[Fic Vampire Knight] รัตติกาลสีเงิน
-
เขียนโดย เจ้าหนอน
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.49 น.
15 รัตติกาล
5 วิจารณ์
38.25K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 13.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ลงทัณฑ์ nc
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เป็นของผมซะ คิริว เซโร่"
"ไม่!!"
มือแกร่งรวบข้อมือของฮันเตอร์หนุ่มเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างรุนแรง สอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของฮันเตอร์อย่างดุดันและเอาแต่ใจ
"อื้อ!"
ร่างโปร่งภายใต้ร่างของนายเหนือแวมไพร์ดื้นอย่างรุนแรงเพื่อต่อต้านการกระทำทั้งหมด แต่แล้วก็ต้องหยุดการดิ้นรนลงเมื่อคานาเมะถอนริมฝีปากออกแล้วบอกกับเขา
"เป็นของผมซะ ในตอนนี้ หลังจากนี้ และชั่วชีวิต มอบทุกสิ่งทุกอย่างของเธอให้ผมซะ เซโร่ มอบมันให้ผม"
เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำ ร่างกายของฮันเตอร์หนุ่มก็รู้สึกอ่อนแรงเหมือนมันพร้อมจะทำตามบุคคลตรงหน้าทุกอย่าง มือเรียวที่ถูกปล่อยเป็นอิสระยกขึ้นประคองใบหน้าหล่อจัดอย่างอ่อนโยน ร่างสูงโน้มหน้าลงมาประกบปากกับคนใต้ร่างอีกครั้ง สอดลิ้นกวาดหาความหวานจากโพรงปากของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น ลิ้นร้อนซอกซอนไปทั่วก่อนจะเกี่ยวกระหวัดเชิงบังคับให้อีกฝ่ายพันลิ้นตอบกลับมา ซึ่งร่างโปร่งก็ตอบสนองความต้องการนั้นได้ดี
นายเหนือแวมไพร์ผละออกจากริมฝีปากหวานแล้วเลื่อนปลายจมูกโด่งซุกไซร์ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย ดวงตาสีแดงเข้มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดเพราะแรงอารมณ์ ลิ้นร้อนลากไปมาตามลำคอระหงอย่างหนักหน่วง รอยสีแดงถูกทิ้งเอาไว้หลายจุดราวกับตีตราเป็นเจ้าของ
"คะ คะนาเมะ อ๊ะ!"
ปากเล็กส่งเสียงครางหวาน เจ้าของชื่อชะงักไปนิดเมื่ออีกฝ่ายเรียกชื่อของตนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา การควบคุมและหว่านล้อมของเขาสำเร็จผลเกินคาด
"ตรงนี้หรือเปล่าที่เธออยากให้ผมสัมผัส"
"อ๊ะ! ยะ อย่านะ!"
ใบหูเล็กถูกร่างสูงงับอย่างหยอกล้อ ลิ้นร้อนดูดดุนใบหูเล็กเรียกเสียงครางหวานจากคนใต้ร่างให้ดังขึ้นกว่าเดิม ก่อนที่ร่างโปร่งจะสะดุ้งเมื่อร่างกายด้านล่างถูกคุกคาม
"มะ ไม่นะ ยะ อย่าจับตรงนั้น! คานะ....อ๊ะ!"
ร่างโปร่งครางลั่นเมื่อร่างสูงเลื่อนมือลงต่ำก่อนจะปลดซิบกางเกงของคนใต้ร่าง มือให้ญ่ของคานาเมะกอบกุมส่นอ่อนไหวของเซโร่พร้อมกับใช้มือส่งจังหวะรื่นรมณ์ให้ ร่างโปร่งผวากอดร่างสูงแน่นเมื่อมือหนากดลงบนปลายส่วนอ่อนไหวเบาๆ พร้อมหมุนวนรากับจะให้คนใต้ร่างสำลักความหวาบหวิวที่มอบให้
"จูบผมสิเซโร่"
นายเหนือคุรันสั่งแผ่วเบาซึ่งร่างโปร่งก็ตอบสนองทันที มือเรียวกดศีรษะคนด้านบนให้รับจูบจากตนเองอย่างเอาใจ เซโร่ครางในลำคออึกอักเมื่อคานาเมะส่งมือเข้าไปหยอกล้อปุ่มไตทั้งสองข้างที่ร่างสูงเกือบมองข้ามไป อาภรณ์ถูกปลดเพียงพริบตาจนคนใต้ร่างเหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่า คานาเมะจ้องมองร่างท่ีเปลือยเปล่าของเซโร่พลางเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอง ร่างกายที่ขาวเนียนช่างเชิญชวนให้เขาสัมผัสเสียเหลือเกิน
"อื้อ~"
ร่างโปร่งเผลอยกมือขึ้นขยุมผมสีน้ำตาลเข้มของคนด้านบนอย่างลืมตัว ร่างสูงกวาดลิ้นไปทั่วร่างกายขาวเนียนอย่างหลงใหล มือก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง จนร่างโปร่งมองเห็นสวรรค์อยู่รำไร
"ผมไม่ให้เธอไปก่อนผมหรอกนะ"
ร่างสูงผละออกจากร่างโปร่งชั่วขณะก่อนจะปลดเสื้อผ้าของตนเอง จับขาเรียวแยกออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางรักที่ไม่เคยมีใครสัมผัสมาก่อน
"ซี๊ด~ อ่า~"
ร่างโปร่งกัดปากแน่นเมื่อร่างสูงจงใจลากมือผ่านช่องทางรักนั้นเบาๆ คานาเมะค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง ร่างสูงกัดปากเบาๆพยายามข่มอารมณ์ เพียงครู่เดียวร่างสูงก็จัดการสอดเข้าไปที่เดียวสามนิ้ว
"อ๊ะๆ! เจ็บ! คานาเมะ มันเจ็บ!"
เซโร่เริ่มดิ้นเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย ร่างสูงก้มลงปากเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่สั่นระริก
"เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว เชื่อผมนะ"
มือหนาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากดวงตาสีม่วงอ่อนแผ่วเบา นิ้วเรียวถอนออกจากช่องทางด้านหลัง สะกิดปุ่มไตที่ชูชันด้าบนเบาๆก่อนร่างสูงจะแทรกกายเข้าสู่ช่องทางนั้น
"อ๊า!!!! อะ เอาออก! อึก! มันเจ็บ! อื้อ! คานาเมะ!"
ร่างโปร่งร้องลั่นทันทีที่คานาเมะสอดแก่นกายเข้าไป ทั้งมือทั้งเล็บข่วนร่างสูงให้มั่วไปหมด
ร่างสูงแช่ค้างเอาไว้เพื่อให้ร่างโปร่งได้ปรับตัว คานาเมะโน้มตัวเข้าไปจูบซับน้ำตาให้คนใต้ร่างอย่างอ่อนโยน
"ผ่อนคลาย อย่าเกร็ง ไม่อย่างนั้นเราจะเจ็บทั้งคู่"
คำพูดของร่างสูงทำให้ร่างโปร่งพยายามปรับตัวให้ชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่าง ร่างกายราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆหากแต่รู้สึกดี
คานาเมะเลื่อนใบหน้าไปบดจูบกับคนใต้ร่าง เมื่อที่ว่างสะกิดปุ่มให้ร่างโปร่งเสียวเล่น เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างผ่อนคลายได้แล้วร่างสูงก็พรวดเข้าไปจนมิด
"อื้อออออออออ!!"
เสียงเซโร่ครางลั่นในปากของร่างสูง ลิ้นทั้งสองพันนัวเนียกันจนน้ำใสๆไหลออกจากมุมปาก คานาเมะซี้ดปากอย่างข่มอารมณ์ก่อนที่จะถอนปากออกมาแล้วขยับสะโพกเบาๆ
พึ่บๆ! พับ!
"อ๊ะๆๆ! อ๊ะ!"
"อึก!"
เสียงครางลั่นแข่งกันของทั้งสองคนทำให้คนที่แอบฟังอยู่ด้านนอกถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ อิจิโจ ทาคุมะ กับ ชิกิ เซนริ มองหน้ากันก่อนจะหน้าแดง ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่มาแอบฟังจริงๆด้วย
"อ๊ะๆๆ! อ๊าาาาๆๆๆๆ!! คานาเมะ!!"
เมื่อถูกเรียกชื่อร่างสูงก็เร่งความเร็วจนคนใต้ร่างสั่นคลอน เสียงเตียงที่ดังกระทบผนังบอกถึงบทรักที่ร้องแรงขนาดไหน
"เซโร่ มองผม"
ร่างโปร่งมองหน้าร่างสูงตามที่ขอก่อนจะกอดร่างสูงแน่น บทรักดำเนินมาจนถึงขีดสุด ร่างกายสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันฉุดรั้งให้ทั้งสองอยู่ในห้วงภวังค์แห่งกามราคาจนเพลียและขาดเรียนทั้งคู่
"ไม่!!"
มือแกร่งรวบข้อมือของฮันเตอร์หนุ่มเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างรุนแรง สอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของฮันเตอร์อย่างดุดันและเอาแต่ใจ
"อื้อ!"
ร่างโปร่งภายใต้ร่างของนายเหนือแวมไพร์ดื้นอย่างรุนแรงเพื่อต่อต้านการกระทำทั้งหมด แต่แล้วก็ต้องหยุดการดิ้นรนลงเมื่อคานาเมะถอนริมฝีปากออกแล้วบอกกับเขา
"เป็นของผมซะ ในตอนนี้ หลังจากนี้ และชั่วชีวิต มอบทุกสิ่งทุกอย่างของเธอให้ผมซะ เซโร่ มอบมันให้ผม"
เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำ ร่างกายของฮันเตอร์หนุ่มก็รู้สึกอ่อนแรงเหมือนมันพร้อมจะทำตามบุคคลตรงหน้าทุกอย่าง มือเรียวที่ถูกปล่อยเป็นอิสระยกขึ้นประคองใบหน้าหล่อจัดอย่างอ่อนโยน ร่างสูงโน้มหน้าลงมาประกบปากกับคนใต้ร่างอีกครั้ง สอดลิ้นกวาดหาความหวานจากโพรงปากของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น ลิ้นร้อนซอกซอนไปทั่วก่อนจะเกี่ยวกระหวัดเชิงบังคับให้อีกฝ่ายพันลิ้นตอบกลับมา ซึ่งร่างโปร่งก็ตอบสนองความต้องการนั้นได้ดี
นายเหนือแวมไพร์ผละออกจากริมฝีปากหวานแล้วเลื่อนปลายจมูกโด่งซุกไซร์ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย ดวงตาสีแดงเข้มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดเพราะแรงอารมณ์ ลิ้นร้อนลากไปมาตามลำคอระหงอย่างหนักหน่วง รอยสีแดงถูกทิ้งเอาไว้หลายจุดราวกับตีตราเป็นเจ้าของ
"คะ คะนาเมะ อ๊ะ!"
ปากเล็กส่งเสียงครางหวาน เจ้าของชื่อชะงักไปนิดเมื่ออีกฝ่ายเรียกชื่อของตนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา การควบคุมและหว่านล้อมของเขาสำเร็จผลเกินคาด
"ตรงนี้หรือเปล่าที่เธออยากให้ผมสัมผัส"
"อ๊ะ! ยะ อย่านะ!"
ใบหูเล็กถูกร่างสูงงับอย่างหยอกล้อ ลิ้นร้อนดูดดุนใบหูเล็กเรียกเสียงครางหวานจากคนใต้ร่างให้ดังขึ้นกว่าเดิม ก่อนที่ร่างโปร่งจะสะดุ้งเมื่อร่างกายด้านล่างถูกคุกคาม
"มะ ไม่นะ ยะ อย่าจับตรงนั้น! คานะ....อ๊ะ!"
ร่างโปร่งครางลั่นเมื่อร่างสูงเลื่อนมือลงต่ำก่อนจะปลดซิบกางเกงของคนใต้ร่าง มือให้ญ่ของคานาเมะกอบกุมส่นอ่อนไหวของเซโร่พร้อมกับใช้มือส่งจังหวะรื่นรมณ์ให้ ร่างโปร่งผวากอดร่างสูงแน่นเมื่อมือหนากดลงบนปลายส่วนอ่อนไหวเบาๆ พร้อมหมุนวนรากับจะให้คนใต้ร่างสำลักความหวาบหวิวที่มอบให้
"จูบผมสิเซโร่"
นายเหนือคุรันสั่งแผ่วเบาซึ่งร่างโปร่งก็ตอบสนองทันที มือเรียวกดศีรษะคนด้านบนให้รับจูบจากตนเองอย่างเอาใจ เซโร่ครางในลำคออึกอักเมื่อคานาเมะส่งมือเข้าไปหยอกล้อปุ่มไตทั้งสองข้างที่ร่างสูงเกือบมองข้ามไป อาภรณ์ถูกปลดเพียงพริบตาจนคนใต้ร่างเหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่า คานาเมะจ้องมองร่างท่ีเปลือยเปล่าของเซโร่พลางเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอง ร่างกายที่ขาวเนียนช่างเชิญชวนให้เขาสัมผัสเสียเหลือเกิน
"อื้อ~"
ร่างโปร่งเผลอยกมือขึ้นขยุมผมสีน้ำตาลเข้มของคนด้านบนอย่างลืมตัว ร่างสูงกวาดลิ้นไปทั่วร่างกายขาวเนียนอย่างหลงใหล มือก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง จนร่างโปร่งมองเห็นสวรรค์อยู่รำไร
"ผมไม่ให้เธอไปก่อนผมหรอกนะ"
ร่างสูงผละออกจากร่างโปร่งชั่วขณะก่อนจะปลดเสื้อผ้าของตนเอง จับขาเรียวแยกออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางรักที่ไม่เคยมีใครสัมผัสมาก่อน
"ซี๊ด~ อ่า~"
ร่างโปร่งกัดปากแน่นเมื่อร่างสูงจงใจลากมือผ่านช่องทางรักนั้นเบาๆ คานาเมะค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง ร่างสูงกัดปากเบาๆพยายามข่มอารมณ์ เพียงครู่เดียวร่างสูงก็จัดการสอดเข้าไปที่เดียวสามนิ้ว
"อ๊ะๆ! เจ็บ! คานาเมะ มันเจ็บ!"
เซโร่เริ่มดิ้นเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย ร่างสูงก้มลงปากเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่สั่นระริก
"เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว เชื่อผมนะ"
มือหนาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากดวงตาสีม่วงอ่อนแผ่วเบา นิ้วเรียวถอนออกจากช่องทางด้านหลัง สะกิดปุ่มไตที่ชูชันด้าบนเบาๆก่อนร่างสูงจะแทรกกายเข้าสู่ช่องทางนั้น
"อ๊า!!!! อะ เอาออก! อึก! มันเจ็บ! อื้อ! คานาเมะ!"
ร่างโปร่งร้องลั่นทันทีที่คานาเมะสอดแก่นกายเข้าไป ทั้งมือทั้งเล็บข่วนร่างสูงให้มั่วไปหมด
ร่างสูงแช่ค้างเอาไว้เพื่อให้ร่างโปร่งได้ปรับตัว คานาเมะโน้มตัวเข้าไปจูบซับน้ำตาให้คนใต้ร่างอย่างอ่อนโยน
"ผ่อนคลาย อย่าเกร็ง ไม่อย่างนั้นเราจะเจ็บทั้งคู่"
คำพูดของร่างสูงทำให้ร่างโปร่งพยายามปรับตัวให้ชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่าง ร่างกายราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆหากแต่รู้สึกดี
คานาเมะเลื่อนใบหน้าไปบดจูบกับคนใต้ร่าง เมื่อที่ว่างสะกิดปุ่มให้ร่างโปร่งเสียวเล่น เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างผ่อนคลายได้แล้วร่างสูงก็พรวดเข้าไปจนมิด
"อื้อออออออออ!!"
เสียงเซโร่ครางลั่นในปากของร่างสูง ลิ้นทั้งสองพันนัวเนียกันจนน้ำใสๆไหลออกจากมุมปาก คานาเมะซี้ดปากอย่างข่มอารมณ์ก่อนที่จะถอนปากออกมาแล้วขยับสะโพกเบาๆ
พึ่บๆ! พับ!
"อ๊ะๆๆ! อ๊ะ!"
"อึก!"
เสียงครางลั่นแข่งกันของทั้งสองคนทำให้คนที่แอบฟังอยู่ด้านนอกถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ อิจิโจ ทาคุมะ กับ ชิกิ เซนริ มองหน้ากันก่อนจะหน้าแดง ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่มาแอบฟังจริงๆด้วย
"อ๊ะๆๆ! อ๊าาาาๆๆๆๆ!! คานาเมะ!!"
เมื่อถูกเรียกชื่อร่างสูงก็เร่งความเร็วจนคนใต้ร่างสั่นคลอน เสียงเตียงที่ดังกระทบผนังบอกถึงบทรักที่ร้องแรงขนาดไหน
"เซโร่ มองผม"
ร่างโปร่งมองหน้าร่างสูงตามที่ขอก่อนจะกอดร่างสูงแน่น บทรักดำเนินมาจนถึงขีดสุด ร่างกายสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันฉุดรั้งให้ทั้งสองอยู่ในห้วงภวังค์แห่งกามราคาจนเพลียและขาดเรียนทั้งคู่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ