ยัยเลขาป่วนหัวใจท่านประทานฮ้ะ

6.7

เขียนโดย KFkoenfaye

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.

46 ตอน

67 วิจารณ์

53.27K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

38) หนัก...ตอนที่32

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

คืนนี้ยังไงผมก็ต้องถามจองเบเรื่องนั้นให้ได้ผมนัดแนะกับเพื่อนอีกสามคนไว้แล้ว ตอนนี้ผมกับเพื่อนอยู่ในห้องนอนเป็นการเริ่มแผน
"พวกมึงอัพเดตข่าวชีวิตกัน"เขื่อนเป็นคนเปิดประเด็น
"ของกูก็มีทะเลาะกันบ้าง มึงอ่ะ"โทโมะพูดพลางโยนไปทางเขื่อน
"สนุกสุดเหวี่ยงเว้ยช่วงนี้ มึงอ่ะไอ้ป๊อป"อ้าวมาทางผมเสียงั้น
"ไม่มีอะไร แค่คบกัน มึงอ่ะเคน"ก็ผมคบกันเธอแล้วที่เหลือก็ปกติอาจจะมีหวานบ้างธรรมดา
"ยังไม่ถึงไหนเลย กูตามจีบเขา
"ตามจีบอยู่แสดงว่ารักจินนี่เข้าจริงๆ
"แล้วมึงอ่ะไอ้เบ
"ผม เคนตะ เขื่อน โทโมะประสานเสียงพร้อมหันไปทางจองเบคนเดียว
"ไม่มีอะไรอยู่แล้ว พวกมึงจะมาถามทำไม"เสียงสูงว่ะเพื่อน
"เสียงสูงเนอะ"เขื่อนพูดเปิดการแซวเชื่อผมสิ
"อ่ะแน่ใจเหรอ"ตามด้วยเคนตะ
"แล้วคนนั้นใครว่ะ"นั้นโทโมะมันพูดถึงแล้วพลางขยับหน้าเข้าใกล้จองเบไปอีก
"ที่ร้านเบเกอรี่ ชื่ออะไรน่า ม.."ผมยังพูดไม่จบเลยครับ
"พวกมึงนี่ยุ่งจริง"จองเบพูดไม่เปล่านะเคาะหัวเพื่อนอีกสามคนรวมผมด้วย "ถ้ามึงไม่บอกกูบอกชื่อนะเอาดิ"ยังเงียบอยู่แสดงว่าไม่กลัว
"ชื่ออะไรว่ะ"เขื่อนมันถามผมตอนที่นัดแนะแผนผมไม่ได้บอกชื่อพวกนี้ "ก็...."จองเบเอามือมาปิดปากผมไว้คิดเหรอว่าผมจะเอาออกไม่ได้
"ชื่อ มีนเว้ย"ผมกัดมือจองเบแล้วตะโกนออกไป เป็นไงล่ะคุณเพื่อน
"มีน เบมีน กิ้วๆ"เพื่อนผมสามคนประสานเสียงกัน
"พอเลยมึง กูอายเล่าก็ได้ว่ะ"มันยอมเล่าเลย
"ว่ามาดิ พวกกูรออยู่"เคนตะพูดพลางตบไหล่จองเบเบาๆ
"คือกูเห็นว่าเขาน่ารักดี เลยอยากรู้จักแค่นั้น"เล่าไม่หมดนี้หว้า
"ยังมีอีกพวกกูรู้"
"เออ กูเลยหาเรื่องไปกวนเขาจบนะ"เอานั้นพวกผมรู้อยู่แล้ว
"มึงชอบเขาป่ะ"เขื่อนถามจองเบ แต่ผมก็สงสัยอยู่ว่ามันน่าจะชอบ
"เออ จบนะกูนอนล่ะบาย"อ้าวหนีไปนอนเฉยเลยหลังจากคุยกันไปอยู่นานก็หลับกันหมด
.
.
.
.
เช้าวันรุ่งขึ้นวันนี้ฉันตื่นมาอาบน้ำตั้งแต่หกโมงเช้ากว่าจะเสร็จก็เจ็ดโมงแล้ว แต่เขามารอรับฉันหรือพาเขื่อนมาส่งก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ตอนหกโมงครึ่ง "เสร็จยัง"ผมถามเธอที่เดินลงมาจากบันไดอย่างสง่าประกอบด้วยชุดเดรสสีน้ำตาลประกายทองกระโปรงสั้นไปหน่อยน่ะแล้วก็ให้ผมมารอเกือบครึ่งชั่วโมง "เสร็จแล้ว ไปยังอ่ะ"อย่ามาบ่นใส่ฉันก็แล้วกันนะฉันไม่ได้ขอให้รีบมานิ แต่ดีนะที่ไม่บ่นถ้าบ่นมากฉันจะเปลี่ยนจากคุณแฟนเป็นคุณพ่อแทน
"ไปสิครับคุณแฟน"ผมทำมือเชิญเธอไปที่รถแล้วเปิดประตูให้เธอขึ้นไปนั่งเป็นคุณนายแม่ของลูกผม
"สวัสดีค่ะท่านประธาน"แพรวทักทายเขาเมื่อมาถึงบริษัทแล้วฉันก็ยืนอยู่นะหัดสวัสดีเสียบ้างสิย่ะ
"สวัสดีนะคะ คุณแพรว"ฉันกล่าวทักทายอย่างหมั้นไส่มากๆเลยล่ะ
"ค่ะ ท่านประธานมีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ"อยากช่วยเดี๋ยวฉันจัดให้
"มีแน่นอนค่ะ นี้ค่ะฝากถือด้วยนะคะ"ฉันหยิบเอกสารทั้งหมดในมือเขาแล้วจับมือแพรวให้ตั้งขึ้นจัดการวางเอกสารทั้งหมดลงอย่างแรง
"โอ๊ย"แม้แค่นี้ร้องออกมาเหรอ
"อยากช่วยก็ถือไปสิ"ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในบริษัท
"ขอบคุณมากที่ช่วย บอกไว้ก่อนว่าอย่ามายุ่งกับคนของฉัน"ถ้าอยากลองฉันก็จัดให้มันคือเรื่องง่ายๆสบายเป็นที่สุด
"หรอ"ถึงจะพูดเบาฉันได้ยินนะ
"หลีกหน่อยสิค่ะอย่ามาเกะกะขวางทางแถวนี้"ฉันพูดแล้วผลักเธอทำให้เอกสารต่างๆตกไปอยู่บนพื้น
"เก็บด้วยล่ะแล้วเอาไปวางที่โต๊ะทำงานของฉันอย่าได้เข้าไปในห้องสามีฉัน"ฉันพูดแล้วเดินอย่างเริ่ดเข้าไป
"วันนี้จัดไหม"กุ๊กกิ๊บเดินเข้ามาถามอย่างรู้กันอยู่สองคน
"นิดหน่อย พักหนักแน่"ฉันพูดอย่างเอาจริงเอาจังแล้วฉันกะว่าจะโทรเรียกแฟนของแพรวมาด้วยที่ชื่อเจมส์เท่าที่ฉันจำได้นะที่ฉันมีเบอร์เพราะฉันค้นหาข้อมูลมาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว
"ช่วยเปล่า"อาสาด้วย
"ก็ดีนะ ....."ฉัน กระซิบแผนที่มีทั้งหมด คือให้เจมส์เข้ามาเห็นตอนที่แพรวกำลังหาเหยื่อที่เป็นผู้ชายอยู่ที่ฉันรู้เพราะกุ๊กกิ๊บเป็นคนเล่าให้ฟังถึงพฤติกรรมของแพรว ฉันคิดว่าไม่มีผู้ชายคนไหนที่ทนเห็นผู้หญิงที่ตนเองรักทำแบบนั้นต่อหน้าต่อตาแล้วฉันจะให้กุ๊กกิ๊บเป็นคนถ่ายคลิปที่มีเฉพาะแพรวกับผู้ชายลงในโลกโซเซียลให้คนในบริษัทดูก็พอเดี๋ยวถ้าแชร์ออกไปบริษัทจะเดือดร้อน
"เจ็บแสบชอบ"สามคำจากกุ๊กกิ๊บหลังจากก็แยกย้ายกันไปทำงาน
.
.
.
.
เวลาพักแล้วนิฉันเลยจัดการโทรนัดเจมส์มาที่บริษัทตอนนี้กุ๊กกิ๊บถ่ายคลิปส่งมาให้ฉันแล้วด้วยเปิดตัวมาก็เด็ดดีนะฉันจัดการส่งคลิปให้คนทั้งบริษัทให้ดูพร้อมล็อคคลิปไม่ให้แพร่กระจายออกไป
"คุณเจมส์ใช่ไหมค่ะ"ฉันออกมารับเจมส์หน้าที่บริษัท
"ครับคุณฟาง"
"ค่ะ เชิญทางนี้เลยดีกว่าค่ะ"ฉันพูดแล้วเดินนำไปในบริษัทตรงที่มีแพรวอยู่กับผู้ชายคนอื่นพอเจมส์เห็นก็รีบเดินเข้าไปทันที
"มึงยังร่านเหมือนเดิมเลยนะอีแพรว"โอ้โห้จากสุภาพกลายเป็นหยาบแบบสุดยอด
"มันก็แค่เพื่อนกัน"แก้ตัวได้น่าฟังมาก
"เพื่อนเหรอ งั้นมึงก็พาขึ้นเตียงให้กูดูดิ"เล่นเอาแพรวเงียบไปสักพักเลยล่ะ
"เธอใช่ไหม"อ้าวแล้วมาเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะทะเลาะกันเอง
"ฉันทำไม"ฉันทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่อง
"เธอพามันมา"พูดไม่เปล่าตบฉันอีก คิดเหรอว่าฉันจะยอมตบมาก็ต้องตบไปแรงกว่าสิบเท่าทำเอาหน้าหันเลย
"มึงมายุ่งกับกูนี่"เป็นไงล่ะโดนกระชากหัวจากแฟน
"จะยุ่งอะไรกับกูหนักหนา"แพรวเริ่มโมโหแล้ว
"หยุด"ผมเดินเข้ามาห้ามพร้อมเอกสารหนึ่งฉบับ
"อย่ายุ่ง"เสียงเจมส์พูด
"หยุด นี้เอาไปเอกสารสำหรับคุณ"ผมยื่นเอกสารให้แพรวมันคือใบไล่ออก
"ฉันไม่ออก เพราะฉันไม่ได้ทำอะไรผิด"นี่เขาทำใบสั่งไล่ออกเหรอเนี้ยฉันไม่รู้เรื่องเลยแล้วก็ไม่เคยขอให้ทำ
"ผิดที่ 1คุณทำการทะเลาะวิวาทในที้ทำงาน 2คุณมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมที่บริษัท"ผมพูดไปตามที่เห็นแล้วพิมพ์ลงในเอกสารเป็นที่เรียบร้อย
"ฉันไม่ออก ป๊อปค่ะเรารักกันนะ"มันก็แค่อดีตย่ะปัจจุบันเขาอยู่นี้
"ครับ"ผมไม่อยากพูดมาก
"จำได้ใช่ไหม"
"จำได้ ผมไม่เคยลืมว่าคุณทำอะไรกับผมไว้บ้าง คุณได้ยินนะ ว่า ผมเกลียดคุณ"ผมพูดอย่างช้าๆชัดๆใส่อารมณ์
"ไม่จริง กรี๊ด"โว้ยกริ๊ดน่ารำคาญ
"อีร่าน"ฉันประสานเสียงกับกุ๊กกิ๊บ
"ต่อไปนี้มึงไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก เกลียดมึง ผู้หญิงหน้าเกลียด"เจมส์พูดแล้วเดินออกไปโดนไม่หันมามองแพรวอีกเลย
"ออกไป"พนักงานที่มาดูต่างไล่แพรวจนตองวิ่งออกไป
"ไปทำงานครับ"ผมพูดให้ทุกคนกลับไปทำงานพลางหันไปเห็นเธอยิ้มพอดี
"แสบนะครับ"ผมพูดพลางจับผมเธอเบาๆ
"อะไรค่ะไม่เห็นรู้เรื่องไปทำงานดีกว่า"ฉันพูดแล้วเดินกลับขึ้นไปทำ
"รีบเลยนะ"ผมวิ่งตามไป
.
.
.
.
.
.
อัพแล้วสามสิบสองแล้วจ้า มีคำหยาบด้วยต้องขอโทษ ติดตามอ่านได้เลื่อยๆนะคะ

ตอน 37

สารบัญ

ตอน 39