Love

           วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันของการเรียนที่ยูสบายมากค่ะ ก็อาจารย์นะชิยกเลิกคอร์มเรียนช่วงบ่าย ยูกำลังเดินลงจากตึกคณะในมือเล่นโทรศัพท์กับคุณแฟนตัวสูง หูกางตาโตแต่อ้อนเก่งอย่างกับเด็กอิอิ^^
"จ๊ะเอ๋ ยู"
"อ่ะอัง ตกใจหมดเลย"
"โอ้ๆ คุยกับใครอ่ะอังเห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นานละ" อังพูดจบ ยูก็ยื่นมือถือไปตรงหน้าอัง อังมองแล้วทำหน้าอิ้งๆ
"ยูกับพี่ชานย......." อังตะโกนออกมา ยูเลยรีบเอามือปิดปากก่อนไม่งั้นได้รู้กันทั่วมหาลัยแน่ๆ ที่นี้ละชีวิตยูกับพี่ชานยอลต้องพังแน่ถ้าเป็นข่าว
"อังเบาๆ คนเยอะเดี๋ยวมีคนรู้ ไปคุยที่ร้านพี่อริสเลยไป" ยูรีบดึงอังไปขึ้นรถบัสหน้ามหาลัยเพื่อไปทำงานที่ร้านพี่อริสต่อ
 
     ร้าน Fantasy คอฟฟี่&เบอเกอรี่
"มาแล้วค่ะ สวัสดีค่ะพี่อริส" ยู/อัง
"สวัสดีจ๊ะ"
"ทำไม่วันนี้คนเยอะละค่ะ" อัง
"จริงด้วย" ยู
"วันนี้มีกองถ่ายซีรี่ย์ถ่ายทำแถวนี้นะ แฟนคลับเลยเยอะนะ"
"อ่ออออออ ค่ะ" ยู/อัง แล้วเราสองคนก็ไปเตรียมตัวทำงาน
"พี่อริสอังมีไรจะบอก"
"ไรหรอ" สองคนกระซิบคุยกัน
"ยูกับพี่ชา..."
"อัง" ยูมองแรง
"ก็อังแค... แค่" เงียบละไม่เล่าก็ได้มองขนาดนี้
"มีไรกัน บอกพี่มาเลยนะยู อัง"
"ให้เจ้าตัวเล่าเถอะค่ะ" ทำหน้าล้อ
"คือ..คือยูกับพี่ชานยอล..คือเรา"
"เป็นแฟนกันช่ายมัย" พี่อริสรู้ได้ไงเนีย ยูพยักหน้ารับ
"อ่าห์ดีใจจัง อย่างนี้ต้องฉลองแล้วอัง" เดี๋ยวๆๆนะนี้อะไรกัน
"ทำหน้างง งงอังกับพี่อริสดูออกหรอว่าพี่ชานยอลชอบยู ยูก็ชอบพี่ชานยอล ลุ้นแทบตายสุดท้ายลงเอยชะที"
"ถูกต้อง" พี่อริสเดินเข้ามากอดยูแล้วดึงแก้มยูเล่น(เอาหนูไปเล่นที่บ้านไมค่ะ)
"แต่แย่หน่อยนะที่รักออกสื่อไม่ได้" พี่อริสทำหน้าเศร้าๆ
"ไม่เลยค่ะ ยูเข้าใจพี่ชานยอลค่ะ เราคุยเรื่องนี้แล้วเราโอเคค่ะ"^^
"ยู อังมีอีกเรื่องที่จะบอกให้ยูรู้ตัวไว้" อยู่ดีๆอังทำหน้าเครียด
"มีอะไรหรอก"
"รุ่นพี่จุนยองเขา...เขาจะ..."
"จะจีบยู" เฮ้ยมาได้ไงว่ะเนีย 
"รุ่นพี่จุนยอง" ผมเดินเข้ามาในร้าน สาวๆกำลังคุยเรื่องอะไรชักอย่างแต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆได้ยินชื่อตัวเองขึ้นมาจากปากอัง จุนยองเลยแน่ใจว่าอังกำลังบอกเรื่องที่จะจีบเพื่อนเธอ แต่อ่ำๆอิ้งๆไม่ยอมพูด จุนยองเลยส่งเสียงออกไปแทน หน้ายูชิอิ้ง ตาโตกว่าไข่หาญอีก 
"พี่จีบยูได้ใช่ไหน"
"คือ..คือยู" 
"มีอะไรหรือปาว" ผมถามไปอีกครั้ง ยูยังทำท่าพูดไม่ออก ก้มหน้าหนี
"ยูพี่ขอ มอลคาเย็นหนึ่งแก้ว" แต่อยู่ดีๆมีผู้ชายคนหนึ่งใส่หมวก มีผ้าปิดจมูกปิดบังใบหน้าสั่งกาแฟ ไม่เห็นหือไงว่ากำลังคุยกันอยู่ทำไมไม่ไปสั่งคนอีกก่อน
"คุยอยู่ไม่เห็นหือไง คนอื่นว่างไปสั่งคนอีกก่อนได้ไหม" ไม่มีคำตอบจากชายคนนั้น ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมานิดหน่อยแต่ยังสามารถคุมอยู่
"คือเดียวยูขอตัวทำงานนะค่ะรุ่นพี่ เอ่อพี่....รับมอลคาเย็นนะค่ะรอสักครู่ค่ะ" ยูคงกลัวจะเกิดปัญหาเลยตัดบททุกอย่าง