Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรน่ะเฟย์นี่จะไปไหนน่ะ”ฟางที่อุ้มลูกสาววัย3เดือนกำลังจะเข้านอนก็แปลกใจเมื่อเห็นญาติ

สาวอย่างเฟย์กุลีกุจอรีบแต่งตัวจะออกไปข้าวนอก

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเกิดเรื่องแล้วค่ะ สามีพี่กับสามีเฟย์หนีเที่ยว”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ไหนว่าวันนี้จะอยู่รับรองลูกค้าที่บริษัท/รับรองแต่เช้คอินที่ปาร์ตี้โคโยตี้เนี่ยนะพี่ฟาง รับรอง

ลูกค้าประเภทไหนกันแน่”ฟางพูดถึงข้อความที่ป๊อปปี้ส่งให้เมื่อเย็นก่อนที่เฟย์จะชูมือถือที่เพื่อนถ่าย

รูปมาให้ดู

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย ไม่ยอมเช็คอินในเฟสบุ้คแล้วบอกว่ายังอยู่ที่ออฟฟิศงั้นเร้อะ”ฟางที่พาลูกเข้านอนพร้อมพี่

เลี้ยงเสร็จกำมือแน่นเมื่อเห็นรูปในปาร์ตี้ที่มีแต่สาวๆหุ่นเซ็กซี่ก็เดือดจัดเพราะหลังจากคลอดลูกแล้ว

ป๊อปปี้ เขื่อนก็ร่วมหุ้นกันเปิดบริษัทโฆษณาเพื่อสร้างกิจการให้ครอบครัวของทั้งคู่เอง จนบาง

ครั้ง2หนุ่มเองทำงานหนักมากจนถึงกับมีห้องนอนส่วนตัวกันชั้นบนสุดของออฟฟิศแต่นี่ครั้งนี้พวกเขา

กลับหนีเที่ยวแบบนี้เนี่ยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลค่ะคุณแก้ว อะไรนะคะ ได้ค่ะ”ฟางที่ฮึดฮัดหัวเสียอยู่นั้นก็หันไปรับสายแก้วที่โทรหาก่อนที่

ฟางจะยิ้มแล้วรีบแท้คทีมกับเฟย์ตามแก้วไปที่งานปาร์ตี้โคโยตี้ที่ได้จัดที่ร้านประจำของเหล่าเสือ

หนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะคะคุณแก้วแน่ใจนะคะ นี่กำลังท้องกำลังไส้อยู่ด้วยเดี๋ยวถ้าเป็นอะไรไปพี่โทโมะไม่

อาละวาดแน่หรอคะ”ฟางมองแก้วที่อยู่ในชุดเดรสสีดำรัดรูปแต่งหน้าโทนเข้มดูเซ็กซี่ไปอีกแบบก็รีบ

ปราม เพราะตอนที่แก้วโทรพวกเธอนั้น แก้วนั้นอยู่ในงานปาร์ตี้หลังากแอบสะกดรอยตามสามีตัวดีที่

โกหกว่าไปเข้าเวรที่โรงพยาบาลแต่จริงๆแล้วกลับรวมหัวกับเขื่อนแลป๊อปปี้หนีมาเที่ยวงานปาร์ตี้แบบ

นี้ ต้องสั่งสอนให้เข็ด

 

 

 

 

 

 

“นี่ดีนะที่พี่กวินเค้าแต่งงานแล้วไปอยู่กับเอพริลที่ลอนดอนแล้วไม่อย่างงั้นยัยเอพริลต้องหัวเสีย

แน่ๆ”เฟย์บ่นอุบถึงพฤติกรรมหนุ่มๆที่ชอบปาร์ตี้แล้วคิดถึงกวินที่ตัดสินใจเลือกเอพริล หลังจากที่ทั้ง

กวินและจินนี่ได้มาเคลียร์กันแล้วจินนี่ก็ยอมหลีกทางเลิกยุ่งกับกวินไปเรียนต่อที่สวิสเซอแลนด์และ

ให้กวินได้เริ่มต้นใหม่กับเพื่อนของเธอ เพราะเอพริลนั้นเป็นคนดีไม่ควรจะมาเสียใจกับเรื่องแบบนี้ซึ่ง

กวินก็สัญญากับเอพริลว่าจะรักและดูแลเธอไม่ทำให้เธอต้องเสียใจก่อนที่จะตามบินไปง้อและอยู่กับ

เพื่อนสาวของเฟย์ที่ลอนดอนด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะพึ่ง2เดือนกว่าเองและอีกอย่างลูกคงชอบที่แม่ออกโรงมาจัดการความกะล่อนของพ่อ

แบบนี้ เอาล่ะค่ะ ชอบสาวๆเซ็กซี่กันนัก พวกเราก็ออกโรงกันบ้างสิคะ บรรดาเมียๆของเจ้าพ่อปลา

ไหลพวกนี้”แก้วยิ้มก่อนที่จะหันไปบอกเฟย์และฟางให้เตรียมพร้อม ไม่ช้า เฟย์ ฟาง แก้วในชุด

เที่ยวสุดเซ็กซี่ก็ขึ้นไปเต้นวาดลวดลายบนฟลอร์พร้อมชะม้ายชายตายั่วยวนหนุ่มๆที่เต้นอยู่ด้านล่างที่

กำลังมองสาวๆโคโยตี้เต้นอยู่นั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันเมียพวกเรานี่หว่า”เขื่อนที่กำลังดื่มเหล้าและคลอเคลียอยู่กับสาวเซ็กซี่ทรงโตนั้นก็แทบพ่น

เหล้าออกมาเมื่อเห็นบรรดา เมียๆของเขาและเพื่อนของเขากำลังเต้นยั่วยวนอยู่กับโคโยตี้ให้กับ

หนุ่มๆล่างเวที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนว่าวันนี้จะเอาลูกไปนอนบ้านแม่ นี่มันอะไรใช้ได้ที่ไหนมาเที่ยวกลางคืนแบบนี้ อะไรเนี่ยนี่ไป

โอบเอวโคโยตี้ทำไม ใกล้ผู้ชายน่ะไม่ว่าเลยนะ”ป๊อปปี้ตาลุกทันทีเมื่อเห็นฟางในเกาะอกสีแดงเต้น

แล้วเอามือทั้ง2โอบเอวสาวๆโคโยตี้บนเวทีพลางเอาหัวซบลงที่โคโยตี้คนหนึ่งผิดกับเฟย์และแก้วที่

เริ่มมีผู้ชยมาคลอเคลีย

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะผู้หญิงรึผู้ชายก็ไม่ได้ทั้งนั้น เมียใครใครก็รักสิวะเพื่อน ยัยว่าที่คุณแม่นั่นล่ะ ตัวดีสงสัยคงเป็นคน

นำ”โทโมะรีบว่าก่อนที่จะไม่รอช้ารีบลุกขึ้นไปที่หน้าฟลอร์ก่อนที่จะกระโดดขึ้นแล้วคว้าข้อมือบาง

ของแก้วทันทีโดยที่ป๊อปปี้รีบตามไปแยกฟางจากสาวๆเช่นเดียวกับเขื่อนที่ดึงเฟย์และทั้ง3ก็รีบดึง

สาวๆลงจากเวที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไร ไม่ไปอี๋อ๋อกับสาวๆแล้วหรอคะพี่เขื่อน แม่คนที่กอดเมื่อกี้เค้าอึ๋มเค้าเซ็กซี่ดีเนาะ”เฟย์รีบว่า

สามี

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ เฟย์จ๋าพี่ก็แค่สนุกไม่ได้คิดผูกพันเหมืนเมื่อก่อนแล้วนะจ้ะ ไม่งั้นครั้งนี้พี่คงถอดแหวนแต่งงาน

ของเราไปแล้วล่ะ/อะไรนะ ครั้งนี้ นี่แสดงว่าเคยมีครั้งอื่นที่ถอดเหวนของเรางั้นหรอ มานี่เลยๆ มาเข้า

มุม”เขื่อนรีบพูดทำให้เฟย์ตาโพลงด้วยความโมโหไม่รอช้าบิดหูสามีหนุ่มลากออกไปที่ลานจอดรถ

นอกร้านเพื่อเคลียร์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกซ่าได้แล้วตัวแสบของพี่ ไหนว่าจะไปนอนบ้านแม่ไง แล้วนี่ลูกอยู่กับใคร”ป๊อปปี้ดึงฟางลงจาก

เวทีมาก็ไม่รอช้าที่จะบ่นภรรยาสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาว่า หน่อย จะนอนออฟฟิศขอถามหน่อยเถอะที่นี่มันออฟฟิศรึไง แล้วที่นั่งกินเหล้ากับ

สาวๆน่ะเห็นหัวลูกเมียบ้างรึเปล่า รึพึ่งมาเห็นกันแน่ยะ”ฟางหันขวับมาว่าสามีหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เครียดกับงานเลยมาสังสรรค์ตามประสาผู้ชายน่าฟาง/สังสรรค์ตามประสาผู้ชายงั้นหรอ อ๋อ การที่

จะมาอี๋อ๋อกับผู้หญิงคือการผ่อนคลายได้งั้นฟางก็ทำได้บ้างสินะ”ป๊อปปี้พยายามพูดเสียงอ่อยๆแต่

ฟางกลับโมโหจัดกว่าเดิมก่อนที่จะไม่รอช้าเดินเข้าไปหาชายที่นั่งดื่มเหล้ากับเพื่อนโต๊ะข้างๆแล้วดึง

มาบดจูบต่อหน้าป๊อปปี้อย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางหยุดเดี๋ยวนี้นะ/อ๋อ รึว่าไม่ถึงใจอยากให้กลับไปสายเก่าก็ได้นะ ได้เสมอ”ป๊อปปี้อึ้งกับการกระ

ทำของภรรยาสาวก็รีบพูดแต่ฟางที๋โกรธไม่สนใจอะไรทั้งนั้นหันกลับมาก่อนที่จะว่าป๊อปปี้แล้วเดินไป

คว้าโคโยตี้ที่นั่งข้างป๊อปปี้ที่โต๊ะเมื่อกี้มาบดจูบต่อหน้าป๊อปปี้ที่เดินตามภรรยาสาวไปทันที ป๊อปปี้อึ้ง

เมื่อเห็นร่างบางของเมียตัวเองกำลังนัวเนียกับสาวเซ็กซี่ที่นั่งกับเขาเมื่อกี้นี้อย่างเผ็ดร้อนที่โซฟาไม่

สนสายตาของใคร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงฟางก็ทำได้ อื้อออ”ฟางถอนจูบสาวเซ็กซี่ออกมาพูดแต่ช้าไปเมื่อถูกร่างสูงกระชากมาปะทะ

อกก่อนจะถูกบดจูบอย่างร้อนแรงต่อหน้าเพื่อนๆและทุกคนในงานปาร์ตี้ จนฟางที่มักจะแพ้รสจูบของ

สามีตัวเองเลิกขัดขืนและโอนอ่อนหมดแรงไปในอ้อมกอดของสามีหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

"แสบขนาดนี้รู้มั้ยว่าตอนนี้พี่น่ะเครื่องติดแล้วนะ ฟางต้องรับผิดชอบ แต่ถ้าจะกลับบ้านเราคงไม่ไหว

ไปหาโรงแรมใกล้ๆแถวนี้กันเถอะที่รัก"ป๊อปปี้ถอนจูบร่างบางออกมาแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มตามแบบอดีต

คาสโนว่าไม่รอช้าดึงข้อมือภรรยาสาวออกไปข้างนอกด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห บ้านนี้เค้าร้อนแรงจริงๆ/อยากหายร้อนบ้างมั้ยล่ะ”โทโมะมองการกระทำของเพื่อนชายแล้ว

ทึ่งโดยไม่เฉลียวเลยว่าแก้วที่ถูกเขาลากมาด้วยนั้นพูดเสียงนิ่งๆแล้วคว้าถังน้ำแข็งมาราดหัวสามีตัว

เองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“คนที่โมโหน่ะควรเป็นชั้นไม่ใช่รึไง/อ๋อ หรอ ควรเป็นชั้น ชั้นเป็นเมียนอนอยู่บ้านชั้นต้องเป็นฝ่าย

โกรธนายสิ ไหนว่าเข้าเวร ไหนว่ามีเคสผ่าตัด นี่ถ้าชั้นไม่มานายะผ่าแม่โคโยตี้ในงานกี่คนยะ ออกมา

นี่เลยนะ”โทโมะอึ้งก่อนจะรีบว่าแต่แก้วรีบสวนกลับแล้วบิดหูลากโทโมะออกมาที่โรงจอดรถเช่นเดียว

กับเขื่อนและเฟย์บ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนจ้ะที่รัก”ทางด้านป๊อปปี้และฟาง หลังจากผ่านกิจกรรมร้อนที่โรงแรมไม่ไกลจากผับหรูที่

เกิดเหตุแล้ว ป๊อปปี้รีบคว้าร่างบางของภรรยาที่จะขยับตัวออกจากเตียง แต่ป๊อปปี้รีบดึงฟางมากอดไม่

ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยเลยนะฟางจะกลับไปดูลูก/ดูทำไมลูก แหม พี่ล่ะชอบบทรักของเราเมื่อกี้จริงๆที่ฟางออน

ท๊อป เห้อ จริงอย่างพ้อยท์เคยบอกเลยที่ว่าเห็นแบ้วๆใสๆที่จริงเมียพี่คนนี้น่ะชอบรุก”ฟางทำทีเป็นดุ

สามีแต่ป๊อปปี้ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะดึงฟางมาทาบทับอยู่บนตัวเขาแล้วพูดต่อทำให้ฟางหน้าแดงจัด

ด้วยความเขินก่อนที่จะทุบ อกกว้างของสามีหนุ่มไปที ป๊อปปี้มองภรรยาสาวที่หน้าแดงเขินก็ยิ้มออก

มาก่อนที่จะบรรจงจูบลงที่หน้าผากมนของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงพี่จะกะล่อนแต่มันไม่มีอีกแล้วนะเรื่องสาวๆมาทำให้ฟางต้องรำคาญใจ พี่อาจะติดปาร์ตี้รักสนุก

แต่พี่บอกสาวๆพวกนั้นเสมอนะพี่มีเมียมีลุกแล้ว นิสัยปาร์ตี้จ๋าของพี่แก้ไม่หายแต่พี่สัญญาพี่จะยา

ยาม เลี่ยงนะ ฟางจ๋า ไม่งอนพี่นะ พี่น่ะรักพี่น่ะมีแค่ฟางคนเดียวจริงๆแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดภรรยา

สาวไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

“มีแล้วยังหนีเที่ยว นี่เราแต่งงานมีลูกแล้วนะคนบ้า ฟางเลือกพี่แล้วพ็ช่วยมองแค่ฟางบ้างสิ”ฟาง

ตัดพ้อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้สิ พี่น่ะมองเมียพี่แค่คนเดียวจริงๆนะ ไม่เชื่อเดี๋ยวพ่ะพิสูจน์อีกรอบแล้วกัน”ป๊อปปี้เห็นร่างบาง

ของภรรยาที่ทำหน้างอก็ยิ้มกริ่มก่อนที่จะก้มลงกระซิบข้างหูก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมโปงทั้งคู่ไว้แล้ว

บรรเลงเพลงรักอีกครั้งทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป หายไปไหนนะ”เช้าวันต่อมา ร่างบางพลิกตัวหมายจะกอดสามีแต่แล้วต้องพบแต่ความว่าง

เปล่าก็รีบแต่งตัวก่อนที่จะมาพบโน้ตว่าป๊อปปี้ต้องรีบออกไปก่อนเพราะมีธุระด่วนแต่ก็ได้ทิ้งรถให้เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย สามีใครเนี่ย กะล่อนไม่พอต้องมาเป็นภาระเมียแบบนี้อีก/เฟย์จ๋า ไม่เอานะไม่งอนสิ ถึงพี่จะ

มองสาวพี่ก็มีแค่เฟย์คนเดียวนะจ้ะ โอ๊ยๆ เบาๆจ้ะเบาๆ”เฟย์บ่นอุบขณะที่เอายาแดงทาแผลให้เขื่อน

หลังจากเมื่อคืนที่เธอวางมวยให้สามีกะล่อนที่โรงจอดรถแล้ว เธอก็ให้เขื่อนไปนอนกับคนขับรถแทน

การเข้าไปนอนในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหวมั้ยแก้ว มะม่วงดองอีกมั้ยเดี๋ยวไปเอาให้/ไม่ต้องเลย ลูกคนนี้น่ะไม่ต้องพึ่งมะม่วงดองอีกแล้ว

แค่ตามพ่อของลูกที่มันออกนอกลู่นอกทางนี่ล่ะเดี๋ยวก็หายแพ้ท้องละ”ซึ่งวันนี้แก้วและโทโมะก็แวะ

มาหาเฟย์ที่บ้านก็นั่งดมยาดมโดยที่โทโมะดูแลไม่ห่างก่อนที่จะบ่นใส่สามีที่มีสภาพไม่ต่างกับเขื่อน

หลังจากเมื่อคืนเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย ติดว่าท้องเท่านั้นล่ะน่า ไม่อย่างงั้นนะ/ไม่อย่างงั้น ไม่อย่างงั้นอะไรยังไม่เข็ดเรอะ”โทโมะ

มองแก้วที่แพ้ท้องลูกของเขาก็อดที่จะบ่นไม่ได้แต่ไม่วายสุดท้ายโดนแก้วบิดหูอีกครั้ง โทโมะจึง

ต้องยอมภรรยาสาวไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เขื่อน เห็นพี่ป๊อปบ้างมั้ยฟางโทรไปก็ไม่รับ”ฟางที่ไม่รู้จะไปตามสามีที่ไหนก็รีบเข้ามาหาเขื่อนที่

บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ สงสัยไปออฟฟิศมั้งมีงานค้างน่ะ/งานค้างแล้วทำไมพี่เขื่อนถึงอยู่ที่นี่ล่ะคะ”เขื่อนอึกอักก่อนที่

จะตอบแก้ต่างแทนเพื่อนชายทำให้เฟย์หันขวับมาจับผิดสามี เขื่อนนิ่งเงียบหมายจะเดินหนีแต่ถูก

เฟย์ฟางมาดักไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“บอกมาเดี๋ยวนี้นะ”เฟย์และฟางจ้องเขม็งก่อนที่จะรีบขู่ เขื่อนกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อเจอความโหด

ของทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวทานอีกคำนะพิมใกล้จะหมดแล้ว จะได้ทานยา แล้วจะได้ไม่ดื้อกับคุณหมออีก นะครับคนเก่ง

ของป๊อป”ป๊อปปี้นั่งป้อนข้าวพิมที่นั่งอยู่ในสวนของโซนผู้ป่วยจิตเวชในโรงพยาบาลโดยมีหมอดูแล

อย่างใกล้ชิต

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนเก่งของป๊อป ป๊อปรักพิมใช่มั้ย”พิมที่หันไปยิ้มให้ป๊อปปี้แล้วถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“พิมเป็นแฟนป๊อปนะ ถ้าไม่รักพิมแล้วป๊อปจะรักใครล่ะทานต่อเถอะ”ป๊อปปี้มองพิมที่เป็นอัมมพาต

ครึ่งตัวล่างเดินไม่ได้ต้องนั่งรถเข็นแถมสติไม่สมประกอบด้วยความสงสารก็ตอบก่อนจะพยายามป้อน

ข้าวต่อ

 

 

 

 

 

 

“อื้อ อิ่มแล้วป๊อปห้ามไปไหนนะ เดี๋ยวพิมจะพาไปดูสวนดอกไม้นะ เราจะได้อยู่ด้วยกัน

ตลอดไป พิมรักป๊อปมากนะ”พิมพูดเหมือนเพ้อออกมาแล้วทานข้าวและยาจนหมดก่อนที่จะนั่งอยู่

กับป๊อปปี้สักพักแล้วพยายามจะให้ป๊อปปี้อุ้มไปที่สวนดอกไม้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะกลับมาร้องเพลงให้พิม

ฟังจนพิมหลับไปถึงพิมจะปล่อยเขาได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง คือพี่อธิบายได้นะ ที่พี่รีบออกมาเมื่อเช้าเพราะว่าพิมเค้าอาละวาดกับหมอกับพยาบาล พี่เลย

ต้องมาดูแล พี่ไม่ได้มีเจตนาทิ้งฟางนะ”ป๊อปปี้หันหลังกลับออกมาจากห้องผู้ป่วยของพิมแล้วอึ้งเมื่อ

เจอฟางก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าโกรธป๊อปเลยนะฟางชั้นเป็นคนพาพิมมารักษาที่นี่เองล่ะ และเป็นคนช่วยป๊อปปิดเรื่องของพิม

เอาไว้เองถ้าจะโกรธก็โกรธพี่อีกคนนะฟาง”โทโมะเห็นฟางเงียบไม่ยอมตอบป๊อปปี้ก็รีบช่วยพูดอีก

แรง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ๆ ความจริงแล้วพวกเราเจอพิมที่โรงพยาบาลมีสภาพก็เป็นแบบนี้แล้วแถมเป็นอัมพาตครึ่งท่อน

พิมไม่มีวันจะทำร้ายทั้งฟางทั้งเฟย์ได้อีกแน่นอน”เขื่อนที่ตามมาด้วยเห็นฟางยังคงเงียบก็รีบช่วยพูด

สมทบ

 

 

 

 

 

 

 

“หรือว่าฟางโกรธพี่จริงๆสินะพี่ขอโทษนะที่มาหาพิม งั้นต่อไปนี้พี่จะไม่มาอีกแล้วก็ได้”ป๊อปปี้เห็น

ฟางยังคงเงียบไม่พูดและไม่มองเขาอีกก็เข้าใจว่าฟางต้องโกรธมากจนไม่พูดอะไรแน่ๆก็รีบพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ค่ะพี่ป๊อป ฟางไม่ได้โกรธเรื่องนี้นะ”ฟางเงยหน้ามองสามีแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่ฟางไม่พูดเพราะฟางเห็นสภาพคุณพิมแล้วอยากจะว่าพี่ป๊อปต่างหากล่ะคะว่าทำไมไม่บอก

ฟางอย่างน้อยก็ให้ฟางช่วยเหลือค่าใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาลบ้าง”ฟางพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“งงอะไรกันล่ะคะนี่ฟางพูดจริงๆนะ ตอนแรกฟางเองก็โกรธคุณพิมมากนั่นล่ะค่ะ แต่เมื่อมาเห็นสภาพ

คุณพิมเป็นแบบนี้ ฟางก็ไม่ใช่คนบ้าหึงไปทั่วขนาดนั้นสักหน่อย ฟางเข้าใจพี่นะพี่ป๊อป ฟางไม่ห้าม

หรอกค่ะถ้าพี่จะมาดูแลคุณพิมเค้าแบบนี้เพราะเรื่องทั้งหมดที่คุณพิมเป็นแบบนี้ก็เพราะพวกเรา พวก

เรามีส่วนผิดทำให้คุณพิมเป็นแบบนี้ ถ้าสามารถช่วยเหลือเธอได้เราก็ควรจะช่วยเธอนะคะ”ฟางเดิน

ไปจับมือป๊อปปี้แล้วพูดก่อนที่ทั้งหมดจะเดินออกมาจากโรงพยาบาลแล้วโทโมะกับเขื่อนก็แยกย้าย

กลับไปหาภรรยาของตนเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลคะพี่ป๊อป”ฟางหันไปมองสามีเมื่อกลับมาบ้านแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ดีใจน่ะสิที่มีฟางเป็นเมียพี่และแม่ของลูกขอบคุณฟางมากจริงๆนะที่เข้าใจพี่”ป๊อปปี้พูดแล้ว

สวมกอดฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“กับคุณพิมน่ะฟางเข้าใจค่ะ แต่ถ้าพี่ป๊อปกะล่อนไปหลีสาวอีกล่ะก็ ฟางไม่กระทืบพี่แบบคุณแก้ว

แบบยัยเฟย์นะคะ แต่ฟางจะหนีไปควงทอมควงเลสที่น่ารักๆแข่งกับพี่ป๊อปเลยคอยดู”ฟางหันขวับมา

พูดขู่สามี

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ฟางพี่ไม่ยอมนะพี่ยอมให้ฟางตบตีพี่แบบเฟย์แบบแก้วดีกว่าให้ฟางกลับไปทางนั้นนะ”ป๊อปปี้รีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้ล่ะค่ะ ขึ้นอยู่กับความประพฤติของสามี ถ้าทำตัวไม่ดี ก็มีหวังกลับไปสายเก่าแน่ๆ”ฟางยิ้มแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

“ถ้าฟางจะกลับไปนะ คราวนี้พี่จะชิงทำฟางท้องก่นเลย ฟางจะได้หนีไปหาคนอื่นไม่ได้”ป๊อปปี้ยิ้ม

กริ่มก่อนที่จะรีบอุ้มภรรยาสาวขึ้นไปบนห้องนอนพร้อมกับหย่อนเธอลงไปที่ตียงพลางขึ้นทาบทับ

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะคนบ้านี่ตอนกลางวันแสกๆอยู่เลยนะ”ฟางเขินจัดพยายามขืนตัวสามีออกจากตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“จะรอช้าอะไรล่ะจ้ะ ไม่มีใครกล้ากวนเวลาแห่งความสุขของเราหรอก พี่รักฟางนะครับ”ป๊อปปี้ยิ้มแล้ว

พูดต่อ

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า ฟางเองก็รักพี่นะคะ พ่อเสือร้ายของฟาง”ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะดึงสามีหนุ่มลงมาจูบแทน

คำบอกรักของเธออีกครั้ง ก่อนที่ชายหนุ่มจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุขแล้วทั้งคู่ก็ใช้เวลาแห่งความ

สุขเติมเต็มความรักให้กันและกันโดยไม่มีอุปสรรคเรื่องใดใดมาขวางอีกตลอดไป

 

 

 

 

 

 

จจบแล้วจ้าาาาาาาา กว่าจะจบนะเรื่องนี้

 

 

อาจทำให้ใครหลายคนรออ่านจนเลิกอ่านไปแล้วก็ตามต้องขอโทษด้วย

 

 

คืออย่างที่บอกว่าตอนนี้ไรเตอร์ก็ไม่ได้ว่างมาอัพบ่อยทุกวันๆแบบก่อนแล้วจริงๆ

 

 

 

ขอโทษนะ  แต่นี่ไรเตอร์ก็สัญญาแล้วว่าฟิคของไรเตอร์ทุกเรื่อง ไรเตอร์จะมาอัพให้จนจบ

 

 

 

ก็จบแล้วน้า อย่าลืมติดตามเรื่องใหม่กันอีกนะคะ เป็นกำลังใจให้คนแต่งน้าาา