my love ฉันรักเธอน่ะยัยบ๋องตัวแสบ
9.2
เขียนโดย loveloveloveU
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.19 น.
20 chapter
4 วิจารณ์
24.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2559 11.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ บ้านแก้ว
แก้ว:กลับมาแล้วคาาาา เห้ยพวกนายมาทำอะไรที่บ้านฉันห่ะ(บ้านแม่ไม่ใช่เหรอ:)(เอานามันก็เหมือนกัน:แก้ว)
....:....
แก้ว:เอ้าเห้ยถามทำไม่ตอบห่ะรู้เปล่าว่าฉันเป็นใคร
...:ไม่รู้ครับจะถามผมทำไม
แก้ว:(อ้าวไอนี่วอนซะแล้วฉันออกจะดังดันไม่รู้จักสงสัยที่บ้านจะขาดแคลน)แล้วมาทำอะไรที่บ้านฉันห่ะตอบมา
ขณะนั้นแก้วก็ได้ยินเสียงแม่ร้องขึ้นจากข้างในบ้าน
แม่แก้ว:โอ้ย!!!ยะยะอย่าทำอะไรฉันเลยน่ะฉันกลัวแล้ว(เอาสิลงทุนเสียเงินแต่งหน้าเอฟเฟกขนาดนี้ถ้าไม่เชื่อก็ให้มันรู้ไปฮิๆ:แม่แก้ว)
แก้ว:เห้ยแม่ใครมันทำอะไรแม่ฉันฝากไว้ก่อนเถอะไอบ้าเดียวจะไปหาแม่ก่อน แม่จ๋ารอก่อนแก้วมาแว๊ว
จากนั้นแก้วก็ไปหาแม่
แม่แก้ว:อย่าทำอะไรฉันเลยฉันกลัวแล้วอยากได้อะไรก็เอาไป
...:นี่เจ๊ต่อให้ขนไปหมดบ้านก็ใช้นี้เจ้านายฉันไม่หมดหรอก
แก้ว:นี่ไอ้หน้าหนวดแก้วทำอะไรแม่ฉันห่ะไอหนวดเดี่ยวสังคนไปเก็บทิ้งซะเลย
....:นี่เหรอลูกสาวเจ๊สวยดีนิแต่เหมือนทอมไปหน่อย
แก้ว:อะไรของแกห่ะไอ้หนวดมาวิจาร์ณฉันแบบนี้ได้ตไงออกไปต่อยกันเลยมั้ย
แม่แก้ว:โอ้ย!!"
แก้ว:แม่เป็นอะไรไหมเจ็บตรงไหนเปล่า
....:นี่เลิกไร้สาระได้แล้วเอาเงินที่กู้เจ้านายฉันมาคืนเดี่ยวนี้
แก้ว:หมายความว่าไง
โทโมะที่เดินลงมาจากบรรไดบ้านของแก้วก็พูดขึ้น
โทโมะ:ก็หมายความว่าแม่เธอเป็นนี้ฉันไงแถมยังไม่มีปัญญาใช้นี้ฉันอีก
แก้ว:ฉันไม่เชื่อนายหรอก
โทโมะ:คิดออกแล้วงั้นก็เอายัยทอมนี้ไปแทนแล้วกันน่าสนใจกว่า พวกนายจับยัยนี้ไปขึ้นรถแล้วไปส่งที่บ้านฉันแล้วห้ามให้หนีไปไหนเด็ดขนาด
แก้ว:นี้ไอ้แก้อย่ามาจับฉันๆไม่ไปไหนทั้งนั้นฉันจะอยู่ที่นี่แกด้วยไอกวนประสาทปล่อยฉันเว้ยทำยังงี้กับฉันได้ไงม๊าจ๊าช่วยแก้วด้วย!!"!!!(และแล้วฉันก็โดนไอหนวดกับไอกวนประสาทลากขค้นรถไปแล้ว)
แม่แก้ว:ฮือออฮือออแก้ว อย่าเอาลูกฉันไป(ก่อนจากไปก็แสดงให้เนียนหน่อย:แม่แก้ว)(ร้ายกาจ:)
โทโมะ:เรียร้อยแล้วน่ะครับคะณน้างั้นผมไปก่อนน่ะครับ
แม่แก้ว:จะตาโมะแม่ฝากดูแลน้องด้วยน่ะ
โทโมะ:ครับผมจะดูแลอย่างดีเลย(5555+วันนี้ก็มาถึงวันที่ฉันจะไดเอาคืนเธอ55555+)
แก้ว:กลับมาแล้วคาาาา เห้ยพวกนายมาทำอะไรที่บ้านฉันห่ะ(บ้านแม่ไม่ใช่เหรอ:)(เอานามันก็เหมือนกัน:แก้ว)
....:....
แก้ว:เอ้าเห้ยถามทำไม่ตอบห่ะรู้เปล่าว่าฉันเป็นใคร
...:ไม่รู้ครับจะถามผมทำไม
แก้ว:(อ้าวไอนี่วอนซะแล้วฉันออกจะดังดันไม่รู้จักสงสัยที่บ้านจะขาดแคลน)แล้วมาทำอะไรที่บ้านฉันห่ะตอบมา
ขณะนั้นแก้วก็ได้ยินเสียงแม่ร้องขึ้นจากข้างในบ้าน
แม่แก้ว:โอ้ย!!!ยะยะอย่าทำอะไรฉันเลยน่ะฉันกลัวแล้ว(เอาสิลงทุนเสียเงินแต่งหน้าเอฟเฟกขนาดนี้ถ้าไม่เชื่อก็ให้มันรู้ไปฮิๆ:แม่แก้ว)
แก้ว:เห้ยแม่ใครมันทำอะไรแม่ฉันฝากไว้ก่อนเถอะไอบ้าเดียวจะไปหาแม่ก่อน แม่จ๋ารอก่อนแก้วมาแว๊ว
จากนั้นแก้วก็ไปหาแม่
แม่แก้ว:อย่าทำอะไรฉันเลยฉันกลัวแล้วอยากได้อะไรก็เอาไป
...:นี่เจ๊ต่อให้ขนไปหมดบ้านก็ใช้นี้เจ้านายฉันไม่หมดหรอก
แก้ว:นี่ไอ้หน้าหนวดแก้วทำอะไรแม่ฉันห่ะไอหนวดเดี่ยวสังคนไปเก็บทิ้งซะเลย
....:นี่เหรอลูกสาวเจ๊สวยดีนิแต่เหมือนทอมไปหน่อย
แก้ว:อะไรของแกห่ะไอ้หนวดมาวิจาร์ณฉันแบบนี้ได้ตไงออกไปต่อยกันเลยมั้ย
แม่แก้ว:โอ้ย!!"
แก้ว:แม่เป็นอะไรไหมเจ็บตรงไหนเปล่า
....:นี่เลิกไร้สาระได้แล้วเอาเงินที่กู้เจ้านายฉันมาคืนเดี่ยวนี้
แก้ว:หมายความว่าไง
โทโมะที่เดินลงมาจากบรรไดบ้านของแก้วก็พูดขึ้น
โทโมะ:ก็หมายความว่าแม่เธอเป็นนี้ฉันไงแถมยังไม่มีปัญญาใช้นี้ฉันอีก
แก้ว:ฉันไม่เชื่อนายหรอก
โทโมะ:คิดออกแล้วงั้นก็เอายัยทอมนี้ไปแทนแล้วกันน่าสนใจกว่า พวกนายจับยัยนี้ไปขึ้นรถแล้วไปส่งที่บ้านฉันแล้วห้ามให้หนีไปไหนเด็ดขนาด
แก้ว:นี้ไอ้แก้อย่ามาจับฉันๆไม่ไปไหนทั้งนั้นฉันจะอยู่ที่นี่แกด้วยไอกวนประสาทปล่อยฉันเว้ยทำยังงี้กับฉันได้ไงม๊าจ๊าช่วยแก้วด้วย!!"!!!(และแล้วฉันก็โดนไอหนวดกับไอกวนประสาทลากขค้นรถไปแล้ว)
แม่แก้ว:ฮือออฮือออแก้ว อย่าเอาลูกฉันไป(ก่อนจากไปก็แสดงให้เนียนหน่อย:แม่แก้ว)(ร้ายกาจ:)
โทโมะ:เรียร้อยแล้วน่ะครับคะณน้างั้นผมไปก่อนน่ะครับ
แม่แก้ว:จะตาโมะแม่ฝากดูแลน้องด้วยน่ะ
โทโมะ:ครับผมจะดูแลอย่างดีเลย(5555+วันนี้ก็มาถึงวันที่ฉันจะไดเอาคืนเธอ55555+)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ