รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        “กรี้ดดดดดดดดด” เฟร์ร้องกรี้ดก่อนจะวิ่งไปหลบข้างเขื่อน
“พวกมึงมายุ่งกับกูทำไม!!” ผีสาวที่ยืนอยู่บนโต๊ะตะโกนก้อง เขื่อนตัวสั่นไม่น้อยไปกับเฟร์แต่ก็ใจกล้าจ้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
“พวกเราแค่มาตรวจดูที่นี้เฉยๆ เธอนั้นแหละ! มาหลอกพวกเราทำไม” เขื่อนพูด
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” หญิงสาวหัวเราะก่อนจะวาปลงมายืนอยู่บนพื้นตรงกับเขื่อน
“พี่เขื่อน! ทำอะไรสักอย่างสิ เฟร์จะไม่ไหวแล้ว” เฟร์พูดก่อนที่หญิงสาวจะค่อยๆเดินเข้ามาใกล้
“จะให้พี่ทำอะไรล่ะ! พี่ไม่ใช่หมอผีน่ะ!!” เขื่อนพูด
“ฮือๆๆ แม่ค่ะ..พ่อค่ะ พี่ป๊อป ช่วยเฟร์ด้วย” เฟร์ร้องไห้ทำให้หญิงสาวหยุดชงักกับชื่อ ป๊อปปี้
“นี้พวกเจ้า..รู้จักท่านชายภานุงั้นรึ กรี้ดดดดดดด” ผีสาวยิ้มดีใจแล้วรีบเดินเข้าไปหาก่อนจะโดนแสงจากพระที่เขื่อนห้อยอยู่สาดใส่เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าตัวเข้ามา
“นี้พวกมึง!! กล้าทำร้ายกูรึ!!!” ผีสาวร้องตะโกนด้วยความโกรธ เขื่อนได้สติก่อนจะพาเฟร์วิ่งออกมาจากห้องแล้ววิ่งขึ้นรถขับออกไป
“ฮึก..ฮือๆๆ ท่านชาย..อีกไม่นาน..เราจักได้พบกันแล้วน่ะเพค่ะ” ผีสาวร้องไห้ใต้แผ่นระนาดพลางยิ้มดีใจ
 
 
 
“จัดการเช็คเอกสารการขอซื้อให้ดีน่ะแล้วเอาไปส่งที่โต๊ะทำงานคุณเฟร์ช่วงบ่าย” หญิงสาววัยกลางคนพูด มินตราถือเอกสาร
“ค่ะ” มินตราพูดแล้วเดินออกไปเพื่อกลับไปห้องทำงานตัวเองซึ่งเธอทำงานเป็นผู่ช่วยผู้บริหารของพิพิธภัณฑ์
“มินตรา” ป๊อปปี้เรียกมินตราจากด้านหลัง..หญิงสาวยิ้มก่อนจะรีบหันไปหา
“คุณป๊อปปี้มีอะไรกับมินตรารึป่าวค่ะ” มินตราพูด
“เธอเห็นเฟร์บ้างรึป่าว” ป๊อปปี้พูด ผีสาวที่นั่งขดตัวอยู่ในระนาดได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็ค่อยๆเงยหน้าจากการร้องไห้
“ท่านชายรึเพค่ะ..” หญิงสาวพูดพลางมองขึ้นไป
“ไม่เห็นค่ะ เกิดอะไรขึ้นกับคุณเฟร์รึป่าวค่ะ” มินตราพูด
“เอิ่ม..ป่าวหรอก เธอไปทำงานเถอะ” ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินสวนออกไป มินตรามองพลางยิ้มให้กับร่างสูงที่เดินออกไป
“คุณรินนรา…” เสียงปริศนาดังขึ้นทำให้มินตราหยุดชงัก
“คุณรินนรา.../เลิกยุ่งกับชั้นสักที! “ มินตราตะโกนก่อนเสียงจะเงียบไป มินตราสูดหายใจลึกๆก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
“อื้อ…” เฟร์ตื่นขึ้นมาในช่วงสายพลางมองไปรอบๆห้องก็จำได้ว่าเป็นห้องคอนโดของเขื่อน
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ” เขื่อนพูดเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดทำงาน
“พี่เขื่อน..นี้กี่โมงแล้วอ่ะ” เฟร์พูด
“10.05นาที เฟร์ลุกไปอาบน้ำเถอะแล้วมาทานข้าวกัน. ี” เขื่อนพูด เฟร์มองก่อนจะลุกขึ้นเดินสวนเข้าห้องน้ำไป
 
 
 
 
 
“ฮัลโหล เขื่อน..เฟร์อยู่กับมึงใช่ไม” ป๊อปปี้รับโทรศัพท์พลางขับรถไปด้วย
(ใช่..พอดีเมื่อคืนไปตรวจพิพิธภัณฑ์มาน่ะเลยกลับดึกชั้นเลยพาเฟร์มาค้างคอนโด) เขื่อนพูด
“แล้วมึงพึ่งจะโทรมาบอกเนี้ยน่ะ” ป๊อปปี้พูด
(เออ..โทดทีว่ะ เดี่ยวชั้นจะพาเฟร์ไปส่งบ้านล่ะเอ่อ..ป๊อปชั้นมีเรื่อง..) เขื่อนพูด
“แค่นี้ก่อนน่ะถึงบ้านฟางล่ะ วันนี้ชั้นจะพาฟางไปดูสถานที่แต่งงาน ฝากมึงดูแลเฟร์ด้วยน่ะแล้วเจอกันที่บ้าน” ป๊อปปี้พูดแล้ววางสายไป
‘ตู้ด!’ “อ้าว ป๊อป! ใอ้ป๊อป! แม่ง หลงแต่กับแฟนไม่สนใจเรื่องที่เกิดกับน้องเลย” เขื่อนพูดแล้ววางโทรศัพท์ลง
 
 
 
“สวัสดีครับคุณน้าคุณอา” ป๊อปปี้พูดพลางไหว้
“ไหว้พระเถอะจ๊ะ..อ๊ะนั้นไง ฟางมาแล้ว” แม่พูดก่อนที่ฟางจะเดินเข้ามาในห้องรับแขก
“วันนี้แกต้องไปเลือกสถานที่จัดงานแต่งกับเลือกของชำร่วย” พ่อพูด
“ค่ะ” ฟางรับปากอย่างไม่เต็มใจ
“ฝากดูแลน้องด้วยน่ะป๊อป” แม่ฟางพูด
“ครับ” ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจ้องฟางนิ่ง
“เดี่ยวพี่จะพาเราไปดูโรงแรมก่อนน่ะ” ป๊อปปี้พูดพลางขับรถ
“ค่ะ” ฟางพูด ป๊อปปี้หันมามองฟาง
“ฟางเป็นอะไรึป่าว ทำไมพูดแต่ ค่ะ” ป๊อปปี้พูด
“.....” ฟางไม่ตอบแต่เอาโทรศัพท์ขึ้นมากด
“นี้ฟาง..คุยกับพี่หน่อยสิ” ป๊อปปี้พูด
“ฟางไม่มีอะไรจะคุยค่ะ ถ้าอยากคุยก็เชิญโทรไปหาคุณจินนี่เถอะค่ะ” ฟางพูดก่อนป๊อปปี้จะยิ้ม
“ทำไมพี่ต้องโทรหาคนอื่นด้วยในเมื่อแฟนของตัวเองนั่งอยู่นี้ทั้งคน” ป๊อปปี้ยิ้ม ฟางมองก่อนจะหันหน้าหนีพลางหน้าแดง ‘คนบ้า พูดอะไรก็ไม่รู้’ ฟางคิด ป๊อปปี้มองฟางแล้วยิ้มไปตลอดทาง
 
 
 
 
                         เห็นเงียบๆนางหึงแรงแต่เก็บเอาใว้น่ะจ๊ะ 55ส่วนเฟร์กับเขื่อนก็เจอผี~ งานนี้สนุกแน่คอมเม้นกันด้วยน่าาาาา