FIC GOT7 เพื่อนกัน มันเบื่อ

 ณ. โรงเรียนมันธยม JYP
 
  แต้งๆๆๆ(เสียงกีต้าร์)
 
   "เเต้งๆๆ อยากโดนเธอเป็นเจ้าของเต็มที~ ฮิ้วววว จะไปไหนหรอเเม่มึง"
 
    "หน้าตาอย่างงี้สงสัย ว่าที่พ่อตากูคงดุชัวร์เลยว่ะไอเเจ็คสัน"
 
    "เเหม่ ไอเจบีมึงก็พูดไป ว่าที่พ่อตาอะไรของมึง พ่อของเมียกูตั้งหากเว้ย5555ฮิ้วว..เดะพวกมึงดูมาร์คต้วนคนนี้น้ะเว้ย"
 
     "น้องครับบ.."
 
     "คะ?"
 
     "พี่ขอ..."ผมยังพูดไม่ทันจบเสียงของเเจ็คสันก็ตะโกนขึ้น. ผมจึงหันกลับไปมอง..อ่าา ชัดคับ พอเห็นว่าเป็นใครผมเลยหันกลับไปหาน้องเขา เเต่น้องเขาเดินไปเเล้ว ไปกับผู้ชาย~ พี่มาร์คเสียจุย ตะเตือนไตวุ้ยย!!!!
 
     "ไอเชี่ยมาร์คโว้ยย พ่อมึงมา!"
 
     "เออๆ!! ...มีรัยมึง"ประโยคเเรกผมตะโกนบอกกับไอเเจ็ค(ขา)สั้น พอวิ่งมาถึงผมก็หันไปพูดกับพ่อ เอ้ย! เพื่อนสนิทผมครับ ชื่อแบมแบม. เฮ้ออ มาร์คเเบม เรารักกันดีครับ ถรุ้ยย!!  คือผมกับมันรู้จักกันมาตั้งเเต่อยู่ในท้องเเม่เเล้วครับ.  (นี่ก็เวอร์ไป) อ่าา งั้นเอาเป็นว่าผมกับมันเราเป็นเพื่่อนกันมาตั้งเเต่เด็กๆคุณหญิงเเม่ของเราสองคนเป็นเพื่อนกันครับ บ้านของเราสองคนอยู่ใกล้กันเเละที่สำคัญป๊าของผมรักมันยิ่งกว่าลูกเเท้ๆอย่างผมซะอีก คิดเเล้วหมันไส้ ฮึ้ยย!!
 
      "กูเดินผ่านมาเเถวนี้อะ เห็นพวกมึงดีดกีต้าร์ร้องเพลงเสียงดังอย่างกับใครตายเลยเดินมาดู"
 
      "ใครตายห่าไรล่ะ พวกกูเเค่กำลังจีบหญิงกันอยู่เว้ย นั่นๆๆๆๆ ไอเเบม! มึงดู มึงดู!! เเม่ของลูกกูเลยสัส"
 
       "โถ่ๆๆ ไอเเจ็คสั้น มึงจะจีบเขา? 555กูขรรม มึงช่วยดูเบ้าหน้ามึงกับน้องเขาด้วยห่า"
 
       "ทำไม!? กูออกจะหล่อ ใครๆเขาก็อยากได้กูไปเป็นพ่อของลูกทั้งนั้นเเหละเว้ย อีกอย่างน้ะ กูชื่อเเจ็คสัน ไม่ใช่เเจ็คสั้นเว้ยย!!"
 
        "เออๆ กูขี้เกียจจะเสวนากัยควายอย่างมึงละ วุ้ยย"
 
         "สัส! ควายพ่องง ป๊ามึงตายหรอ?"
 
         "มาร์ค!! ไอสั้นมันด่าพ่อมึงอะ"ผมหันไปตามเสียงเรียกไอเเบมมันก็ฟ้องผมทันทีว่าไอสั้นมันด่าพ่อผม ผมเลยหันไปจิกตาใส่มันทีนึงเเละก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ต่อ ที่เงียบๆตอนเเรกไม่ใช่อะไร เเชทกับสาวอยู่ ส่วนเจบีมันยังไม่ค่อยสนิทกับไอเเบมเวลาไอเเบมอยู่เเม่งก็เเย่งมันพูดหมดมันเลยไม่รู้จะพูดไร เลยยืนเก็กหล่อเงียบๆสาวๆนี่เเหล่มองผมกับมันเป็นเเถวเลย ก็งี้อะครับคนมันหล่อ จริงๆผมก็หล่อกันทั้งกลุ่มน้ะเเต่คือผมหล่อสุดไง ฮึ้ยย ชมตัวเองก็เขิลเอง -//-
 
           กริ้งงงงงงงงงง!!!! (เสียงเข้าเรียน)
 
เเละเเล้วก็ถึงเวลาเข้าเรียนสักทีพวกผมก็เลยเเยกย้ายกันไปเรียนห้องของตัวเอง ผมกับแบมก็ไปด้วยกันเพราะเรียนอยู่ห้องเดียวกันนั่งข้างกัน พูดง่ายๆมีมาร์คที่ไหนที่นั่นต้องมีเเบม มีเเบมที่ไหนที่นั้นต้องมีมาร์ค จนตอนนี้เพื่อนๆที่โรงเรียนตั้งเพจมาร์คเเบมดูโอ้ ให้กับพวกเราสองคนเเล้วครับ มีรูปเเอบถ่ายทีเผลอเต็มไปหมดเลยเเต่ภาพก็ออกมาดีครับ ก็เเหงหละคนมันน่าตาดีทำอะไรก็ดูดีไปหมด เวลาผมกับเเบมเดินไปไหนสาวนี้กรี๊ดด มดลูกสั่นสะเทือนเลยครับไม่อยากจะคุย
 
       "เย็นนี้ไปไหนกันดีว่ะมึง"ผมถามมันตอนที่เราเข้ามานั่งในห้องเเล้ว คือตอนนี้อาจารย์ยังไม่เข้าสอนครับ ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเอาซะเลย!!!
 
       "ก็ต้องดูก่อนว่ะ ทำไม? มึงจะไปม่อสาวที่ไหนอีก?"
 
       "อย่างกูอะ ไม่ต้องเสียเเรงม่อหรอกเว้ย"
 
       "เเล้วเมื่อเช้ามึงจะตะโกนร้องเพลงจีบหญิงทำข้อศอกหมาไรว่ะ ถ้าเกิดไม่ต้องม่อ55555"
 เเละเเล้วอาจารย์ก็เข้าสอนครับ จบข่าวภาคเช้า
 
    เอาหละครับมาพบกันอีกเเล้วกับดีเจต้วน ไม่ใช่! คือตอนนี้พักกลางวันละครับเดินมาทีโรงอาหารนี่เสียงชะนีน้อย เอ้ย! น้องๆสาวสวยทั้งหลายซุบซิบๆอะไรกันก็ไม่รู้อะครับ ต่อมเสือกพี่ต้วนทำงาน (ไม่ใช่เสือกเว้ยเขาเรียกว่าเอาใจใส่)
 
  'แกๆ เปิดเทอมวันนี้มีเด็กใหม่ ม.5 เข้ามาเว้ย'
 
    ได้ยินว่าเด็กใหม่พี่ต้วนนี่หูผึ่งเลยครัชขุนเเม่
 
  'เออ เห็นว่าได้อยู่ห้อง A1ด้วยอะ สงสัยคงเก่งหน้าดู'
 
      หืมม ห้องA1 ห้องผมหรอ (เเกไม่รู้เเล้วใครเขาจะไปรู้กับเเกย่ะอิพี่มาร์ค//ไรท์) ถ้าห้องผมจริงผมก็ต้องรู้ดิว้ะ กูตกข่าวอะไรไปหรอ
 
      "แบม ห้องเรามีเด็กเข้าใหม่ด้วยหรอ?" ถามอย่างใสซื่อ อย่าให้มันรู้ว่าเราขี้เผือก 
 
   "อ่าา ช่าย ชื่อยูคยอมมั้ง เรียนเก่ง หน้าตาดีชิบหาย" มึงตอบเหมือนเป็นตัวมึงเองเลยน้ะมึงดูภูมิใจมากเบยย~
 
    "นี่มึงก็เป็นไปกับชะนีน้อยของกูด้วยหรอว่ะ.  อิเเรด! ดีกว่ากูป้ะว้ะ กูไม่ยอมตกกระป๋องหรอกนะเว้ยย!!" ผมด่ามัน ต๊ายย! ตายย อยู่กันมาตั้งนาน นี่มึงเป็นตุ๊ดหรอกหรอ อกอิต้วนจะเเตก!!
 
    "มึงนี่น้ะไอมาร์ควันๆไม่คิดเรื่องเหี้ยไรหรอก นอกจากเรื่องไร้สาระปัญญาอ่อน กูละเพลียกับมึงจริงๆไม่รู้ว่ากูคุยกับมึงรู้เรื่องได้ไง เฮ้ออ มึงเเม่ง หน้าตาก็ดีอยู่ละเเต่สวนทางกับปากมึงชิบหาย" กูเกือบจะซึ้งตอนที่มึงชมกูว่าน่าตาดีละ จริงๆ กูเกือบละ 
 
     "สัสส!! เเร็ปรัวเลยมึง เเล้วกินไรอะจองโต๊ะไว้เเล้วเดี๋ยวกูไปซื้อให้"
 
     "เหมือนเดิม"
 
     "โอโจ้ด้วยมั้ยสัส เเดกเเต่เมนูเดิมๆอยู่ได้น่าเบื่อจะตายชัก" เเละเสียงซุบซิบก็เริ่มกลับมาอีกครั้งเมื่อเเบมเเบมนั่งลงกับเก้าอี้
 
       'เฮ๊ยยยย พี่มาร์คพี่เเบมมาอ่าาาา หล่อสัสๆ' เอิ่มม น้องครับจะชมก็ชม จะด่าก็ด่า เอาให้เเน่!
 
       'โอ้ยยยยย เปิดเทอมคราวนี้กลับมาหล่อยิ่งกว่าเดิมอีกว่ะมึงงง กูใจสั่นน' เอาไป20เเต้ม
 
        'พี่มาร์คของมึงน้ะ พี่เเบมของกู/โอ้ยย พี่เเบมอะของกู มึงอะเอาพี่มาร์คไป'
 
เดี๋ยวนะ ที่เเย่งไอเเบมเเล้วเกี่ยงกันไม่อยากได้กูนี้คือไรว่ะครับ เดะพี่ก็เสกเด็กเข้าท้องหรอกน้อง เเละเสียงอีกมากมาย ทั้งถูกใจกูเเละสะเทือนไข่กูเต็มไปหมดเลยครับ บลาๆๆ@&฿@%#%@ พี่มาร์คจิไม่ทนนนน
 
    หลังจากทานข้าวกลางวันเสร็จผมกับไอเเบมก็ขึ้นห้องเลยครับ พอเข้ามาในห้องก็ไม่มีใครอยู่เลย นอกจากไอสองตัวนั้น ใครว่ะ? หน้าตาไม่คุ้นเลยว่ะ ลูกใครเล่าเต้า มาเด้าเเดนใด เเฮ่!!
 
    "หวัดดี ฉันเเบมเเบมน้ะ พวกนายสองคนชื่อไรอะ" อ้าวเห้ยไอเหี้ยเเบม ไม่ทักไม่ท้วงกูเลย เมินกูด้วย เอดอกเเบมมม
 
     "อ่อ หวัดดีฉันยองเเจ เรียนอยู่ห้อง A2หนะเป็นเพื่อนสนิทกับยูคยอมอยู่ห้องเดียวกับพวกนาย" 
 
     "หวัดดีเเบมเเบม ฉันยูคยอมยินดีที่ได้รู้จัก" มันนั่งยิ้มมองมาทางผมกับไอเเบมน่าระรื่นเลยครับ ดูเเล้วน่าจะเข้ากับคนอื่นๆง่ายน้ะ นึกว่าเก่งเเล้วจะหยิ่งซะอีก
 
     "อื้ม เพิ่งเข้ามาใหม่ใช่มั้ย ให้ฉันเป็นคนพาเดินเล่นมั้ยหละ" เดี๋ยวนะ มึงลืมอะไรไปรึป่าว ผมเลยเขยิบเท้าไปเเตะๆทึ่ขามัน 
 
     {สะกิดๆ}
 
     "เออนี่ เพื่อนสนิทฉัน ชื่อมาร์คหนะเรียนห้องเดียวกันเเหละ"
 
     "หวัดดี" เเค่นั้นเเหละ จะให้เยอะกว่านั้นก็ไม่ได้หรอกเดะเสียฟอม
 
     "หวัดดีน้ะมาร์คนายหน้าตาดีมากเลย" โอ้โห้!! นี่มึงนัดกันมาพูดเอาใจกูป้ะว้ะพูดเเม่งพร้อมกันเลยสัส เออดีๆ ไอสองคนพูดจามีเหตุผลคบได้ๆ
 
      "แหม่ ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก บร้าา-//-" 
 
       "แหม่ พอเขาชมนิดชมหน่อยเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยน้ะมึง" มันไม่หน่อยเเล้วเว้ยมึง มึงไม่ได้ยินหรอมันบอกกูหน้าตาดีมว๊ากกกกก
 
       "เออๆ เเล้วพวกนายไม่ไปกินข้าวกันหรอ" ประโยคหลังผมหันไปถามยองเเจกะยูคยอม
 
       "พวกฉันเพิ่งจะมาถึงอะ อีกอย่างกินมาจากที่บ้านเเล้ว"ยูคยอม
 
       "ฉันว่าหละเมื่อเช้าฉันไม่เห็นพวกนาย"แบมพูด
 
       "เออนี่ไหนๆก็รู้จักกันละ เย็นนี้ไปเที่ยวกับพวกฉันมั้ย. เดี๋ยวจะเเนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก เพื่อนฉันเยอะน้ะ" ยิ้มอย่างใสซื่ออ
 
         "เดี๋ยวฉันขอปรึกษากันก่อนละกัน/ไอเเบม! ไอมาร์ค!"ระหว่างที่ยูคยอมพูดจบก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นเรียกความสนใจของผมกับไอเเบมให้หันไป พอหันไปก็พบว่าเป็นพายอาร์ เพื่อนของผมกับไอเเบมอีกคนหนึ่ง ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่พวกผมสนิทด้วยเเละเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของพวกผมซึ่งมีเเต่ผู้ชาย ไม่สงสัยเเล้วหละครับว่าทำไมหาความเป็นกุลสตรีในตัวมันไม่เจอ
 
          "มีไร"ไม่ใช่เสียงผมครับเเต่เป็นเสียงไอเเบม พายมันชอบคุยกับไอเเบมมากกว่าผมครับ ด้วยเหตุผลที่ว่า 'คุยกับเเม่งเเล้ว กูหาสาระไม่เคยเจอ' นี่คือสิ่งที่มันพูดกับไอเเบมเกี่ยวกับผม พี่มาร์คเสียใจกระชิกๆ
 
         "เปล่า.....คิดถึงงงงง กอดหน่อยดิว้าา" มันตะโกนเสร็จมันก็วิ่งเข้ามาหาพวกผมสองคนทันที เห้ยๆ เป็นหญิงเป็นนาง ไม่ทันเเล้วครับ อิหมาบ้ามันกระโจนเข้ามาเเล้ว
 
       อั๊กกก!!!!!! กูจุก!
 
        "โอยพาย กูอึดอัด" คือมันกอดพวกผมด้วยสองเเขนของมันที่เดียวสองคนเลย จนไอเเบมมันอึดอัดเลยพูดออกไป
 
         "เคร! กูหายคิดถึงล้ะ เย้!!" เเล้วมันก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะเรียนของมัน ใส่หูฟังตัดขาดจากโลกภายนอกโดยไม่ได้สนใจยูคยอมกับยองเเจที่นั่งมองอยู่เลยสักนิด (มึงกล้ามาก)นี่คือสิ่งที่พวกเขาคิดในใจ
 
         "เอ่อ พวกฉันปรึกษากันเเล้วน้ะว่าเย็นนี้จะไปกับพวกนาย จะให้ไปเจอกันที่ไหนหรอ" ผมก็บอกสถานที่กับมันไป เเละอาจารย์ก็เข้าสอนพอดี
 
+++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะตอนที่ 1 จบเเล้ว เจอกันตอนที่ 2 น้า
ชอบไม่ชอบยังไงติชมได้น้า