RY 01 Four year สี่ปีที่รักเธอ

[Facebook:กะทิ’จัญไร]

มะปราง:ไอทิๆอยากลองแกล้งพี่นทีหว่ะ

กะทิ:แกล้งไงวะ?

มะปราง:บอกชอบ

กะทิ:เอาจริง น่าสนนะลองๆ

มะปราง:แรงไปป๊าววะ

[Facebook:นที’ระยำ]

มะปราง:พี่นที

นที:คับ

มะปราง:มีเรื่องจะบอก

นที:ไม่อยากรู้อ่าทำไงดี? 5555555

มะปราง:จะฟังไม่ฟัง ไม่ฟังจะไปละนะ

นที:ฟังคับฟังๆๆ

มะปราง:น้องชอบพี่ เชื่อป้ะ?

นที:เชื่อ

มะปราง:จริงดิ เชื่อไปได้ไงอุส่าห์เติม ‘เชื่อป้ะ’ ให้แล้วนะ

นที:เชื่อดิ ก็พี่ชอบน้องง่ะ

มะปราง:เดี๋ยวๆๆ พอเลยไม่ต้องมาแกล้ง ไม่โง่เชื่อหรอกค่ะ

นที:คิดว่าพี่พูดเล่นเหรอ?

มะปราง:พอเหอะพี่ หนูจะเขินจริงๆละนะ

นที:ถ้าน้องจะเขินจริงๆพี่ก็ไม่ว่าหรอกคับ เพราะพี่พูดจริง

มะปราง:. . . . . .

นที:พี่ชอบน้องอ่ะ

มะปราง:พี่พูดจริงดิ

นที:จิงดิ

มะปราง:โหว...เขินหว่ะ

นที:เขินของน้องนี่หมายความว่าไงคับ?

มะปราง:ก็หมายความว่าเขินอ่ะดิ!! >///<

นที:ถามจริงนะ

มะปราง:อ่า

นที:ตั้งแต่รู้จักพี่มา คิดไงเหรอ

มะปราง:ตอนแรกๆก็พี่คนนี้ใจดีมากเลย สักพักก็กวนตีนหว่ะ พอถัดมาอีกก็เริ่มเขินละพี่เริ่มแบบทำตัวแปลกๆอ่ะ

นที:แล้วตอนนี้รู้สึกไง

มะปราง:รู้สึกไง ถ้าถามแบบมาแนวนี้ก็คงควรตอบว่ารู้สึกดีนะ เรียกว่าชอบก็พอได้อยู่อ่ะ

นที:จริงดิ ดีใจนะเนี่ย

มะปราง:อ่า...ค่ะๆๆ =..=

นที:จีบได้อ่ะดิ 55555555

มะปราง:จะจีบป้ะล่ะ?

นที:จีบสิคับรอไร

มะปราง:เออ งั้นก็ให้จีบ

นที:คบได้ป้ะเนี่ย

มะปราง:จะคบป้ะล่ะ?

นที:คบดิ

มะปราง:เออ งั้นก็คบ

.

.

.

.

.

มะปราง:เห้ย พี่นที อย่าเงียบดิเป็นไร?

นที:เดี๋ยวๆขอเวลานอกแปบ ดีใจอยู่

มะปราง:เอองั้น เชิญตามสบาย เสร็จแล้วทักมาละกันนะ - -*

นที:โอเคๆ

--เวลาผ่านไป--

นที:ปราง

มะปราง:ว่า?

นที:ดีใจเสร็จละ

มะปราง:เอ่อ...ขอบคุณที่บอกนะ

นที:ไม่เป็นไรๆ

มะปราง:กวนตีนเหมือนเดิมเลยวุ้ย! -3-

นที:จะให้ทำไงก็พี่เป็นแบบงี้อ่ะ 55555

มะปราง:แต่พี่ก็น่ารักตรงนี้แหละ

นที:จ้า 555555 รักนะ

มะปราง:ใครถาม?

นที:แล้วใครบอก 5555

มะปราง:คบไปคบมามีหวังตีกันตาย 5555555

นที:น่าจะๆ 555

มะปราง:เดี๋ยวพาไปลองคุยกับกะทิ รับรองนะพี่เยงไม่ออกอ่ะ

นที:อย่าบอก

มะปราง:เรื่องไร?

นที:เรื่องที่คบกันนี่ละ รู้กันแค่สองคนพอ

มะปราง:อ่าๆได้ค่ะ

นที:อยู่แบบนี้นานๆนะ

มะปราง:ค้าบๆ จะให้ไปไหนล่ะ

นที:ไปหาไอมิณทร์ไง

มะปราง:พี่อย่าพูดถึงพี่มิณทร์เลย มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเหอะ

นที:น้องชอบมิณทร์มาตั้งหลายปี น้องไม่มีทางลืมมันได้ง่ายๆหรอก

มะปราง:ถ้าจะคบกันก็จำไว้เลยนะว่าน้องไม่ชอบให้ขุดเรื่องเก่าๆ มันเสียอารมณ์เข้าใจป้ะ ในเมื่อบอกไปแล้วว่าจะคบกับพี่ก็คือน้องรักพี่ น้องชอบพี่อ่ะดิ จะไปพูดถึงพี่มิณทร์ทำไมอ่ะ

นที:โห 5555555 พูดจนได้ๆ

มะปราง:อะไร?

นที:บอกจนได้ว่าชอบพี่ 555555 ต้องให้ใช้แผนนี้ใช่มั้ยถึงจะยอมพูด

มะปราง:เดี๋ยวตบ

นที:ขอโทษๆๆๆ แต่ที่บอกว่าอยู่แบบนั้นานๆอ่ะพี่พูดจริงนะ

มะปราง:ไม่ไปไหนหรอกน่า อ่ะโด่มาทำเป็นดราม่า

นที:ก็รักจิงๆจะให้พี่ทำไง

มะปราง:พอ...เขินไปละ

นที:รักน้าาาาาาาาาาา

มะปราง:เงียบไปเลยป่ะ

นที:5555555

--วันต่อมา--

มะปราง:หิวง่าาาาาาาาาา

กะทิ:ไปสหกรณ์กันเต๊อะ

มะปราง:หิวง่า

กะทิ:รู้แล้ว!!!

มะปราง:หิวๆๆๆๆ //เลี้ยวไปทางสหกรณ์

นที://ยืนคุยกับเพื่อนอยู่หน้าสหกรณ์+หันมามองมะปราง

มะปราง://สตั้นเมื่อเจอนที ทำไงดีๆจะเรียกว่าเขินก็น่าจะได้ล่ะมั้งเนี่ย

นที://มองหน้ามะปรางกวนๆ

มะปราง://เนียนสัส//พี่นทีหวัดดีค่ะ//ยกมือไหว้

นที:คับ//รับไหว้ข้างเดียว

มะปราง://เนียน เนียนมากไม่มีอะร่างไปจากเดิมสักนิด ใส่หน้ากากสัสๆอ้ะ!!

มิณทร์:ไอ่ที ครูเข้าแล้วหนา กูอุส่าห์ลงมาบอกนะเนี่ย

นที:กำๆๆๆ (แปบนึงๆๆๆ)

มิณทร์:ขะใจ๋ไป!!(รีบๆไป)//หันไปมองมะปรางที่ยืนอยู่หน้าสหกรณ์

มะปราง://มองมิณทร์จิกๆแล้วเดินเข้าสหกรณ์