับการทำขนมอยู่ในครัวหลายร้อยชิ้น เธอเปิดร้านเบเกอร์รี่เล็กๆอยู่ไม่ไกลจากบ้านเพราะเป็นความฝันของเธอกับแฟนหนุ่ม เธอชื่อ'ฟาง' จริงๆแล้วเธอทำขนมไม่ค่อยเป็นนักแต่แฟนหนุ่มของเธออย่าง'ป๊อปปี้'ชื่นชอบขนมเอามากๆ เธอจึงเริ่มไปเรียนทำขนมจากวันนั้นวันที่เธอกับแฟนหนุ่มไปเที่ยวทะเลด้วยกันและประสบอุบัติเหตุ แต่น่าแปลกที่เธอไม่เป็นอะไรแต่ป๊อปปี้อาการสาหัดแต่ล่าสุดเขาพ้นขีดอันตรายแล้วแต่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย...
แหมะ!
น้ำตาจากสาวผู้คิดถึงแฟนหนุ่มจากการคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น
"พี่ฟางอบเค้กเสร็จรึยังคะ เฟย์หิวแล้ว"เฟย์เดินมาเรียกพี่สาวในครัวด้วยความหิว ทำให้ฟางรีบปาดน้ำตาลวกๆ
''แปปนึงนะเฟย์ ออกไปรอพี่ที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ" เมื่อเฟย์ได้ยินเสียงพี่สาวของเธอสั่นเครือก็รีบวิ่งเข้าหา
"พี่ฟางร้องไห้อีกแล้ว คิดถึงพี่ป๊อบใช่มั้ย พี่ป๊อปปลอดภัยแล้ว"เฟย์พยายามปลอบฟาง
"เรื่องนั้นน่ะพี่รู้แต่พี่คิดถึงถ้าปลอดภัยทำไมไม่มาหาพี่ล่ะ ทำไมถึงหายไปนี่มัน1ปีแล้วนะ"
"พี่ป๊อปอาจจะมีเหตุผลบางอย่างนะคะยังไงพี่ป๊อปก็รักพี่ฟางค่ะสักวันพี่ป๊อปจะกลับมา :)"เฟย์กอดพี่สาว
"จ้ะ พี่จะพยายามไม่ร้องไห้จะรอป๊อปปี้อยู่ตรงนี้พี่เชื่อว่าป๊อปจะกลับมา :)"ฟางยิ้มให้น้องสาว
"ค่ะ แต่ตอนนี้เฟย์ชื่อว่าถ้าพี่ฟางยังไม่เอาเค้กออกจากเตาอบมันจะไหม้นะคะ เดี๋ยวเฟย์ไปโทรหาพี่แก้วก่อนนะจะได้มากินด้วยกัน"เฟย์รีบวิ่งออกไปโทรหาแก้วเพื่อนสนิทของฟาง
30นาทีต่อมา
สามสาวนั่งพร้อมหน้ากันที่ห้องนั่งเล่นเม้ามอยกันตามประสาผู้หญิง
"เสียงดังอะไรกันวะ"โทโมะพี่สาวของเฟย์และฟางเดินมาดูในห้องนั่งเล่น
"อ้าว เฮียกลับมาแล้วหรอทุกทีก็ปาร์ตี้กลับมาดึกนี่"ฟางแปลกใจเมื่อพี่ชายสุดเพลย์บอยของเธอกลับมาเร็วทุกทีต้องไปปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงและสาวๆ พ่อแม่ของสามพี่น้องก็ไปทำงานต่างประเทศนานๆจะได้กลับมา ไม่งั้นโทโมะไม่ได้ทำตัวไร้สาระแบบนี้แน่ๆ
"เออว่าจะกลับมานอนสักหน่อย แต่พอเห็นหน้าใครบางคนฉันว่าจะไปหาสาวๆต่อดีกว่า"โทโมะเหล่มองแก้ว เขาสองคนไม่ค่อยถูกกันเพราะเขาเกลียดผู้หญิงที่ไม่มีความเป็นผู้หญิงอย่างแก้ว-..-
"จะไปที่ไหนก็ไปเหอะอากาศบ้านนี้จะได้หายใจหายคอสะดวกหน่อย"แก้วตอบกลับทันควัน
"ชิ ยัยทอมฉันเบื่อหน้าเธอจริงๆ"โทโมะเบะปาก
"เฮียมากินเค้กด้วยกันดิอร่อยนะ"เฟย์กวักมือเรียกพี่ชาย
"ไม่ล่ะ เออยัยฟาง ไอ้ป๊อปมันกลับมาแล้วหรอ"คำถามนั้นทำให้ฟางชะงัก
"ห้ะ! เฮียเห็นป๊อปหรอ เฮียเห็นที่ไหนอะ แล้วป๊อปเป็นไงบ้าง เฮียได้เข้าไปทักมั้ย"ฟางวิ่งมาเขย่าโทโมะอย่างดีใจ
"เฮ้ยๆ ใจเย็นๆฉันแค่เห็นผ่านๆโว้ยไม่รู้ตาฝาดป่าวตอนนั้นเมาด้วย อยู่ในผับอะ แต่เห็นมีผู้หญิงยืนอยู่ข้างๆมันนะ"
"ผู้หญิงอะไรกันเฮีย ป๊อปคบกับฟางอยู่นะ เฮียพาฉันไปผับหน่อยสินะๆๆๆ"ฟางเขย่าแขนพี่ชายอย่างอ้อนวอน
"ถ้าแกอยากไปก็วันหลังละกันวันนี้ไม่ได้เว้ยนัดสาวไว้เยอะ"
"โห่ เฮียอะ ก็ได้แต่เฮียต้องพาไปจริงๆนะ"
"เฟย์ไปด้วยนะพี่ฟาง"เธอดีใจไปกับพี่สาว"
"ฉันไปด้วย จะได้ไปลากหัวมันมาที่มันหายหัวไปนานขนาดนี้"แก้วพูดอย่างหมั่นไส้
"เธอนี่เสือกจริงๆ"โทโมะส่ายหัว
''ทำไมว่าก็ฉันรักเพื่อนนี่หว่า"แก้วค้อน
ฟางได้แต่ยืนยิ้มดีใจที่จะได้เจอแฟนหนุ่ม...เจอกันนะป๊อป!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ