[So hot!]หล่อวายร้าย กระชากหัวใจยัยสุดฮอต
เขียนโดย 
weLOVEkamikaze
วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.58 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) เริ่มหวั่นไหว...กับใครอีกคน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แชะๆ
“สวยครับ สวย เดี๋ยวน้องฟางเอาขาพลาดคุณป๊อปไว้ข้างนึงนะครับ” ตากล้องเอ่ยชมสาวหน้าหวานพร้อมสแนปภาพไว้ด้วย ก่อนจะบอกท่าถัดไปให้เธอ ซึ่งเธอว่ามันล่อแหลมไปรึเปล่าเนี่ย แต่ก็ยอมทำตามเพื่อให้งานออกมาดี
แชะๆ
“สวยครับ น้องฟางก้มหน้าไปใกล้ๆคุณป๊อปหน่อยครับ” ตากล้องสั่งอีกครั้ง
ตึกๆ
เสียงหัวใจป๊อปปี้เต้นดังโครมคราม จนเขากลัวว่ามันจะดังจนทำให้คนที่นั่งเอาขาก่ายเขาไว้ข้างบนจะได้ยินมัน
ใจเย็นไอ้ป๊อปมันเป็นงาน งานโว๊ย!
“สวยครับ พักครับซับเหงื่อให้นายแบบนางแบบหน่อยครับ” ตากล้องทันไปบอกทีมงานให้เข้าไปซับเหงื่อให้ป๊อปปี้และฟาง
“เดี๋ยวให้นายแบบอีกคนเข้ามาได้เลย คุณป๊อปเชิญพักได้ครับ” ตากล้องหันมาพูดกับป๊อปปี้ เวรรร เขาลืมไปเลยว่างานนี้มีนายแบบอีกคนแล้วถ้าท่ามันล่อแหลมแบบเขา แล้วยัยแสบล่ะ แล้วถ้ายัยแสบหวั่นไหวอ่ะ โอ๊ยยยจะหงุดหงิดทำไมว่ะเนี่ย!
“สวัสดีครับผมเอี๊ยงขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ” นายแบบอีกคนเดินเข้ามาทักตากล้องก่อนจะหันไปทักนางแบบ ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าเธอ และดูเธอเองก็คงตกใจไม่แพ้กัน ก่อนจะเหยียดยิ้มที่มุมปากเบาๆ ได้เจอกันอีกแล้วนะบอดี้เอสไลน์...
“นาย!” ฟางที่เห็นนายแบบอีกคนเดินเข้ามาทักทาย ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นใบหน้าชัดๆ มือเรียวชี้หน้าหมอนั่นเพียงยิ้มกวนๆส่งมาให้ อีตาโรคจิตนี่! ถ้าได้ยินไม่ผิดน่าจะชื่อเอี๊ยงมั้ง อย่าบอกนะวันนี้ต้องถ่ายร่วมกับอีตานั่น แค่เมื่อกี้ถ่ายกับว่าที่คู่หมั้นท่าก็ โอ้มายก๊อดด! วันนี้เธอจะกลับบ้านรอดโดยไม่โดนล่วงเกินอะไรใช่มั้ย ฮืออ
“เอาล่ะครับเดี๋ยวจะถ่ายเซตต่อไปเลยนะครับ น้องเอี๊ยงขึ้นไปนอนบนเตียงส่วนน้องฟางขึ้นคร่อมเลยนะครับ” ตากล้องบอก
“ห๊า/ห๊ะ” เสียงตกใจของฟางและป๊อปปี้ดังขึ้นเมื่อสิ้นเสียงสั่งจากตากล้อง ทีมงานแถวมนั้นหันมองทั้งคู่เป็นแถว
“มีอะไรกันรึป่าวครับน้องฟาง คุณป๊อป” ตากล้องถามอย่างสงสัย
“เอ่อ ไม่มีไรค่ะ ฟางไปเข้าฉากก่อนนะค่ะ” ฟางอึกอักก่อนจะตัดบทเดินไปเข้าฉาก ทำให้ป๊อปปี้มองอย่างเคืองๆ ก่อนจะตอบตากล้องว่าไม่มีอะไร หน๊อยยเห็นผู้ชายกระโจนเข้าใส่เลยนะ เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับตีก้นซะให้เข็ด
ก่อนจะมองสองร่างถ่ายแบบในท่าล่อแหลมเกินไป(สำหรับเขา)อย่างไม่สบอารมณ์
แชะๆ
“สวยครับ เซ็กซี่มากครับ” ตากล้องชมอย่างภูมิใจกับท่าที่ตัวเองจัดตรงตามคอนเซ็ปงาน ก่อนจะเรียกป๊อปปี้มาถ่ายปกรวม
“คุณป๊อปถ่ายปกรวมครับ”
“เดี๋ยวน้องฟางนั่งบนเก้าอี้นะครับ รบกวนช่วยกางขากว้างๆหน่อยครับ คุณป๊อปกับน้องเอี้ยงนั่งระหว่างขาเลยนะครับ” ตากล้องบอกท่าต่อไป ทำเอาฟางอึ้งแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมาก่อนจะทำตามที่พี่ตากล้องบอก โอ๊ย!ท่าบ้าอะไรเนี่ย ฮึ่ย เมื่อไหร่จะเสร็จนะ
แชะๆ
“เสร็จแล้วครับ ขอบคุณทุกคนมากนะครับ” หลังจากถ่ายภาพสุดท้ายเสร็จ ตากล้องหันมาโค้งขอบคุณทุกคน ฟางที่เห็นเสร็จงานแล้วก็เดินกลับไปที่ห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนชุด แต่ก็ต้องตกใจเมื่อมีคนนั่งรอหน้าห้อง ร่างสูงขำเบาๆกับท่าทีตกใจของเธอก่อนจะลากเธอเข้าไปในห้องแต่งตัว ก่อนจะล็อคห้อง
“เจอกันอีกแล้วนะครับ คุณ...ฟางสินะ” เอี๊ยงส่งยิ้มกวนๆให้ฟางเป็นการปิดท้าย
“เหอะ ถ้าฉันรู้ว่างานนี้มีโรคจิตทำงานร่วมด้วยฉันก็ไม่รับหรอก” ฟางเบ้ปาก หันหน้าไปทางอื่น
“ผมนี่นะโรคจิต คุณว่าตัวเองรึป่าว” เอี๊ยงเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดตลก ก่อนจะใช้แขนสองข้างยันผนังห้อง กักฟางไว้ในอ้อมแขน ลมหายใจร้อนๆรดต้นคอทำให้เธอรู้สึกวูบวาบไม่น้อย
“คุณนั่นแหละโรคจิตมองต้นขาผู้ ยะ...อื้อ” ฟางสบตาร่างสูงอย่างไม่ยอมแพ้ที่เขากล่าวหาวาเธอเป็นโรคจิตแทนตัวเอง ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ หน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างน่ารัก ทำให้เอี๊ยงอดใจไม่ไหวก้มฉกชิมความหวานจากริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน กล่ายเป็นเร้าร้อน เรียกหา
“อื้อ..พะ พอแล้วอีตาโรคจิต” ฟางก้มหน้างุด หลังจากเอี้ยงถอนจูบ
“ว่าโรคจิตอีกระวังจะโดนแบบเมื่อกี้นะ” เอี๊ยงทำท่าก้มลงจะจูบปากอีกรอบ ทำให้ฟางยกมือขึ้นมาปิดปากเอี๊ยงทันที เอี๊ยงอมยิ้มก่อนจะสูดความหอมจากมือนิ่มนั่น
“หอมจัง” ทำให้ฟางหน้าแดงไปกันใหญ่ บ้าจริงนี่ฉันเขินเหรอเนี่ย!
“ถ้าไม่มีไรฉันจะไปแล้วนะ” ฟางที่เริ่มรู้สึกร้อนผ่าวกับสายตากรุ้มกริ้มนั่น รีบพูดขึ้นก่อนที่เธอจะตายคาสายตานั่น
“เดี๋ยวสิฉันแค่จะขอไลน์กับเบอร์เธออ่ะ ได้ป่ะ” เอี๊ยงยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงส่งให้ฟาง ฟางพรักหน้าเบาๆก่อนจะพิมพ์อะไรยุกยิกๆแล้วส่งคืนเอี๊ยง
แต่ก่อนที่เอี๊ยงจะพูดอะไรต่อนั่น เสียงโทรศัพท์เครื่องสวยก็ดังขึ้นจากกระเป๋าฟาง ฟางเห็นเบอร์ก่อนจะชะงัก
ตายแล้วนายป๊อปปี้นัดไว้หน้าบริษัทนี่ เลยมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วด้วย โดนด่าหูชาแน่เลยฉัน TT
“เอ่อ ฉันไปก่อนนะ” ฟางกำลังจะก้าวออกไปก็โดนฉุดมือให้หันกลับมา ปะทะอกกว้าง
“ฉันไลน์ไปแล้วตอบด้วยล่ะ” เอี๊ยงพูดจบ ก้มหอมร่างบางก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้เธอจับแก้มอย่างเขินๆ
เสียงโทรศพท์ดังขึ้นอีกรอบ ก่อนจะกดรับตอบปลายสายไป
“รู้แล้วเพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จกำลังออกไป รออยู่นั้นแหละ” ตอบกลับไปด้วยน้ำเร่งรีบ แล้วรีบวิ่งออกไปหน้าบริษัท
“ช้า มั่วทำอะไรอยู่ห้ะ!” ป๊อปปี้ถามอย่างหงุดหงิด
“ก็บอกอยู่เมื่อกี้ความจำเสื่อมรึไงห้ะ!” ฟางเดินเข้ามาหาป๊อปปี้ที่ยืนรออยู่ทีรถ แล้วถาม
“เชอะ” ป๊อปปี้ทำหน้างอน ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฟางแล้วตัวเองเดินไปขึ้นฝั่งคนขับ
“จะพาฉันไปไหน” ป๊อปปี้หันขวับมองฟางอย่างหงุดหงิดที่ไม่แทนตัวเองว่าฟาง แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
“กินข้าว” ร่างสูงตอบเสียงเรียบ ทำให้ฟางใจไม่ดี จากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรจนถึงร้านอาหารอิตาเลี่ยนชื่อดัง ร่างสูงเดินนำฟางเข้าไปในโซนที่เขาจองไว้แบบส่วนตัวเงียบๆ บรรยากาศเริ่มอึดอัดที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาหลังพนักงานมารับเมนูก็แล้ว อาหารมาก็แล้ว จนฟางทนไม่ไหวปริปากพูดก่อน
“คงไม่ได้นัดมากินข้าวอย่างเดียวสินะ” ฟางมองผู้ชายตรงข้าม ที่ทำสีหน้าเคร่งเครียด ดูก็รู้ว่าเขาคงมีเรื่องอะไรจะพูดกับเธอแน่ๆ
“อืม ฉันจะคุยเรื่องของเราด้วย” ป๊อปปี้ตอบก่อนจะสบตาฟาง ฟางเผลอสบตากับสายตาคมอยู่นาน ก่อนจะเป็นฝ่ายหลบตาก่อน
“เธอคงไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ เรื่องหมั้นของเรา” ป๊อปปี้พูดต่อ
“อือ ฉันว่ามันเร็วไปสำหรับฉัน ฉันเพิ่งจบมาก็อยากทำงานก่อนแล้วฉันก็ยังไม่อยากพูดมัดกับใครตอนนี้” ฟางตอบป๊อปปี้ไปตามตรง
“ฉันก็คงเหมือนๆกับเธอ ฉันว่าจะยกเลิกงานหมั้นฉันจะลองคุยกับแม่ดู” ป๊อปปี้สบตาอีกฝ่ายได้แต่หลบสายตา มันก็ดีแล้วนิฉันยังไม่อยากผูกมัดกับใคร ตอนนี้...อ่ะนะ
ฟางคิดในใจอยู่สักพักก่อนจะหันมองป๊อปปี้แล้วพูดต่อ
“อืมงั้นฉันจะลองคุยกับแม่เหมือนกัน ฉันว่าแม่น่าจะเข้าใจฉัน” ป๊อปปี้พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนก้มลงทานอาหารต่อ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา จนทานเสร็จป๊อปปี้ขับรถมาส่งฟางที่บ้าน เมื่อร่างบางเดินเข้าบ้านลับสายตาแล้วตัวเองจึงออกรถเพื่อกลับบ้าน
มาแว๊ววววว เพิ่มตัวละครใหม่หน่อยอิอิ วันนี้เบาๆ เม้นไม่เพิ่มไม่งอกตอนต่อไปนะฮะ ฝากเม้นโหวตเป็นกำลังใจให้ไรด้วยนะจย้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
