ขอโทษที่มันรักเธอ...

 
 
 
มิล่า: ป๊อบ เราดูร้านนี้ดีป่ะ มิล่าว่า ร้านนี้...... (กำลังจะเข้าไปในร้านก็เห็นฟางยืนอยู่) 
 
 
 
           ป๊อบปี้กับมิล่า กำลังเดินเข้าไปก็ต้องหยุดเพราะเห็นว่านกำลังใส่สร้อยคอให้ฟาง มือข้างซ้ายของป๊อบปี้กำไว้แน่น รู้สึกโกรธมาก ที่เห็นภาพตรงหน้า 
 
 
 
พนักงาน: สวัสดีค่ะ เชิญชมเครื่องประดับได้ก่อนนะค่ะ 
 
 
 
          เมื่อเสียงพนักงานดังขึ้น ฟางกับว่านก็หันไป ฟางตกใจมากที่เห็นป๊อบปี้ ยืนอยู่ 
 
 
 
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบ ! 
 
 
 
ป๊อบ: ไปร้านอื่นกันดีกว่ามิล่า (และก็จับมือมิล่า แน่นแล้วเดินออกไป) 
 
 
 
 
ว่าน: เอ่อ ฟาง คือว่า พี่
 
 
 
 
ฟาง: ชั่งเค้าเถอะค่ะ แล้วสร้อยนี้มัน 
 
 
 
 
ว่าน: วันเกิดฟาง คราวก่อน พี่ไม่ได้ไปอ่ะ สร้อยเส้นนี้ก็เลย เป็นของขวัญนะ พี่ให้ฟาง สั่งทำเป็นพิเศษเลยนะ ของฟางโดยเฉพาะเลย 
 
 
 
 
 
ฟาง: แต่ว่าฟาง ว่า มันเอ่อ 
 
 
 
 
ว่าน: รับไว้เถอะนะ พี่ขอร้อง นะ พี่ ทำมันไว้ตั้งนานแล้วอ่ะ ถ้าฟางไม่รับ พี่คงเสียใจแย่เลยนะ 
 
 
 
 
ฟาง: เอ่อ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณพี่ว่านมากๆเลยนะค่ะ 
 
 
 
ว่าน: ครับ ก็ฟางเป็นน้องสาวพี่ไง พี่ก็ต้องดูแล ปกป้องฟางให้ดีที่สุด
 
 
 
 
มิล่า: เอ่อป๊อบเมื่อกี้
 
 
 
 
ป๊อบ: อย่าไปสนใจเลย
 
 
 
มิล่า: แต่ว่านั้นคุณฟางนะ
 
 
 
ป๊อบ: มิล่า ป๊อบอยากให้มิล่า ช่วยเลือกเสื้อผ้าให้ป๊อบใส่พรุ่งนี้อ่ะ (เลือกเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากนึกถึง) 
 
 
 
 
มิล่า: อ่อๆ ได้ งั้นไป H&M กัน มีเยอะดี 
 
 
 
ป๊อบ: อืม 
 
 
 
 
มิล่า: เฮ้ย ป๊อบ เสื้อตัวนี้ดูดีนะ เหมาะกับป๊อบมากเลยอ่ะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไหน ก็สวยดีนะ 
 
 
 
 
 
ว่าน: ฟาง เดี๋ยวพี่เข้าไปซื้อของหน่อยนะ 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางเดินดูเสื้อผ้าแล้วกันค่ะ 
 
 
 
 
        ฟางเดินไปเรื่อยๆ ก็หันไปเห็นป๊อบปี้ ยืนเลือกเสื้อผ้ากับมิล่า ท่าทีของป๊อบปี้กับมิล่า ดูสนิทสนมกันมาก มิล่ากับป๊อบปี้ดูสนุกสนานกับการเลือกเสื้อผ้า ให้กัน ป๊อบปี้ก็ดูยิ้มมีความสุข 
จากนั้นฟางก็ค่อยๆเดินออกไปจากตรงนั้นทันที 
 
 
 
 
ต่าคนต่างก็คิดไปเอง ต้องเกิเดเรื่องแน่ๆ ฝากติดตามกันด้วยนะ 
 
 
 
ปล. หายไปน๊านนานนน ยังไงก็ขอบคุณนะคนที่ไม่ลืมกัน ขอบคุณค่ะ