Love

-

เขียนโดย ฮานา

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.

  37 ตอน
  0 วิจารณ์
  35.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันของการเรียนที่ยูสบายมากค่ะ ก็อาจารย์นะชิยกเลิกคอร์มเรียนช่วงบ่าย ยูกำลังเดินลงจากตึกคณะในมือเล่นโทรศัพท์กับคุณแฟนตัวสูง หูกางตาโตแต่อ้อนเก่งอย่างกับเด็กอิอิ^^

"จ๊ะเอ๋ ยู"

"อ่ะอัง ตกใจหมดเลย"

"โอ้ๆ คุยกับใครอ่ะอังเห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นานละ" อังพูดจบ ยูก็ยื่นมือถือไปตรงหน้าอัง อังมองแล้วทำหน้าอิ้งๆ

"ยูกับพี่ชานย......." อังตะโกนออกมา ยูเลยรีบเอามือปิดปากก่อนไม่งั้นได้รู้กันทั่วมหาลัยแน่ๆ ที่นี้ละชีวิตยูกับพี่ชานยอลต้องพังแน่ถ้าเป็นข่าว

"อังเบาๆ คนเยอะเดี๋ยวมีคนรู้ ไปคุยที่ร้านพี่อริสเลยไป" ยูรีบดึงอังไปขึ้นรถบัสหน้ามหาลัยเพื่อไปทำงานที่ร้านพี่อริสต่อ

 

     ร้าน Fantasy คอฟฟี่&เบอเกอรี่

"มาแล้วค่ะ สวัสดีค่ะพี่อริส" ยู/อัง

"สวัสดีจ๊ะ"

"ทำไม่วันนี้คนเยอะละค่ะ" อัง

"จริงด้วย" ยู

"วันนี้มีกองถ่ายซีรี่ย์ถ่ายทำแถวนี้นะ แฟนคลับเลยเยอะนะ"

"อ่ออออออ ค่ะ" ยู/อัง แล้วเราสองคนก็ไปเตรียมตัวทำงาน

"พี่อริสอังมีไรจะบอก"

"ไรหรอ" สองคนกระซิบคุยกัน

"ยูกับพี่ชา..."

"อัง" ยูมองแรง

"ก็อังแค... แค่" เงียบละไม่เล่าก็ได้มองขนาดนี้

"มีไรกัน บอกพี่มาเลยนะยู อัง"

"ให้เจ้าตัวเล่าเถอะค่ะ" ทำหน้าล้อ

"คือ..คือยูกับพี่ชานยอล..คือเรา"

"เป็นแฟนกันช่ายมัย" พี่อริสรู้ได้ไงเนีย ยูพยักหน้ารับ

"อ่าห์ดีใจจัง อย่างนี้ต้องฉลองแล้วอัง" เดี๋ยวๆๆนะนี้อะไรกัน

"ทำหน้างง งงอังกับพี่อริสดูออกหรอว่าพี่ชานยอลชอบยู ยูก็ชอบพี่ชานยอล ลุ้นแทบตายสุดท้ายลงเอยชะที"

"ถูกต้อง" พี่อริสเดินเข้ามากอดยูแล้วดึงแก้มยูเล่น(เอาหนูไปเล่นที่บ้านไมค่ะ)

"แต่แย่หน่อยนะที่รักออกสื่อไม่ได้" พี่อริสทำหน้าเศร้าๆ

"ไม่เลยค่ะ ยูเข้าใจพี่ชานยอลค่ะ เราคุยเรื่องนี้แล้วเราโอเคค่ะ"^^

"ยู อังมีอีกเรื่องที่จะบอกให้ยูรู้ตัวไว้" อยู่ดีๆอังทำหน้าเครียด

"มีอะไรหรอก"

"รุ่นพี่จุนยองเขา...เขาจะ..."

"จะจีบยู" เฮ้ยมาได้ไงว่ะเนีย 

"รุ่นพี่จุนยอง" ผมเดินเข้ามาในร้าน สาวๆกำลังคุยเรื่องอะไรชักอย่างแต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆได้ยินชื่อตัวเองขึ้นมาจากปากอัง จุนยองเลยแน่ใจว่าอังกำลังบอกเรื่องที่จะจีบเพื่อนเธอ แต่อ่ำๆอิ้งๆไม่ยอมพูด จุนยองเลยส่งเสียงออกไปแทน หน้ายูชิอิ้ง ตาโตกว่าไข่หาญอีก 

"พี่จีบยูได้ใช่ไหน"

"คือ..คือยู" 

"มีอะไรหรือปาว" ผมถามไปอีกครั้ง ยูยังทำท่าพูดไม่ออก ก้มหน้าหนี

"ยูพี่ขอ มอลคาเย็นหนึ่งแก้ว" แต่อยู่ดีๆมีผู้ชายคนหนึ่งใส่หมวก มีผ้าปิดจมูกปิดบังใบหน้าสั่งกาแฟ ไม่เห็นหือไงว่ากำลังคุยกันอยู่ทำไมไม่ไปสั่งคนอีกก่อน

"คุยอยู่ไม่เห็นหือไง คนอื่นว่างไปสั่งคนอีกก่อนได้ไหม" ไม่มีคำตอบจากชายคนนั้น ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมานิดหน่อยแต่ยังสามารถคุมอยู่

"คือเดียวยูขอตัวทำงานนะค่ะรุ่นพี่ เอ่อพี่....รับมอลคาเย็นนะค่ะรอสักครู่ค่ะ" ยูคงกลัวจะเกิดปัญหาเลยตัดบททุกอย่าง

 

 

 

  

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา