Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้นนะ ไอ้บ้ากวิน เขื่อนนี่นายก็เอาด้วยงั้นหรอ คอยดูนะถ้าชั้นหลุดไปได้ชั้นจะให้พ่อชั้นมา

ลากพวกนายไปนอนกินข้าวแดงในคุก2-3คืนเลยคอยดู”จินนี่โวยวายเมื่อถูกมัดมือมัดเท้ามานั่ง

เก้าอี้ในห้องเก็บของบ้านกวินหลังจากที่ถูกเขื่อนและกวินจับมาที่นี่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ คิดว่าชั้นกลัวงั้นหรอ อย่าลืมสิ พ่อเธอใหญ่พ่อชั้นก็ใหญ่เหมือนกัน และอีกอย่างคุณหนูเอา

แต่ใจงี่เง่าที่พึ่งมีเรื่องมาอย่างเธอ พ่อเธอคงจะช่วยอยู่หรอก”กวินว่าและยิ้มเยาะเมื่อคิดถึงเรื่องที่

เขาเอาเรื่องจินนี่จ้างนักเลงบุกบ้านป๊อปปี้ไปฟ้องพ่อจินนี่

 

 

 

 

 

 

 

 

“พวกชั้นน่ะโทรรายงานพ่อแม่เธอแล้วว่า เธอจะมาเที่ยวเกาะกับพวกชั้น อย่าลืมสิว่าพ่อแม่เธอไม่รู้

ว่าเธอกับพวกเราเลิกคบกันไปแล้ว ดังนั้น พวกนั้นไว้วางใจพวกเราโทษทีนะที่พวกเราเครดิตดีกว่า

เธอ”เขื่อนยิ้มก่อนที่จะพูดบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด ชั้นเกลียดพวกนาย แล้วนี่มาจับชั้นทำไมเนี่ย”จินนี่กรี๊ดออกมาเมื่อทำอะไรไม่ได้ก่อนที่จะ

พูดต่อพร้อมกับโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“ก็บอกแล้วไงว่าจับเธอมาเค้นความจริง ผู้ร้ายปากแข็งอย่างเธอต้องเจอพวกเรา”กวินกอดอกแล้วว่า

กลับทันควัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผู้ร้ายอะไร ชั้นน่ะโดนคุณพ่อลงโทษตอนเรื่องป๊อปปี้ก็เพียงพอแล้วนะนี่จะมีเรื่องอะไรอีก”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้พวกเราเห็นพี่พ้อยท์อยู่กับพี่จินนี่ และพวกเรากำลังสงสัยพี่พ้อยท์ในกรณีจ้างวานคนมาข่มขืน

พี่ฟาง พวกเราคิดว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นที่เห็นพี่จินนี่ที่พึ่งมีเรื่องกับบ้านพี่ป๊อปมาอยู่กับผู้ต้อง

สงสัยเบอร์1ของพวกเราแบบนั้น นอกซะจากร่วมมือกัน/ชั้นไม่ได้ร่วมมือกันนะ”เฟย์เดินเข้ามาแล้ว

พูดก่อนจินนี่จะรีบสวนกลับไปอย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“โกหก ชั้นไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะไม่มีส่วนรู้เห็น กล้าพานักเลงมาขึ้นบ้านเพื่อนแล้วก็คงกล้าทำร้าย

ฟางเอาคนมาข่มขืนอีก นี่จะทำแผนชั่วอะไรอีกล่ะห้ะ”กวินตะคอกใส่จินนี่

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่คิดเลยนะว่าคุณหนูจินนี่แสนสวยประจำกลุ่มจะมีจิตใจเหี้ยมโหดเกินมนุษย์แบบนี้ เสียแรงที่

พวกเราเห็นเธอเป็นนางฟ้าของพวกเราแต่สุดท้ายก็เป็นยัยแม่มดร้าย”เขื่อนถอนหายใจแล้วมองอดีต

เพื่อนด้วยสายตาผิดหวัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาบีบน้ำตาเลยนะพวกเราไม่สงสารคนอย่างเธอหรอก/เออ ไม่ชั้นไม่ใช่สาวๆของนายนิที่จะ

อ่อนแอทำตัวน่ารักน่าทะนุถนอมตลอด ชั้นผิดรึไงที่ชั้นเห็นเพื่อนชั้นเสียใจที่อยู่ดีๆก็มาเสียคนที่รัก

ที่สุดในชีวิตไปให้นังหน้าด้านที่ไหนไป ทำลายข้าวของในบ้านน่ะมันน้อยไปด้วยซ้ำ”กวินว่าเมื่อเห็น

จินนี่ร้องไห้ออกมาทำให้จินนี่เงยหน้าแล้วสวนกลับชายหนุ่มไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เลยจ้างคนไปข่มขืน/โอ๊ยก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ทำๆ”เขื่อนว่าต่อก่อนที่จินนี่จะโวยวายกลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ถ้าไม่ใช่พี่จินนี่แล้วใครล่ะคะ พ้อยท์หรอ จริงสิตอนเกิดเหตุก็อยู่ที่ห้องพี่พ้อยท์แถมเบอร์ที่ส่ง

ข้อความมาก็คือพี่พ้อยท์ แล้ววันนี้พวกเราก็เห็นพี่พ้อยท์อยู่กับพี่จินนี่ด้วยกัน ถ้าพี่จินนี่ไม่อยากให้

เรื่องมันแย่ไปกว่านี้ก็บอกความจริงมาเถอะค่ะว่าวันนี้พี่จินนี่ไปทำอะไรกับพี่พ้อยท์”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเจอกับพ้อยท์ที่พึ่งกลับมาจากฮ่องกงที่ห้างก็เลยชวนกันไปช้อบปิ้งเพราะตั้งแต่ที่พิมกลับ

อยุธยาไป พิมก็ไม่เคยส่งข่าวกลับมาหาชั้นอีกเลย ทำให้ชั้นโกรธที่พวกนายทำให้ชั้นเสียเพื่อน

สนิทไป”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

 

“โกหกพวกเราไม่ช่วยเธอหรอก/กวินใจเย็นๆ”กวินพูดแล้วจ้องหน้าจินนี่ก่อนที่เขื่อนและเฟย์จะปราม

เพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

 

“และอีกอย่างพ้อยท์ก็โทรศัพท์หายตั้งแต่ก่อนขึ้นเครื่องแล้ว ชีบอกว่ากระเป๋าชีถูกพวกวิ่งราวดึงไป

ก่อนขึ้นเครื่อง แต่ชีไม่ไปตามเพราะตอนนั้นที่บอร์ดเรียกชื่อชีครั้งสุดท้ายแล้ว เห้อจะพูดอะไรพวก

นายก็ไม่เชื่ออยู่แล้วนิ ชั้นก็บอกได้แค่นี้ล่ะ เอาเลยจะทรมานชั้นก็ทรมานเลยสิ”จินนี่พูดขึ้นแล้วถอน

หายใจเมื่อเพื่อนของเธอไม่มีใครเชื่อสักคน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ว่าพวกเราลองเชื่อพี่จินนี่สักครั้งดูมั้ยคะ”เฟย์มองท่าทางของจินนี่ก็หันไปปรึกษากับกวินและ

เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“เอางี้ เดี๋ยวเฟย์โทรไปที่สนามบินแล้วขอภาพจากกล้องวงจรปิดวันนั้นมา ส่วนพี่จะโทรหาน้องติญ่า

ที่เป็นแอร์กราวน์เช้คประวัติไฟล์ทบินวันนั้นว่าพ้อยท์ไปฮ่องกงจริงรึเปล่า อย่ามองอย่างงั้นจ้ะเฟย์

ติญ่านี่ไม่ใช่กิ๊กแต่เป็นลูกเพื่อนแม่จ้ะ น้องจ้ะน้อง”เขื่อนนิ่งก่อนที่จะบอกแฟนสาวแล้วแยกกันออก

ไปโทรศัพท์ทิ้งให้กวินและจินนี่อยู่ด้วยกัน2คน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรชั้นอีกล่ะคืนนั้นยังไม่สะใจนายอีกรึไง”จินนี่ตกใจเมื่อเห็นกวินก้มลงแกะเชือกที่ข้อเท้า

ให้เธอ

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอไม่ร้ายชั้นก็ไม่ทำหรอก/แต่นายก็ทำไปแล้วทั้งๆที่เรื่องนี้มันควรจะจบตั้งแต่เราอยู่ไฮสคูลที่

นิวยอร์คกันแล้วไม่ใช่หรอ และอีกอย่างนายก็มีแฟนแล้ว”กวินพูดเมื่อแก้เชือกที่มัดจินนี่ไว้เสร็จก่อน

ที่จินนี่จะพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

”คืนงานพรอมตอนนั้นชั้นเมามาก แต่เธอก็บอกเองไม่ใช่รึไงว่าให้ทำตัวเป็นเพื่อนเหมือนเดิมไม่มี

อะไรเกิดขึ้น เราก็ทำมันมาได้ตั้งหลายปี/แต่หลังจากที่นายข่มขืนชั้นตอนนั้น อย่าหวังว่าชั้นจะให้

อภัยนาย”กวินพูดถึงอดีตก่อนที่จินนี่จะสวนกลับมาทั้งคู่มองหน้ากันแล้วเบือนหน้าหนีไปคนละทาง

โดยไม่รู้เลยว่าเขื่อนและเฟย์ที่คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วได้ยินถึงความลับของทั้งคู่ก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พรุ่งนี้ไปอัลตร้าซาวน์เสร็จแล้วเราไปดูหนังกันนะคะพี่ป๊อปฟางอยากดู”ฟางพูดเมื่อเดินเล่นอยู่ในไร่

กับโทโมะ แก้วและป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม เดี๋ยวนี้เรียกพี่ป๊อปเรียกน้องฟาง โอ้ย คู่สามีภรรยาดีเด่นแห่งปี/นี่นาย ไปแขวะคู่ของเพื่อน

นายทำไมยะ หาเรื่องเค้า”โทโมะเห็นป๊อปปี้ที่ยอมฟางก็อดแขวะแซวเพื่อนชายทำให้แก้วที่เดิน

ข้างๆดุสามีหนุ่มเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะว่าไปแล้วคู่ของคุณแก้วกับพี่โทโมะก็น่ารักดีนี่คะ ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมาเดี๋ยวลูกก็ดก

ค่ะ”ฟางยิ้มขำกับคู่โทโมะและแก้วที่ชอบทะเลาะกัน แต่เธอก็สังเกตได้ว่าแก้วมีความสุขกว่าตอนที่

โทโมะไปทำงานซะอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

“บ้าคุณฟางพูดอะไรก็ไปรู้ เอ่อ ถึงละค่ะ มุมนี้มองเห็นทั่วไร่เลยนะคะ ปูเสื่อปิกนิคกันเถอะค่ะ”แก้ว

หน้าแดงเมื่อถูกแซวก็รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะสั่งโทโมะให้ปูเสื่อก่อนจะวางของแล้วนั่งลงทั้ง4คน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ลูกดิ้นจริงๆด้วยพี่ป๊อป อย่างที่พยาบาลบอกเลย”ฟางที่กำลังกินส้มจากป๊อปปี้ที่แกะให้ก็ร้อง

เมื่อลูกถีบท้องทำให้ป๊อปปี้ตื่นเต้นแล้วลูบที่ท้องภรรยาเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

“พรุ่งนี้แล้วนะที่เราจะได้รู้ว่าลูกของเราเป็นผู้หญิงรึผู้ชาย ฟางอยากให้เป็นผู้หญิงรึผู้ชายล่ะ”ป๊อปปี้

รีบถามฟาง

 

 

 

 

 

 

“ผู้หญิงสิ ฟางจะได้ซื้อชุดสวยๆให้ใส่พาไปเรียนบัลเล่ห์ เรียนร้องเพลง แล้วก็จะเปียผมให้ทุกวัน

เลยด้วย”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงพี่อยากได้ลูกชายนะ แต่ถ้าฟางชอบลูกสาวแล้วลูกของเราเป็นลูกสาวจริงๆ พี่ก็รัก”ป๊อปปี้

พูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“รักลูกแล้วก็รักแม่ด้วยสินะ/บอกแล้วไงว่าไปยุ่งกับครอบครัวเค้าทำไมยะ กินไปเลย”โทโมะเห็น

ป๊อปปี้กับฟางพูดก็รีบพูดขัดก่อนที่จะถูกแก้วบิดหูแล้วยัดส้มที่แกะแล้วเข้าปากโทโมะเพื่อไม่ให้สามี

หนุ่มพูดมากอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

 

“มีความสุขกันจริงๆเลยนะคะ2คู่ชู้ชื่น/ป๊อปปี้มาได้ยังไงน่ะ”แต่แล้วก็มีเสียงตบมือดังขึ้นทำให้

ทั้ง4หันไปมองทางต้นเสียงแล้วเห็นป๊อปปี้หญิงยืนอยู่ก็ตกใจก่อนที่โทโมะจะรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็สะกดรอยตามพี่มาตั้งแต่อยู่กรุงเทพแล้วไงคะ มิน่าล่นัดไปไหนไม่ไป เอาแต่เคลียร์งานแล้วรีบลา

งานมา ที่แท้ก็มาหามัน นี่พี่รักนังแก้วแล้วจริงๆใช่มั้ยคะ ไหนพี่บอกว่าพี่แค่ต้องการแก้แค้นมันไง พี่

บอกว่าเดี๋ยวพี่ก็หย่านี่มันอะไรกัน”ป๊อปปี้หญิงโพล่งออกมาอย่างไม่พอใจแล้วตรงไปทุบตีโทโมะ

อย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้หยุดเดี๋ยวนี้นะเลิกบ้าสักที”โทโมะรวบข้อมือบางทั้ง2ของป๊อปปี้หญิงว่าผลักออกจนแก้ว

ตกใจรีบเข้าไปประคองด้วยความหวังดี

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาจับ แกมันมารยาทำให้พี่โทโมะหลง ทั้งๆที่แกทิ้งเค้าก่อนแกยังมีหน้าจะมาแย่งเค้าไปจา

กชั้นนังหน้าด้าน”ป๊อปปี้หญิงหันขวับไปมองแก้วที่ประคองตัวเองก็ไม่พอใจและโวยวายออกมาก่อน

ที่จะทึ้งผมแก้วแล้วข่วนจิกไปตามเนื้อตัวแก้วจนป๊อปปี้กับฟางที่ดูเหตุการณ์ทั้งหมดรีบเข้าไป

ห้าม2สาว

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทะเลาะกัน”ป๊อปปี้กับฟางช่วยกันห้าม แต่ป๊อปปี้หญิงที่โมโหไม่สนใจกลับศอกใส่ท้องป๊อปปี้

จนจุกทำให้ฟางรีบวิ่งไปเปิดสายยางเอาน้ำมาไล่ฉีดทันที

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด นังบ้าอยากโดนบ้างใช่มั้ย/ก็ลองดูสิแล้วจะหาว่าไม่เตือน”ป๊อปปี้หญิงที่ตัวเปียกน้ำโวยวาย

พุ่งเข้าจะทำร้ายฟางป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบเอาตัวเข้าขวางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปพี่ว่าเรากลับบ้านไปก่อนมั้ยอย่าก่อเรื่องที่นี่เลย/ไม่ค่ะ พี่เห็นมันดีกว่าป๊อปแล้ว พี่รักมันแล้วใช่

มั้ยคะพี่โทโมะ ตอบป๊อปมาสิ ตอบมา”โทโมะรีบดึงป๊อปปี้ออกไปแล้วพูดทำให้ป๊อปปี้ไม่พอใจ

โวยวายใส่โทโมะบ้าง ก่อนที่จะทึ้งและจิกโทโมะสารพัดเพื่อให้ชายหนุ่มตอบตนเอง จนโทโมะเนื้อ

ตัวแดงไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป พี่ว่าบางทีป๊อปก็ทำตัวงี่เง่าเกินไปแล้วนะพี่ไม่ชอบ”โทโมะมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่พอใจก่อน

ที่จะผละออกจากป๊อปปี้แล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่จะหนีไปไหนน่ะ ป๊อปไม่ยอมนะ พี่ไม่เคยว่าป๊อปงี่เง่ามาก่อนเลย เพราะมันใช่มั้ยคะทั้งๆที่ป๊อ

ปมาก่อนนังนี่แท้ๆ”ป๊อปปี้หญิงเห็นโทโมะเดินหนีตัวเองก็ไม่พอใจก่อนที่จะเดินตามไปว่า แก้ว

ป๊อปปี้และฟางมองหน้ากันแล้วมองตามก่อนที่แก้วจะตัดสินใจเดินตามทั้งคู่ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอบมาสิจะเงียบทำไมคะ ตอบมานะ”ป๊อปปี้ที่เห็นโทโมะเดินหนีก็วิ่งมาดักแล้วคาดคั้นชายหนุ่ม

พลางทุบตีโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ก็กลับกรุงเทพไปซะป๊อป/ไม่ป๊อปไม่กลับตอบมาสิ”โทโมะหงุดหงิดแล้วไล่

ป๊อปปี้หญิงแต่หญิงสาวกลับไม่ยอมและไม่ฟัง ทั้งทุบตีชายหนุ่มไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“โว้ย เลิกบ้าสักที แก้วไม่ได้มาทีหลังเรานะป๊อป แต่แก้วเค้ามาก่อน พี่รักแก้วก่อนที่จะเจอเรา ตอน

นี้พี่รู้สึกว่า เราเริ่มยุ่งวุ่นวายกับพี่มากเกินไป พี่ว่าเราเลิกกันเถอะ อย่ามายุ่งกับพี่เลย”โทโมะที่

รำคาญความเจ้าอารมณ์ป๊อปปี้ก็ดันป๊อปปี้หญิงออกพูดขึ้นก่อนที่จะเดินหนีไปทิ้งให้ป๊อปปี้หญิงกรีด

ร้องออกมาแล้วร้องไห้ทรุดลงไปตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นมาก่อนก็จริง แล้วนายยังคิดกับชั้นเหมือนเดิมรึเปล่า”แก้วที่เดินมาเห็นโทโมะและป๊อปปี้หญิง

บอกเลิกกันก็รีบซ่อนตัวแล้วพึมพำเบาๆเป็นจังหวะที่ป๊อปปี้และฟางรีบตามมา ก่อนที่ฟางจะเข้าไปหา

ป๊อปปี้หญิง เพื่อให้เธอสงบสติอารมณ์ ส่วนป๊อปปี้ก็รีบวิ่งตามโทโมะไป โดยที่แก้วไม่รอช้า แอบตาม

ป๊อปปี้ที่วิ่งไปหาโทโมะต่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนโทโมะ จะเดินไปไหนวะ นี่เลิกกับป๊อปปี้เค้าไปแบบนั้นเอาจริงดิ”ป๊อปปี้วิ่งมารั้งเพื่อนชาย

เอาไว้ไม่ให้เดินไปไหนอีกก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“อืม ก็ดูป๊อปทำดิ แม่งโครตงอแง ไม่มีเหตุผลว่ะ แถมยังตามมาถึงที่นี่อีกทั้งๆที่มันเป็นเวลาส่วนตัว

ของชั้นแท้ๆ”โทโมะถอนหายใจแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ก่อนแกก็มักจะมองความงอแงของป๊อปี้เค้าไปตลอดไม่ใช่หรอวะ แล้วทำไมตอนนี้ถึงอยากอินดี้

ห่างจากป๊อปปี้เค้าไปแบบนั้นล่ะ รึว่าแกไม่ได้รักน้องเค้าแล้ว”ป๊อปปี้เหล่มองเพื่อนชายแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ตอนแรกกะดูใจกันไปก่อน ไม่ได้คบกัน แต่ตอนนี้เห็นธาตุแท้ของป๊อปแล้วชั้นรู้สึกว่าชั้นเอาไม่อยู่

ว่ะ เลิกกันซะดีกว่า”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นธรรมดาผู้หญิงอยู่แล้วรึเปล่าวะที่จะหึงหวงคนที่เรารักเวลาเค้าไปหาใคร แล้วป๊อปมาหึงมา

โวยวายแบบนี้มันก็ไม่แปลก/ทำเป็นพูดดี แล้วถ้าพิมมาโวยวายแบบนี้แกก็ต้องเบื่อแบบชั้น”ป๊อปปี้

พยายามให้เหตุผลเพื่อนก่อนที่โทโมะจะสวนกลับออกไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาพูดถึงเรื่องชั้นเลย พิมน่ะคงเกลียดชั้นไปแล้วเพราะไม่ยอมรับสายชั้นอีกเลยตั้งแต่บ้าน

สวน ว่าแต่แกเถอะที่บอกเลิกแบบนี้เพราะแกเกรงเมียแก อยากจะหยุดที่ใครสักคนแล้วล่ะสิ”ป๊อปปี้

รีบพูดไม่ให้โทโมะเบี่ยงประเด็นไปอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แต่งกันแล้วก็ต้องเคารพกันดิ เอาเป็นว่าชั้นเบื่อความงี่เง่าไม่มีเหตุผลของป๊อปปี้เลยเลิกกันแล้ว

กัน ง่วงอยากนอนละ”โทโมะพูดก่อนจะรีบเดินหนีต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรวะโทโมะเมื่อก่อนล่ะอยากจะหย่าตอนนี้ลดทิฐิมาแล้วหรอ รักแก้วแล้วล่ะสิ”ป๊อปปี้กอดคอ

เพื่อนแล้วแกล้งแหย่

 

 

 

 

 

 

 

 

“รัก รักมานานแล้ว แต่ตอนนี้โกรธ อยากเอาคืน ถามมากนั่นล่ะกลับไปดูเมียแกไป๊”โทโมะส่ายหน้า

ก่อนที่จะพูดแล้วรีบเดินหนีไปทิ้งให้ป๊อปปี้ส่ายหน้าขำกับความขี้งอนของเพื่อนชายแล้วเดินหลับไป

หาฟางและป๊อปปี้หญิง โดยไม่รอเลยว่าแก้วแอบฟังหมดแล้วทุกอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตกลงนายคิดอะไรอยู่กันแน่โทโมะ”แก้วที่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยินก็พูดออกมาด้วยความสับสนกับท่าที

ของสามีหนุ่มเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วป๊อปปี้ ไม่ร้องนะๆ นี่ชั้นอ่านที่แกบอกว่าบอกเลิกกับโทโมะแล้วในไลน์กรุ้ปชั้นก็รีบมาหาแก

เลย”มิล่าที่เปิดประตูห้องของป๊อปปี้หญิงเจอหญิงสาวร้องไห้โฮแล้ววิ่งมากอดเพื่อนสาวทันทีที่กลับ

มาจากเชียงใหม่เมื่อวานนี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮืออ พี่โทโมะบอกชั้นงี่ง่าเลิกกับชั้นแล้วฮือๆ”ป๊อปปี้หญิงกอดเพื่อนสาวแล้วระบายออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย สุดท้ายแก้งค์พี่เขื่อนเลิกกับพวกเราในไลน์กรุ้ปหมดเลยงั้ยสิ แย่มาก งานนี้ต้องบอกพี่จินนี่กับ

พี่พิมในไลน์กรุ้ปให้รู้เรื่อง”มิล่าพูดจบก็รีบกดมือถือแล้วพิมบอกในไลน์กรุ้ปที่ตั้งขึ้นเฉพาะกลุ่มแฟน

สาวของโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน กวิน

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันพี่พิมไปนั่งวิปัสนาที่โน่นมีสัญญาณหรอ”ป๊อปปี้หญิงปาดน้ำตาแล้วถามเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“วิปัสสนาบ้าบออะไร วันก่อนทักไลน์ชั้นมาถามทางไปร้านเหล้าแถวทองหล่ออยู่เลย”มิล่าพูดออก

มาอย่างไม่คิดอะไรกับป๊อปปี้หญิง

 

 

 

 

 

 

เอ้าาาาาาาาาา เอาละไง แม่ชีพิมไม่อยู่วัด งานนี้ ศีลแตกซะละ

 

 

 

ตอนนี้เคลียร์กันรัวๆ เพราะเดี๋ยวความสนุกกำลังมา55555

 

 

อย่าพึ่งหายไปไหนนะ ก็เห็นไใ่ใีคนอ่าน เลยหายไปไง55555