รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        ‘กริ้ง~’ เสียงกริ้งประตูดังขึ้น

“ยินดีต้อนรับค่ะ” ฟางพูดแล้วเงยหน้าจากการเก็บเงินใส่เคาร์เตอร์ก็ชงักเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามา

“พี่หญิงแพรวเพค่ะ น้องว่าผ้าไทยผืนนี้สวยเหมาะกับพี่หญิงมากๆเลยเพค่ะ” สายฝนพูดพลางยื่นผ้าไทยสีครีมให้กับแพรวดาว

“สวยจริงๆเลยจ๊ะ แต่พี่ว่ามันเหมาะกับน้องหญิงมากกว่าน่ะพี่ชอบสีฟ้ามากกว่าจ๊ะ” แพรวดาวพูดพลางดูผ้า สายฝนยิ้มก่อนจะเลือกดูผ้าสีอื่น

“แหม่ๆ ลูกสาวแม่นี้มานั่งเลือกผ้ากันอยู่นี้เอง” แม่พูดพลางเดินเข้ามา

“ก็ว่างๆน่ะเพค่ะ หญิงแพรวเลยชวนน้องสายฝนมาเลือกดูผ้าไทยเผื่อได้ใช้ในงานเพค่ะ” แพรวดาวพูด

“จ๊ะ งั้นแม่ขอเลือกให้ลูกสาวคนสวยของแม่ทั้งสองด้วยน่ะ” แม่พูด แพรวดาวและสายฝนยิ้มก่อนจะเลือกผ้าต่อ

“เอ่อ..คุณค่ะ...เราเคยเจอกันมาก่อนรึป่าวค่ะ” ฟางพูด

“ชั้นเองก็คุ้นๆ...คุณน่ะค่ะ..” จินนี่พูด ป๊อปปี้มอง

“ฟางกับจินนี่เคยเจอกันมาก่อนหรอครับ” ป๊อปปี้พูด ทั้งคู่ได้ยินชื่อกันก็ชงัก ‘ผู้หญิงคนนี้สิน่ะ..ฟาง..’ จินนี่คิดแล้วยิ้มร้าย

“ฟางก็จำไม่ได้น่ะค่ะ..เชิญพี่ป๊อปกับ...จินนี่ด้านในเลยค่ะ” ฟางพูด ป๊อปปี้มองก่อนจะพาจินนี่เดินเข้าไปด้านใน

“นี้เธอ..นั้นมันคุณจินนี่ ไฮโซชื่อดังกับคุณป๊อปปี้นิ” ลูกค้าหญิงพูด ทำให้ฟางรู้สึกสนใจพลางจ้องมองไปยังป๊อปปี้กับจินนี่

“ใช่จริงๆด้วย ขยันมีข่าวด้วยกันจริงๆแต่เอ๊ะ..ชั้นได้ข่าวมาว่าคุณป๊อปปี้กำลังจะหมั้นน่ะ” หญิงสาวเม้าส์

“จริงหรอ เล่ามาๆ” หญิงสาวอีกคนพูดแล้วทั้งกลุ่มก็คุยกัน

“ฟาง..นั้นว่าที่คู่หมั้นเธอใช่ไม” แก้วพูดพลางเดินมาเกาะไหล่

“คุณป๊อปปี้ไม่น่าทำอย่างนี้เลยน่ะค่ะ โบว์ผิดหวังคุณป๊อปค่ะที่กำลังจะหมั้นอยู่แล้วยังเอาผู้หญิงมาควงอีก” โบว์พูด

“อาจจะเป็นเพื่อนหรือน้องสาวก็ได้มั้ง พอๆไปทำงานกันได้แล้วลูกค้าจะหมดร้านแล้ว” ฟางพูดแล้วเดินเข้าไปในครัว โดยแก้วและโบว์มองตามด้วยความเป็นหวง

“พี่ป๊อปจะไปใหนค่ะ” จินนี่พูดเมื่อเห็นป๊อปปี้ลุกขึ้น

“เอ่อ..พี่จะไปหาฟางแปปหนึ่งน่ะครับ จินนี่รออยู่ตรงนี้ก่อนน่ะ” ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเดินออกไปโดยไม่ฟังจินนี่

“ปานนี้คงร้องไห้หรือไม่ก็สำนึกสิน่ะว่าชั้นกับพี่ป๊อปเป็นแฟนกัน” จินนี่พูดแล้วดื่มโก้โก้ปั่น

ฟางเหม่อมองไปที่เตาครัวพลางขยำแป้งเค้กก่อนที่ป๊อปปี้จะเข้ามา

“คิดถึงพี่หรอ” ป๊อปปี้กระซิบทำให้ฟางตกใจปาแป้งใส่ทันที

“พี่ป๊อป!!’ ฟางพูด

“นี้ แค้นพี่ที่พี่พาจินนี่มารึไง” ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้างิก

“พี่ออกไปเถอะค่ะ ฟางจะทำเค้ก” ฟางพูด

“ลืมไปแล้วหรอว่าฟางทำอะไรพี่อ่ะ” ป๊อปปี้พูดฟางหันมองก่อนจะยิ้มเจื่อนๆ

“ฟางขอโทษค่ะ ก็พี่ป๊อปเล่นแบบนี้ฟางก็ตกใจสิค่ะ” ฟางพูดป๊อปปี้มอง

“แล้วจะทำยังไงดีเนี้ย” ป๊อปปี้พูด ฟางมองก่อนจะเดินหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วจับหน้าป๊อปปี้พลางเช็ดแป้ง. ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางก่อนจะหน้าแดงแล้วปล่อยให้ฟางเช็ดไปเรื่อย โดยมีสายตาของจินนี่แอบดูอยู่

“แก! นังฟาง แกได้เจอดีกว่านี้แน่!” จินนี่พูดแล้วกำหมัดแน่นก่อนจะเดินเข้าไปหาทั้งคู่

“ว้าย พี่ป๊อป! ทำไมพี่ป๊อปเละไปด้วยแป้งค่ะ” จินนี่พูด ฟางชงักทันที

“เอ่อ..อุบัติเหตุน่ะครับ” ป๊อปปี้พูด

“จินนี่ว่าเรากลับกันเถอะค่ะ พี่ป๊อปจะได้ไปเปลี่ยนเสื้อถ้างั้น..ขอตัวกลับก่อนน่ะค่ะ” จินนี่ยิ้มให้กับฟางก่อนจะดึงป๊อปปี้ออกมา

“อย่าน่ะฟาง..อย่างุดงิดสิ” ฟางพูดเมื่อรุ้สึกว่าตัวเองหึงป๊อปปี้ลึกๆก่อนจะสลัดความคิดทำเค้กต่อ

“เมื่อวานโทโมะไปใหนมาค่ะ” ขนมจีนพูดพลางกอดอกมองโทโมะทำงาน

“ชั้นจะไปใหนก็เรื่องของชั้น” โทโมะพูดโดยไม่เงยหน้าทำให้ขนมจีนเริ่มเดือด

“ขนมจีนรู้น่ะค่ะว่าโทโมะไปกับนังแก้วมา! หึ! นังผู้หญิงร่านแย่งแฟนคนอื่น/ปัง! อย่ามาว่าแก้วน่ะ เธอต่างหากที่เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตชั้นต่างหาก” ขนมจีนพูดทำให้โทโมะทุบโต๊ะด้วยเริ่มโมโห

“นี้โทโมะขึ้นเสียงใส่ขนมจีนหรอค่ะ! ขนมจีนจะไปฟ้องคุณพ่อ” ขนมจีนพูด

“เออ! ไปเลย ชั้นหมดความอดทนแล้วโว้ย!!” โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นเดินออกไป

“เดี่ยวโทโมะ! โทโมะจะไปใหน..ขนมจีนขอโทด..กลับมาก่อน กรี้ดดดดดดด” ขนมจีนสติแตกก่อนจะร้องโวยวาย

“ปล่อยใว้นั้นแหละเดี่ยวสติกลับมาก็หาทางกลับบ้านเอง” โทโมะพูดกับเลขาสาวก่อนจะเดินออกไป

                         จะเก็บกดใว้ทำไมล่ะฟาง..ตบจินนี่เลยสิ55 ส่วนขนมจีน-- นางก็ไม่ต่างอะไรกับจินนี่
เรื่องกำลังจะพลิกล่ะ ติดตาม คอมเม้นกันด้วยน่า~