ร้าย

          เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศสดใส แต่สามชีวิตยังนอนกอดกันไม่ตื่นในผ้าห่มผืนอุ่น คุณนายโอที่รู้เรื่องว่าเซฮุนพาทิชาและหลานชายไปนอนอยู่ในห้องด้วยกันก็ดีใจและชวนแม่นม พี่เลี้ยง คนรับใช้ขึ้นไปดู พอเปิดประตูห้องนอนลูกชาย  ภาพที่เห็นเซฮุนกับเจ้าตัวเล็กกำลังกอดทิชา คุณนายโอเลยเอาโทรศัพท์มือถือของตัวเองมากดซัตเตอร์เก็บภาพแล้วก็ออกไปคุยไลน์กลุ่มกับเหล่าแม่ๆทั่งหลายให้อิจฉาเล่น

        ลูกหมูอุนซู ที่ตอนนี้ตื่นก่อนคนแรกเพราะหิวนม เริ่มขยับตัวไปมา

"อื่อ..ม่า..ม่า..นม..นม" อุนซูที่ตอนแรกลืมตากำลังจะร้องแต่พอเห็นหน้าทิชาก็เงียบแล้วขยับตัวไปหาจับมือเซฮุนที่กอดอยู่พยายามจะเอาออกแล้วส่งเสียงเรียกให้ทิชาตื่นมาชงนม ทิชากับเซฮุนเริ่มรู้ตัวว่ามีบ้างอย่างรบกวนการนอนก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็เห็น   อุนซูกำลังพยายามจะยกมือเซฮุนออกจากตัวทิชาแถมยังส่งเสียงเรียก ทำให้เซฮุนแกล้งแข็งแขนตัวเองเลยทำให้เด็กน้อยยกไม่ขึ้น ทิชาเห็นเซฮุนแกล้งเลยตีไปที่แขน อุนซูเห็นเลยทำตามเลยเกิดสงครามพ่อลูก

"โอ๊ย...ตีปะป๋าหรอก เจอดีแน่เจ้าลูกหมู" เซฮุนลุกขึ้นแล้วพุ่งตัวไปหาขยำพุงกลมๆ ทำให้เจ้าตัวหัวเราะขำกันใหญ่ ทิชาที่ลุกขึ้นนั่งพิงขอบเตียงดูพ่อลูกเล่นกันนี้คือภาพในฝันที่เธอฝันมาตลอดมันเป็นจริงภายในข้ามคืน อุนซูหลุดออกจากตัวเซฮุนวิ่งมาหาทิชาแบบเหนื่อย

"เซฮุนพอแล้วลูกเหนื่อย" ทิชาเห็นเซฮุนจะเข้าแกล้งลูกหมูอีกก็ดุออกไปแล้วอุ้มอุนซูไว้กับอก

"ไปอาบน้ำได้แล้วสองพ่อลูก เดี๋ยวทิชากลับคอนโดเลยนะ"

"ใครให้กลับ" เซฮุนที่กำลังอารมณ์ดีที่ตื่นขึ้นมาได้กอดเมียได้เล่นกับลูกแปบเดียวอารมณ์เสียเลย

"ก็ทิชาไม่มีชุดดิก็ต้องกลับไปอาบน้ำ" เซฮุนลงจากเตียงเดินไปหยิกโทรศัพท์แล้วโทรออกหาใครสักคน

"ผมต้องการชุดผู้หญิงไซร์มาตราฐานเอามาให้ผม 20ชุด สวัสดี" และนี้ละโอ เซฮุน

"ต้องกลับไปคอนโดอีกไหม" ทิชาส่ายหน้าถ้าดื้อไปมีหวั่นตายแง่ๆ

"งั้นเซฮุนเอาเจ้าลูกหมูไปอาบน้ำก่อนเลย" ทิชาอุ้มอุนซูไปส่งให้เซฮุน อาบน้ำให้ แต่อุนซูช่างรู้ใจปะป๋าที่สุดร้องง้อแง้ออกมา

"ม่า..อืม..ม่า.."

"ฮุนว่าเราต้องอาบด้วยกันแล้วละ"

แป๊ะ/// "อย่ามาเนียนเซฮุน" 

"เปล่านะก็ลูกไม่ยอมอาบกับฮุนสองคนนี้เนอะๆๆ"

"เนอะ..เนอะ" แสบทั่งพ่อทั่งลูกจริงเหมือนกี้ยังทะเลาะกันอยู่เลยตอนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

"เดียวทิชาอาบกับลูก ฮุนไปอาบคนเดียวก่อนเลย"

"ได้ไงอะ ฮุนจะอาบกับลูก" และนี่ก็คือปัญหาอีกอย่างในตอนนี้