ขอโทษที่มันรักเธอ...

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 01.52 น.

  44 ตอน
  28 วิจารณ์
  49.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) เฉยชา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

แม่ฟาง: กินเยอะๆนะลูก 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณค่ะ แม่ 

 

 

 

แม่ป๊อบ: เดี๋ยวหนูทานนี้เส็จก็ต่อก้วยผลไม้เลยนะลูก บำรุงกันหน่อยหลายย่าจะได้โตเร็วๆ แข็งแรงๆ 

 

 

 

ป้าจิตร: คุณหนูก็กินอะไรบ้างก็ดีนะค่ะ ไม่ได้กินอะไรมาตั้งหลายวันแล้ว กินซักหน่อยเถอะนะค่ะ ดูผอมลงไปตั้งเยอะ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: นั้นซิลูก กินอะไรหน่อยซิ ซื้อมาตั้งเยอะตั้งแยะ 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ค่อยหิวอ่ะ 

 

 

 

แม่ฟาง: ไม่ได้ ต้องกินนะ ฟางลูกรู้มั้ย ว่าตอนที่ลูกหลับไม่ได้สติ พี่เค้าไม่กินไม่นอน รอแต่ว่าเมื่อไหร่หนูจะฟื้นขึ้นมา ดูซิ ดูซูบลงไปเยอะเลย 

 

 

 

 

 

ฟาง: ถ้าเค้าไม่กิน หนูก็คงไปบังคับเค้าไม่ได้หรอกค่ะ หนูบังคับเค้าได้ที่ไหน หนูไม่มีสิทธิ์ไปสั่งเค้าหรอกว่าต้องทำหรือไม่ทำอะไร งั้นหนูกินเลยนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป้าจิตร: ดูท่าทางคุณฟางคงจะอยากเอาคืนคุณหนูแล้วล่ะค่ะ (กระซิบบอกป๊อบปี้) 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมก็ว่างั้นล่ะครับ เฮ้อ (ถอนหายใจออกมา) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: งั้นเดี๋ยวพวกเรากลับบ้านก่อนนะ  หนูกับลูกจะได้พักผ่อน 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: งั้นแม่ไปก่อนนะหนูฟาง ตาป๊อบดูแลน้องดีๆล่ะ น้องกำลังท้องกำลังไส้ อย่าให้เดินไปไหนมาไหนคนเดียว เข้าใจมั้ย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: รับทราบครับ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แม่ไปนะลูก ย่ากับยายไปก่อนนะ หลานย่าอย่าดื้อกับแม่นะรู้มั้ย แม่ไปก่อนนะหนูฟาง (เดินเข้าไปคุยกับหน้าท้องของฟาง) 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

              พอทุกคนกลับไปได้สักพัก จู่ๆฟางก็จะลุกขึ้นลงจากเตียง ทำให้ป๊อบปี้ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ ลุกขึ้นมาหาฟางทันที 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ฟาง ฟางจะไปไหน 

 

 

 

ฟาง: ...........

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวค่อยๆนะ พี่ช่วย 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้อง เอามือออกไป (ดึงมือป๊อบปี้ออก) 

 

 

 

ป๊อบ: อ้าว เอ่อไม่ได้ พี่ช่วยดีกว่า ค่อยๆลุกนะ มา 

 

 

 

 

ฟาง: ก็บอกว่าไม่ต้อง ไงเหล่า จะมาจับ มาประคองทำมั้ย 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็จะไปไหนล่ะ ทำไมไม่บอก 

 

 

 

 

ฟาง: จะไปห้องน้ำ ปวดฉี่ 

 

 

 

ป๊อบ: ก็บอกซิ จะได้พาไป 

 

 

 

ฟาง: ก็บอกว่าไม่ต้อง ไปเองได้ 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ได้พี่เป็นห่วง ถ้าเกิดฟางเดินแล้วล้มขึ้นมาทำไงอ่ะ เพิ่งจะฟื้นด้วย เรี่ยวแรงก็ไม้ค่อยจะมี พี่จะปล่อยให้ฟางเดินไปไหน มาไหนคนเดียวได้ไง 

 

 

 

 

ฟาง: ดูสภาพตัวเองก่อนมั้ย ก่อนจะว่าคนอื่น ไม่ต้องมาห่วงหรอก อ๋อ ลืมไป คนอย่างคุณป๊อบปี้ ไม่มีทางจะมาห่วงคนอย่างฉันหรอก จริงมั้ย หลีกไปได้แล้ว 

 

 

 

 

ป๊อบ: โธ่ฟาง เลิกพูดประชดประชัน พี่ซักทีเถอะ นะพี่ขอร้อง 

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ช่วยหลีกไปหน่อยซิ ฉี่จะราดอยู่แล้ว โอ๊ย ! หลีกไป! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา