เมื่อคืนผมว่าโทรศัพท์ทุกเครื่องดังหลายรอบมากโดยเฉพาะของเธอและโทโมะจนกระทั่งผมต้องลุกขึ้นมาปิดโทรศัพท์ของทุกคน สายที่โทรเข้ามาก็คือแก้วที่โทรมาหลายสายเหลือเกินสงสัยจะเห็นรูปนั้นแล้ว
"มอร์นิ่งนะ"ฉันตื่นขึ้นมาเห็นเขานอนเช็คงานผ่านโทรศัพท์อยู่
"ครับคุณแฟน"ผมฉวยโอกาสหอมแก้มเธอหนึ่งฟอด
"มีงานอะไรเข้าหรือเปล่า"ฉันถามเขา
"ไม่มีหรอก แค่แม่ส่งข้อความมา"ผมนอนอ่านข้อความที่แม่ส่งมาถามว่าอยู่ไหน สงสัยจะกลับมาจากต่างประเทศแล้ว
"ค่ะ ไปอาบน้ำก่อนนะ"ฉันขอตัวไปอาบน้ำดีกว่า
"เชิญครับ"ผมลุกขึ้นเดินเล่นหลังจากที่เธอไปอาบน้ำ
"ใครมาปิดโทรศัพท์ฟางเนี้ย"ฉันถามทุกคนที่ตื่นหมดแล้วตอนนี้ฉันจำได้ว่าโทรศัพท์เปิด
"ป๊อปเอง"ผมเป็นปิดเอง
"แล้วปิดเพื่อ"ฉันถามเขาจะมายุ่งกับโทรศัพท์ฉันทำไม
"ก็มันรบกวนคนกำลังนอน ปิดทุกเครื่องนั้นแหละ แก้วโทรมาหลายสาย"ผมพูดไปตามเรื่อง
"เยี่ยมค่ะ"ฉันยกนิ้วให้นี่ถ้าฉันได้ยินคงตื่นมาโวยวายน่าดู
"เปิดเครื่องดูร้อยกว่าสายว่ะ"โทโมะพูดขึ้นพลางชูโทรศัพท์ให้ดู
"เราเที่ยวให้จบไปก่อนอาทิตย์ค่อยเคลียร์"เขื่อนพูดโทรศัพท์มันเฟย์ก็โทรเข้ามาเมื่อคืนเหมือนกัน แต่ของเธอทั้งเฟย์และแก้ว
"ดีเหมือนกัน เพราะฉะนั้นทุกคนปิดเครื่อง"ฉันเห็นด้วยกับเขื่อนเสนอให้ทุกคนปิดเครื่อง
"ครับคุณแม่"ผมกับเขื่อนและโทโมะประสานเสียงพร้อมกัน
"ดีมากคุณพ่อคุณลูก"ฉันยกนิ้วให้สามคนนั้น หลังจากนั้นอีกหกวันพวกเราเที่ยวกันอย่างสนุกสนานมีทั้งเล่นเจ็ทสกี ว่ายน้ำ นั่งเรือ ดำน้ำ มีล้อเล่นกันบ้าง ฉันอาจจะสวีทกับเขาบ่อยทำเอาโทโมะกับเขื่อนกลายเป็นตัวขัดกันฉันกับเขาไปแล้วชอบพูดว่า'อิจฉา'อีก แต่ตอนนี้กำลังนั่งรถกลับบ้านของเขาโดยมีโทโมะเป็นคนขับ กลับมาถึงที่บ้านคุณแม่ของเขามายืนรอรับอยู่
.
.
.
.
นี่แแม่เขากลับมาจากต่างประเทศตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย ตอนนี้ทุกคนลงจากรถพร้อมกับการทักทายด้วยการยกมือไหว้แล้วพูดพร้อมกันว่า
"สวัสดีค่ะ//ครับคุณแม่"
"สวัสดีจ้ะ ลูกสาว"แม่เขาพูดพลางลูปผมฉัน
"แม่ครับ พวกผมก็เป็นลูกชายแม่นะ"ผมสามคนพูดพร้อมกัน
"แม่รู้จ้า แต่ลูกสาวคนใหม่นิ"มีหอมแก้มฉันด้วยอ่ะ
"ไปเถอะว่ะ"ผมชวนเพื่อนเข้าบ้านดีกว่า
"มาได้ไงเนี้ย"เข้าไปถึงพวกผมถึงขั้นตกใจเมื่อเห็นเฟย์และแก้วมานั่งรออยู่ในบ้าน
"ก็มาแล้วไง"คนแรกเลยนะยัยแก้ว
"พี่เขื่อน เฟย์ขอโทษ"เฟย์พูดพลางวิ่งเข้าไปกอดเขื่อนพร้อมน้ำตาทันที
"พี่ก็ไม่โกรธหรอกครับ"เขื่อนพูดแล้วกอดตอบ
"ยัยฟาง ไหนแกบอกว่าเลิกกันแล้วไง"แก้วพูดอย่างโมโหเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามาในบ้านพร้อมแม่ของเขา
"ใครใช้ให้แกมาแกล้งฉัน"ฉันพูดก็อยากมาแกล้งฉันก่อนช่วยไม่ได้นิเพื่อนรัก
"พูดงี้ รูปนั้นแสดงว่าแกก็เอาคืนฉันอ่ะดิ"แก้วพูดถึงเรื่องรูปเห็นแล้วอ่ะดิ ถึงว่าทำไมตาบวมร้องไห้ชัวร์
"ใช่ จะทำไมฉัน"ฉันพูดแล้วหลับหลังเขาก็แก้วดันวิ่งจะเตะฉันอ่ะ
"หยุดเลยแก้ว แก้วมาแกล้งแฟนป๊อปก่อน"ผมพูดแล้วแก้วก็หยุดนิ่ง แต่โทโมะเดินออกไปนอกบ้าน
"นู้นคือสิ่งที่แกควรทำ"ฉันพูดพลางส่งสายตาไปทางที่โทโมะเดินออกไป
"ฉันฝากไว้ก่อน"แก้วพูดแล้วเดินออกไป
"หนูฟางไปกลับแม่ดีกว่าลูกไป"แม่เขาจับมือฉันไปห้องไหนกันนะ
"นี่แม่มีอะไรจะให้ดู"
"อะไรค่ะ"ฉันรับสมุดเหมือนเป็นอัลบั้มรูปของใครกันล่ะ
"นี่ตอนที่ตาป๊อปยังเด็ก"ที่แท้ก็รูปของเขาตั้งแต่เด็กจนตอนรับปริญญา
"คุณแม่ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะค่ะ"ฉันดูแล้วท่านก็ไม่เปลี่ยนไปเลยยังสวยเหมือนเดิม
"ลูกแม่ก็หล่อนะ"แม่เขาพูดชมลูกชาย
"ค่ะ หล่อเหมือนหมี"ก็มันเหมือนจริงๆนะ
"หนูฟางก็"ท่านยิ้มให้ฉัน
.
.
.
.
ผมว่าเธอกับแม่ของผมเข้ากันได้ดีมากเลย ไม่เหมือนกับคนอื่นที่ท่านเคยรู้จัก นี่ก็หายกันไปสองคนไม่รู้หายไปไหน ผมว่าต้องเดินไปหาเสียหน่อยหายไปนานแบบนี้ผมคิดถึงเธอด้วย
"ทำอะไรกันอยู่ครับ"ผมเดินเข้าไปหาเธอกับคุณแม่ที่อยู่ในห้องเก็บรูปภาพ
"แม่ก็ให้หนูฟางดูรูปไง"คุณแม่ตอบพลางโชว์อัลบั้ม
"แม่เผาผมอีกแล้วอ่ะ"ผมโดนแม่เปิดรูปตอนเด็กให้เพื่อนดูบ่อยๆ
"ก็น่ารักดีนะ"ฉันพูดชมเลยนะ
"จริงป่ะ แล้วรักป่ะ"ผมถามเธอรักไหมน่า
"อืม"ฉันก็ไม่กล้าตอบนะอีตาบ้า
"มดกัดแม่อ่ะ"หวานเหรอครับแม่
"แม่ครับ ไปทานข้าวกัน"ผมชวนเธอและแม่ไปทานข้าว ก่อนหน้านี้โทโมะกับแก้วก็ดีกันแล้วแหละผมเป็นคนไปช่วยเคลียร์ให้
"หนูฟางนอนนี่ไหมจ้ะ"ทำไมแม่ถึงถามเธอแบบนั้นล่ะ
"พรุ่งนี้กลับ"ฉันนอนนี่อีกคืนนึ่งพรุ่งนี้ก็กลับไปที่บ้านตัวเอง คิดถึงบ้านจะแย่อยู่แล้ว
"คืนนี้นอนห้องแม่นะ"ชวนนอนห้องด้วยเป็นไงล่ะแม่ผม
"จะดีเหรอค่ะ"ฉันเกรงใจไม่อยากรบกวนท่าน
"ดีสิจ้ะ"
"ก็ได้ค่ะ"ฉันยอมนอนกับท่านดีเหมือนกันท่านจะได้มีเพื่อนคุย
"แม่คงจะได้เพื่อนแล้วว่ะ"เขื่อนมันกระซิบข้างหูผม
"แม่ได้ยินนะ"แม่ผมพูดขึ้นมา
"ขอโทษครับ"เขื่อนกล่าวขอโทษ
"แม่ชอบ ไม่เป็นไร"
"ทานต่อเถอะค่ะ"ฉันพูดชวนทานอาหารกันต่อ คืนนั้นฉันนอนกับแม่ของเขาในห้องนอนอย่างเพลิดเพลินทั้งเรื่องที่เขาเคยเจออะไรมาบ้าง รวมไปถึงเรื่องของการดูแลเขาตั้งแต่เด็กที่ท่านไม่ค่อยมีเวลาให้ คุยกันจนเลยมาถึงตอนตีสองยังไม่นอนกันเลย
.
.
.
.
.
.
ตอนที่สามสิบเจ็ดมาแล้วจ้า โปรดติดตามอ่านได้เลื่อยๆนะคะ
KFkoenfaye
