รัก...ที่คาดไม่ถึง
10.0
เขียนโดย malangsabnoyyy
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.58 น.
1 chapter
2 วิจารณ์
3,483 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 17.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) โรงเรียนของ ป๊ะ...ป๊า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ///ฟาง///
เย้ๆๆๆ ตื่นเต้นมากๆเลยอ่ะ (ประชดค่ะๆๆ) จะได้มาเรียนที่โรงเรียนของป๊า
"ฟางลูก...ได้เวลาแล้วนะ เตรียมตัวยังห๊ะลูกสาวคนสวยของป๊า" เสียงป๊าของชั้น เรียกชั้นซึ่งชั้นก็ไม่อยากจะขานรับสักเท่าไหร่เลย ชั้นโกรธป๊าของชั้นอยู่ล่ะ ก็ป๊าอ่ะบอกชั้นว่าถ้าชั้นไม่เข้าไปเรียนในโรงเรียนแวมไพร์ ป๊าก็จะจับชั้นให้เรียนพิเศษที่สถาบันกวดวิชานี่สิ แล้วชั้นไม่อยากจะเล่านะอาจารย์ที่สอนอยู่ที่สถาบันกวดวิชาอ่ะ ทั้งหัวล้าน หัวเถิก โอ๊ย ไม่อยากจะบรรยาย หัวอาจารย์แกนะยิ่งกว่าไฟสปอตไลท์อีกเวลาโดนแสงทีชั้นนี่โครตแสบตาเลย ไม่ไหวอ่ะๆเดี๋ยวเรียนไปตาชั้นบอดพอดี-_-
"ค่าาาา ฟางทั้งเตรียมตัวเตรียมใจไว้รอแล้วล่ะค่ะ-_-*"ชั้นก็ต้องจำใจขานรับป๊าไปอ่านะ ฮึ่ย!!
"ป่ะ ไปขึ้นรถกันป่านนี้รถเตรียมมารอล่ะ"ป๊าเดินเข้ามาในห้องชั้นแล้วก็จูงมือชั้นไปเลยอ่ะ
"ป๊าๆๆๆ ฟางไม่ไปได้ป่ะคะ.ส่งสายตาปิ๊งๆไปให้ผู้เป็นพ่อ"ชั้นพยายามอ้อนป๊าอย่างสุดฤทธิ์แต่ผลที่ได้คือ...
"ไม่ได้รถมารอแล้วป่ะๆ ขึ้นรถ ออกรถได้!!!"สุดท้ายคำตอบก็คือ ไม่!!!
[Vampire International School]
โหหหห!!! ไม่อยากจะเชื่อว่าโรงเรียนป๊าจะใหญ่ขนาดนี้ มองไปทางนั้นก็สวย ทางโน้นก็สวย สุดยอดไปเลยยย วู้ฮู้!!! (ลืมเรื่องที่โกรธป๊าไปทันที) อีกอย่างนะตอนนี้มีหนุ่มหล่อๆตั้งหลายคนน่ะมายืนต้อนรับชั้นถึงหน้ารั้วโรงเรียน
"สภานักเรียน เคารพ! ยินดีต้อนรับกลับโรงเรียนVampire International Schoolครับท่านผู้อำนวยการโรงเรียน"ดูท่าแล้วคนที่พูดน่าจะเป็นประธานสภานักเรียนนะเพราะว่าชั้นเห็นป้ายแดงๆติดที่แขนข้างซ้ายของเค้าอ่านะ แล้วเหล่าสภานักเรียนทั้งหลายโค้งหัวให้กับป๊าของชั้น เพิ่งรู้แหะว่าป๊าก็มีคนเคารพเหมือนกัน(อคิติกับป๊าอีกตามเคย)
"อืมทำงานได้ดีเหมือนเดิมเลยนะโทโมะ นี่ฟางลูกสาวคนเดียวของ ผอ. เป็นพวกเดียวกับพวกนายนั่นล่ะ ผอ.ฝากให้พวกนายดูแลลูกสาวของ ผอ.ด้วยนะ"ป๊าของชั้นหัวไปพูดกับคนที่ชื่อ...อะไรนะ โมโม่ หรือ โมโม๊ะ นะ หึ่ย! จะอะไรนก็ช่างเถอะ แต่ชั้นได้ยินป๊าบอกว่า พวกเดียวกัน? แสดงว่านายโมโม๊ะ ก็เป็นแวมไพร์อ่ะดิ มิน่าล่ะตานี่สีแดงมาเด่นเลยเชียว
"ครับท่าน! เชิญครับคุณฟาง"นายโมโม๊ะรับคำสั่งจากป๊าของชั้นแล้วโค้งอีก1ที เป็นการเชื้อเชิญให้เข้าไปในโรงเรียน แล้วชั้นก็เดินตามเค้าไปซึ่งมีเหล่าสภานักเรียนทั้งหลายกำลังเดินตามหลังมา ส่วนป๊าก็เดินอยู่ข้างๆชั้น
...ขออนุญาติประชาสัมพันธิ์นะคะ ประชาสัมพันธิ์ถึงนักเรียนหอพระอาทิตย์และนักเรียนหอพระจันทร์นะคะ ขณะนี้ขอให้มารวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
"ป่ะลูกไปข้างในหอประชุมกัน ป่านนี้นักเรียนทุกคนกำลังรอพวกเราอยู่"ป๊าหันมาพูดกับชั้น แต่ชั้นได้ข่าวมาว่าฝ่ยประชาสัมพันธิ์เค้าเพิ่งประกาศไม่ใช่หรอ??? แล้วป๊าก็เดินนำชั้นขึ้นไปบนเวทีซึ่งตอนนี้ชั้นกับป๊ายืนเป็นจุดเด่นอยู่ ส่วนนายโมโม๊ะกับเหล่าสภาฯก็ไปยืนอยู่ข้างหลังชั้นกับป๊าอย่างกับองค์รักษ์แน่ะ หุๆ(แอบปลื้มนิดๆ)
"สวัสดีนักเรียนอันเป็นที่รักของ ผอ.ทั้งฝ่ายพระจันทร์และฝ่ายพระอาทิตย์ ตอนนี้โรงเรียนของเราาก็เปิดเทอมมาได้1วันแล้ว วันนี้เป็นวันที2 ซึงนี่..."ป๊าดันชั้นไปข้างหน้า ชั้นยังไม่ทันได้ตั้งตัวได้แค่ส่งยิ้มหวานๆตามสไตล์ของชั้นไปให้ แล้วก็มีทั้งเสียง โห่แซว เสียงกรี๊ด ดังไปหมด
"เอาล่ะ...นักเรียนทุกคน เงียบ! นี่..ฟาง ลูกสาวคนเดียวของ ผอ.จะย้ายมาเรียนที่นี่ อ่ะ..."พ่อยืนไมค์ให้ชั้น ชั้นก็รับมาแต่โดยดี
"สวัสดีค่ะ ชื่อฟางนะคะ ยังไงฟางก็ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้กับทุกคนนะคะ^^"ชั้นยิ้มกว้างเท่าที่ชั้นจะยิ้มได้
"อืม.ฟางเป็นนักเรียนพระจันทร์ ซึ่งนักเรียนพนระอาทิตย์คงรู้กันดีนะว่ากฎคืออะไร..."ป๊าชั้นพูดขึ้นอีกครั้ง
"เอาล่ะ...แยกย้ายได้ วันนี้ ผอ. ให้ฟรี1วัน ทั้งนักเรียนพระอาทิตย์และนักเรียนพระจันทร์ไม่ต้องเรียน"
เฮฮฮฮฮฮ!!!! แล้วก็ตามด้วยเสียงโห่ดีใจของเหล่านักเรียนทั้งหลาย แล้วชั้นกับป๊าตามด้วยพวกของโมโม๊ะ ก็เดินลงมาจากเวที
"นี่โมะ นายพาฟางไปที่หอพระจันทร์ด้วยนะ ให้ฟางอยู่ชั้นเดียวกับพวกนายละกันนะ"ป๊าหันไปสั่งนายโม๊ะ??? แล้วนายโม๊ะก็เดินนำชั้นไปที่หอพระจันทร์
...ระหว่างทาง
"นี่นาย"ชั้นหันไปสะกิดนายโมโม๊ะ
"ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ"นายโมโม๊ะหันมาหาชั้น
"นายชื่ออะไรกันแน่อ่ะ โมโม๊ะ โมโม่ หรือ โม๊ะ กันแน่ชั้นได้ยินป๊าเรียกนายอ่ะ"นายโมโม๊ะทำหน้าตาออกแนวว่าตกใจ เค้าเป็นอะไรของเค้า
"เอ่อ...ผมชื่อโทโมะครับหรือจะเรียกสั้นๆว่าโมะก็ได้ครับ"นายนั่นหันมาเกาท้ายทอยของตัวเอง อ่อ...ตานั่นชื่อโทโมะ หลงเรียกโมโม๊ะตั้งนานน่ะ
"แหะๆ ขอโทษด้วยนะ"ชั้นส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้นายโทโมะ
"เอ่อ ฟางครับ"ตานั่นหันมาเรียกชั้น
"หืมมม???"
"เอ่อ...ฟางเรียกผมว่า โมะ เฉยๆ แล้วตอนคุยกับผมก็แทนตัวเองว่าฟางได้ไหมครับ"เอ๋...? หน้าแดงด้วนยแหะ
"ได้สิ งั้นโมะเรียกฟางว่าฟางนะ ไม่ต้องเรียกคุณ แล้วโมะก็แทนตัวเองว่าด้วยนะเวลาที่คุยกับฟาง ตกลงไหม?"ชั้นหันไปถามเค้า
"ตกลงครับ"นายโมะยิ้ม
และแล้วชั้นกับนายโมะก็เดินมาถึงหอพระจัทร์สักทีหอพระจันทร์นี่เป็นสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับสีเหลืงอ่อน สวยแหะ และตรงหน้าทางเข้าก็มีสัญลักษณ์พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวติดไว้ข้างบนอย่างสวยงาม และฝั่งตรงข้ามของหอพระจันทร์ ชั้นเดาได้เลยว่าต้องเป็นหอพระอาทิตย์อย่างแน่นอนเพราะว่าหอพระอาทิตย์เป็นสีขาวตัดกับสีส้มอ่อนๆ ก็สวยเหมือนกันนะ แล้วก็มีสัญลักษณ์พระอาทิตย์ติดอยู่ข้าง
เย้!!! จบไปแล้ว1ตอนของฟุยุ ฟุยุเพิ่งหัดแต่งอาจจะแต่งออกมาไม่ดีเท่าไหร่ยังไงฟุยุก็ฝากติดตามด้วยนะคะ บายๆๆ ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ
(ฟุยุเพิ่งหัดเลยแต่งออกมาไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่อ่ะ)
///ฟาง///
ชื่อ ฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์
อายุ 17 ปี สัดส่วน:ส่วนสูง 160 ญ
เอกลักษ์ เส้นผมสีดำสนิท ดวงตาสีแดง ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแวมไพร์(อันนี้ฟุยุแต่งเองนะคะไม่รู้ว่าจริงๆสีอะไร)
ครอบครัว ลูกสาวคนเดียวของผอ.โรงเรียน ผู้เป็นแม่ยังเป็นปริศนา
ที่อยู่ เดิมอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ในตัวเมือง ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่หอพระจันทร์
ฟุยุ: มาอยู่กับฟุยุนะ พี่ฟางจะเป็นตัวละครที่แบบ อ่อนโยนแต่ก็แอบโหดในบางทีนะคะ แล้วอีกอย่างพี่ฟางเป็นตัวละครที่ไม่ค่อยสมหวังในเรื่องของความรักสักเท่าไหร่ แล้วอีกอย่างพี่ฟางกำลังตามหาว่าแม่ตัวเองมีจริงหรือเปล่า เพราะตั้งแต่เกิดมาพี่ฟางก็เห็นแต่หน้าพ่อ ถึงแม้พี่ฟางจะถามพ่อสักกี่ครั้งแต่คำตอบก็เหมือนเดิมทุกครั้ง"สักวันลูกจะรู้ความจริงด้วยตัวของลูกเอง" แต่ถึงยังไงพวกเราก็มาเอาใจช่วยพี่ฟางกันนะคะ ทั้งในเรื่องความรักแล้วก็เรื่องของผู้เป็นแม่ บ๊ายบาย
เย้ๆๆๆ ตื่นเต้นมากๆเลยอ่ะ (ประชดค่ะๆๆ) จะได้มาเรียนที่โรงเรียนของป๊า
"ฟางลูก...ได้เวลาแล้วนะ เตรียมตัวยังห๊ะลูกสาวคนสวยของป๊า" เสียงป๊าของชั้น เรียกชั้นซึ่งชั้นก็ไม่อยากจะขานรับสักเท่าไหร่เลย ชั้นโกรธป๊าของชั้นอยู่ล่ะ ก็ป๊าอ่ะบอกชั้นว่าถ้าชั้นไม่เข้าไปเรียนในโรงเรียนแวมไพร์ ป๊าก็จะจับชั้นให้เรียนพิเศษที่สถาบันกวดวิชานี่สิ แล้วชั้นไม่อยากจะเล่านะอาจารย์ที่สอนอยู่ที่สถาบันกวดวิชาอ่ะ ทั้งหัวล้าน หัวเถิก โอ๊ย ไม่อยากจะบรรยาย หัวอาจารย์แกนะยิ่งกว่าไฟสปอตไลท์อีกเวลาโดนแสงทีชั้นนี่โครตแสบตาเลย ไม่ไหวอ่ะๆเดี๋ยวเรียนไปตาชั้นบอดพอดี-_-
"ค่าาาา ฟางทั้งเตรียมตัวเตรียมใจไว้รอแล้วล่ะค่ะ-_-*"ชั้นก็ต้องจำใจขานรับป๊าไปอ่านะ ฮึ่ย!!
"ป่ะ ไปขึ้นรถกันป่านนี้รถเตรียมมารอล่ะ"ป๊าเดินเข้ามาในห้องชั้นแล้วก็จูงมือชั้นไปเลยอ่ะ
"ป๊าๆๆๆ ฟางไม่ไปได้ป่ะคะ.ส่งสายตาปิ๊งๆไปให้ผู้เป็นพ่อ"ชั้นพยายามอ้อนป๊าอย่างสุดฤทธิ์แต่ผลที่ได้คือ...
"ไม่ได้รถมารอแล้วป่ะๆ ขึ้นรถ ออกรถได้!!!"สุดท้ายคำตอบก็คือ ไม่!!!
[Vampire International School]
โหหหห!!! ไม่อยากจะเชื่อว่าโรงเรียนป๊าจะใหญ่ขนาดนี้ มองไปทางนั้นก็สวย ทางโน้นก็สวย สุดยอดไปเลยยย วู้ฮู้!!! (ลืมเรื่องที่โกรธป๊าไปทันที) อีกอย่างนะตอนนี้มีหนุ่มหล่อๆตั้งหลายคนน่ะมายืนต้อนรับชั้นถึงหน้ารั้วโรงเรียน
"สภานักเรียน เคารพ! ยินดีต้อนรับกลับโรงเรียนVampire International Schoolครับท่านผู้อำนวยการโรงเรียน"ดูท่าแล้วคนที่พูดน่าจะเป็นประธานสภานักเรียนนะเพราะว่าชั้นเห็นป้ายแดงๆติดที่แขนข้างซ้ายของเค้าอ่านะ แล้วเหล่าสภานักเรียนทั้งหลายโค้งหัวให้กับป๊าของชั้น เพิ่งรู้แหะว่าป๊าก็มีคนเคารพเหมือนกัน(อคิติกับป๊าอีกตามเคย)
"อืมทำงานได้ดีเหมือนเดิมเลยนะโทโมะ นี่ฟางลูกสาวคนเดียวของ ผอ. เป็นพวกเดียวกับพวกนายนั่นล่ะ ผอ.ฝากให้พวกนายดูแลลูกสาวของ ผอ.ด้วยนะ"ป๊าของชั้นหัวไปพูดกับคนที่ชื่อ...อะไรนะ โมโม่ หรือ โมโม๊ะ นะ หึ่ย! จะอะไรนก็ช่างเถอะ แต่ชั้นได้ยินป๊าบอกว่า พวกเดียวกัน? แสดงว่านายโมโม๊ะ ก็เป็นแวมไพร์อ่ะดิ มิน่าล่ะตานี่สีแดงมาเด่นเลยเชียว
"ครับท่าน! เชิญครับคุณฟาง"นายโมโม๊ะรับคำสั่งจากป๊าของชั้นแล้วโค้งอีก1ที เป็นการเชื้อเชิญให้เข้าไปในโรงเรียน แล้วชั้นก็เดินตามเค้าไปซึ่งมีเหล่าสภานักเรียนทั้งหลายกำลังเดินตามหลังมา ส่วนป๊าก็เดินอยู่ข้างๆชั้น
...ขออนุญาติประชาสัมพันธิ์นะคะ ประชาสัมพันธิ์ถึงนักเรียนหอพระอาทิตย์และนักเรียนหอพระจันทร์นะคะ ขณะนี้ขอให้มารวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
"ป่ะลูกไปข้างในหอประชุมกัน ป่านนี้นักเรียนทุกคนกำลังรอพวกเราอยู่"ป๊าหันมาพูดกับชั้น แต่ชั้นได้ข่าวมาว่าฝ่ยประชาสัมพันธิ์เค้าเพิ่งประกาศไม่ใช่หรอ??? แล้วป๊าก็เดินนำชั้นขึ้นไปบนเวทีซึ่งตอนนี้ชั้นกับป๊ายืนเป็นจุดเด่นอยู่ ส่วนนายโมโม๊ะกับเหล่าสภาฯก็ไปยืนอยู่ข้างหลังชั้นกับป๊าอย่างกับองค์รักษ์แน่ะ หุๆ(แอบปลื้มนิดๆ)
"สวัสดีนักเรียนอันเป็นที่รักของ ผอ.ทั้งฝ่ายพระจันทร์และฝ่ายพระอาทิตย์ ตอนนี้โรงเรียนของเราาก็เปิดเทอมมาได้1วันแล้ว วันนี้เป็นวันที2 ซึงนี่..."ป๊าดันชั้นไปข้างหน้า ชั้นยังไม่ทันได้ตั้งตัวได้แค่ส่งยิ้มหวานๆตามสไตล์ของชั้นไปให้ แล้วก็มีทั้งเสียง โห่แซว เสียงกรี๊ด ดังไปหมด
"เอาล่ะ...นักเรียนทุกคน เงียบ! นี่..ฟาง ลูกสาวคนเดียวของ ผอ.จะย้ายมาเรียนที่นี่ อ่ะ..."พ่อยืนไมค์ให้ชั้น ชั้นก็รับมาแต่โดยดี
"สวัสดีค่ะ ชื่อฟางนะคะ ยังไงฟางก็ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้กับทุกคนนะคะ^^"ชั้นยิ้มกว้างเท่าที่ชั้นจะยิ้มได้
"อืม.ฟางเป็นนักเรียนพระจันทร์ ซึ่งนักเรียนพนระอาทิตย์คงรู้กันดีนะว่ากฎคืออะไร..."ป๊าชั้นพูดขึ้นอีกครั้ง
"เอาล่ะ...แยกย้ายได้ วันนี้ ผอ. ให้ฟรี1วัน ทั้งนักเรียนพระอาทิตย์และนักเรียนพระจันทร์ไม่ต้องเรียน"
เฮฮฮฮฮฮ!!!! แล้วก็ตามด้วยเสียงโห่ดีใจของเหล่านักเรียนทั้งหลาย แล้วชั้นกับป๊าตามด้วยพวกของโมโม๊ะ ก็เดินลงมาจากเวที
"นี่โมะ นายพาฟางไปที่หอพระจันทร์ด้วยนะ ให้ฟางอยู่ชั้นเดียวกับพวกนายละกันนะ"ป๊าหันไปสั่งนายโม๊ะ??? แล้วนายโม๊ะก็เดินนำชั้นไปที่หอพระจันทร์
...ระหว่างทาง
"นี่นาย"ชั้นหันไปสะกิดนายโมโม๊ะ
"ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ"นายโมโม๊ะหันมาหาชั้น
"นายชื่ออะไรกันแน่อ่ะ โมโม๊ะ โมโม่ หรือ โม๊ะ กันแน่ชั้นได้ยินป๊าเรียกนายอ่ะ"นายโมโม๊ะทำหน้าตาออกแนวว่าตกใจ เค้าเป็นอะไรของเค้า
"เอ่อ...ผมชื่อโทโมะครับหรือจะเรียกสั้นๆว่าโมะก็ได้ครับ"นายนั่นหันมาเกาท้ายทอยของตัวเอง อ่อ...ตานั่นชื่อโทโมะ หลงเรียกโมโม๊ะตั้งนานน่ะ
"แหะๆ ขอโทษด้วยนะ"ชั้นส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้นายโทโมะ
"เอ่อ ฟางครับ"ตานั่นหันมาเรียกชั้น
"หืมมม???"
"เอ่อ...ฟางเรียกผมว่า โมะ เฉยๆ แล้วตอนคุยกับผมก็แทนตัวเองว่าฟางได้ไหมครับ"เอ๋...? หน้าแดงด้วนยแหะ
"ได้สิ งั้นโมะเรียกฟางว่าฟางนะ ไม่ต้องเรียกคุณ แล้วโมะก็แทนตัวเองว่าด้วยนะเวลาที่คุยกับฟาง ตกลงไหม?"ชั้นหันไปถามเค้า
"ตกลงครับ"นายโมะยิ้ม
และแล้วชั้นกับนายโมะก็เดินมาถึงหอพระจัทร์สักทีหอพระจันทร์นี่เป็นสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับสีเหลืงอ่อน สวยแหะ และตรงหน้าทางเข้าก็มีสัญลักษณ์พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวติดไว้ข้างบนอย่างสวยงาม และฝั่งตรงข้ามของหอพระจันทร์ ชั้นเดาได้เลยว่าต้องเป็นหอพระอาทิตย์อย่างแน่นอนเพราะว่าหอพระอาทิตย์เป็นสีขาวตัดกับสีส้มอ่อนๆ ก็สวยเหมือนกันนะ แล้วก็มีสัญลักษณ์พระอาทิตย์ติดอยู่ข้าง
เย้!!! จบไปแล้ว1ตอนของฟุยุ ฟุยุเพิ่งหัดแต่งอาจจะแต่งออกมาไม่ดีเท่าไหร่ยังไงฟุยุก็ฝากติดตามด้วยนะคะ บายๆๆ ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ
(ฟุยุเพิ่งหัดเลยแต่งออกมาไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่อ่ะ)
///ฟาง///
ชื่อ ฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์
อายุ 17 ปี สัดส่วน:ส่วนสูง 160 ญ
เอกลักษ์ เส้นผมสีดำสนิท ดวงตาสีแดง ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแวมไพร์(อันนี้ฟุยุแต่งเองนะคะไม่รู้ว่าจริงๆสีอะไร)
ครอบครัว ลูกสาวคนเดียวของผอ.โรงเรียน ผู้เป็นแม่ยังเป็นปริศนา
ที่อยู่ เดิมอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ในตัวเมือง ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่หอพระจันทร์
ฟุยุ: มาอยู่กับฟุยุนะ พี่ฟางจะเป็นตัวละครที่แบบ อ่อนโยนแต่ก็แอบโหดในบางทีนะคะ แล้วอีกอย่างพี่ฟางเป็นตัวละครที่ไม่ค่อยสมหวังในเรื่องของความรักสักเท่าไหร่ แล้วอีกอย่างพี่ฟางกำลังตามหาว่าแม่ตัวเองมีจริงหรือเปล่า เพราะตั้งแต่เกิดมาพี่ฟางก็เห็นแต่หน้าพ่อ ถึงแม้พี่ฟางจะถามพ่อสักกี่ครั้งแต่คำตอบก็เหมือนเดิมทุกครั้ง"สักวันลูกจะรู้ความจริงด้วยตัวของลูกเอง" แต่ถึงยังไงพวกเราก็มาเอาใจช่วยพี่ฟางกันนะคะ ทั้งในเรื่องความรักแล้วก็เรื่องของผู้เป็นแม่ บ๊ายบาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ