ขอโทษที่มันรักเธอ...

 

 

 

              ก่อนวันงานจะมาถึง ในอีก 1 วัน  ก็ต้องเช็คความเรียบร้อยก่อน ตลอดเวลาป๊อบปี้ไม่มีความสุขเลย จะให้ทำอะไรก็เออ ออ ตามไปหมด ส่วนฟางเองก็รู้ดีว่าลึกๆป๊อบปี้ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ

 

 

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: อะไร 

 

 

 

ฟาง: ถ้าไม่อยากแต่ง แล้วทำไม 

 

 

 

 

ป๊อบ: มาถึงขนาดนี้แล้ว แต่งๆไปเถอะ 

 

 

 

 

ฟาง: แต่ถ้าพี่ไม่อยาก 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฉัน แต่ง ก็คือ แต่ง เธอหยุดถามเซ้าซี้ได้มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...: คุณฟางกับคุณป๊อบเชิญทางนี้หน่อยนะค่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: อะไรเหรอค่ะ 

 

 

 

....: อ่อคือว่า ร้านที่จะมาจัดดอกไม้ให้คุณฟางในงานนะค่ะ ขอคุยด้วยนะค่ะ ว่า คุณฟางอยากจะเพิ่ม ปรับตรงไหนรึเปล่า

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

...: คุณมีนค่ะ ทางนี้ค่ะ 

 

 

 

 

 

             ทันทีที่ได้ยินชื่อมีน และเห็นหน้าของมีน ป๊อบปี้เห็นหัวใจหยุดเต้น ตกใจที่ไม่เจอกันนาน อึ้งมากที่เจอมีน ส่วนมีนก็ตกใจเล็กน้อย ฟางหันไปมองหน้าป๊อบปี้ก็เศร้าลงทันที

 

 

 

 

 

 

 

มีน: หวัดดีป๊อบ 

 

 

 

ป๊อบ: มีน 

 

 

 

 

มีน: สวัสดีค่ะ คุณฟาง 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ คุณมีน 

 

 

 

 

ป๊อบ: มีนเป็น เป็นไงบ้าง 

 

 

 

มีน: เราสบายดี ยินดีด้วยนะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: บังเอิญจังเลยนะ 

 

 

 

 

มีน: นั้นนะซิ บังเอิญ จริงๆ แต่ก็ไม่แปลกหรอกมั้ง เพราะยังไง ป๊อบกับคุณฟางก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อืม มีนกับลูกสบายดีนะ 

 

 

 

 

 

มีน: สบายดี เอ่อ ว่าแต่มีอะไรให้ปรับหรือเพิ่มรายละเอียดตรงไหนมั้ยค่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ค่ะ ทุกอย่างโอเคแล้ว เดี๋ยวขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

             ที่จริงแล้ว ฟางไม่ได้ไปห้องน้ำแต่แอบมายืนมองคนสองคนคุยกัน สีหน้าป๊อบปี้เวลาอยู่กับฟางชั่งแตกต่างเวลาอยู่กับมีนหรือเกิน ยิ่งมองน้ำตาก็ยิ่งไหลไม่ยอมหยุด