Welcome to dark side

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่น่าจะพูดใส่หน้าป๊อปปี้ด้วยคำนั้นเลยนะ”เมื่อพาพาร์ทมาทำแผลที่ห้องพยาบาลพาร์ทพูด
เตือนฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมกัน พวกนั้นทำกับพาร์ทรุมทำร้ายพาร์ทราวกับไม่ใช่คนนะทำไมต้องพูดเหมือนจะปกป้องคน
เลวๆแบบนั้นด้วย”ฟางรีบพูดอย่างไม่พอใจที่เห็นพารืทปกป้องป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะป๊อปปี้ไม่ใช่คน เอ่อ เราหมายถึงป๊อปปี้ไม่ใช่พวกที่อยู่ในระดับเดียวกับเราน่ะ หมอนั่นอยู่สูง
กว่าพวกเรานะ”พาร์ทรีบพูดก่อนที่จะชะงักแล้วบอกฟางเสียงอ่อยลง
 
 
 
 
 
 
 
“สูงงั้นหรอ สูงแล้วมีสิทธิ์ทำร้ายใครก็ได้ ตั้งตนเองเป็นศาลเตี้ยแบบนี้งั้นหรอ เลวที่สุด พาร์ทจะต้อง
ไปยอมคนร้ายกาจแบบนั้นทำไม คนเลวๆแบบนั้นไม่ควรที่จะให้เกียรติเลยด้วยซ้ำ ฟางไม่ยอมหรอก
นะที่เห็นต้องเห็นพาร์ทถูกทำร้ายแบบนี้”ฟางพูดทำให้พาร์ทหน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เดี๋ยวสักพักเราก็หายน่าฟาง เอาเป็นว่าวันนี้ถ้าฟางไม่อยากเข้าคลาสเรียนแล้วจะโดดเรียน
แล้วไปเดินเล่นข้างนอกรั้วDSก็ได้นะ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มก่อนที่จะแนะให้ฟางออกไปเดินเล่น
ข้างDSในยามบ่ายๆที่มีคาราวานพวกยิปซีมาตั้งรกรากอยู่เป็นชุมชนเล็กๆ
 
 
 
 
 
 
 
“มาก่อนอย่าเอาสร้อยข้อมือของแนนไปใส่เล่นนะ”เสียงดุๆของซีแนนดังมาจากกระโจมยิปซีดูดวง
ทำให้ฟางหันไปมองซีแนนและมาก่อนที่เถียงกันไปมาก่อนที่จะสะดุดกับสร้อยข้อมือหินประดับสีน้ำ
ทะเลที่คล้ายกับมีคลื่นกระทบกันไปมาในหินราวกับเป็นภาพเคลื่อนไหวทำให้ฟางนิ่งมองมันด้วย
ความสนใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าชอบก็ซื้อเลยสิคะ เดี๋ยวแนนลดราคาพิเศษให้เลย”ซีแนนเห็นฟางสนใจสร้อยข้อมือตัวเองก็รีบ
พูดก่อนที่ฟางจะหยิบสร้อยมาถามราคากับซีแนน ทันทีที่ซีแนนเห็นหน้าฟาง เหมือนกับมีบางอย่าง
ที่แล่นเข้ามาในหัวซีแนนอย่างรวดเร็วจนร่างบางต้องคว้ามือฟางมาจับอย่างรวดเร็วท่ามกลางความ
ตกใจของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เธอเป็นเหมือนชั้น เธอเป็นชั้นความรักที่เป็นเส้นขนานมันจะนำพาแต่ความเสียใจ ความเจ็บปวดมา
ให้เธอและเค้า เธอต้องเลือกถ้าเธอไม่เลือกเธอจะต้องเป็นผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้โลกนี้ต้อง
วุ่นวาย ทางที่ดีอย่าหลงรักเค้า ฆ่าเค้าซะ”ซีแนนเริ่มทำนายออกมาให้ฟางก่อนที่จะทรุดลงไปโดยมี
มาก่อนเข้ามาดูแล
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอดียัยนี่มีญาณทิพย์อ่ะเลยเปิดดูดวงไว้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เป็นแบบนี้เอาเป็นว่าเธอชอบสร้อยข้อ
มือเส้นนี้ใช่มั้ยเอาไปเลย ชั้นให้ ถือเป็นค่าทำขวัญที่ทำให้ตกใจแล้วกัน”มาก่อนพูดก่อนที่จะยัด
สร้อยข้อมือให้กับฟาง โดยที่ฟางมองมาก่อนที่อุ้มซีแนนที่เป็นลมไปแล้วเข้ากระโจมไปด้วยความไม่
เข้าใจกับคำพูดของซีแนน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ผู้ให้กำเนิดเด็กที่จะทำให้โลกนี้ต้องวุ่นวายงั้นหรอ เรื่องบ้าอะไรเนี่ย”ฟางพูดกับตัวเองเมื่อเดินกลับ
มาในบริเวณDSในตอนเย็นคนเดียวโดยไม่สังเกตเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โดดเรียนไม่เข้าเรียนแถมยังกล้าหักหน้าชั้นในห้องแบบนี้คิดว่าเธอเป็นใครกัน”เสียงว่าของป๊อปปี้
ตะโกนมาทำให้ฟางชะงักมองไปรอบๆแต่ไม่พบป๊อปปี้ แล้วนี่เขาอยู่ไหนกัน
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้รีบกระโดดลงมาจากต้นไม้ใหญ่ดักหน้าฟางที่กำลังเดินหนีตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนล่ะ ชั้นยังไม่ด้คิดบัญชีกับความอวดดีของเธอเลยนะ”ป๊อปปี้เดินย่างสามขุมเข้ามาหาฟาง
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“หลีกไป ชั้นจะกลับหอนอน”ฟางพูดและพยายามไม่สบตาของป๊อปปี้แล้วเดินหนีไปอีกทาง
 
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ไม่รอให้ฟางเดินหนีกระชากแขกของฟางมาปะทะอกกว้างของตัวเองอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย ปล่อยชั้นนะตาบ้า”ฟางโวยวายเมื่อถูกป๊อปปี้ล้อคตัวเธอไม่ให้ไปไหนและพยายามขัดขืนตัว
เองให้หลุดแต่ป๊อปปี้กลับยิ้มเยาะที่เห็นคนตัวเล็กอย่างฟางดิ้นไปมาก็ยิ่งกอดรัดฟางแน่นกว่าเดิม
 
 
 
 
 
 
 
“เอาสิ ดิ้นเลย ดิ้นไปเยอะๆ พวกLCอย่างเธอจะสู้แรงอะไรชั้นได้”ป๊อปปี้พูดอย่างร้ายกาจออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“สู้ไม่ได้งั้นหรอ นี่แน่ะ”ฟางนึกโมโหป๊อปปี้อยู่ไม่น้อยที่พูดอย่างถือตัวก็ไม่รอช้าเหยียบเท้าป๊อปปี้
อย่างแรงจนชายหนึ่งเผลอปล่อยฟาง ฟางรีบวิ่งหนีแต่ป๊อปปี้ไม่ยอมรีบคว้าฟางกลับมาอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย”ฟางร้องเสียงหลงเมื่อป๊อปปี้กระชากเธอมาอย่างแรงจนคางที่เป็นแผลของเธอปะทะเข้าที่หัว
ไหล่ป๊อปปี้อย่างแรงจนฟางนิ่งเลิกขัดขืนแล้วนิ่วหน้าทำหน้าเหยเกออกมาด้วยความเจ็บแผลที่ยังไม่
หายดีของตนเอง
 
 
 
 
 
 
 
“สมน้ำหน้าอยากจะดื้อเดินหนีชั้นทำไมล่ะ”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฟางร้องก่อนที่จะพูดว่าฟางออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ก็หนีคนเลวๆไม่มีเหตุผลอย่างนายไงล่ะ นายจะเอาไงกับชั้นกันแน่เกลียดชั้นแต่มาจับชั้นไว้แบ
บนี้เนี่ยนะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“หึ อย่าคิดนะว่าชั้นมายุ่งกับเธออยู่เนี่ยเป็นว่าชั้นหลงเสน่ห์เธอ ไม่มีทางล่ะ ชั้นก็แค่จะมาสั่งสอนแม่
คนอวดดีที่กล้าหักหน้าชั้นในห้องแลกเชอร์ต่างหากล่ะ มานี่”ป๊อปปี้ว่าจบก็กระชากตัวฟางตามตัวเอง
มาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยนะ นี่นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ”ฟางพยายามขืนตัวเองจากป๊อปปี้แต่ไม่สำเร็จเมื่อถูกป๊อปปี้ลาก
ถูกลู่ถูกังอย่างไม่ปรานี
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะลากฟางไปได้ พาร์ทที่เห็นเหตุการณ์ก็รีบถีบป๊อปปี้ล้มก่อนที่จะดึงฟางมาข้างหลัง
 
 
 
 
 
 
 
“แกกล้ามากนะที่ทำกับชั้นแบบนี้ไอ้พาร์ทลืมแล้วหรอว่าชั้นเป็นใคร”ป๊อปปี้หันไปเอาเรื่องพาร์ท
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ลืม แต่นายก็อย่าลืมว่าฟางเป็นใคร ฟางไม่ใช่ทาสรองรับอารมณ์ของนาย ฟางเป็นนักเรียนที่นี่
เธอไม่ควรจะมาเป็นเหยื่อรองรับอารมร์บ้าๆของนาย ถ้าอยากจะทำร้ายฟางก็ทำชั้นแทนสิ”พาร์ท
ปกป้องฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ปกป้องกันดีจริงเลยนะ แบบนี้แสดงว่าที่เค้าลือกันในสาขาก็เป็นความจริงสิว่านายหลงรักแม่LCนี่
แล้ว โถๆคุณชายพาร์ทผู้สูงศักดิ์ลดตัวเกลือกกลั้วมาปกป้องแม่LCหางแถว”แครอลที่อยู่ที่ระเบียง
ชั้น2กับเพื่อนผู้หญิงในสาขาตะโกนออกมาตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคักซุบซิบนินทาพาร์ทและฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“สงสัยงานรักข้ามสายพันธุ์แหงๆ/เงียบซะเนโกะ”เพื่อนในกลุ่มสาขาของแครอลพูดก่อนที่แครอลจะ
ดุกลับ
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ กล้าทำร้ายป๊อปปี้ของเราเพื่อปกป้องแม่นี่มีหวังนายคงอยู่DSลำบากแล้วล่ะ”ปลื้มยิ้มเยาะสะ
ใจให้กับพาร์ท
 
 
 
 
 
 
“แล้วไงถ้าอยู่ในนี้มันลำบากก็ออกมาก็ได้นิ พาร์ทเค้านิสัยใม่ได้แย่แบบนายซะหน่อย”ซีแนนเดิน
เข้ามาพูดพร้อมกับจ้องหน้าปลื้มที่ยืนอยู่บนชั้น2โดยที่มาก่อนแฟนหนุ่มตามมาดูแลติดๆด้วยความ
เป็นห่วงทำให้ปลื้มเบืนหน้าหนีภาพตรงนั้นไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใครเชิญพวกนอกรีดมาที่นี่ไม่ทราบยะ ออกจากนักเรียนที่นี่ก็ออกไปถาวรสิ”แครอลว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ออกจากนักเรียนแต่มาสมัครเป็นครูอาสาที่นี่มันผิดตรงไหน”ซีแนนพูดพร้อมกับชูใบอนุญาตเป็นครู
อาสาชั่วคราวของDSพร้อมกับมาก่อนทำให้พวกป๊อปปี้มองอย่างหงุดหงิด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่ครูอาสาแต่ยังไงป๊อปปี้ก็ใหญ่กว่าพวกเธอ”ปลื้มตะโกนเถียงซีแนนแต่ยังไม่ยอมมองหน้าเธอ
อีกจนแครอลที่ยืนข้างๆแอบส่ายหน้ากับท่าทางของปลื้ม
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าล่ะ ครูอาสาน่ะเป็นคนดูแลนักเรียนที่นี่ถึงแม้ป๊อปปี้จะมีตำแหน่งที่ใหญ่ แต่ยังไงซะก็อยู่ใน
ฐานะนักเรียนดังนั้นไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรกับครู หรือว่าพวกเธอกล้ามีเรื่องกับคนสอนพวกเธอก็ได้นะ
รับรองพวกเธออาจจะต้องโดนลงโทษจากเบื้องบนให้ทำอะไรดีล่ะ ทำความสะอาดคุดใต้ดินหรือ
ดูแลแปลงผักและคอกม้าด้านหลังดีนะ”โฟร์เดินเข้ามาพูดและยืนข้างฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“หึ อย่าคิดนะว่าเธอมาอยู่ที่นี่แล้วมีคนคอยปกป้องแบบนี้แล้วจะกล้าทำอะไรเกินหน้าเกินตาแบบวัน
นี้ได้น่ะ เธอคิดผิด รู้เอาไว้ซะว่าเธอน่ะเป็นใครพวกชั้นเป็นใคร ดีในเมื่อหาพรรคพวกเข้ามาอยู่ข้าง
เธอได้ ก็เท่ากับว่าเธอพร้อมแล้วสินะที่จะตั้งตัวก่อปรกับชั้น ยัยLC”ป๊อปปี้หันขวับมามองฟางอย่าง
ไม่พอใจแล้วชี้หน้าว่า ก่อนที่เขื่อนที่เรียบวิ่งมาหาป๊อปปี้จะมายืนข้างๆตามด้วยปลื้มและแครอลที่
กระโดดลงมาจากชั้น2แล้วไม่เป็นอะไรทำให้ฟางอึ้งกับสิ่งที่เห็นมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาไม่กี่วันก็สามารถสร้างเครือข่ายหาพวกHCมาเป็นพวกได้นิ”แครอลยิ้มเยาะว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนแรกชั้นก็คิดนะว่าเรื่องที่พวกนายทำมันเป็นเรื่องไร้สาระงี่เง่าเหมือนกับเด็ก แต่ในเมื่อนายอย่าง
จะเริ่มเกมส์นี้ชั้นก็พร้อมที่จะเล่นด้วย ในเมื่อพวกนายไม่เห็นว่าชั้นเป็นเพื่อนชั้นก็ไม่ใช่เพื่อนพวก
นาย ที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับนายเพื่อความอยู่รอดไม่ใช่เพื่ออำนาจบ้าบอของนาย และชั้นจะต้องจัดการ
คนผิดที่ทำร้ายเพื่อนชั้นให้ได้”ฟางพูดแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้ลึกๆรู้สึกเจ็บปวดหัวใจแต่ต้องซ่อนความ
รู้สึกไว้ก่อนที่จะหันไปมองเขื่อนอย่างจ้องจับผิดแล้วเดินไปโดยมีพาร์ท โฟร์ ซีแนนและมาก่อนเดิน
ตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
เห้อออ เกลียดเค้า ดีแต่ทำร้าย พอเค้าเมินกลับไม่พอใจ ให้ได้งี้สิพระเอกเรื่องนี้
 
 
 
เดี๋ยวติดอีกเรื่องไว้ก่อนนะ วันนี้ไรเตอร์ปวดหัวจี้ดมาก เหมือนจะเป็นหวัด จะมาอัพให้นะคะ ตอนนี้พิมสเป3คู่เสร็จแล้วล่ะ