ยัยเลขาป่วน​หัวใจ​ท่าน​ประทานฮ้ะ

                         หลังจากทุกคนได้​สนิทกัน ก็​ดื่ม​ชนแก้วกัน​บ้าง​ร้องเพลงกัน สร้าง​ความ​สนุกสนานอยู่ๆก็มีคนมากดกริ่งหน้าบ้าน ฉัน​ก็​เลย​อาสาจะ​ไป​เปิดประตูรั้วให้
"เดี๋ยวมานะ ไปเปิดประตูแปป"แล้วฉันก็เดินพบกับเพื่อนสาวฉันที่ไปเรียนที่ประเทศอังกฤษไม่ได้เจอกันนานมากนั้นก็คือ แก้ว
"ฉันคิดถึงแกโครตไหนๆ กอดที"ฉัน​เข้าไป​ทักทายพร้อมกอดเพื่อนสาว 
"ฉันก็คิดถึงแก เป็นไงสบายดีไหม ไม่ได้เจอตั้งนานคิดถึงสุดอ่ะ"แก้ว​พูด​ถาม​สุขทุกข์
"สบายดี แกอ่ะทิ้งฉันไปตั้งนาน"ฉันพูด ตั้งแต่แก้วไปอยู่อังกฤษฉันก็ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนเท่าไหร
"อ่าๆ ฉันผิด ว่าแต่แกล่ะจัดปาร์ตี้เหรอ"แก้วถามฉัน สงสัย​กลิ่น​แอลกอฮอล์คงจะออกฤทธิ์
"ทำไมย่ะ รู้ได้ไงว่าฉันจัด" ฉันแกล้งย้อนถามกลับ
"ทั้ง​กลิ่นทั้ง​ชุด​ขนาดนี้ ไม่รู้ก็โครตโง่ เข้าไปหายัยเฟย์ดีกว่าไป"แก้วพูดเสร็จลากฉันเข้าไปในบ้าน นี่ฉันเจ้าของบ้านนะมาลากฉันได้ไง แล้วก็ให้แก้วหยุดหน้าบ้าน เพื่อที่จะ​เซอร์ไพรเฟย์ด้วยเลย
"เฟย์จ้า ดูสิใครมาเอ่ย ...."ฉันยังพูดไม่จยยัยเฟย์เห็นเท่าล่ะวิ่งมากอดแต่ไกล
"แก้ว เพื่อนสุดที่รักของเฟย์ จุ๊ป"ยัยเฟย์พูดแล้วหอมแก้มแก้ว ไม่เกรงใจเขื่อนเลยมันทำหน้าหงุดหงิดแล้ว จะว่าไปเขื่อนเป็นพวกหึงไม่เข้าเรื่องเลยนะ 
"เออ แก้ว​คิดถึงแกว่ะ กอดทีสิเพื่อนรัก"เสียง​เขื่อนพูดแล้ววิ่งมากอดแก้ว
"คิดถึงทั้งคู่เลย แต่งงานแล้วเป็น​ไงบ้าง"แก้วถามสองคนนั้น
"ก็สบายดี แก้วล่ะเป็นไง"เฟย์ถามแก้ว
"สบายดี แข็งแรงทุกส่วนเลย"แก้วพูดแล้วมีการโชว์แขนให้ดู
"มามา รู้จัก​เพื่อนของเขื่อนดีกว่า"เขื่อนลากแก้วไปนั่งข้างท่านประธาน
"ไม่ต้องอ่ะเขื่อน รู้จักทุกคน ใช่ป่ะ โมะ ป๊อป เคน เบ"แก้ว​พูดชื่อเพื่อนเขื่อนเหมือนรู้จักกันมานานสนิทกันสุดๆ
"ใช่ ยินดีที่ได้เจอ"4 คนนั้นประสานเสียงทักแก้ว
"แก้วครับ โมะ​คิดถึงที่สุดเลย จุ๊ป"โทโมะดึงแก้วไปหอมซ้ายหอมขวา
"ว้าวๆ คุณแฟนเขาเจอกัน หอมกันด้วยว่ะ"เสียงผมเองครับ เวลาผมแซวไอโมะมันจะเขินจนต้องทำอย่างอีกแทนคือไรรู้ไม่ครับ ค่อยดูอีก 5  4  3  2  1
"ไอ้ป๊อป ตายคาเท้ากูแน่"มันพูดแล้ววิ่งไล่​เตะ​ผม​ครับ เดี๋ยวมันก็จะโดนดีจากแฟนมัน ดูเลย 3  2   1  ..
"โทโมะหยุดเดียวนี้ ใครสั่งให้ไปทำเพื่อนเขาแบบนั้นง่ะ"เท่านั้นแหละครับ มันโดนแก้วลากไปด่าแถมยังมีการกัดหูด้วย ผม​นิ​สะใจ​เพราะมันไม่เคยยอมให้ใครมาทำมันง่ายหรอกครับ ถ้าทำมันเจอดีเป็นสิบเท่าที่เคยทำมัน ผมเคยโดนมาแล้ว
"แสบ ไม่เบานะค่ะท่านประธาน"ฉันพูดเพราะรู้ว่าตาท่านประธานแกล้งโทโมะ
"อะไรคุณเลขา ผมกลับก่อนนะ"ผมพูดแล้ว​เก็บของจะ​กลับบ้าน
"เออ เดี๋ยวฉันไปส่ง"ฉัน​พูดแล้วลากท่าน​ประธานไปนอกบ้าน
"นิคุณเลขา พรุ่งนี้แปดโมงห้ามสายนะ ผมกลับแล้ว"ผมพูดย้ำในคำพูดของตนเองที่บอกไปเมื่อช่วงเช้า
"ค่ะ ท่าน​ประธานดิฉันจะมิลืมเลย"ท่าน​ประธานนอกเวลาแล้วยังจะสั่งเลขาอย่างฉันอีก รู้จักคำ​ว่า​ผ่อนคลาย​ป่ะ​เนี้ย
"ดี บาย"ผมพูดแล้วขึ้นรถ ขับรถออกไป ส่วนฉันก็เดินเข้าบ้านสภาพมั่วมาก ดู​แล้ว​ไม่ใช่​บ้าน เคนตะจองเบนอนหลับกอดกัน ส่วนเฟย์กับแก้วร้องเพลงลั่นบ้าน แต่โทโมะกับเขื่อนเด็ดสุด คือ​เต้น​ตามจังหวะดนตรี ดูแล้วขำ 555 ฉันขึ้นไปนอนดีกว่า
.
.
.
.
     ณ บริษัท นีรจิระ  ตอนนี้เวลา 7 โมง​ครึ่ง ฉันนั่งอยู่หน้าห้องท่านประธานมันจะมีห้องไม่ใหญ่มากให้เลขานั่งก่อน ถึงห้องท่านประธาน
"ท่านประธานค่ะ สงสัยยัยเลขาของท่านยังไม่มาแน่เลยค่ะ ให้กุ๊กกิ๊บทำแทนก่อนก็ได้นะค่ะ"เสียงใครนะ ว่าฉันเหรอเดี๋ยวเจ้จะจัดเต็มให้ถึงใจเลย
"สวัสดีค่ะ ท่านประธาน"ฉันพูดแทรกออกไป
"อืม"ผม​พูด​ไม่​ค่อย​อยากจะพูดมาก
"เป็นยังค่ะ เมื่อคืนกลับถึงบ้านกี่โมงค่ะ"ฉันอยากจะแกล้งผู้หญิงคนนั้น รู้นะว่าแกชอบท่านประธาน
"ก็เที่ยงคืนกว่า คุณล่ะ​นอน​กี่​โมง"ผมพูดตอบพอจะดูออกว่าเธอแกล้งคุณกุ๊กกิ๊บ
"ก็ราวๆเที่ยงคืนล่ะค่ะ แซบ​มาก​อย่า​บอกใครเลยค่ะ"ฉันพูด​พอ​ทำ​ปาก​จู๋ใส่​ท่าน​ประธาน แล้วยัยนั้นก็เดินออกไป
"ไปทำงานไป ผม​รำคาญ"ผม​พูดแล้วก็เดินเข้าห้องทำงาน
"ท่านประธานค่ะ วันนี้มีนัด​ทานข้าว​กับลูกค้าตอนบ่าย"ฉัน​เข้าไป​พูดเรื่องงาน
"อืม"ผมพูดแค่นั้นแล้วก็อ่านเอกสารต่อ
"แล้วท่านจะให้ดิฉันไปด้วยไหมค่ะ"ฉันพูดถามเพื่อความแน่ใจ
"อืม"ผมทำงานต่อ แต่ดูเหมือนเธอจะเริ่มหงุดหงิด
"ตกลงท่านจะให้ไปไหมค่ะ พูดแต่อืม อืม ฉันจะไปรู้ไหมง่ะ"ฉันเริ่มโวยวาย
"ก็ไปสิ คุณจะอะไรหนักหนา เป็นเลขาอย่าขึ้นเสียงใส่เจ้านายไปเลย ไปทำงาน"ผมตักเตือนเธอ แต่​วันนี้เธอ​แต่งตัวสวยดีนะ เสื้อคอปกสีขาวปลดกระดุมสามเม็ด กระโปรงสีดำไม่สั้นไม่ยาวเกินไปสวยดี
.
.
.
.
.
จบแล้วตอนสาม  ตอนหน้าเมื่อเลขาต้องออกงานกับท่านประธานครั้งแรกจะเกิดอะไรขึ้น กรุณา​ติดตาม​ตอน​ต่อไปด้วยนะ