ผมรักหมอชาน

ร่างสูงช่วงชิงความหวานจากในดพรงปากเล็ก ลิ้นร้อนหยอกล้อลิ้นเล็แล้วดึงแรงๆหนึ่งครั้งก่อนจะผละออกมา

"หวานใช้ได้"

"นี่คุณจะ.. !!!"

ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะได้พูดจบร่างสูงก็ประกบริมฝีปากเข้าไปอีกครั้ง มือหนาหยอกล้อกับเม็ดติ่งสีชมพูที่ชูชันด้วยอารมณ์ ร่างเล็กอยากจะร้องครางออกมาอย่างสุขสม และก็ทำไมได้ เพราะริมฝีปากร้อนครอบครองไว้หมดแล้ว

เตียงเหล็กเปล่าตั้งอยู่ไม่ไกลนัก เซฮุนอุ้มลู่หานไปนอนบนเตียงเหล็กเย็นนั้นก่อนจะถอดเสื้อออกทีละชิ้น ตอนที่ทั้งสองร่างเปลือยเปล่า

"นายทำ..อ๊ะ บ้าอะไร"

ร่างเล็กตะวาดพลางดันริมฝีปากร้อนที่กำลังครอมครองเม็ดติ่งออก ร่างสูงช้อนตาขึ้นมามองก่อนจะไล้ริมฝีปากต่ำลงไปที่สะโพกขาวผ่องแล้วใช้ลิ้นร้อนไล้เลียเบาๆสร้างความเสียงซ่านให้ร่างที่นอนอยู่บนเตียงเย็น

"อ๊ะ.. ไม่เอา.."

ถึงใจจะห้าม แต่ร่างกายก็ตอบสนองดีเหมือนกันนะ ลู่หาน.. ริ้มฝีปากหนาครองครองส่วนอ่อนไหวที่ชูชันด้วยแรงอารมณ์และดูดมันขึ้นลงเป็นจังหวะจนร่างเล็กต้องกระตุกและร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน

"อ๊ะ อึก.. อ๊า มะ อ๊าาาา"

เอวบางส่ายไปมา มือหนายึดเอวบางไว้กับที่ก่อนจะรูดแก่นกายของตัวเองสามทีแล้วใส่เข้าไปในช่องทางแดงจัดด้วยอารมณ์ 

"มะ อ๊ะ.. ไม่ อึก อ๊าาาาา"

ร่างสูงกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้ากับจุดกระสันของลู่หานอย่างเต็มแรงทุกครั้ง ร่างเล็กร้องออกมาเสียงดังจนร่างสูงต้องก้มลงประทับริมฝีปากลงบนปากของร่างเล็กเพื่อหยุดเสียงคราง

"มะ.. อึกอ๊าาา อ๊ะๆๆ แรงอีก.ง อืม อย่างนั้น อ๊ะ"

ร่างเล็กเชิดหน้าครางพร้อมกับขออย่างไม่อายปาก ยิ่งขอ ร่างสูงก็ยิ่งสนอง ร่างสูงใส่เข้าไปเต็มแรง

"ลู่หาน.. อืมมมมม"

ร่างสูงอดที่จะครางต่ำในลำคอไม่ได้เนื่องจากร่างเล็กรัดเขาแน่นดีเหลือเกิน แต่เขาก็ไม่ได้สังเกตว่า มีเลือดไหลออกมาจากช่องทางเย้ายวนนั่น..

"อึก.. อ๊นะ อึก อ๊าาาา นาย ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาาาา"

ร่างเล็กกรีดร้องพร้อมกระตุกสองสามทีก่อนจะปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของเซฮุน สายตาคมเหลือบไปเห็นเลือดที่เลอะอยู่ที่เตียง

"ครั้งแรกหรอ..?"

"ก็..ใช่นะสิ แฮ่กๆ"

"คราวหลังน่ะ เวลาคราง เรียกเซฮุนก็ได้"

"ไม่ต้องมาพูดเลยนะ!!"

---------กลับไปอ่านที่ dek-d ต่อนาจาาาา---------