my love ฉันรักเธอน่ะยัยบ๋องตัวแสบ

   ด้านป๊อปปี้

ป๊อปปี้:เบื่อจริงๆโทรตามยัยกระต่ายไปห้างดีกว่า

(ฮัลโหลว่าไงนายหมีพูจะพาฉันไปไหนอีก)

ป๊อปปี้:เธอรู้ด้วยเหรอว่าจะชวน

(ไม่รู้เดามั่วว่าไงไปไหนดีค่ะนายหมีแพนด้า)

ป๊อปปี้:นี่ยัยกระต่ายอย่ามากวนฉันดิ

(ไม่ได้กวนแค่คิดว่านายน่าตาคล้ายๆดีเลยเรียก)

ป๊อปปี้:หมายถึงน่ารักใช่ไหม

(เปล่าหมายถึงตาดำเป็นหมีแพนด้าตางหาก  ตกลงจะไปไม่ไป)

ป๊อปปี้:ไปห้างไอ้โมะ

(โอเครีบมารับล่ะหมีพู)

แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถสปอร์ตBMW Z4คันสีเหลืองคันโปรดสุดหรูของป๊อปปี้ไปรับฟางแล้วไปห้าง

           ห้างไทยานนท์

ฟาง:นี่นายจะซื้ออะไรนักหนาห่ะ หนักน่ะรู้ว่ารวยมีเงินเยอะแต่เกร็งใจฉันบ้าง ไอ้บ้าเอ้ย

ฟางบ่นเมื่อป๊อปปี้ให้เธอถือของให้เขาจนเต็มไม้เต็มมือ

ป๊อปปี้:เอาหน่าอย่าบ่นเลยไม่งั้นเธอโดนแฉแน่เข้าใจไหม

ฟาง:เข้าใจก็ได้  แต่ขอถามหน่อยเหอะซื้อเสร็จแล้วใช่ไหม(คนอะไรบ้าชมัดเลยจอมขู่ถ้านายนี่เป็นคนปล่อยเงินกู้น่ะแล้วฉันเป็นลูกหนี้คงโดนฆ่าตายไปแล้วมั้ง)

ป๊อปปี้:ก็คงงั้นแหละป่ะไปกินข้าวกัน

ฟาง:(โอ้พระเจ้าเพิ่งเห็นใจดีนี่แหละนี่แหละคำนี้ที่รอมานายแล้ว)

พอป๊อปปี้กับฟางทานข้าวเสร็จแล้วก็กำลังจะกลับบ้าน

ฟาง:เดี๋ยวดินายอย่าเพิ่งกลับกินไอติมเป็นเพื่อนฉันหน่อยน่ะ

ป๊อปปี้:ก็ได้เธอเลี้ยงน่ะ

ฟาง:โอเค 

หลังจากที่ฟางและป๊อปปี้สั่งไอติมเสร็จพนักงานก็เอาไอติมมาเสริฟแล้วทั้งสองคนก็นั่งทานไอติมไปเรื่อยๆ

ป๊อปปี้:ยัยกระต่ายไอติมติดแก้มอ่ะ

ฟาง:ไหนๆไม่เห็นมีเลยนายโกหกฉันใช่ป่