รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        ‘กริ้ง~’ เสียงกริ้งประตูดังขึ้น
“ยินดีต้อนรับค่ะ” ฟางพูดแล้วเงยหน้าจากการเก็บเงินใส่เคาร์เตอร์ก็ชงักเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามา
“พี่หญิงแพรวเพค่ะ น้องว่าผ้าไทยผืนนี้สวยเหมาะกับพี่หญิงมากๆเลยเพค่ะ” สายฝนพูดพลางยื่นผ้าไทยสีครีมให้กับแพรวดาว
“สวยจริงๆเลยจ๊ะ แต่พี่ว่ามันเหมาะกับน้องหญิงมากกว่าน่ะพี่ชอบสีฟ้ามากกว่าจ๊ะ” แพรวดาวพูดพลางดูผ้า สายฝนยิ้มก่อนจะเลือกดูผ้าสีอื่น
“แหม่ๆ ลูกสาวแม่นี้มานั่งเลือกผ้ากันอยู่นี้เอง” แม่พูดพลางเดินเข้ามา
“ก็ว่างๆน่ะเพค่ะ หญิงแพรวเลยชวนน้องสายฝนมาเลือกดูผ้าไทยเผื่อได้ใช้ในงานเพค่ะ” แพรวดาวพูด
“จ๊ะ งั้นแม่ขอเลือกให้ลูกสาวคนสวยของแม่ทั้งสองด้วยน่ะ” แม่พูด แพรวดาวและสายฝนยิ้มก่อนจะเลือกผ้าต่อ
 
 
“เอ่อ..คุณค่ะ...เราเคยเจอกันมาก่อนรึป่าวค่ะ” ฟางพูด
“ชั้นเองก็คุ้นๆ...คุณน่ะค่ะ..” จินนี่พูด ป๊อปปี้มอง
“ฟางกับจินนี่เคยเจอกันมาก่อนหรอครับ” ป๊อปปี้พูด ทั้งคู่ได้ยินชื่อกันก็ชงัก ‘ผู้หญิงคนนี้สิน่ะ..ฟาง..’ จินนี่คิดแล้วยิ้มร้าย
“ฟางก็จำไม่ได้น่ะค่ะ..เชิญพี่ป๊อปกับ...จินนี่ด้านในเลยค่ะ” ฟางพูด ป๊อปปี้มองก่อนจะพาจินนี่เดินเข้าไปด้านใน
“นี้เธอ..นั้นมันคุณจินนี่ ไฮโซชื่อดังกับคุณป๊อปปี้นิ” ลูกค้าหญิงพูด ทำให้ฟางรู้สึกสนใจพลางจ้องมองไปยังป๊อปปี้กับจินนี่
“ใช่จริงๆด้วย ขยันมีข่าวด้วยกันจริงๆแต่เอ๊ะ..ชั้นได้ข่าวมาว่าคุณป๊อปปี้กำลังจะหมั้นน่ะ” หญิงสาวเม้าส์
“จริงหรอ เล่ามาๆ” หญิงสาวอีกคนพูดแล้วทั้งกลุ่มก็คุยกัน
“ฟาง..นั้นว่าที่คู่หมั้นเธอใช่ไม” แก้วพูดพลางเดินมาเกาะไหล่
“คุณป๊อปปี้ไม่น่าทำอย่างนี้เลยน่ะค่ะ โบว์ผิดหวังคุณป๊อปค่ะที่กำลังจะหมั้นอยู่แล้วยังเอาผู้หญิงมาควงอีก” โบว์พูด
“อาจจะเป็นเพื่อนหรือน้องสาวก็ได้มั้ง พอๆไปทำงานกันได้แล้วลูกค้าจะหมดร้านแล้ว” ฟางพูดแล้วเดินเข้าไปในครัว โดยแก้วและโบว์มองตามด้วยความเป็นหวง
“พี่ป๊อปจะไปใหนค่ะ” จินนี่พูดเมื่อเห็นป๊อปปี้ลุกขึ้น
“เอ่อ..พี่จะไปหาฟางแปปหนึ่งน่ะครับ จินนี่รออยู่ตรงนี้ก่อนน่ะ” ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเดินออกไปโดยไม่ฟังจินนี่
“ปานนี้คงร้องไห้หรือไม่ก็สำนึกสิน่ะว่าชั้นกับพี่ป๊อปเป็นแฟนกัน” จินนี่พูดแล้วดื่มโก้โก้ปั่น
ฟางเหม่อมองไปที่เตาครัวพลางขยำแป้งเค้กก่อนที่ป๊อปปี้จะเข้ามา
“คิดถึงพี่หรอ” ป๊อปปี้กระซิบทำให้ฟางตกใจปาแป้งใส่ทันที
“พี่ป๊อป!!’ ฟางพูด
“นี้ แค้นพี่ที่พี่พาจินนี่มารึไง” ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้างิก
“พี่ออกไปเถอะค่ะ ฟางจะทำเค้ก” ฟางพูด
“ลืมไปแล้วหรอว่าฟางทำอะไรพี่อ่ะ” ป๊อปปี้พูดฟางหันมองก่อนจะยิ้มเจื่อนๆ
“ฟางขอโทษค่ะ ก็พี่ป๊อปเล่นแบบนี้ฟางก็ตกใจสิค่ะ” ฟางพูดป๊อปปี้มอง
“แล้วจะทำยังไงดีเนี้ย” ป๊อปปี้พูด ฟางมองก่อนจะเดินหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วจับหน้าป๊อปปี้พลางเช็ดแป้ง. ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางก่อนจะหน้าแดงแล้วปล่อยให้ฟางเช็ดไปเรื่อย โดยมีสายตาของจินนี่แอบดูอยู่
“แก! นังฟาง แกได้เจอดีกว่านี้แน่!” จินนี่พูดแล้วกำหมัดแน่นก่อนจะเดินเข้าไปหาทั้งคู่
“ว้าย พี่ป๊อป! ทำไมพี่ป๊อปเละไปด้วยแป้งค่ะ” จินนี่พูด ฟางชงักทันที
“เอ่อ..อุบัติเหตุน่ะครับ” ป๊อปปี้พูด
“จินนี่ว่าเรากลับกันเถอะค่ะ พี่ป๊อปจะได้ไปเปลี่ยนเสื้อถ้างั้น..ขอตัวกลับก่อนน่ะค่ะ” จินนี่ยิ้มให้กับฟางก่อนจะดึงป๊อปปี้ออกมา
“อย่าน่ะฟาง..อย่างุดงิดสิ” ฟางพูดเมื่อรุ้สึกว่าตัวเองหึงป๊อปปี้ลึกๆก่อนจะสลัดความคิดทำเค้กต่อ
 
 
“เมื่อวานโทโมะไปใหนมาค่ะ” ขนมจีนพูดพลางกอดอกมองโทโมะทำงาน
“ชั้นจะไปใหนก็เรื่องของชั้น” โทโมะพูดโดยไม่เงยหน้าทำให้ขนมจีนเริ่มเดือด
“ขนมจีนรู้น่ะค่ะว่าโทโมะไปกับนังแก้วมา! หึ! นังผู้หญิงร่านแย่งแฟนคนอื่น/ปัง! อย่ามาว่าแก้วน่ะ เธอต่างหากที่เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตชั้นต่างหาก” ขนมจีนพูดทำให้โทโมะทุบโต๊ะด้วยเริ่มโมโห
“นี้โทโมะขึ้นเสียงใส่ขนมจีนหรอค่ะ! ขนมจีนจะไปฟ้องคุณพ่อ” ขนมจีนพูด
“เออ! ไปเลย ชั้นหมดความอดทนแล้วโว้ย!!” โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นเดินออกไป
“เดี่ยวโทโมะ! โทโมะจะไปใหน..ขนมจีนขอโทด..กลับมาก่อน กรี้ดดดดดดด” ขนมจีนสติแตกก่อนจะร้องโวยวาย
“ปล่อยใว้นั้นแหละเดี่ยวสติกลับมาก็หาทางกลับบ้านเอง” โทโมะพูดกับเลขาสาวก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
                         จะเก็บกดใว้ทำไมล่ะฟาง..ตบจินนี่เลยสิ55 ส่วนขนมจีน-- นางก็ไม่ต่างอะไรกับจินนี่เรื่องกำลังจะพลิกล่ะ ติดตาม คอมเม้นกันด้วยน่า~