ร้าย

" ฉันชื่อ  คริสตัส  มาขอพบคุณโอ เซฮุน" ทิชาที่เดินกลับเข้ามาในตึกหลังจากซื้อของกินเสร็จได้ยินเสียงผู้หญิงคนนึงกำลังพูดคุยกับพนักงานประชาสัมพันธ์
"มีอะไรหรือเปล่าจังมี"
"พี่ทิชาคือ...คือคุณผู้หญิงท่านนี้จะมาขอพบท่านประธานค่ะ แต่..."
"ไม่เป็นไรจ๊ะเดี๋ยวพี่จัดการเอง คุณมาขอพบฮุนหรอก"
"ใช้...อืมคุณทิชาว่าที่คู่หมั่นที่กำลังจะมีข่าวดีในปีนี้ใช้ไหมค่ะ  ฉันคริสตัสค่ะคงจะรู้จัก" ทิชาที่เห็นที่ท่าของเด็กตรงหน้าแล้วไม่อยากจะเชื่อเธอดูน่ารักแบบสาวเกาหลีไม่น่าจะมีนิสัยแย่คำพูดคำจ้าไม่น่าฟัง
"ค่ะ  ฉันทิชาถ้าคุณต้องการพบฮุนเชิญค่ะ" ทิชาเดินนำหน้าคริสตัสพาเดินเข้าไปในลิฟต์ผู้บริหารที่เธอเองเพิ่งได้ขึ้นไม่กี่ครั้ง ทุกอย่างอยู่ในความเงียบทิชาที่ไม่มีที่ท่าโมโหอะไรกับการปรากฏตัวของคริสตัส มีแตคริสตัสเองที่มาที่นี้เพื่อให้ว่าที่คู่หมั่นของเซฮุนหึงแล้วยกเลิกงานแต่งงาน ติ๊ง ลิฟต์เปิดออกในชั้นสูงสุด ทิชายังเดินนำหน้าคริสตัสพาไปยังห้องทำงานของเซฮุน
"ทิชากลับมาแล้วหรอ....." เซฮุนที่เห็นหน้าของบุคคลที่ตัวเองไม่ได้เจอนานแล้วมาพร้อมกับทิชาที่ทำหน้านิ่ง
"ค่ะกลับมาแล้วลูกหลับแล้วใช่ไหมค่ะ ฮุนคุยธุระไปเถอะเดียวทิชาไปดูลูกก่อนแล้วกัน ตามสบายค่ะคุณคริสตัส" ทิชาที่ถือไพ่ใหญ่กว่าเด็กคริสตัสแก่แดดพูดทิ้งท้ายแล้วเดินเข้าห้องที่ซ้อนไว้มุมหนึ่งแต่ยังแอบฟังอยู่ที่ปากประตู
"พี่เซฮุนมีลูกแล้วจริงๆหรอค่ะ คริสตัสไม่อยากจะเชื่อ"  คริสตัสพูดในสิ่งที่ตัวเองไม่เชื่อมาตลอดว่าผู้ที่เคยคบกันมาไม่เคยแม้จะแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้งให้เกียรติจะไปมีอะไรกับคนอีกและมีลูกด้วยกันอีก
"ไม่แปลกที่พี่จะมีลูกและอีกอย่างทิชาดีพร้อมกับการเป็นมะม่าทุกอย่างพี่ถึงเลือกเขาเข้ามาในชีวิต" เซฮุนตอบกลับด้วยเสียงเรียบหน้าที่นิ่ง คริสตัสที่ได้ยินคำพูดพร้อมการกระทำที่เฉยชาของเซฮุนเธอรู้ได้เลยว่าผู้ชายตรงหน้าหมดรักเธอแล้วแน่ๆ
"แบบนี้เองพี่เซฮุนถึงได้บอกเลิกคริสตัสแล้วไปหาเธอ"
"มันไม่เกี่ยวกับใครเราเลิกกันก่อนที่พี่จะมาเจอเขา แล้วอย่ามาว่าพี่เพราะตัวเธอเองน่าจะรู้ดี ระหว่างเราคงไม่มีอะไรจะต้องคุยเชิญกลับไปเถอะ พี่ต้องเข้าไปดูเมียกับลูก" 
"พี่เซฮุน  คริสแค่มาบอกพี่ว่าคริสไม่เหลือใครแล้วครอบครัว เพื่อนแม้กระทั่งคนที่เคยบอกรักคริสและจะดูแลคริส..อึก.." คริสตัสทรุดลงไปร้องไห้ทำในสิ่งที่ตัวเองเคยทำกับผู้ชายตรงหน้าแล้วเคยได้ผล แต่ตอนนี้กลับไม่เป็นเช่นเคย
"ใครช่วยขึ้นมาส่งแขกให้ฉันที่" เซฮุนเดินไปที่โต๊ะกดสายภายในโทรหาใครคนหนึ่งให้มารับคริสตัส ไม่มองแถบยังเดินเข้าไปในห้องที่ผู้หญิงคนนั้นเข้าไป โดยไม่สนใจเธอเลย 
   ทิขาที่แอบฟังบทสนทนาพอรู้เรียนก็เดินไปนั่งทรุดตัวใกล้ๆลูกหมูอุนซูที่หลับอยู่ได้ผ้าห่มผืนหนา
"ปะป๋าเลือกเราสองคนนะคับ มะม่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด" ทิชาก้มจูบหน้าผากเล็กๆของลูกหมูอุนซู