รัก...รสมะระ(หวาน)

-

เขียนโดย chadaapp

วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.19 น.

  15 ตอน
  0 วิจารณ์
  18.71K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2558 15.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ความจริง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ งาน โอท็อป เกษตร บ้านเรา

“วันนี้รู้สึกยินดีที่พี่น้องบ้านเราให้ความร่วมมือในการร่วม งาน  ขอให้พี่น้องทุกคนช่วยกันสนับสนุนสินค้าของตำบลเรา  เพื่อเป็นการพัฒนาจังหวัดของเราให้มีความเจริญขึ้นกว่าที่เป็นอยู่....ขอเชิญทุกคนเยี่ยมชมสินค้าและเลือกชื้อได้ตามอัธยาศัย เลยครั บเชิญๆๆ” เสียงผู้ใหญ่บ้านกล่าวเปิดงาน...ประจำหมุ่บ้าน...ดังก้องไปทั่ว....

“พี่ลายจ๋า...น้องนุ่นของถ่ายรูปด้วยได้ไหมจ๊ะ.....”

“ได้สิครับ...ยินดี”  ผมมาออกร้ายขายต้นไม้....แต่ไม่ได้ขายดีหรอกครับ...บรรดาผู้หญิงที่เคยดูถูกผม...ต่างเข้ามาถ่ายรูป...มาหยอกล้อ...มาจีบ...ผมอย่างออกนอกหน้า....

“นี่ๆๆๆ ยัยเนย แกช่วยดูหน่อยสิว่านั้นใช่ ไอ้ลาย คนที่เคยมาจีบเอ็งรึเปล่า...”

“ใช่จ๊ะ...พ่อ”

“แล้วมันไปศัลยกรรมหมอไหนว่ะ...ถึงได้หล่อราวกับเทพบุตร...”

“จะหมดไหนละพ่อ..ก็เจ๊แตงกับช่างตัดผมชื่อดังบ้านเรา...พี่เมนนั้นและพ่อ”

“แล้วเนยรู้ได้ไงว่ะ...ยังกับแกเป็นส่วนหนึ่งในการศัลยกรรม...”

“หึ...เนยไม่ใช่แค่ส่วนหนึ่งนะพ่อ...แต่เนยเป็นทั้งหมดของการศัลยกรรมครั้งนี้ ”

“อะไรของแกว่ะ....งง”

“เดี๋ยวพ่อก็รู้”

ฉันยืนมองลายคนใหม่อย่างภาคภูมิใจ....มันเป็นแผนขั้นแรกที่ฉันต้องการให้ลายเปลี่ยนตัวเอง....และมันก็ได้ผม...เกินคาดจริงๆ....

“เชิญทุกคนเลือกต้นไม้ร้านลายได้เลยนะครับ...วันนี้ลายจัดโปรชื้อหนึ่งแถมหนึ่ง...เชิญครับ...”

“พี่ลายจ๋า...แล้วถ้าบุ้งชื้อพี่ลายพอจะแถมหัวใจมากับต้นไม้ได้ไหมค่ะ อิอิ”

“บ้าสิยัยบุ้ง....แกจะอ่อยพี่ลายของฉันไม่ได้...โน้นผัวแกยืนมองตาเขียวแล้ว...”

“ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมค่ะ....พี่ลาย...”

“ตาย ๆๆๆๆ วันนี้งานของบ้านเราคึกคักเพราะพ่อลายเลยนะเนี่ยย....”

“ต้องยกความดีให้กับเจ้าของความคิดจริงๆ “

“เจ้าของความคิด...ไครว่ะ”

“หึ...เดี๋ยวพวกเอ็งก็รู้”

แผนการของนังเนยมันเห็นทันตาจริงๆ ตอนแรกที่ฟังมันเล่าว่าต้องการเปลี่ยนไอ้ลายให้หล่อขึ้น....เพื่อจะได้เอามาเป็นแฟน....หึ...มันข่างกล้าบ้าบิ่นสิ้นดี....นี่ถ้าลายมันรุ้ว่าทุกอย่างที่มันเป็นอยู่ตอนนี้เพราะนังเนยนะ....มันคงจะอกแตกตาย....แต่กว่าจะถึงวันนี้น....คงจะลายคงตกหลุมพรางของนังเนยจนกู่ไม่กลับแล้วมั้ง.....แล้วแผนการขั้นที่สองของนังเนยกำลังเริ่มขึ้น....เชิญชม....(เจ๊แตงขอคอนเฟริมว่าสนุกและอ่อยถึงใจแน่นอน....55555)

“อ้าว...น้องเนยวันนี้มาออกร้านกับเค้าด้วยเหรอ...มาๆๆๆ พี่ช่วยขายไหมจ๊ะ”

“น้ำหน้าแบบพี่คงจะช่วยไล่ลูกค้าของฉันออกไปละสิ...”

“โถ่ๆๆๆๆ แม่ค้าคนสวยทำไมปากร้ายอย่างนี้ละจ๊ะ....ไม่น่ารักเลย”

“แก….ออกไปเลยะ....ก่อนที่จะ…จะ....หัวแตก...”

“เดือนร้อน....ทำไหมละจ๊ะ”

“อย่าเข้ามานะ!!!!....นายลายยยยยยยยยยยยย....ช่วยเนยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!”

“เนย!!!!” เสียงตะโกนจากร้านริมสุดของงานดังขึ้นท่ามกลางความตกใจของผู้คนที่มาเที่ยวงาน....และเพียงแค่ผมได้ยิน...ผมก็รู้ทันทีว่า...มันคือเสียงของ......

“ทำท่าตบฉันสิ...เร็วๆๆ แค่ทำท่านะ....”

“เห้ยยยยยย!!!...หยุดนะ!!!...ปล่อยเนยชะ”  ภาพของไอ้หัวทองที่ทำท่าจะตบเนย....มันทำให้ผมต้องรีบเข้าไปช่วย....

“ลาย…..อึกๆๆๆๆๆ....ชะช่วยเนยด้วย”

“ไม่ปล่อยเว้ยยยยยย”

“แน่ใจนะว่ามึงอยากมีเรื่อง!!!”

“นะ...แน่ใจดิว่ะ”

“พลักฉันไปหาลายสิ...เอาแบบเต็มแรงเลยนะ”

“อะ...เอางั้นเหรอ”

“เอออ...”

ไอ้หัวทองมันน่าตบชะมัด.....อุตสาห์จ้างมาเล่นละคร....ไม่ได้เรื่องเล้ยยยยยยย....แต่มาถึงขึ้นนี้แล้ววว....ต้องเดินหน้าอย่างเดียวก่อนที่แผนจะแตก....แต่ตอนนี้ทำไมแรงผลักมันได้เหวี่ยงเบอรืแรงชะมัด.....ปึก!!!!

“นะ....เนยเป็นอะไรรึเปล่า”

วินาทีที่ลายปรากฎร์โฉมต่อหน้า........โอ้วววววววววว...ทำไมช่างหล่อบาดใจเนยเหลือเกินคะลาย….หน้าตา....ทรงผม...เสื้อผ้า…มันใช่จริงๆ...คุ้มละที่อุตสาห์จ้างเจ๊แตงกับนายเมนแปลงโฉม....เสียเงินไปเป็นหมื่นเพื่อชื้อเทพบุตร....คราวนี้เนยจะไม่ยอมให้ลายเดินหนีเนยไปอีก.....แกล้งสลบดีกว่า....(ไม่ใช่เนยใครจะกล้า...)

“เนยๆๆ”ผมตกใจที่อยู่ๆ เร่างของเนยถูกเหวี่ยงมาชนผมเต็มๆ ดีนะที่ผมรับไว้ทัน.....แต่สายตาที่เนยมองหน้าผม....ทำไมมันแปลกๆนะ....ไม่ทันที่ผมจะเอ่ยถามร่างบางในอ้อมกอดผมก็สลบไปชะงั้น....น่าแปลกที่หลังจากเนยสลบทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติ...อย่างกับไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้....วันนี้มีแต่เรื่องดีๆแต่ทำไมผมรู้สึกว่ามันเหมือนฉากละครน้ำเน่าที่แม่ผมชอบดูชะมัด....คงไม่มีไรมั้ง....ผมคิดมากไปละ....ตอนนี้เนยนอนพักบ้านผม....ผมได้แต่นั่งมองหน้าเนยอยู่อย่างนั้น....จนกระทั่ง

“อึกๆๆๆ...ละลาย...เนยขอโทดนะ....อึกๆๆๆ เนยไม่ได้ตั้งใจจะให้เรื่องของเราเป็นแบบนี้...เนยรักลาย....ได้ยินไหมค่ะ...”

เสียงเนยละเมอกอดแขนผมไว้แน่น....นำตามี่ไหลรินตรงหางตาทำให้ผมเริ่มอึกอัด...ว่าผมจะเอายังไงต่อดีกับความรักของผม....เนยจะรักผมจริงๆหรือแค่เห็นว่าผมหล่อขึ้น...ดูดีขึ้นกันแน่นะ....ผมไม่แน่ใจเลยจริง ๆ....

 

เรื่องราวของเนยที่วางแผนเพื่อหวังจะพิชิตใจพระรองของเราเป็นยังไงกันบ้างค่ะ....ตอนหน้ามาลุ้นตำตอบของลายกันค่ะว่า...ลายจะตัดสินใจยังไง...และแผนการของเนยครั้งนี้จะถูกเปิดเผยหรือไม่....มาลุ้นพร้อมๆกันนะค่ะ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา