ร้าย

           คลับหรูใจกลางเมืองโซล
เสียงเพลงดังก้องไปทั่วพื้นที่ พร้อมร่างกายที่โยกย้ายตามจังหวะ
"แบคฮยอน หน้าแกเป็นอะไรเนียฉันเห็นแกเป็นแบบนี้ตั้งแต่เข้ามาแล้วนะ" ฉันถามแบคฮยอนเพื่อนหน้าสวยที่ทำหน้าบู๊ดตั้งแต่เข้ามาในคลับ ก็จะไม่ให้อารมณ์เสียได้ไงเล่า วันนี้โดนด่าตั้งแต่เช้ายันเลิกงาน
"นิทิชาแก่มาแลกตำแหน่งกับฉันไหมเบื่อมากกกกกเฮ้ยย"
"เดี๋ยวใจเย็นเป็นไรเล่าดิ" 
"จะอะไรละ บอสละชิวันนี้ไม่รู้ไปกินรังแตนที่ไหนมาด่าฉันตั้งแต่เช้าจนเลิกงานเลยมันน่าอารมณ์ดีม่ะ"
"เอ่อก็จริงนะ แต่ทำไงได้บอสเลือกคู่เลขาเป็นแก่ดิไม่ใช่ฉันนะแบคฮยอน"
"เฮ้ย อารมณ์เสีย"
            ด้านบนชั้นสอง VIP มีร่างสูงยืนมองลงมาข้างล่างชั้นหนึ่ง
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
"ฮัลโหลครับ บอส"
"มาเที่ยวกับเพื่อนหรอกแลัวคุยกันเรื่องฉันหรือเปล่า"
"เปล่าครับ เปล่านะครับผมคุยเรื่องทั่วไปครับ บอสรู้ได้ไงครับว่าผมมาเที่ยวกับเพื่อน"
"มองขึ้นมาชั้นสอง" ผมรู้ตัวดีว่าวันนี้อารมณ์เสียใส่เลขาแบคฮยอนไปเยอะน่าจะทำให้เลขาหน้าสวยไม่พอใจ ผมเลยชวนเพื่อนสนิทอย่าง
ปาร์ค ชานยอล ลูกชายคนเล็กของสายการบินเกาหลีที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ
คิม จงอิน ลูกชายคนเดียวของค่ายเพลงใหญ่ที่สุดของประเทศ
มาปลดปล่อยอารมณ์ที่เสียให้ดีขึ้น มาดื่มเหมือนกัน
พอเลขาหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมามองชั้นสองก็เจอสายตาทั่งสามคู่ก็จ้องมองพวกเขาอยู่
"ทิชาตายแน่แก"
"อะไรหรอเป็นอะไรอีก หน้าซืดเลย" แบคฮยอนค่อยๆส่งสายไปตำแหน่งที่มีสายตาคมมองอยู่ให้มองตาม
"เฮ้ยยยยยกลับเถอะไม่ปลอดภัยแล้วละ"
"เอ่อๆไปเหอะ"
ชานยอลที่มองหนุ่มหน้าสวยก็โดนใจ อยากลองของใหม่ๆ
"เซฮุนใครว่ะ น่ารัก สวยทั่งคู่เลย" 
"เอ่อว่ะโคตรโดนใจอ่ะ"
"ผู้ชายชื่อแบคฮยอนเป็นเลขา ส่วนผู้หญิงไม่รู้ว่ะเพิ่งเคยเห็นเนียละ"
"กูจะจีบแบคฮยอน" และนี่ก็คือชานยอลาชอบหนุ่มหน้าสวยเสมอ
"อืมตามสบายแต่เขาแกกว่าพวกมึง 4 ปีนะจะบอกให้"
"แล้วไงไม่เคยมีใครปฏิเสธปาร์ค ชานยอล"
"จะคอยดู" จงอินรู้อยู่แล้วว่าชานยอลใช้เงินซื้อมาแน่นอน