ปันใจให้นายรุ่นพี่

"โอ๊ย! นอนไม่หลับโว๊ย ไอ่พวกนี้ก็หลับได้หลับดี" ทำไมเราต้องคิดถึงยัยนั้นด้วย ก็แค่น้องสาวคนสนิทที่ไม่ได้เจอกัน3ปี นี่ผมเป็นอะไรเนีย ตั้งแต่เห็นยัยแก้วที่สนามบิน จนตอนนี้ภาพของแก้วอยู่ในหัวผมตลอดเวลาเลย ผมยอมรับว่าแก้วสวยขึ้นมาก ไม่เหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อนทั้งห้าว ตัดผมสั่น และชอบเล่นกันพวกผม แรงเยอะเหมือนผู้ชาย สรุปคือเหมือนทอมดีๆนี่เองครับ แต่ตอนนี้ แก้วทั้งขาว ผมยาวบะบ่าสีน้ำตาลคาราเมล ดูมีน้ำมีนวล มีเชฟของหุ่น โอ๊ย! ผมคิดอะไรอยู่เนียพอๆ ผมว่าผมควรนอนได้แล้วละ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10นาทีต่อมา.........
...... โอ๊ย ภาพของแก้วยังไม่หายไปจากหัวผมเลย ไอ่โมะแกเลิกคิดเลยนะ แกมีแฟนอยู่แล้วนะโว๊ยยยย นอนๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

30นาทีต่อมา...........
...... คืนนี้ผมจะไม่นอนจริงๆใช่ไหม ออกไปเดินเล่นหน่อยดีกว่า ผมเดินออกมานอกห้อง

"บ้านเงียบฉะมัด ห้องยัยแก้วนิ ไหนดูสินอนหรือยัง" ผมเดินไปที่หน้าห้องแล้วบิดลูกบิดประตู เอ๊ะ! ไม่ได้ล็อค เป็นผู้หญิงทำไมนอนไม่ล็อคห้อง ตอนเช้าต้องบ่นให้เข็ด ไหนๆก็เปิดได้ดูสักหน่อยว่าหลับหรือยัง เงียบขนาดนี้หลับแล้วแน่เลย เมื่อผมเดินมาถึงที่เตียงก็เห็นว่ายัยแสบหลับแล้วจริงๆด้วย ทำไมผมรู้สึกว่าผมที่บังหน้าแก้วมันน่ารำคาญ -*- ผมเอามือค่อยลูบเส้นผมบนหน้าแก้วออก

 

 

 

แก๊งงๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์เบาๆเดี๋ยวพวกพี่ๆตื่น" ผมมอง2คนที่เข้ามาจากที่ซ้อนที่ผมซ้อนอยู่ ผมได้ยินเสียงก็รีบหาที่ซ้อนทันที ที่แท้ก็เพื่อนของแก้วนั้นเอง

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วๆ ตื่นๆๆ" เสียงเพื่อนแก้วที่ชื่อว่าเฟย์เรียก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อือ~ มีอะไรเหรอ" ยัยแสบงวงเงียตอบเพื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์กับฟางนอนไม่หลับอ่ะ ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อย" เพื่อนยัยแก้วเขย่าแขนเพื่อขอร้อง ดีนะที่เพื่อนยัยแก้วไม่ได้เปิดไฟ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นะๆๆๆ ไปนอนเป็นเพื่อนพวกเราหน่อยนะแก้ว" เพื่อนแก้วที่ชื่อฟางช่วยเฟย์พูดอีกแรง

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เห็นต้องขอแก้วก็ไปอยู่แล้ว ปะ จะได้นอนกัน ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว" ยัยแก้วตอบแล้วลุกขึ้นจากที่นอน ห๊ะ ยัยแก้วใส่ชุดนอนกระโปรงเหรอ ไม่จริงหนะเมื่อก่อนก็ไม่เห็นเคยใส่ นอนด้วยกันออกบ่อย ผะผมหมายถึงนอนกับพวกไอ่ป๊อป ไอ่เขื่อนด้วย พวกนั้นเดินออกจากห้องไปแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่าผมเหมือนขโมยเลย ทางสะดวกที่ผมจะออกจากที่ซ้อนแล้วกลับห้องสักที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผมเดินกลับมาที่ห้องก็เจอเพื่อนผม2คนมองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง เกิดอะไรขึ้นว่ะเนีย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรติดหน้ากูหรือป่าว" ผมถามกวนประสาทพวกมัน ก็มันมองหน้าผมแบบนี้ มันต้องมีอะไร แล้วมันอะไรละ

 

 

 

 

 

 

"ก็น้องบีเบลมึงอ่าดิ โทรหามึงๆไม่รับ แค่เครื่องมึงพวกกูก็ตื่นแล้ว ยังมาโทรมาเครื่องพวกกูอีกเนีย เป็น100มิสคอลละไอ่ห่า -*-" ไอ่เขื่อยบ่นผมยาวเป็นหางว้าว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าแต่มึงไปไหนมาตั้งนาน" ไอ่ป๊อปถามผม จะตอบว่าไรดีว่ะ ไปดูยัยแก้วหลับเหรอ ตอบว่าๆๆ

 

 

 

 

 

 

"ชั่งเรื่องนั้นก่อนโว๊ย กูโทรกลับหาน้องบีเบลก่อน" ไม่รู้จะตอบอะไรก็เปลี่ยนเรื่องสิครับรอไร

 

 

 

 

 

 

 

"ยะ อย่านะมึง กูบอกน้องเค้าว่ามึงป่วยกินยาหลับไปแล้ว" ไอ่เขื่อนรีบห้าม เอ๊าแล้วบ่นผมทำมะเขืออะไรเนีย -*-

 

 

 

 

"แล้วไอ่คุณเขื่อนจะบ่นผมทำไมคร๊าบบ" ผมถาม

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง ไอ่โมะ มึง ไป ไหน มา" ไอ่ป๊อปยังต้องการคำตอบจากผมอยู่

 

 

 

 

 

"ไปเดินเล่นมา" ผมตอบปัดๆ

 

 

 

 

"แน่จ๊ายย" ไอ่เขื่อนกวนผม

 

 

 

 

 

"ก็เออ แล้วจะให้กูไปไหนว่ะ" ผมถามกลับ

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ายยยยยยยย/ชะ...ช่วยฟางด้วย/ฟะ....เฟย์ด้วย" เสียง3คนนั้นนิ

 

 

 

 

 

 

 

"ไปดูน้องเร็ว" ป๊อปปี้รีบพูด แล้ววิ่งไปอย่าเร็ว ผมกับเขื่อนตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

ตุ๊บๆๆๆ
"ฟาง เปิดประตูให้พี่หน่อยย" ป๊อปปี้รีบเคาะประตู

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮือออ พะพี่ป๊าพังเข้ามาเลย ฟางลงจากที่นอนไม่ได้" เสียงฟางตอบพร้อมร้องไห้ เกิดอะไรขึ้นเนีย

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปกะแก้วเป็นลมไปแล้ววว" ผมได้ยินเสียงเฟย์ตอบ รอไม่ได้แล้ว ผมหันไปมองหน้าป๊อปกับเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

"1-2-3" เรานับพร้อมกันแล้วเอาตัวกระแทกประตู

 

 

 

 

 

 

 

"เกิดอะไรขึ้น" ป๊อปปี้รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

"......./จะ..จิ้งจก/มะแมงมุม" อะไรนะ แล้วยัยแก้วละ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี้กรี๊ดกันบ้านแทบแตกเพราะกลัวไอ่พวกนี้เนียนะ" เขื่อนบ่นอย่างหัวเสีย ผมก็พอเข้าใจมันนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หยุดบ่นน้องก่อน ไอ่โมะไปดูยัยแก้วสิ" ป๊อปปี้ติเขื่อน และพูดกับผม ยัยแสบเป็นไงบ้างเนีย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟะ..ฟางไม่ได้ไร้สาระนะ พวกฟะฟางไม่ได้กลัวอะอย่าเดียว พะพวกเราพะแพ้ด้วย" เสียงฟางตอบทั้งๆที่ร้องไห้อยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พวกพี่จับออกไปให้หน่อยนะ" เฟย์พูดทั้งๆที่ตายังจ้องแมงมุมแบบไม่กระพิบตา พวกป๊อปปี้กับเขื่อนกับจิ้งจกกับแมงมุมออกไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

"ยังมีอีก" ฟางพูดพร้อมชี้ไปมุมห้องหน้าห้องน้ำ นั้นมัน!!

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ่เขื่อน พาน้องๆไปรอข้างนอกก่อน ยัยแก้วด้วย"
ผมให้เขื่อนมาพวกผู้หญิงออกไป ไม่ได้หรอกไอ่ตัวนี้มันเร็ว

 

 

 

 

 

 

"ป๊อป มึงหาถุงไว้นะ กูจะเขี่ยมันลงมา"
พวกผมกับมันเป็นคู่ปรับกันมานาน ยัยแก้วแพ้ตัวนี้มาก ตอนแรกแก้วก็แค่กลัวพวกที่มันกระโดดได้ แต่วันนั้นเราไปบ้านสวนของยายป๊อปปี้ ยัยแก้วเอาน้ำในครัว แก้วเห็นน้ำเต็มที่เทน้ำทิ้ง(เป็นเครื่องกดน้ำ)แก้วเลยยกไปเททิ้งให้ ผมเดินตามแก้วไปกะว่าจะช่วยถือน้ำ เพราะเรามีกันหลายคนแก้วตัวเล็กคงยกไม่ไหว ตอนที่ผมเดินไปเห็นแก้วยืนนิ่งตัวสั่น ผมมองดีๆก็เห็นเจ้านั้นเกาะมือแก้วอยู่ และสลัดมือนิดๆมันก็ไม่ยอมออก ผมจะเดินเข้าไปช่วยแต่แล้วมันก็กระโดดออกจากมือแก้วก่อน แก้วเป็นลมทันดี ผมดูมือแก้วมีผื่นขึ้นเต็มมือ หลังจากนั้นแก้วเจอตัวนี้เมื่อไหร่แก้วก็ช็อคทุกที

 

 

 

 

 

 

 

"เริ่มเลย" พอป๊อปให้สัญญานผมก็เริ่มเขี่ยมันลงจากบันลังของมันทันที ไม่นานผมก็จับมันได้ อยากรู้ละสิว่ามันคืออะไร

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ออกแรงจับปาดมาซะนาน" ไอ่ป๊อป -*- แกแย่ง...ชั่งเถอะครับ ช่ายมันคือปาด ตอนนี้ชั่งปาดมันเถอะครับ ไปดูยัยแก้วก่อน

 

 

 

 

 

 

 _____________________________________________________________

**ปาด หรือ เขียดตะปาด หมายถึง สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำในอันดับกบ (Anura) โดยทั่วไปแล้วมีขนาดเล็กกว่ากบหรือเขียด มีขาและนิ้วยาว หลายชนิดอาศัยอยู่บนต้นไม้ และที่ๆค่อยข้างมีความชื่น**