รัก...รสมะระ(หวาน)

“ปังๆๆๆ”

 “ขยับอีกนิดนึง...โอเค ๆ ...” ผมขออนุญาตคุณเจษใช้พื้นที่ตรงนี้ปลูกเรือนกุหลาบเพราะนอกจากสวนด้านหน้าทั้งหมดจะเป็นสวนมะระขนาดใหญ่แล้ว ก็แทบจะไม่มีดอกไม้อะไรเลย....ดอกกุหลาบมีกลิ่นหอม.....อาจทำให้จิตใจใครบางคนซึมชับความหอมความสวยงามของธรรมชาติบ้าง....

“เดี๋ยวไวท์ขอไปซิ้อต้นกุกลาบในตลาดนะครับ”

“อืม....รีบไปรีบกลับนะ...”

ผมมั่นใจแล้วว่าไวท์จะช่วยให้บ้านที่เงียบเหงาหลังนี้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง....แน่นอน...

"เสียงใครทำอะไร...เสียงดังแต่เช้าครับป๊า”

“ป๊าให้เค้าปลูกเรือนเพราะชำ....นิดหน่อย”

“อ่อ...ป๊า...กัปว่าจะลองลงไปดูของในตลาดมาตุนไว้หน่อย....ป๊าเอาไรไหมครับ”

“ไม่เอา...รีบไปรีบกลับนะ”

“ครับ”

.....ตลาด....กาญจนี....

“ต้นกุหลายสีม่วงนี้ต้นกี่บาทครับลุง....”

“ต้นเดียวหกสิบ...ถ้าหลายต้นก็ต้นละ35 พ่อหนุ่ม”

“โหยสามสิบไม่ได้เหรอลุง...ผมเอาสักสามสิบต้น...”

“อะๆๆๆ...ลุงให้ละกัน...แล้วเอารถมาขนไหม...”

“เอามาสิลุง...”

“งั้นรอนะ...ลุงเรียนไอ้ลายมาช่วยขน”

“ครับ”

“อ่อ...รถอยู่ไหนครับ...”

“อยู่ด้านโน้นครับ…อ่อ...คะคุณ...อ่อ...คะคุณใส่เสื้อกลับด้าน”

“อ่อ...555 ขะขอโทษทีผมรีบไปหน่อย”

“ไม่เป็นครับ...ผมก็เคยนะ..แต่น่าอายกว่าคุณอีก...ผมติดกระดุมผิด...แถมยังใส่ผิดด้านเหมือนคุณด้วย...”

“คุณไม่ใช่คนที่นี่เหรอ...ผมไม่เคยเห็น”

“ครับ..ผมเพิ่งมาทำงานกับคุณเจษ...อ่อ..ไร่มะระตรงสุดชอยครับ”

“อ่อ..ผมเคยผ่านนะ...แต่ไม่ค่อยชอบกินมะระ...ก็เลยไม่ได้ไปอุดหนุน...”

“ครับ...”

“แล้วนี่คุณชื่ออะไร...ผมชื่อลาย....”

“ผม...ชื่อไวท์ครับ”

“ยินดีที่ได้พบกันนะครับ ไวท์...”

“เช่นกันครับ”

ผมกับลายช่วยกันขนดอกกุหลาบขึ้นรถ....แต่เนื่องจากรถผมเล็กเกินไปจึงไม่สามารถขนกุหลาบทั้งหมดได้ในครั้งเดียว...ลายจึงอาสาขับรถอีกคันไปส่งให้...ลายเป็นผู้ชายผิวเข้ม ผมเกรียนๆ...คุยเก่ง...ผมได้เพื่อนใหม่แล้ว....

“คุณเจษครับ...นี่ลายลูกชายลุงสนเจ้าของไร่กุหลาบในตลาดครับ”

“สวัสดีครับคุณ”

“ยินดีต้อนรับนะครับ…ตายสบายเลย...ผมขอตัว...”

“ครับ”

“ลายว่านะ...ข้างทางเข้าน่าจะมีดอกไม้ปลุกนะไวท์...จะได้ช่วยให้รถผ่านไปมาได้เห็นว่ามีโรงงานมะระอยู่ข้างในนี้...ดีกว่าปล่อยให้หญ้าขึ้นรกแบบนั้น....”

“ผมไม่อนุญาตให้ใครทำอะไรหรือปลูกอะไรในไร่ของผมทั้งนั้น!!!....ผมไล่คุณออกตั้งแต่เมื่อวาน...วันนี้ทำไมยังเสนอหน้า...ในบ้านผมอีก !!...”

“คุณเจษให้ผมอยู่...และคุณก็ไม่มีสิทธ์มาสั่งผม...ผมไม่ใช่ทาสของคุณ!”

“หน้าด้าน!!”

“เห้ยยย!!...พูดกันดีๆ ก็ได้...ทำไมต้องด่าด้วยว่ะ”

“ที่นี่บ้านผม...ตรงนี้เป็นที่ของผม...ผมมีสิทธิ์...ที่จะทำอะไร...มีสิทธิ์ที่จะให้ใครอยู่หรือไล่ใครออกก็ได้!!!” “ละลายกลับไปก่อนนะ..ไว้พรุ่งนี้ไวท์จะไปหาที่ร้านนะ”

“งั้นลายไปละนะ...ไวท์เองระวังตัวละ..อยู่ใกล้หมาบ้าเดี๋ยวจะติดเชื้อ!!!”

“อะไอ้....ไอ้!!!...”

“ผมขอตัว” ผมหันหลังจะเดินเข้าบ้าน...แต่นายน้อยกลับปาต้นกุหลาบของผมลงพื้นอย่างไม่ใยดี...ผมเข้าไปแย่งดอกกุหลาบต้นนั้น...เพื่อให้เค้าหยุดการกระทำบ้า ๆ แบบนั้นแต่เหมือนจะไม่สำเร็จ...ผมกลับสะดุดขาตัวเองล้ม...ที่แย่ไปกว่านั้นคือ...ปากของผมกับนายน้อยแตะกันแน่น....วินาทีของการสัมผัส...เหมือนทุกอย่างหยุดนิ่ง....มีเพียงแค่ลมหายใจที่ส่งเสียงตอบโต้กัน“ 

สัมผัสแรกถึงจะไม่ได้ตั้งใจแต่มันต้องมีสัมผัสต่อมาอีกแน่ๆ เลยค่ะ อิอิ อดใจรอกัน้าาาาาาาาาาาาา ^^