Love

          สองอาทิตย์กับการมาเรียนของยูสนุกมากค่ะ เพื่อนๆน่ารักไม่มีใรหยิ่งอยากที่คิดไว้แต่ติดต้องที่พวกเขามีค่านิยมสูงแต่เรื่องนี้ไม่มีปัญหากับยูเท่าไรค่ะ และสองอาทิตย์ที่พี่ชานยอลทำงานไม่ค่อยได้คุยกันเพราะพี่ชานยอลบินไปทัวร์ยุโรป มันเหนื่อยทั้งการเดินทางและการแสดงยูเข้าใจเลยค่ะ แต่เมื่อคืนพี่ชานยอลไลน์มาบอกว่ากำลังเดินทางกลับ กลับมาแล้วจะมารับที่มหาลัย ยูบอกให้ผักพ่อนไม่ต้องมารับแต่ไม่รู้จะรับฟังหรือเปล่า วันนี้ยูมีเรียนช่วงเช้า ช่วงบ่ายว่าง ยูเลยมานั่งรออังที่หน้าตึกคณะ

"ว่างมากชินะ ถึงมานั่งเล่นเนีย"

"สวัสดีค่ะรุ่นพี่จุนยอง"

"ว้าวววว รุ่นพี่เปิดตัวเด็กหรอ"

"มานั่งรอชะด้วย" 

"ไปไกลตีนเลยไป"

"5555 ดุขนาดนี้ น้องระวังหน่อยนะเดียวตายค่าอกพี่เขา"ไอ้พวกปากหมาจริง ผมน่าจะซื้อตะก้อมาให้พวกมันคนละอัน

"หือพวกมึงจะลองดูก่อนไม"

"โฮ้รุ่นพี่ ใจเย็นๆแซวนิดเดียวเองไปแล้ว ไปก่อนนะทำคนสวย" 5555

"อย่าคิดมากเลยไอ้พวกนี่ปากมันเป็นแบบนี้ละ" ผมบอกเธอที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ที่โดนไอ้พวกรุ่นน้องของคณะผมแซว

"ค่ะ" 

"ยูยยยยยยย รอนานปาว อ่ะรุ่นพี่สวัสดีค่ะ"

"อืม" 

"ยูเป็นไรใครทำ ทำไม่ทำหน้าแบบนี้" อังนั่งข้างยูเอามือมาจับหน้ายู

"ปาว  ยูปวดหัวนิดหน่อย กลับกันเถอะ" 

"ป่ะๆๆ ไปก่อนนะรุ่นพี่จุนยอง"

"ไปเดียวพี่ไปส่ง" 

"ไม่เป็นไรค่ะ เรากลับกันเองดีกว่าอัง" 

"อ่อ..คือ..รุน"

"จะต้องให้อุ้มไหม" อะไรกันอังงงๆ เกาหัวแปบ สุดท้ายยูกับอังก็ต้องเดินตามรุ่นพี่มาที่รถ