Love,That one word 'รัก' คำๆ นี้ที่ยังติดค้างในใจ

...ณ โรงอาหาร...

     "ที่เรียกมาก่อนจะเข้าเรียนเป็นเพราะว่าเรายังไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับโรงเรียนนี้ โรงเรียนของเรามีทั้งนักเรียนประจำและนักเรียนไป-กลับ และมีกฎระเบียบอยู่พอสมควร ถ้าเป็นเด็กใหม่สำหรับที่อื่นอาจจะไม่สนใจเรื่องพวกนี้และไม่ต้อเรียกนักเรียนใหม่มาประชุมแบบนี้ แต่ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น เพราะฉะนั้นฟังสิ่งที่ครูจะพูดต่อไปนี้ให้ดี" และครูก็สาธยายอีกบลาๆ กว่าจะเข้าเรื่องกฎเหล็กของโรงเรียนที่มีเพียงสี่ข้อได้ก็ปาไปเกือบ 30 นาที

     "เธอๆ อยู่ม.4 ใช่ไหม?" เพื่อนข้างๆสะกิดแขนฉันแล้วถามบางอย่างออกมาซึ่งฉันหาววอดๆ อยู่ไม่ทันได้ยิน (น่าเกลียดที่สุด)

     "เอ๋? เมื่อกี๊เธอว่าไงนะ" 

     "ฉันถามว่าอยู่ม.4 หรือเปล่า 55555 เมื่อกี๊เธอหาวน่ารักจังเหมือนเด็กกำลังง่วงนอน" เด็กอีกละ ทำไมชีวิตฉันเจอคำว่าเด็กบ่อยจังใครๆ ก็บอกว่าเหมือนเด็ก หรือว่าฉันจะสวยแถมหน้าเด็ก (กล้าคิดนะยะ!)

     "อ้อใช่ ฉันอยู่ม.4 น่าจะห้อง  2 นะแม่บอกมาอย่างนั้น ^^ เราเป็นเพื่อนกันใช่เปล่า?"

     "ใช่ อยู่ห้องเดียวกันด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อแป้งเค้กนะ เธอล่ะ?"

     "คิคิ ชื่อเธอน่ารักจัง ฉันชื่อ...(ชื่อคุณ)... ยินดีที่ได้รู้จัก เรามาเป็นเพื่อนกันนะ"

     "อื้ม 5555 เธอเหมือนเด็กจริงๆ ด้วย" อีกละ -..-

     "แต่ว่า...ฉันน่ะ โง่มากๆ เลยนะ ยังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม?"

     "พูดแบบนั้นได้ไง เพื่อนน่ะจะโง่หรือฉลาด ดำหรือขาว สูงหรือเตี้ย ก็เป็นเพื่อนกันได้ทั้งนั้นแหละ"

     "จริงนะ? ไม่เคยมีใครพูดกับฉันแบบเธอเลย ฉันชอบเธอจัง เพื่อนคนอื่นน่ะเอาแต่มองฉันด้วยสายตารังเกียจ บางคนเป็ นเพื่อนกับฉันเพื่อหวังประโยชน์เท่านั้นแต่ฉันไม่รู้ว่าพวกนั้นได้ประโยชน์อะไรแต่ก็คงจะเป็นเพราะความมีน้ำใจของฉันล่ะมั้ง ฉันแบ่งขนมแล้วก็ให้พวกนั้นยืมเงินตลอดเลยตอนที่พวกนั้นไม่คืนฉันก็ไม่โกรธด้วยเพราะเห็นว่าน่าจะไม่มีเงินกินขนม ฉันรู้ว่าเวลาแม่หักเงินค่าขนมมันเป็นยังไง น่าเศร้าสุดๆ" แล้วอยู่ๆแป้งเค้กก็แอบยิ้มปนกลั้นขำ

     "ไม่เป็นไรนะ ฉันเป็นเพื่อนที่ดีสุดๆ ของเธอเลย ฉันจะไม่ยืมตังเธอแล้วก็ไม่มองเธอด้วยสายตาแบบคนพวกนั้นด้วย"

          แป้งเค้กเหลือบไปเห็นกลุ่มอินเตอร์ไลน์ที่เดินผ่านมาพอดี

     "เธอรู้จักคนพวกนั้นหรือเปล่า? <ชี้ไปทางอินเตอร์ไลน์>" แป้งเค้กถาม

     ฉันหาวอีกครั้งแล้วเงยหน้ามอง "ไหนหรอ? อ๋อไม่เห็นรู้จักเลย เธอรู้หรอ?"

     แป้งเค้กพยักหน้า "รู้สิ ชื่อกลุ่มอินเตอร์ไลน์น่ะ ได้ข่าวว่าฮอตสุดในโรงเรียน รู้มาแค่นี้ล่ะ"

     "อ่าา...อย่างนั้นสินะ แต่ดูๆแล้วหน้าตาเหมือนไม่ใช่คนไทย 100%" 

     "ใช้แล้วเธอรู้ได้ยังไงน่ะ? เขาเป็นคนเกาหลีกันหมดเลยยกเว้นอยู่คนนึงที่เป็นคนจีนน่ะ"

     "ว้าวว งี้ก็เข้าทางฉันเลย ฉันเป็นติ่งเกาหลีน่ะ ฉันจะไปทักเค้าว่า อันยองฮาเซโย ก่อนที่จะถามชื่อและขอจับมือนุ่มๆ นั่นแล้วมโนว่าเป็นมืออปป้าเพราะอย่างน้อยก็มาจากประเทศเดียวกันแหละนะ โฮะๆๆ" (ควรจะฉลาดไหมเรื่องนี้?)