Exchang Kamikaze วุ่นรักยัยนักเรียนแลกเปลี่ยน

     #BYE BYE THAILAND#
 
 
 
 
 
     หลังจากที่พวกเราอิ่มหมีพลีหมันกับอาหารเมื่อนี้แล้วพวกเราก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน
 
 
 
 
 
     จ.15.มีนาคม @สนามบินสุวรรณภูมิ
 
 
 
 
 
     "แก้ว แจม มีน มาจริงหรอเนี่ย" ไม่อยากเชื่อว่าคนรักเรียนอย่างยัยมีนจะมาส่งฉันขึ้นเครื่องได้
 
 
 
 
 
     บอกก่อนเลยว่าวันนี้เป็นเป็นวันจันทร์ซึ่งตามปกติแล้ววันนี้เป็นวันที่มีการเรียนที่เข้มข้นมากเพราะเหล่าวิชาที่มหาโหดทั้งหลายมารวมตัวกันตั้งแต่คาบเช้ายังคาบบ่าย ทั้งฟิสิกส์ คณิต และแลป แล้วอย่างที่บอกกว่ายัยมีนเป็นเด็กที่รักเรียนมาก(ก.ไก่ล้านตัว) ซึ่งเป็นการยากที่ยัยมีนจะขาดเรียน
 
 
 
 
 
     "ยังไงก็ต้องมาอยู่แล้วล่ะ เพื่อนรักจะไปแล้วทั้งที" แก้วตอบ ส่วนยัยนี่คิดได้อย่างเดียวคืออยากโดดเรียนร้อยเปอร์เซ็น
 
 
 
 
 
     "ฟางถึงนู้นแล้วโทรกลับมาบ้างนะ"  แจมพูด
 
 
 
 
 
     "รับทราบ จะโทรมาทุกวันก่อนนอนเลย" 
 
 
 
 
 
     "ดีมาก" แจมดึงฉันเข้าไปกอด
 
 
 
 
      
     "คิดถึงมีนด้วยนะ"
 
 
 
 
 
     "อือ จะคิดถึงทุกคนเลย"
 
 
 
 
 
     "อ่อใช่เกือบลืมแน่ะ อ่ะนี่ฟางพวกเราช่วยกันทำไว้ดูเวลาเบื่อๆน้า" มีนพูดแล้วส่งแผ่นซีดีแผ่นหนึ่งมาไห้
 
 
 
 
 
     "อะไรอ่ะ"
 
 
 
 
 
     หวังว่าจะไม่ใช่อะไรพิลึกๆนะห้องฉันยิ่งชอบทำอะไรที่ไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านอยู่ อย่างเช่นคร่าวก่อนที่มีเพื่อนไปแลกเปลี่ยนเหมือนกันเพื่อนๆในห้องก็อยากจะหาของให้แล้วพวกกวินเลยบอกว่าจะขอจัดการเองเพราะเพื่อนที่ไปแลกเปลี่ยนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกะกวิน สรุปว่าของที่ให้ไปคืออะไรรู้มั้ย “ถุงยาง” ผมนี่เพลียเลยครัช
 
 
 
 
 
     "แผ่นซีดีไง"
 
 
 
 
 
     "-O- คงไม่ใช่อะไรแปลกๆแบบครั้งก่อนนะ"
 
 
 
 
 
     "ไม่ใช่หรอกครั้งนี้แจมเป็นคนจัดการไม่ต้องห่วง แต่รับรองขำ" มีนตอบ
 
 
 
 
 
     "รับรองขำจริง แจมดูแล้ว" แจมพูดพรางกลั้นหัวเราะไปด้วย
 
 
 
 
 
     "ท่าทางจะขำจริงนะเนี้ย นี่แจมขำซะขนาดนี้"
 
 
 
 
 
     "ยัยแจมมันเส้นตื่น นิดๆหน่อยๆก็ขำและ" มีนพูด
 
 
 
 
 
     "มีนไม่ขำเหรอตอนดูไอ้แผ่นนี้น่ะ"
 
 
 
 
 
     "ขำดีอันนี้ยกเว้นไว้อย่างหนี่ง" มีนพูดแล้วขำออกมาเบาๆ
 
 
 
 
 
     "ฟางโหลดกระเป๋าหรือยังลูก" คุณพ่อเดินเข้ามาถาม
 
 
 
 
 
     "เรียบร้อยและคะ" 
 
 
 
 
 
     "อีกตั้ง2ชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาขึ้นเครื่อง" คุณแม่พูด
 
 
 
 
 
     "คะ พรุ่งนี้คุณพ่อมีประชุมไม่ใช่เหรอค่ะ"
 
 
 
 
 
     "ใช่จ๊ะ"
 
 
 
 
 
     "งั้นคุณพ่อกลับก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่หล่อนะ"
 
 
 
 
 
     "จ้าๆงั้นพ่อกับแม่กลับก่อนนะ ไปกันฟินเฟย์"
 
 
 
 
 
     "พ่อจ้า แม่จ้าวันนี้เฟย์ขอไปนอนบ้านแก้วได้มั้ย"
 
 
 
 
 
     "หืม"
 
 
 
 
 
     "คือ เฟย์อยากอยู่ส่งพี่ฟางก่อน" เฟย์อ้อนคุณแม่กับคุณพ่อ
 
 
 
 
 
     "คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เดี๋ยวแก้วจะดูแลเฟย์เอง"แก้วช่วยเสริม
 
 
 
 
 
     หลังจากที่เฟย์อ้อนคุณแม่คุณพ่อเกือบจะได้แล้วยัยแก้วก็มาสมทบป็นกองหนุนอ้อนคุณแม่คุณพ่ออีกราย นี่อย่าบอกนะว่าจะแอบไปฉลองที่ฉันไปฝรั่งเศสแล้ว ใช่แน่ๆเลย ยัยพวกนี้มันร้ายนัก
 
 
 
 
 
     "ก็ได้จ๊ะ" คุณแม่พูดแล้วเดินออกไป ปล่อยไปง่ายๆงี้เลยหรอคุณแม่ อะๆยอมวันนึงก็ด้ายย
 
 
 
 
 
     "พี่ฟางอย่าลืมของฝากฟินน้าา" ยัยน้องสาวพูด
 
 
 
 
 
     "จ้าา" ถ้าพี่ไม่ลืมน่ะนะ
 
 
 
 
 
     "แกไปสตาร์บั๊คกัน"
 
 
 
 
 
     พวกเราทั้ง5คนเดินไปนั่งคุยกันในสตาร์บั๊คจนได้เวลาขึ้นเครื่อง เหล่าเพื่อนสาวก็พากันมาส่งฉันหน้าเกต
 
 
 
 
 
     "ไปนะ" ต้องลากันจริงๆแล้วสินะ เอาจริงๆก็ใจหายอยู่เหมือนกันนะ
 
 
 
 
 
     "บายฟาง"
 
 
 
 
 
     "ดูแลตัวเองดีๆนะ"
 
 
 
 
 
     "อย่ากินเยอะล่ะ"
 
 
 
 
 
     "อย่าลืมของฝากเฟย์น้าา" 
 
 
 
 
      
     เพื่อนต่างพากันบอกลาฉัน ฉันพยายามคิดนะว่าอีกปีหนึ่งต้องเจอกันกลับมาที่นี่จะมีอะไรเปลี่ยนไปบ้างหรือป่าวนะ
 
 
 
 
 
     'บ๊ายบายประเทศไทย อีกหนึ่งปีเจอกันใหม่'
 
 
 
 

ฮัลโหลลลลลล
กลับมาแล้ว อย่าเพิ่งหาไปไหนนะกลับมาอ่านกันก่อนนนนนนนน