นายมาเฟียคนนี้ของฉัน
10.0
เขียนโดย Ployneko
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.11 น.
14 ตอน
6 วิจารณ์
16.00K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 23.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) คืนดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ คุณโกรธและงอนจัสตินมาก เมื่อจัสตินกลับมาถึงบ้านเขาก้อรีบขึ้นไปบนห้องนอนเพื่อที่จะไปหาคุณ ที่กำลังนั่งอยู่ข้างใน
" (คุณ) เจ็บมากมั้ย ผมขอโทษนะ " จัสตินเอ่ยปากขอโทษคุณ ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง แต่คุณไม่ยอมพูดด้วย แต่คุณกลับเดินหนีเขาลงไปข้างล่าง คุณเปิดทีวีดูนู่นนี่นั่นไปเรื่อยๆ แต่จัสตินก้อยังตามคุณลงมา
" (คุณ) ผมขอโทษที่ตวาดใส่ "
" ป้าคะ วันนี้ทำอะไรกินเหรอ " คุณเดินไปหาป้าแม่บ้าน ที่เพิ่งกลับมาจากจ่ายตลาด
" เยอะค่ะ มีแต่ของที่คุณ (คุณ) กับนายท่านชอบทั้งนั้นเลย "
" งั้นเดี๋ยวฉันไปเดินเล่นก่อนละกัน ทำเสร็จเมื่อไหร่ก้ออย่าลืมไปเรียกด้วยนะคะป้า " คุณพูดเสร็จก้อออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน โดยมีจัสตินเดินตามหลังมาติดๆ
" นี่! นายจะตามฉันไปถึงไหนเนี่ย " คุณหันไปวีนใส่คนที่อยู่ข้างหลัง
" คุณหายโกรธผมแล้วใช่มั้ย ผมขอโทษนะ " จัสตินทำหน้าตาอ้อนวอนคุณ
" น่ารำคาญจริงๆเลย " คุณเดินหนีจัสติน แต่เขาก้อยังไม่ลดละความพยายาม และเดินตามคุณต่อไป
~ กริ๊ง ~ กริ๊ง ~ กริ๊ง ~
" ว่าไง ไนออล " คุณทักคนที่อยู่ปลายสาย
" ไปหาหมอมา หมอว่ายังไงมั่ง " ไนออลถาม
" หมอบอกว่าไม่เป็นอะไรมากอ่ะ หมอจัดยามาให้กินแล้ว เดี๋ยวก้อหาย " คุณตอบ
" หายไวๆนะ ยังไงก้ออย่าลืมกินยาด้วยนะ จะได้กลับมาสวยเร็วๆ "
~ ปริ๊บ ~
คุณเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยที่จัสตินก้อยังเดินตามคุณอยู่ไม่หยุด จนถึงเวลากินข้าวเย็น แม่บ้านก้อมาเรียกคุณตามที่คุณสั่ง วันนี้คุณกินข้าวอย่างยากลำบาก เพราะคุณเจ็บปากเนื่องจากโดนเซเลน่าตบมา หลังจากกินข้วเย็นกันเสร็จ คุณก้อขึ้นไปอาบน้ำบนห้อง และเตรียมตัวจะทายา แต่คุณหายาไม่เจอ เห็นอีกทียาของคุณก้ออยู่ในมือของจัสตินซะแล้ว
" นี่นาย เอายาฉันคืนมานะ " คุณเริ่มเหวี่ยงใส่จัสติน
" ไม่! จนกว่าคุณจะยอมยกโทษให้ผม แล้วก้อยอมให้ผมทายาให้ " จัสตินไม่ยอมให้ยาคุณ คุณทำท่าจะเดินเข้ามาหยิบ จัสตินเลยฉวยโอกาสนี้ดึงคุณมานั่งบนตักเขา แถมยังกอดเอวคุณอีก
" ไม่! ปล่อยฉันนะ " คุณดีดสุดชีวิต แต่ก้อไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านอะไรเลย แถมยังกอดเอวคุณแน่นขึ้นอีก จนคุณนิ่ง
" แค่นี้ก้อจบ " จัสตินพูดข้างๆหูคุณ
" เจ็บมากมั้ย ผมขอโทษนะที่ตวาดใส่คุณอ่ะ หายโกรธผมเถอะนะ " จัสตินทายาตรงริมฝีปากคุณ พร้อมกับเอ่ยคำขอโทษอีกครั้ง
" หายโกรธตั้งนานแล่ว " คุณพูดพร้อมกับหันหน้ามาจัสติน พอดีกับจังหวะที่จัสตินทายาให้คุณเสร็จ แล้วก้อหันมาหาคุณเช่นกัน จัสตินค่อยๆโน้มหน้าลงมาจูบคุณอย่างแผ่วเบา เพราะกลัวว่าคุจะเจ็บแผลที่ปาก คุณพยายามที่จะดันอกของเขาออก แต่ก้อไม่เป็นผล คุณเผลอตอบจัสตินเป็นระยะๆ จัสตินค่อยๆดันตัวคุณลงนอนรายกับเตียง แล้วค่อยๆขึ้นค่อมตัวคุณ พร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อคุณออกอย่างช้าๆ เพื่อที่จะได้ยั่วอารมณ์ของเขาให้มากขึ้น จนกระทั่งถึงเม็ดสุดท้าย เขาปลดออกมาและถอดเสื้อของคุณออก เขาไม่คิดว่าคนที่ตัวเล็กๆอย่างคุณ จะเตรียมมาจนเต็มแพ็คจนล้นบราตัวน้อยออกมา เพราะมันใหญ่มาก เขาปลดบราตัวน้อยของคุณออกมาและกำลังจะชิม
~ ก๊อก ~ ก๊อก ~ ก๊อก ~
" นายท่าน คุณ(คุณ) คะ เพื่อนๆมาหาค่ะ "
" ขัดจังหวะจริงๆเลย บอกไปว่าเดี๋ยวฉันลงไป " จัสตินพูดอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
" งั้นเดี๋ยวฉันไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ "
" จะไปทั้งสภาพนี้ก้อได้นะ คนอื่นเค้าจะได้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ " จัสตินพูดแซวคุณ ทำเอาคุณเขินจนหน้าแดง
อร๊าย~จัสกับนางเอก...
ฟินอ่ะ
" (คุณ) เจ็บมากมั้ย ผมขอโทษนะ " จัสตินเอ่ยปากขอโทษคุณ ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง แต่คุณไม่ยอมพูดด้วย แต่คุณกลับเดินหนีเขาลงไปข้างล่าง คุณเปิดทีวีดูนู่นนี่นั่นไปเรื่อยๆ แต่จัสตินก้อยังตามคุณลงมา
" (คุณ) ผมขอโทษที่ตวาดใส่ "
" ป้าคะ วันนี้ทำอะไรกินเหรอ " คุณเดินไปหาป้าแม่บ้าน ที่เพิ่งกลับมาจากจ่ายตลาด
" เยอะค่ะ มีแต่ของที่คุณ (คุณ) กับนายท่านชอบทั้งนั้นเลย "
" งั้นเดี๋ยวฉันไปเดินเล่นก่อนละกัน ทำเสร็จเมื่อไหร่ก้ออย่าลืมไปเรียกด้วยนะคะป้า " คุณพูดเสร็จก้อออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน โดยมีจัสตินเดินตามหลังมาติดๆ
" นี่! นายจะตามฉันไปถึงไหนเนี่ย " คุณหันไปวีนใส่คนที่อยู่ข้างหลัง
" คุณหายโกรธผมแล้วใช่มั้ย ผมขอโทษนะ " จัสตินทำหน้าตาอ้อนวอนคุณ
" น่ารำคาญจริงๆเลย " คุณเดินหนีจัสติน แต่เขาก้อยังไม่ลดละความพยายาม และเดินตามคุณต่อไป
~ กริ๊ง ~ กริ๊ง ~ กริ๊ง ~
" ว่าไง ไนออล " คุณทักคนที่อยู่ปลายสาย
" ไปหาหมอมา หมอว่ายังไงมั่ง " ไนออลถาม
" หมอบอกว่าไม่เป็นอะไรมากอ่ะ หมอจัดยามาให้กินแล้ว เดี๋ยวก้อหาย " คุณตอบ
" หายไวๆนะ ยังไงก้ออย่าลืมกินยาด้วยนะ จะได้กลับมาสวยเร็วๆ "
~ ปริ๊บ ~
คุณเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยที่จัสตินก้อยังเดินตามคุณอยู่ไม่หยุด จนถึงเวลากินข้าวเย็น แม่บ้านก้อมาเรียกคุณตามที่คุณสั่ง วันนี้คุณกินข้าวอย่างยากลำบาก เพราะคุณเจ็บปากเนื่องจากโดนเซเลน่าตบมา หลังจากกินข้วเย็นกันเสร็จ คุณก้อขึ้นไปอาบน้ำบนห้อง และเตรียมตัวจะทายา แต่คุณหายาไม่เจอ เห็นอีกทียาของคุณก้ออยู่ในมือของจัสตินซะแล้ว
" นี่นาย เอายาฉันคืนมานะ " คุณเริ่มเหวี่ยงใส่จัสติน
" ไม่! จนกว่าคุณจะยอมยกโทษให้ผม แล้วก้อยอมให้ผมทายาให้ " จัสตินไม่ยอมให้ยาคุณ คุณทำท่าจะเดินเข้ามาหยิบ จัสตินเลยฉวยโอกาสนี้ดึงคุณมานั่งบนตักเขา แถมยังกอดเอวคุณอีก
" ไม่! ปล่อยฉันนะ " คุณดีดสุดชีวิต แต่ก้อไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านอะไรเลย แถมยังกอดเอวคุณแน่นขึ้นอีก จนคุณนิ่ง
" แค่นี้ก้อจบ " จัสตินพูดข้างๆหูคุณ
" เจ็บมากมั้ย ผมขอโทษนะที่ตวาดใส่คุณอ่ะ หายโกรธผมเถอะนะ " จัสตินทายาตรงริมฝีปากคุณ พร้อมกับเอ่ยคำขอโทษอีกครั้ง
" หายโกรธตั้งนานแล่ว " คุณพูดพร้อมกับหันหน้ามาจัสติน พอดีกับจังหวะที่จัสตินทายาให้คุณเสร็จ แล้วก้อหันมาหาคุณเช่นกัน จัสตินค่อยๆโน้มหน้าลงมาจูบคุณอย่างแผ่วเบา เพราะกลัวว่าคุจะเจ็บแผลที่ปาก คุณพยายามที่จะดันอกของเขาออก แต่ก้อไม่เป็นผล คุณเผลอตอบจัสตินเป็นระยะๆ จัสตินค่อยๆดันตัวคุณลงนอนรายกับเตียง แล้วค่อยๆขึ้นค่อมตัวคุณ พร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อคุณออกอย่างช้าๆ เพื่อที่จะได้ยั่วอารมณ์ของเขาให้มากขึ้น จนกระทั่งถึงเม็ดสุดท้าย เขาปลดออกมาและถอดเสื้อของคุณออก เขาไม่คิดว่าคนที่ตัวเล็กๆอย่างคุณ จะเตรียมมาจนเต็มแพ็คจนล้นบราตัวน้อยออกมา เพราะมันใหญ่มาก เขาปลดบราตัวน้อยของคุณออกมาและกำลังจะชิม
~ ก๊อก ~ ก๊อก ~ ก๊อก ~
" นายท่าน คุณ(คุณ) คะ เพื่อนๆมาหาค่ะ "
" ขัดจังหวะจริงๆเลย บอกไปว่าเดี๋ยวฉันลงไป " จัสตินพูดอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
" งั้นเดี๋ยวฉันไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ "
" จะไปทั้งสภาพนี้ก้อได้นะ คนอื่นเค้าจะได้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ " จัสตินพูดแซวคุณ ทำเอาคุณเขินจนหน้าแดง
อร๊าย~จัสกับนางเอก...
ฟินอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ