Mafia of love รักนี้ให้นาย...มาเฟีย.
-
เขียนโดย Candy_y
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.49 น.
3 chapter
10 วิจารณ์
6,707 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 10.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) 1.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMafia of love รักนี้...ให้นายมาเฟีย (1)
ณ.บ้านนีระสิงห์
หญิงสาวที่กำลังมุ่งหน้ามุ่งตาทำกับข้าวเพื่อที่จะเอาไปขายในตลาดเธอก็ทำอย่างตั้งใจ ก่อนที่น้องสาวซึ่งไม่เเท้มาเรียกเธอ
"พี่ฟางง เเม่บอกว่าเดี๋ยวทำเเกงนี้เสร้จ ก็น่าจะไปได้เเล้วล่ะไปเถอะเดี๋ยวจะสาย"เเก้วพูดก่อนที่จะเดินมาช่วยฟางยก หม้อเเกง 3 หม้อ
"เสร็จเเล้วใช่มั้ยลูกเเม่ว่าไปกันเอะเดี๋ยวจะสายเอานะ"ผู้เป็นเเม่ที่มีนามว่า โฟร์ก็เอ่ยขึ้นเเล้วทั้งสามก็เข็นรถกับข้าวเพื่อที่จะไปขายในตลาด
"ฟางเเล้ววันนี้ ลูกทำกับข้าวอะไรบ้างล่ะลูก"ผู้เป็นถามในระหว่างเดินไปในตลาด
"อ๋อ วันนี้หนูทำเเกงผักบุ้ง ต้มจืด ต้มข่าไก่ เเล้วเเกงส้มจ้ะ รับรองว่าวันนี้อ่ะเมนูถูกใจลูกค้าเเน่นอนจ้ะเเม่"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้ ก่อนที่ทั้งสามคนจะเดินมาเรื่อยๆเเล้วก็มาถึงที่หมาย
"อ้าว มาเเล้วหรอจ้ะพวกเราก้รอเเทบจะเเย่น่ะ"ชาวบ้านที่มารอร้านของฟาง ซึ่งชาวบ้านพวกนี้เป็นลูกค้าประจำของร้านเธอ
"โทษนะจ้ะพอดีวันนี้ ทำนานไปหน่อยน่ะจ้ะ"ฟางพุดเเล้วยิ้มให้ก่อนที่ทั้งสามคนจะขายของกันอย่างดิบดี
"มาเเล้วนะจ้ะ กับข้าวอร่อยๆมาเเล้วค้ะ"ฟางตะโกนเรียกลูกค้า
"เเม่หนูป้าเอา เเกงผักบุ้ง 1 ถุง เเล้วต้มจืด 1 ถุงน้ะจ้ะ / ค่ะป้า"เเก้วตอบรับลูกค้าก่อนที่จะเอาเเกงใส่ถุง
เเล้วทั้งสามคนก็ขายหมดอย่างตามเคย เเล้วก็มาถึงบ้านฟางก็นับเงินที่ได้มาจากการขายของส่วนเเก้วก็ล้างหม้อ เเล้วฟางก็นับเงินเสร็จก่อนที่จะให้เเม่ของเธอ
" นี่จ้ะเเม่วันนี้เราขายได้ 2,600 น้ะอ่ะเก็บไว้ที่เเม่น้ะจ้ะ เเม่พรุ่งนี้ก็วันเปิดเทอมของหนูกะเเก้วเเล้ว เเละเเม่ก็จะไปขายคนเดียวนะจ้ะเเม่ให้หนูกะเเก้วช่วยก่อนก็ได้น้ะจ้ะเดี๋ยวเเม่จะไม่ไหวเอา"ฟางพูดด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป้นไรลูก พรุ่งนี้วันเปิดเทอมวันเเรกไม่ใช่หรอ ไม่ต้องเป้นห่วงหรอกลูกเเม่อยุ่คนเดียวไหว"ผู้เป็นเเม่พูด
"ก็ได้จ้ะ ตามใจเเม่เเล้วกันน้ะงั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนค่อยมากินข้าวน้ะจ้ะ"ฟางพูดก่อนที่จะขึ้นห้องไป เธอนั้นนอนกะเเก้วเพราะว่าห้องนอนมีเเค่สองห้อง
"อ้าว พี่ฟางนับเงินเสร้จเเล้วหรอ"เเก้วถามผู้เป็นพี่ ที่เดินเข้าห้องมาอย่างเหนื่อยๆ
"อื้ม ได้เหมือนปกติกทุกวันอ่ะเห้อออ เเก้วพี่สงสารเเม่จังสงสารที่ต้องมาลำบากอย่างนี้จนเเม่มีโรคติดตัวเเล้ว พี่อยากให้เเม่สบายอ่ะเเก้ว"ฟางพูด
"เเก้วก็อยากเหมือนกัน เห้อพี่ฟางถ้าพ่อของพวกเราอยุ่ก้คงจะดีสิ้เนาะ"เเก้วมองรูปภาพที่ทั้งสามเเม่ลูกถ่ายด้วยกัน
"ช่ายยย เเต่ลำพังพวกเราสองคนยังไม่รู้เลยว่าพ่ออยุ่ที่ไหนเเล้วพ่อคือใคร"ฟางพูดอย่างหมดเเรง
"เอาหน่าา พี่ฟางเเก้วว่าพวกเราจะเครียดไปทำไมพรุ่งนี้มหาลัยก็เปิดล้ะร่าเริงหน่อย อยุ่กันสามคนก็มีความสุขเเล้ว"เเก้วพูดเเล้วยิ้มให้พี่สาวของเธอ
เช้าวันต่อมา...
ฟางก็ลุกตั้งเเต่ตี4 เเล้วไปจ่ายตลาดเพื่อที่จะมาทำกับข้าวขายให้เเม่เธอเหมือนทุกวันเเต่วันนี้เธอก็ต้องไงปเรียนเเต่ยังดีมีน้องสาวของเธอช่วยอีกเเรง
"ฟางกะเเก้วไม่น่าตื่นมาดึกช่วยเเม่ทำกับข้าวเลย ลูกๆควรไปนอนไม่ควรตื่นดึกเเบบนี้นะลูกเดี๋ยวก็เรียนไม่รุ้เรื่อง''ผู้เป้นเเม่พูด
"ไม่เลยจ้ะเเม่ พวกหนูน่ะเรียนรุ้เรื่องอยุ่เเล้ว เเต่ถ้าพวกหนุปล่อยเเม่ทำคนเดียวลำพังพวกหนูก็เป้นห่วงเเม่เเย่เลย"ฟางพูด
"ใช่จ้ะเเม่ ถ้าเกิดเเม่เป้นไรไปในตอนดึกๆเเบบนี้ก็เป้นห่วงเเย่เลย"เเก้วพูดก่อนที่ผู้เป็นเเม่จะยิ้มเเล้วเอาทั้งสองคนมาไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะพูดว่า
"ขอบคุณน้ะลูก ที่เป้นห่วงเเม่เเละรักเเม่เสมอ"โฟร์พูดเเล้วน้ำตาคลอ ฟางที่เห้นอย่างนั้นก็พุดขึ้นเเล้วเช็ดน้ำตาให้เเม่ของเธอ
"โถ่...เเม่จ้ะพวกเราน่ะรักเเม่จะตายพวกเราน่ะมีเเม่คนเดียวนะจ้ะถ้าไม่ให้รักเเม่เเล้วพวกหนุจะรักใครล่ะจ้ะ''ฟางพูดเเล้วยิ้ม
''งั้น ลูกๆก็ไปอาบน้ำได้เเล้วน้ะนี่มันก้ ตี5:40 เเล้วเเกงก็เสร้จเเล้วที่เหลือเเม่ทำเองได้"ผุ้เป้นเเม่พูด
"จ้ะเเม่ งั้นพวกหนูไปอาบน้ำก่อนน้ะจ้ะ."ฟางพูดเเล้วทั้งสองคนก็เดินขึ้นห้องไปเพื่อที่จะอาบน้ำ
6:30 น. เเล้วสองสาวก็เสร็จเเละไปมหาลัยโดยมอไซน์ตอนนี้ หกโมงครึ่งถ้าไปมหาลัยก็ไปถึง เจ็ดโมงกว่าๆ
ณ มหาลัย Kami
เเล้วทั้งสองสาวก็มาถึงที่มหาลัย โดยเเดก้วอยุ่ปี3 ส่วนฟางก้จบปีนี้ เเล้วทั้งสองก็มานังที่โต๊ะม้าหิน
"เเก้วเดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำเปล่าก่อนน้ะ "ฟางพูดก่อนจะเดินไปร้านน้ำ เเล้วเธอก็ซื้อน้ำเสร็จก่อนจะเปิดกิรชน ในระหว่างเดินกลับเธอก็เดินชนกะใครไม่รุ้ทำให้น้ำที่อยุในมือของเธอหกใส่กะคนที่เดินชน
Fang talk
หึ่ยยยย....ใครฟ้ะ ใครบังอาจมาชนช้านนน 0-0 ทำให้น้ำที่อยุ่ในมอของชั้นหกรดใส่นายนั่นคนที่เดินชนกะชั้น
"เห้ยย นี่เธอน้ำของเธอมันมาหกใส่เสื้อชั้นเนี้ยย"ไอ้คนนั้นมันพูดอย่างเสียงดัง โห่..มันมาโทษน้ำของชั้น เห่ยๆ..ชั้นก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน ก็นายนั่นอ่ะมันมาชนชั้นก่อนนี่หว่าาา
"อะไรอ่ะ นายอ่ะเเหละอยุ่ดีๆเดินมาชนเองนิ่ช่วยไม่ได้ เเถมน้ำของชั้นไม่ผิดด้วย"ชั้นก็โวยไม่เเพ้กันนน -0- ก่อนที่นายนั่นจะด่าชั้นว่า
"ก็เธออ่ะมันบ๊อง ไงเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย เป้นผู้หญิงซะเปล่าบ๊องก็บ๊อง หน้าตาก็อย่างกะเป็ดปักกิ่ง"ดูเส้ ดูมันด่าชั้น หึ้ยยยย...ช้านจะทนไม่ไหวเเล้วนะไม่ขอโทษชั้นเเถมยังจะด่าชั้นว่าเป็นเป็ดปักกิ่งอิก "- -"
"นี่ ไอ้หมีป่าคิดว่าหล่อตายเเหละมาว่าชั้นว่าเป้นเป็ดปักกิ่ง เเล้วตกลงนายจะขอโทษชั้นป่ะ"ชั้นถามนายนั่น
"ไม่ ไม่มีวันที่จะขอโทษคนอย่างเธอหรอก"มันไม่ยอมขอโทษชั้นก็ไม่ไหวล้าววว
"ได้ไม่ขอโทษใช่มั้ย " หมับบบ!!เเล้วั้นก็ต่อยนายนั่นอย่างจัง
"นี่ไง ไม่ขอโทษสมน้ำหน้าไอ่หมีป่า"ชั้นพูดก่อนจะเดินไปอย่างรมเสียเหอะอย่าได้พบได้เจอกันอิกเลยไอ่ผู้ชายพันธ์นี้อ่ะ เชอะคนสวยเซ็งค่ะบอกก่อนไว้เลย.-0-
End Fang talk.
เเหะๆจบไปเเล้วตอนนึงงง ติชมได้นาจาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ